باغ لودی در دهلی: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:44

پارک‌های فراوان دهلی آرامشی با طراوت از شهر فراهم می‌کنند و باغ لودی وسیع‌ترین آنهاست. این گستره وسیع 90 جریبی با بقایای انواع بناهای تاریخی از سلسله تغلق قرن چهاردهم (که بر سلطنت دهلی دهلی قبل از مغول حکومت می کرد) تا دوره مغول قرن شانزدهم پر شده است و آن را به مکانی محبوب برای گشت و گذار و نیز تبدیل کرده است. آرامش بخش. با این راهنمای کامل به باغ لودی، بازدید خود را برنامه ریزی کنید.

تاریخ

انگلیسی ها باغ لودی را در سال 1936 به عنوان محیطی منظر برای بناهای تاریخی ایجاد کردند که توسط روستایی به نام خیرپور احاطه شده بود. لیدی ویلینگدون (همسر فرماندار کل وقت هند، مارکس ویلینگدون) باغ را طراحی کرد. به افتخار او پارک لیدی ویلینگدون نامیده شد، اما دولت هند به درستی آن را پس از استقلال از بریتانیا در سال 1947 به باغ لودی تغییر نام داد. این نام نشان دهنده بناهای تاریخی برجسته باغ از سلسله لودی، آخرین سلسله حاکم در دهلی است.

باغ لودی در سال 1968 توسط معمار منظر آمریکایی، گرت اکبو و معمار تحسین شده جوزف آلن استاین، که بسیاری از ساختمان‌های شاخص نمادین را در نزدیکی آن طراحی کردند، تغییر اساسی داد. کارها شامل اضافه شدن یک خانه شیشه ای برای پرورش گیاه ودریاچه ای با فواره بخش‌های تخصصی دیگر، مانند پارک بونسای و باغ گل رز، بعداً در باغ ایجاد شد.

یک برجک مرموز به عنوان قدیمی ترین سازه باغ در نظر گرفته می شود، اگرچه اطلاعات زیادی در مورد آن وجود ندارد. مورخان فکر می‌کنند که ممکن است بخشی از محوطه‌ای با دیوارهای مستحکم متعلق به سلسله تغلق (1320 تا 1413) باشد. متأسفانه، دیوار دیگر وجود ندارد.

بیشتر بناهای تاریخی باغ لودی به سلسله‌های بعدی سید و لودی برمی‌گردد، زمانی که این منطقه محل دفن سلطنتی آنها در قرن‌های 15 و 16 بود. قدیمی ترین مقبره آن سلطان محمد شاه سید، سومین فرمانروای سلسله سید است. سلطنت او از سال 1434 تا زمان مرگش در سال 1444 به طول انجامید. این مقبره در سال 1444 توسط پسرش علاءالدین علم شاه سید ساخته شد و تنها میراث باقی مانده از این سلسله در باغ است.

نه مدتی پس از مرگ محمدشاه سید، سلسله لودی کنترل سلطنت دهلی را در سال 1451 به دست گرفت و بنیانگذار بهلول لودی به راحتی پادشاه بی اثر سید را جابجا کرد. در زمان سلطنت پسرش سیکاندر لودی، از 1489 تا 1517 بود که برجسته ترین بناهای تاریخی باغ ساخته شد. اینها مجموعه بارا گمبد (گنبد بزرگ)، شیش گومبد (گنبد آینه) و آرامگاه سیکندر لودی هستند.

سلسله لودی و سلطنت دهلی در سال 1526 به پایان رسید، زمانی که امپراتور مهاجم بابر، پسر سیکاندر لودی، ابراهیم را در طی اولین نبرد پانیپات شکست داد و حکومت مغول را در هند برقرار کرد.

امپراتوران جدید مغول تأثیر کمتری بر باغ لودی گذاشتند، زیرا آرامگاه خود را انجام دادند.ساختمان به سبک بزرگ در جای دیگر. (آرامگاه امپراطور بابر در نزدیکی کابل در افغانستان قرار دارد، مقبره همایون در چند مایلی شرق باغ قرار دارد و آرامگاه اکبر در حومه شهر آگرا است که پایتختش بود). با این حال، این باغ دارای ساختاری نادر از دوران طلایی امپراتوری مغول است که در زمان امپراتور اکبر (1556 تا 1605) ساخته شده است. این پل سنگی قوسی محکم که به دلیل هشت ستون آن آتپولا نامیده می‌شود، بر فراز شاخه‌ای از رودخانه یامونا (دریاچه کنونی) ساخته شده است.

