این 10 سفر در جنوب شرقی آسیا خاطراتی را برای یک عمر می‌سازد

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:38

از قله‌های آتشفشانی گرفته تا جنگل‌ها و جنگل‌های بارانی، پیاده‌گردی در جنوب شرقی آسیا حتی با تجربه‌ترین ماجراجو را در مسیرها راضی نگه می‌دارد. پیاده‌روی‌های کلاس جهانی در آسیای جنوب شرقی اغلب به مناظر خیره‌کننده از قله‌های آتشفشان یا حتی سواحل منزوی منتهی می‌شوند که در آن اولین و تنها ردپای روز را به جا می‌گذارید.

بروید این نکات ایمنی کوهنوردی را بخوانید، سپس یکی از این مکان‌های عالی را برای کوهنوردی در جنوب شرقی آسیا انتخاب کنید.

تراس برنج بانائو، فیلیپین

بیش از 500 سال پیش توسط Ifugao ساخته شد، تراس های برنج Banaue نشان دهنده فرهنگ و شیوه ای از زندگی است که دنیای خارج کمی آن را لمس کرده است.

کوه‌نوردان ایفوگائو در استان کوهستانی فیلیپین، تراس‌های برنج را از کوه‌ها تراشیدند و در طول نسل‌ها از آن مراقبت کردند - مردم محلی به تقویم کاشت سالانه وابسته هستند که مستلزم قربانی کردن منظم دام، کاشت و برداشت سخت و ذخیره‌سازی است. برنج در انبارهای غلات متمایز که به عنوان خانه آنها نیز عمل می کند.

کوهنوردان می توانند از مسیرهای متعددی در تراس برنج برای پیاده روی انتخاب کنند، از مسیر نسبتاً آسان تراس برنج Bangaan تا مسیر سخت اما بسیار زیبا و دیدنی Batad Rice Terrace. برای تجربه شخصی ما در مورد دومی، ما را بخوانیدمقاله ای درباره پیاده روی در تراس های برنج Batad در فیلیپین.

سطح دشواری: مسیرهای آسان به روستاهای Ifugao در پایه تراس های برنج فرود می آیند. Batad چالش برانگیزترین است، اما همچنان برای کوهنوردان با سطح تناسب اندام متوسط قابل دسترسی است

زمان رفتن: در ماه دسامبر برای دیدن تراس‌های برنج در مرحله «آینه‌ای» آن‌ها، بدون محصول، فقط آسمان که از آب تراس منعکس می‌شود، بروید (درباره بخوانید آب و هوا در فیلیپین)

Kawah Ijen، اندونزی

از کمپ اصلی در P altuding، یک مسیر کوتاه اما چالش برانگیز سه کیلومتری مارها را در دو مایلی کوهی در شرق جاوه در اندونزی طی می کند تا به مکانی بیگانه (و بوییدن) برسد: دریاچه دهانه سبز-آبی عجیب. کاوه ایجن.

برای افرادی که تناسب اندام دارند، رسیدن به قله حدود دو ساعت پیاده روی طول می کشد. به امید اینکه «شعله آبی» منحصربه‌فرد را بر روی ذخایر گوگرد دهانه آتش بزنید، زودتر می‌روید. (ما در نیمه شب هتل خود را در Banyuwangi ترک کردیم و ساعت 2 بامداد از کمپ P altuding خارج شدیم - درست قبل از ساعت 5 صبح به بالای صفحه رسیدیم.)

در مسیر بالا از کنار معدنچیان گوگرد ایجن عبور خواهید کرد، افرادی با نقاب کم که با برداشت گوگرد از دهانه، درآمد ناچیزی به دست می آورند. کار آنها سخت و خطرناک است - وقتی آتشفشان فعال می شود، گازها می توانند هر کسی را در منطقه خفه کنند، چه معدنچی و چه کوهنورد!

Ijen تنها یکی از مسیرهای آتشفشانی بسیاری است که می توانید در این کشور از آن عبور کنید. درباره کوهپیمایی آتشفشان‌های فعال در اندونزی بخوانید.

مشکلسطح: از آسان تا دشوار، بسته به سرعت مورد نظر. ماینرها گاهی اوقات سوار شدن به بالا را با چرخ دستی‌های خود پیشنهاد می‌کنند و برای سفر حدود 50 دلار (و احترام به خود) دریافت می‌کنند

زمان رفتن: بین آوریل و اکتبر، آب و هوای اطراف ایجن خشک و قابل پیاده روی است - بقیه سال برای کوهنوردی خوب بارانی است.

