10 غذایی که باید در شیلی امتحان کنید

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:58

شیلی، کشوری با خط ساحلی بسیار طولانی، جای تعجب نیست که غذاهایی با تاکید بر غذاهای ماهی و غذاهای دریایی دارد. ملت همچنین رابطه عاشقانه ای با ذرت دارند و از آن در همه چیز از سوپ گرفته تا پای شور استفاده می کنند. دستور العمل ها و تأثیرات ماپوچه، چونو، آراوکانی، و اسپانیایی همگی با هم ترکیب شده اند تا طعم شیرین و شور را در غذاهای نمادین شیلی ایجاد کنند. برخی از غذاهای زیر را با یک لیوان شراب شیلی یا یک آووکادو به عنوان غذای جانبی، یک میان وعده مورد علاقه شیلیایی میل کنید.

Sopaipillas

یک غذای خیابانی رایج در سراسر شیلی، این نان مسطح حلقوی سرخ شده با کدو حلوایی را می توان شیرین یا شور تهیه کرد. این میان‌وعده که معمولاً با پبر، سسی تهیه‌شده با گشنیز، پیاز، روغن زیتون، سیر و آجی (فلفل) سرو می‌شود، توسط اسپانیایی‌ها به شیلی آورده شد، اما مردم بومی آراوکانی آن را به نام یک پرنده منطقه‌ای نام‌گذاری کردند. دیگر گزینه‌های پرطرفدار شامل فلفل قرمز، خردل، پنیر، شکر، عسل یا چانکاکا (سس ملاس) است. بسیاری از مردم شیلی آن را در زمان چای خوردن، به ویژه در ماه های بارانی زمستان مصرف می کنند.

Pastel de Jaiba

معروف به کاسه خرچنگ، کیک خرچنگ، یا پای خرچنگ خوش طعم، پاستل د جایبا، یک غذای سنتی شیلیایی است که در رستوران های سانتیاگو رایج است. مانند چوپه د سنتولا پاتاگونیا، پاستل د جایبا از گوشت خرچنگ نرم و سفید تهیه شده از خط ساحلی شیلی با پیاز، شیر، فلفل چیلی، آب ماهی، خامه و ادویه استفاده می‌کند. به طور کلی با پنیر و پخته شده در یک قابلمه سفالی، برخی از سرآشپزها آن را قبل از سرو برای پیتزای اضافی به پوسته خرچنگ منتقل می کنند.

پیسکو

براندی کهنه نشده تقطیر شده در قابلمه های مسی، پیسکو روح ملی در شیلی است. تاریخچه پیسکو به دهه 1500 برمی گردد و شامل فاتحان، مبلغان یسوعی، کشاورزان زحمتکش و ملوانان جنجالی می شود. خاکی و شیرین، رایج ترین روش برای امتحان کردن آن، تمیز یا در یک پیسکو ترش، یک کوکتل کف آلود با آبلیمو، سفیده تخم مرغ و شکر است. طعم کاملاً با رنگ های مرکباتی لیموترش ترکیب می شود و اگر مراقب نباشید نوشیدن یک یا چهار آن را آسان می کند. پیسکو با کیفیت بالا و پایین در همه جای شیلی وجود دارد، اما اگر می‌خواهید بهترین‌ها را در این سرزمین امتحان کنید، پیسکو را از منطقه الکی بخواهید.

Cazuelas

کازوئلا نوعی قابلمه است که برای پختن خورش استفاده می شود، اما این نام برای خود خورش، که در اصل یکی از اصلی ترین قوم ماپوچه بود، صدق می کند. کازوئلا می تواند گوشت گاو، مرغ، بوقلمون یا غذاهای دریایی باشد و سایر مواد به آنچه در فصل در دسترس است بستگی دارد. که درزمستان، سیب زمینی، کدو تنبل، شاتوت، اسفناج و هویج شکم را گرم می کند و ساعت ها گرسنگی را از بین می برد، در حالی که کازوئلاهای تابستانی دارای مواد سبک تری مانند لوبیا سبز، ذرت و گوجه فرنگی هستند. گیاهانی مانند آویشن، جعفری یا پونه کوهی آبگوشت را دم می‌دهند و غذا را به همان اندازه معطر و آرام‌بخش می‌کنند.