مرمت بناهای تاریخی در باغ لودی در دهه گذشته ادامه داشته است و در حال حاضر توسط سازمان باستان شناسی هند در حال انجام است.

چگونه به آنجا برسیم

باغ لودی بین مقبره صفدورجونگ و بازار خان در قلب بخش جنوبی دهلی نو و در همسایگی با املاک لودی واقع شده است. از طریق جاده، می توان در حدود 20 دقیقه از Connaught Place در دهلی نو به آن رسید. اگر وسیله نقلیه خود را ندارید، ریکشاهای خودکار و خدمات تاکسی مبتنی بر اپلیکیشن مانند Uber گزینه‌های محبوبی هستند. همچنین می‌توانید از قطار متروی دهلی استفاده کنید.

ورودی اصلی باغ، معروف به دروازه ۱ یا دروازه آشوکا، در جاده لودی قرار دارد. دارای پارکینگ و سرویس بهداشتی رایگان. نزدیکترین ایستگاه مترو به این ورودی، جور باغ در خط زرد است. از آنجا، حدود 10 دقیقه پیاده روی است. برخی از اتوبوس های شرکت حمل و نقل دهلی درست در مقابل این ورودی توقف می کنند.

باغ لودی ورودی دیگری دارد (دروازه 4) در سمت بازار خان،تقریباً 15 دقیقه پیاده روی از ایستگاه مترو Khan Market در خط ویولت. تعدادی دروازه ورودی کوچکتر نیز در اطراف باغ وجود دارد.

ورود به باغ رایگان است. همه روزه از طلوع آفتاب (بسته به زمان سال 5 صبح یا 6 صبح) تا غروب آفتاب در حدود ساعت 8 بعد از ظهر باز است. اگر به دنبال آرامش هستید، از یکشنبه ها اجتناب کنید. مردم محلی برای وقت گذرانی به آنجا می آیند و شلوغ می شود.

در آنجا چه باید دید و چه کار کرد

اهالی دهلی که مراقب سلامتی هستند، روز خود را زودتر در باغ لودی با فعالیت‌هایی مانند یوگا، آهسته دویدن و دوچرخه‌سواری آغاز می‌کنند. اگر می‌خواهید در یوگا در آنجا شرکت کنید، یک کلاس صبحگاهی جامع دو ساعته که توسط ویدی از یوگا و مدیتیشن بودای درونی بیدار برگزار می‌شود، رزرو کنید.

اما بناهای تاریخی جاذبه اصلی باغ هستند. اگر به تاریخ علاقه خاصی دارید، ممکن است بخواهید در یک تور پیاده روی با راهنما از آنها دیدن کنید. یکی از بهترین گزینه ها این تور Legacy of Seyids and Lodhis است که توسط دهلی واکس ارائه می شود. دهلی هریتیج وکس همچنین تورهای پیاده‌روی دوره‌ای گروهی را از طریق باغ لودی (یا یکی از تورهای خصوصی آنها) برگزار می‌کند.

از دروازه اصلی وارد باغ لودی شوید و به چپ بپیچید و به آرامگاه محمدشاه سید خواهید رسید. این ساختمان دارای طراحی هشت ضلعی و معماری زیبای هندواسلامی با چاتری های کوچک به سبک هندو (غرفه های سایه بان گنبدی) است که گنبد مرکزی متمایز خود را احاطه کرده است. قبرهای دیگری در داخل مقبره وجود دارد که احتمالاً متعلق به اعضای خانواده است.

در طول مسیر برگردید، و خواهید کردبا مسجد کوچک قرن هجدهمی بین مقبره محمدشاه سید و مجموعه بادا گمبد روبرو شوید. این مجموعه که بر روی یک سکوی مرتفع قرار دارد، یکی از بزرگترین و بهترین بناهای دوران لودی در دهلی است. اعتقاد بر این است که بنای اصلی گنبدی و باشکوه آن دروازه ای به مسجد الحاقی بوده است که در سال 1494 ساخته شده است، زیرا قبر ندارد. به دقت نگاه کنید تا جزئیات تزئینی پیچیده و شگفت انگیز هر دو ساختمان را تحسین کنید. در گوشه مسجد، مناره ای نیز وجود دارد که شبیه قطب منار در دهلی است. روبروی مسجد غرفه ای قوسی شکل است که ظاهراً مهمانخانه بوده است. به مهمان خانا معروف است.

