قدیمی ترین میخانه های لندن را کشف کنید

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:44

عنوان قدیمی ترین میخانه لندن یک تمجید بسیار مورد بحث است. این شهر خانه صدها چاله آبی تاریخی است، اما بسیاری از آنها در طول سال‌ها بازسازی، مرمت و تغییر نام داده‌اند، بنابراین پیگیری زمان‌بندی دقیق و تاریخ‌های چند قرنی دشوار است. و در حالی که برخی به قدمت ساختمان به عنوان یک عامل نگاه می کنند، برخی دیگر تاریخ صدور مجوز میخانه را مهم تر می دانند. بنابراین اگر می‌خواهید از قدیمی‌ترین نوشیدنی لندن دیدن کنید، به یک میخانه بروید و تعداد زیادی از رقبا را در یک سفر انتخاب کنید. به سلامتی!

The Dove: Hammersmith

چارلز دوم با معشوقه خود، نل گوین، در این میخانه تاریخی کنار رودخانه در هامرسمیت عاشقانه بود. از قرن هفدهم یک میخانه در این سایت وجود دارد و در طول سال‌ها گروهی از نویسندگان از جمله ارنست همینگوی و دیلن توماس را به خود جذب کرده است. یک نوشیدنی فصلی و چند تنقلات کلاسیک بار بریتانیایی سفارش دهید و در یکی از اتاق‌های شلوغ زیر تیرهای سقف اصلی ساختمان، یک مکان دنج انتخاب کنید یا آن را گرم کنید و به تراس کنار رودخانه بروید. نوار جلویی میخانه در کتاب رکوردهای جهانی گینس به عنوان کوچکترین نوار عمومی در بریتانیا ثبت شده است.

Ye Olde Cheshire Cheshire: Fleet Street

مارک تواین، آلفرد تنیسون، و چارلز دیکنز گفته می شودافراد عادی در پنیر Ye Olde Cheshire در خیابان فلیت. این یکی از معروف ترین میخانه های لندن است و سوابق نشان می دهد که از سال 1538 یک میخانه در این مکان وجود داشته است. پس از آتش سوزی بزرگ لندن در سال 1666 بازسازی شد، اما گمان می رود که سرداب های طاق دار متعلق به یک صومعه قرن سیزدهمی باشد. ورودی کوچک در یک کوچه باریک پنهان شده است، اما زمانی که داخل آن می‌شوید، اتاق‌های چوبی کم نور فضای بزرگی را می‌پوشانند و در بیشتر طول سال با آتش‌های خروشان گرم می‌شوند.

The Spaniards Inn: Hampstead

در لبه همپستد هیث، مسافرخانه اسپانیایی متعلق به ۱۵۸۵ است و یک نقطه عطف ادبی و همچنین یکی از قدیمی‌ترین میخانه‌های شهر است. در «کاغذهای پیک‌ویک» چارلز دیکنز و دراکولای برام استوکر دیده می‌شود و گفته می‌شود که کیتس قصیده یک بلبل را نوشته است. با پوشش‌های چوبی، آتش‌های خروشان، گوشه‌ها، حفره‌ها و باغی مناسب برای حیوانات خانگی مجهز به ماشین شستشوی سگ، بیشتر شبیه یک خلوتگاه روستایی است تا یک میخانه در لندن.

بره و پرچم: کاونت گاردن

در قلب کاونت گاردن، Lamb & Flag یک نوشیدنی در پشت خیابان است که از سال 1772 به عنوان یک میخانه فعالیت می کرد (در ابتدا با نام The Coopers Arms افتتاح شد و نام خود را در سال 1833 تغییر داد). چارلز دیکنز یک فرد معمولی بود و به دلیل موقعیت مکانی اش در West End همچنان به جذب خلاقان و هنرمندان ادامه می دهد. در اوایل قرن نوزدهم به عنوان «سطل خون» شناخته می‌شد، زیرا میزبان مبارزات جوایز بدون بند انگشت بود، اما در حال حاضر اوضاع به مراتب کمتر شده است. فضای داخلی دارای مقدار زیادی برنج و چوب تیره است امااکثر مردم وقتی آب و هوا خوب است در حیاط اب می نوشند.

The Ship Tavern: Holborn

این میخانه غیر معمول در هولبورن متعلق به سال 1549 است و زمانی برای پناه دادن به کشیشان کاتولیک در دوره اصلاحات انگلیسی استفاده می شد. اکنون خانه یک اتاق غذاخوری به سبک دیکنزی در طبقه اول است، جایی که میزها با شمع روشن می شوند و یک کابینت جین قابل توجه در طبقه پایین با بیش از 60 جین از سراسر جهان وجود دارد.

The Mayflower: Rotherhithe

در این میخانه کنار رودخانه در روترهیت به گذشته در زمان به عقب برگردید و به لندن قرن شانزدهمی بروید. Mayflower در محل میخانه The Shippe قرار دارد که قدمت آن به سال 1550 برمی گردد. در داخل صفحات چوبی تیره و تیرهای سقف کم فضایی دنج ایجاد می کند و میخانه هر یکشنبه عصر به طور کامل با نور شمع روشن می شود. یک پای سنتی را با یک پیمانه آل، جفت کنید یا برای ادای احترام به پدران زائری که از همین مکان با کشتی Mayflower در سفری فراآتلانتیک برای کاوش در دنیای جدید در سال 1620 به راه افتادند، یک آبجو دستی آمریکایی سفارش دهید.

Ye Olde Mitre: Farringdon

این میخانه باستانی در محله جواهرات هاتون گاردن لندن، یک جواهر پنهان واقعی است. در یک کوچه کوچک فرو رفته است و پیدا کردن آن دشوار است. در ابتدا در سال 1546 برای خادمان اسقف های الی ساخته شد (زمین اطراف میخانه قبلاً متعلق به اسقف ها بود و زمانی به جای لندن بخشی از کمبریج شایر در نظر گرفته می شد). میخانه کوچک اما عجیب و غریب است و دارای پرتره هایی از هنری هشتم استازدواج در سنت اتلرداس مجاور و یک حیاط سرپوشیده برای نوشیدن در فضای باز.

Cittie of Yorke: Holborn

اگرچه این میخانه در دهه 1920 بازسازی شد، این سایت از سال 1430 میزبان میخانه ها بوده است و انواع سبک های معماری از جمله غرفه های چوبی ویکتوریایی پرآذین و یک شومینه گرجی در آن به نمایش گذاشته شده است. محفظه اصلی میله بزرگ است و تعدادی اتاق کوچکتر با صفحات چوبی با سقف تیرچه وجود دارد. زیرزمین باستانی بار خود را دارد و یک باغ آبجو پنهان در پشت آن وجود دارد. دیلن توماس یک مرتبه در اینجا بود و شعری درباره میخانه نوشت که آن را بار بلند هنکی نامیدند.