Ceviche

Ceviche یکی از محبوب ترین انواع ماهی شیلی را برجسته می کند: reineta (پمفرت). به قطعات کوچکتر از نسخه پروی این غذا بریده شده، گوشت ملایم و سفید آن در آب لیمو ترشی می شود. پس از اینکه آب لیمو ماهی را درمان کرد، سرآشپزها آن را با پیاز زرد، گشنیز و فلفل دلمه ای مخلوط می کنند تا یک غذای سبک، اما سیر کننده ایجاد شود. از طعم تند آن لذت ببرید یا برای اضافه کردن یک پانچ تند، روی مقداری فلفل چیلی دودی مرکن با نمک و گشنیز برشته، یک چاشنی کلاسیک ماپوچه بپاشید.

Porotos Granados

در اصل از مردم ماپوچه، پوروتوس گرانادوس یک خورش غلیظ از مواد فصلی است که به طور سنتی در تابستان سرو می شود. ذرت پوره شده، لوبیا زغال اخته، پیاز، ریحان و سیر برای طعمی غنی با هم ترکیب می شوند، در حالی که کدو برای ضخامت و کمی شیرینی به آن اضافه می شود. این غذا معمولا با سالاد شیلیایی (ترشی، ذرت، کدو تنبل و گوجه فرنگی) سرو می شود، این غذا به طور سنتی گیاهی است، اما گاهی اوقات می توان آن را با آب مرغ یا گوشت گاو تهیه کرد. معمولاً در رستوران‌ها یافت نمی‌شود، بهترین گزینه این است که با یک شیلیایی دوست شوید که آشپزی را دوست دارد و آن را در ماه‌های تابستان در خانه‌اش امتحان کنید.

Chacarero

آه، چاکاررو. آیا این یک ناهار ویژه ارزان است یا پاسخی به ولع گرسنگی ناشی از مشروب الکلی در اواخر شب در fuente de soda محلی؟ تو تصمیم بگیر. این ساندویچ که ظاهراً با چشم‌های آموزش‌دیده ناسازگار است، نوارهای نازکی از استیک کبابی، گوجه‌فرنگی تکه‌شده، لوبیا سبز و فلفل سبز را بین دو تکه نان فینکا قرار می‌دهد. ماده اصلی، لوبیا سبز، معمولا آب پز می شود و فلفل دلمه ای خرد شده به آن طعم تند و ملایمی می دهد. چاشنی های رایج آن عبارتند از مایونز، پنیر یا آووکادو.

Empanadas

در حالی که هنوز یک بسته شیرینی خوش طعم گوشت است، نسخه شیلیایی امپانادا تفاوت زیادی با پسر عموی آرژانتینی خود دارد. اول از همه، امپاناداهای شیلی در مقایسه با آرژانتینی بزرگ هستند، تقریبا دو برابر اندازه. دوم، آنها پر کردن سنتی خود را دارند: پینو، که مخلوطی از گوشت گاو خرد شده، پیاز، زیتون سیاه، تخم مرغ آب پز و کشمش است. آنها به صورت پخته یا سرخ شده، یک وعده غذایی یا میان وعده عالی برای به اشتراک گذاشتن درست می کنند. آنها را در انواع منطقه ای در سراسر کشور، از جمله انواع بره در پاتاگونیا و انواع میگو در امتداد ساحل پیدا کنید.

Pastel de Choclo

شبیه به شپردز در ظاهر و قوامش، پاستل د choclo یک پای پخته شیلیایی است، کلوچه ای پر از شکلات، نوعی ذرت بومی شیلی و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی. پینو پرکننده اصلی این غذا است که نانوایان قبل از پختن در فر آن را با شیر و گوشت خوک و گاهی مرغ ترکیب می‌کنند. ذرت و تخم مرغ آن را درست می کنندخامه ای، در حالی که زیتون ها برای طعم شیرین و شور با کشمش رقابت می کنند. در سراسر کشور به عنوان یک غذای راحت شناخته می شود، می توانید آن را در بازارهای کشاورز و همچنین رستوران ها پیدا کنید.

کورانتو

یک روش سنتی پخت توسط Chonos، مردم بومی مجمع الجزایر Chiloé در جنوب شیلی، این غذا چیزی فراتر از غذا است. کورانتو به خود ظرف و کل فرآیند پخت اشاره دارد. آن را به عنوان یک کلامبک شیلی در نظر بگیرید. قدمت این روش به حداقل 6000 سال پیش برمی گردد، این روش شامل حفر سوراخ در زمین، پر کردن آن با سنگ های داغ و پختن صدف، گوشت، سوسیس، سبزیجات و میلکائو (نان سیب زمینی) در داخل گودال است. برگ‌ها و جلبک‌های دریایی در داخل گودال لایه‌بندی می‌شوند و برگ‌های ریواس غول‌پیکر روی آن قرار می‌گیرند تا بخار آب را ببندد تا پخت و پز به سبک اجاق سنگی ایجاد شود.