Cameron Highlands، مالزی

ارتفاعات کامرون مالزی به دو چیز معروف است: چای و پیاده روی عالی. آب و هوای خنک، ارتفاعات کامرون را برای پرورش چای عالی می کند. مسافران فقط برای استراحت از دمای معمولی سوزان جنوب شرقی آسیا به منطقه سرسبز می آیند.

اشتباه نکنید، ارتفاعات کامرون یک پارک ملی با علائم و نقشه های مفید نیست. این منطقه هنوز وحشی است، با مایل‌ها مسیرهای پرپیچ‌وخم در میان کوه‌ها و مزارع وسیع چای. حتی ثابت شد که این منطقه مرگ احتمالی میلیونر افسانه ای جیم تامپسون است که در حین پیاده روی ناپدید شد.

ارتفاعات کامرون تقریباً در نیمه راه بین پنانگ و کوالالامپور قرار دارد. پایگاه معمولی برای اقامت در ارتفاعات کامرون، شهر کوچک تانا راتا است.

سطح دشواری: آسان، عمدتاً در میان جنگل‌های مرتفع با مناظر عالی از مزارع چای در هوای نسبتاً خنک

زمان رفتن: کامرون هایلندز در تمام طول سال باز است اما در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات عمومی بسیار شلوغ است

Gunung Gede Pangrango، اندونزی

دو آتشفشان خفته به پارک Gunung Gede Pangrango نام خود را داده است و مسیرهایی که از 22000 هکتار آن می گذرد به مسافران امکان می دهد با طیف گسترده ای از گونه های گیاهی و جانوری کمیاب روبرو شوند.

سفر یک روزه در مرکز بازدیدکنندگان Cibodas آغاز می شود، شروع مسیری به طول 1.7 مایل که از دریاچه آبی رنگی و مرداب گایونگونگ در میان جنگل های بارانی اولیه می گذرد و سپس به آبشار سه گانه Cibeureum در ارتفاعی ختم می شود. 5، 300 فوت بالاتر از سطح دریا.

پیاده روی به قله Gunung Gede نیاز به یک انحراف از مرداب Gayonggong و ده تا یازده ساعت دیگر پیاده روی دارد. می‌توانید شب را در یکی از چند کمپینگ در اطراف قله بگذرانید، قبل از اینکه از راهی که آمده‌اید برگردید.

برای اطلاعات بیشتر به سایت رسمی www.gedepangrango.org مراجعه کنید.

سطح دشواری: آسان تا دشوار: مسیر از Cibodas تا Cibeureum Falls حدود چهار تا پنج ساعت طول می‌کشد تا آنجا و برگردید، در حالی که صعود تا قله دو ساعت طول می‌کشد. روز تا تکمیل

زمان رفتن: بین ماه مه و اکتبر، زمانی که فصل خشک مسیرها را در دسترس‌ترین مسیرها نگه می‌دارد، بازدید کنید. مسیرها بین ژانویه و مارس و در طول ماه آگوست بسته می‌شوند تا اکوسیستم از ترافیک گردشگران در زمان‌های دیگر سال بازگردد

مخزن مک ریچی، سنگاپور

هنوز فضای سبز پشت افق آینده‌نگر سنگاپور را در نظر نگیرید. با وجود اندازه کوچک جزیره اصلی، بخش های سخاوتمندانهزمین های مخزن در حومه محفوظ است و فضای کافی برای بازی کوهنوردان و دوستداران طبیعت فراهم می کند.

پارک مخزن مک ریچی یکی از قدیمی ترین و در دسترس ترین منابع طبیعی سنگاپور است. مسیر طبیعت آن شامل چندین پیاده‌رو است که از میان جنگل‌های بارانی استوایی دست نخورده و اطراف لبه آب می‌گذرد. پیاده‌روی بالای درخت شما را از روی پل معلقی می‌برد که دو نقطه بلند مک‌ریچی را در بر می‌گیرد و تاج‌پوش جنگل را در ارتفاع 800 فوتی چرا می‌کند.

علائم پراکنده در سراسر مسیر، امکان گشت‌های خودراهنما را در پوشش جنگلی باستانی فراهم می‌کند. و شانس کمی برای سختی وجود دارد: یک کیوسک غذا و فواره های نوشیدنی همه در دسترس هستند.

برای اطلاعات بیشتر از سایت رسمی MacRitchie Reservoir Park دیدن کنید.