شیش گمبد را روبه روی مجموعه بادا گمبد خواهید دید. این بنا حاوی تعدادی گور ناشناس است و برخی از مورخان ادعا می‌کنند که می‌تواند مقبره بنیانگذار سلسله لودی بهلول لودی باشد که در سال 1489 درگذشت. کاشی‌های آبی لعاب‌دار که زمانی بیشتر قسمت‌های بیرونی آن از جمله گنبد را می‌پوشاندند، برجسته است.

آرامگاه سیکندر لودی در شمال شیش گمبد قرار دارد. خود مقبره در مقایسه با بقیه واقعاً چشمگیر نیست. در واقع، کاملاً شبیه به محمد شاه سید است، منهای چترهای روی پشت بام. با این حال، توسط یک دیوار محافظ قابل توجهی محصور شده است که یک دروازه استادانه دارد.

در سمت راست مقبره لودی دریاچه ای قرار دارد که بخشی از آن را آتپولا دوره مغول تشکیل می دهد. اگر از این انتهای باغ لودی، در نزدیکی بازار خان خارج شدید، به دروازه آهنی قدیمی که به راجش پایلوت مارگ باز می‌شود، نگاه کنید. ستون های سنگی آن دارای کتیبه های تاریخی از افتتاح باغ است که بیان می کند"بانو ویلینگدون پارک" و "9th آوریل 1936."

در مجاورت دروازه 3 ورودی، در ضلع غربی باغ، چند بنای تاریخی کوچک وجود دارد. برجک در یک طرف آن و ویرانه های یک دروازه دیواری اواخر دوره مغول و مسجد کوچک در طرف دیگر آن قرار دارد.

علاوه بر بناهای تاریخی، جاذبه های متنوعی برای دوستداران طبیعت در سراسر باغ پراکنده شده است. اینها شامل پارک ملی بونسای (نزدیک دروازه 1)، گلخانه (در کنار مقبره محمدشاه سید)، پارک پروانه ها و باغ گیاهان دارویی (در اطراف مسجد بین مقبره محمدشاه سید و مجموعه بادا گومبد)، باغ گل رز (در مجاورت دروازه دیواری و مسجد) و حوض اردک (روی دریاچه). باغ لودی محل زندگی تقریباً 30 گونه پرنده نیز هست.

اگر علاقه مند به یافتن اطلاعات در مورد درختان در باغ لودی هستید، کد پاسخ سریع (QR) را در بسیاری از آنها با تلفن هوشمند خود اسکن کنید.

چه کاری باید انجام داد

احساس گرسنگی می کنید؟ در Lodi - The Garden Restaurant مجاور دروازه 1 غذا بخورید. غذاهای بین‌المللی متنوعی را در باغ جوی خود سرو می‌کند. در مجاورت مستعمره لودی و نظام الدین، و همچنین بازار مدرن خان، مکان‌های عالی دیگر برای غذا خوردن وجود دارد.

مستعمره لودی به خاطر نقاشی های دیواری پر جنب و جوش هنر خیابانی در ساختمان های بین بازار خانا و بازار مهر چاند مشهور است. کسانی که عاشق صنایع دستی هستند می توانند از بوتیک های بازار مهر چند دیدن کنند.

می خواهید مقبره های بیشتری ببینید؟ مقبره صفدرجونگ، مقبره همایون، مقبره نجف خان (فرمانده ارشد ارتش مغول) و نظام الدین درگاه هستند.همه در منطقه بعلاوه، در مجموعه لال بنگلا که بین باشگاه گلف دهلی و هتل اوبروی قرار دارد، موارد کمتر شناخته شده دوران مغول وجود دارد.

کرکس های فرهنگی باید از مرکز زیستگاه هند در جاده لودی در کنار باغ لودی بیایند. دارای یک گالری هنرهای تجسمی، نمایشگاه ها و رویدادهای فرهنگی منظم است. خانه تبت برای کسانی که به فرهنگ تبت علاقه دارند توصیه می شود. این ساختمان پنج طبقه در جاده لودی توسط دالایی لاما در سال 1965 راه اندازی شد و دارای موزه، کتابخانه، مرکز منابع، گالری و کتابفروشی است.