سطح دشواری: آسان، طول مسیرها بین دو تا هفت مایل است. کامل کردن مسیر اصلی پیاده‌روی حدود چهار ساعت طول می‌کشد - زمان کافی برای بازگشت به هتل سنگاپور شما وجود دارد.

زمان رفتن: هر زمانی از سال خوب است، اما با توجه به هوای یکنواخت مرطوب و گاهی بارانی سنگاپور، هنگام رفتن مراقب باشید که یک کت بارانی به همراه داشته باشید

Sapa، ویتنام

این سکونتگاه کوهستانی در نزدیکی مرز ویتنام با چین همه چیزهایی را دارد که یک کوهنورد آرزویش را دارد. مسیرهای متفاوتی از پیاده‌روی نیم‌روزه به روستاهای همونگ و دائو، تا یک سفر چهار روزه به بلندترین قله ویتنام، فنسیپان.

ساخته شده توسط فرانسوی ها در سال 1922 به عنوان عقب نشینی کوهستانی از گرمای طاقت فرسا ویتنام، ساپا در تمام طول سالآب و هوای خنک و مناظر شگفت انگیز آن را به یک مقصد گردشگری محبوب تبدیل کرده است. تراس‌های سبز برنج و جنگل‌های دست نخورده ارتفاعات به‌عنوان پس‌زمینه‌ای عالی برای پیاده‌روی آسان از میان کوه‌ها در مسیر رسیدن به ایستگاه‌های محبوب ساپا مانند جنگل بامبو و غار تافین هستند.

برای رسیدن به اینجا نیاز به یک قطار سواری از هانوی به Lao Cai و سپس یک ساعت سواری با اتوبوس تا Sapa دارد. برای بازدید از روستاهای همونگ و دائو، باید از مرکز اطلاعات گردشگری ساپا مجوز بگیرید.

سطح دشواری: آسان برای تعدیل. هیچ مهارت کوهنوردی لازم نیست و باربرها برای حمل چمدان شما به قله در دسترس هستند.

زمان رفتن: بین مارس و مه و بین سپتامبر و نوامبر بازدید کنید تا بهترین شرایط آب و هوایی را برای پیاده روی داشته باشید. بین ژوئن و آگوست، Fansipan خیلی گرم است. از دسامبر تا فوریه برعکس است

کوه کینابالو، مالزی

کوه کینابالو بر مناظر در صباح، بورنئو مسلط است - با ارتفاع بیش از 13000 فوت از سطح دریا، بدون شک بلندترین کوه مالزی است.

از نقطه شروع در پارک ملی کینابالو، مجموعه ای از مسیرهای پیاده روی به افراد تازه کار اجازه می دهد تا بیشتر راه را به بالای آن برسانند. صعود به کوه کینابالو نیازی به آموزش یا تجهیزات خاصی ندارد. رسیدن به قله صرفاً یک موضوع استقامت جسمی و روحی است.

چالش بسیار سخت تری را می توان در کوه «وایا فراتا» (ویکی پدیا)، مرتفع ترین کوه جهان یافت. این جفت مسیر که توسط کوه طرق مدیریت می شود از پله های فلزی و کابل های فولادی برای کمک به کوهنوردان در طول مسیر استفاده می کند.که در مواقعی به طور نامطمئن بر سر یک قطره هولناک راه خود را طی می کنند. در بالاترین نقطه خود، via ferrata بیش از 12000 فوت از سطح دریا بالا می رود. با این حال، بازدیدها ارزشش را دارد.

پارک ملی کوه کینابالو اولین سایت میراث جهانی یونسکو در مالزی بود. کوهنوردان باید برای شروع ماجراجویی دو روزه خود در شیب‌ها مجوز بگیرند.

سطح دشواری: آسان به سخت. تازه‌کارها می‌توانند دو تا سه روز طول بکشد تا به‌سرعت به سمت بالا بروند. via ferrata بسیار آسان تا متوسط آسان رتبه بندی شده است. کوهنوردان سرسخت به کوهنوردی کینابالو می‌پیوندند، مسابقه‌ای تا اوج که در آن برندگان کمتر از سه ساعت طول می‌کشند تا به خط پایان برسند.

زمان رفتن: به آب و هوای مالزی توجه کنید. برای صعود از فوریه تا آوریل برنامه ریزی کنید، زمانی که کمترین بارندگی در صباح رخ می دهد.

کالاو به دریاچه اینله، میانمار

در کوه‌های جنوب شرقی آسیا با تپه‌های ملایم تجارت کنید، وقتی سفر چند روزه بین کالاو و دریاچه اینله در ایالت شان میانمار را انجام می‌دهید.

نقطه شروع شما - ایستگاه تپه Kalaw - توسط بریتانیایی ها به عنوان یک عقب نشینی خنک از گرمای مناطق پست (مانند Sapa ویتنام برای فرانسوی ها) تأسیس شد. از مسیری بسیار فرسوده از میان دهکده‌ها و زمین‌های کشاورزی خواب‌آلود عبور می‌کنید، شب را در یک تختخواب و صبحانه یا معبد بعد از غروب آفتاب می‌گذرانید.

در پایان پیاده‌روی خود، خود را در نزدیکی یکی از گنجینه‌های فرهنگی میانمار خواهید دید: دریاچه‌ای که توسط دهکده‌های عجیب و غریب و باغ‌های شناور احاطه شده است.

سطح دشواری: آسان تا متوسط: راهپیمایی ها در همه جا ماندگار هستندبین دو تا پنج روز بسته به مسیری که انتخاب می کنید. سفر دو روزه کمترین منظره است، اما تور پنج روزه به شما این امکان را می‌دهد که مناطق حومه شهر شان و مردم را در اوقات فراغت خود ببینید

زمان رفتن: در فصل خنک و خشک بین نوامبر و فوریه. فصل گرم بین فوریه و ژوئن، و فصل باران های موسمی بین جولای و اکتبر، باید اجتناب شود

دوی اینتانون، تایلند

در ارتفاع 8000 فوتی از سطح دریا، دوی اینتانون بلندترین قله تایلند است که در چیانگ مای نزدیک میانمار واقع شده است. پوشش گیاهی و حیات وحش منحصربه‌فرد آن، دوی اینتانون را برای دوستداران طبیعت به یک مکان ضروری تبدیل می‌کند - مخصوصاً تماشاگران پرنده به خاطر جمعیت پرندگان متنوعش به دوی اینتانون می‌روند.

علی‌رغم ارتفاع، دوی اینتانون یک صعود آسان است - بیشتر مسیر به خوبی فرسوده و در قسمت‌هایی آسفالت شده است. مسیر اصلی از پایه تا قله 30 مایل امتداد دارد و شامل سکونتگاه های کارن و همونگ و منظره ای است که از نیمه گرمسیری شروع می شود و به آب و هوای سرد آلپی نزدیک به قله تبدیل می شود.

مسیرهای کوتاه‌تر، مانند پیاده‌روی سه ساعته Kiu Mae Pan و مسیر کوتاه طبیعت Ang Ka Luang، خروجی‌های آسان‌تری را برای افراد کمتر فراهم می‌کند.

سطح دشواری: آسان به سخت، در بالا ببینید. هزینه ورودی باید در ورودی پارک پرداخت شود، حدود 5 دلار برای خارجی ها

زمان رفتن: Doi Inthanon در تمام طول سال باز است، اما سردترین ماه‌های بین نوامبر و فوریه نیاز به کت و سایر لباس‌های گرم دارد

Luang Prabang، لائوس

در حالی که شهر آرام لوانگ پرابانگ جذابیت های عجیب و غریب خود را دارد، حومه اطراف آن جادویی خاص خود را دارد. مسیرهای پیاده‌گردی از حومه شهر به مناظر تپه‌ای شمالی لائوس منتهی می‌شود و شما را به آبشارها و دهکده‌هایی می‌رساند که روش‌های سنتی هنوز در آن‌ها انجام می‌شود.

مناطق پست که توسط اکثریت لائوس اشغال شده است، جای خود را به تپه ها و ارتفاعات تحت اشغال اقلیت های قومی محلی خمو و همونگ می دهد. (کسانی که از عکس گرفتن بدون رضایت آنها قدردانی نمی کنند - قبل از عکس گرفتن اجازه بخواهید.)

سایت رسمی گردشگری لائوس فهرستی از ارائه دهندگان راهپیمایی و مسیرهای پیاده روی Luang Prabang برای شروع شما دارد.

سطح دشواری: آسان تا متوسط، بیشتر مسیرهای کوهنوردی به بیش از یک روز سفر به خارج از شهر اصلی نیاز ندارند

زمان رفتن: در فصل خشک از نوامبر تا آوریل به مسیرها بروید، اما در ماه‌های سرد بین دسامبر و فوریه یک ژاکت اضافی همراه داشته باشید. از فصل بارانی از ماه می تا اکتبر اجتناب کنید.