پارک ملی سرنگتی: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

در این مقاله

نامگذاری شده به دلیل کلمه ماسایی siringet، که تقریباً به عنوان "مکانی که زمین برای همیشه در آن جریان دارد" ترجمه می شود، پارک ملی سرنگتی یکی از قدیمی ترین ذخیره گاه های بازی در تانزانیا است. همچنین یکی از نمادین ترین مقاصد سافاری در آفریقا است. واقع در شمال کشور، تا حدی به مرز کنیا همسایه است و همراه با ذخیره‌گاه ملی ماسای مارا، زمینه‌ای را برای مهاجرت بزرگ سالانه فراهم می‌کند که به عقیده بسیاری، چشمگیرترین رویداد طبیعی سیاره زمین است. این پارک بیش از 5700 مایل مربع (14700 کیلومتر مربع) را پوشش می‌دهد که شامل دشت‌های علفزار و جنگل‌های رودخانه‌ای درهم می‌شود.

برای بیش از 200 سال، اکوسیستم سرنگتی زمین های چرای حاصلخیز را برای قبایل عشایری ماسایی فراهم می کرد. اولین اروپایی ها در سال 1892 از این منطقه دیدن کردند و پس از آن به محل محبوب شکارچیان شکار بزرگ تبدیل شد. در سال 1921، دولت مستعمره بریتانیا با ایجاد یک ذخیره گاه جزئی در این منطقه به کاهش جمعیت شیر سرنگتی پرداخت. این مکان هشت سال بعد به یک ذخیره‌گاه کامل تبدیل شد و در نهایت به عنوان پارک ملی سرنگتی در سال 1951 تأسیس شد. دولت استعماری ماسایی را که در محدوده پارک زندگی می‌کردند بیرون کرد.در سال 1959، دو سال قبل از استقلال این کشور از بریتانیا. در سال 1981، پارک ملی سرنگتی به دلیل اهمیت اکولوژیکی باورنکردنی آن به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

به طور سنتی، این پارک به سه منطقه جغرافیایی مجزا تقسیم می شود. بزرگ‌ترین آنها دشت سرنگتی جنوبی است - منظره‌ای نمادین و عمدتاً بدون درخت که به عنوان محل پرورش حیوانات وحشی و بز کوهی که از دسامبر تا مه قبل از شروع مهاجرت به شمال در اینجا جمع می‌شوند، عمل می‌کند. کریدور غربی شامل رودخانه گرومتی و جنگل های مجاور آن است. بازدیدکنندگان از ماه می تا ژوئیه به این منطقه از پارک می‌روند، زمانی که مهاجرت حیوانات وحشی از آنجا عبور می‌کند، اما این مکان همچنین مکانی عالی برای دیدن پرندگان آبی و دیگر گونه‌های آبزی در تمام طول سال است. در نهایت، جنگل‌های دورافتاده شمالی سرنگتی بهترین مکان برای دیدن فیل‌ها و زرافه‌ها و تماشای منظره گذرگاه‌های رودخانه مارا مهاجرت است.

کارهایی که باید انجام داد

سافاری سنتی جیپ تنها یکی از چندین تجربه تماشای حیات وحش است که توسط اقامتگاه‌های داخل و اطراف سرنگتی ارائه می‌شود. اگرچه سافاری های شبانه در خود پارک ممنوع است، بسیاری از اپراتورها درایوهای بازی پس از تاریکی را در امتیازات خصوصی اکوسیستم بزرگ سرنگتی ارائه می دهند. این تنها راه برای دیدن حیات وحش شبانه جذاب منطقه است. سایر گزینه های هیجان انگیز شامل سافاری پیاده روی، سافاری با اسب و سافاری با پرواز چارتر است. حتی یک بالون هوای گرم طلوع آفتاب هم سافاری وجود داردتجربه بسیار گران قیمت و منحصر به فرد که مدت ها پس از بازگشت به خانه با شما خواهد ماند.

در صورت بعید که از دیدن حیات وحش خسته شدید، می توانید در یک بازدید فرهنگی از یکی از روستاهای ماسایی واقع در خارج از محدوده پارک شرکت کنید. یا به سمت جنوب به سایت باستان شناسی در دره اولدووی برانید. در اینجا، یک موزه کوچک به شما بینشی از کار زندگی لوئیس و مری لیکی می‌دهد، که اکتشافات انسان‌شناختی آنها در اولدووای و لائتلی در نزدیکی آن، درک ما را از تکامل انسان نشان می‌دهد.

درباره بهترین کارهایی که باید در تانزانیا انجام دهید بیشتر بخوانید.

حیات وحش

پارک ملی سرنگتی میزبان بیشترین غلظت بازی های دشتی در آفریقا است. این شامل تقریباً 2 میلیون حیوان وحشی، 900،000 غزال تامسون، و 300،000 گورخر است. سایر گونه‌های بز کوهی از غزال فراوان گرانت و غزال کوکاکولا گرفته تا موجودات کمیاب‌تر مانند دیک‌دیک و آنتلوپ روان را شامل می‌شود. این تکثیر حیوانات طعمه ناگزیر به تعداد شکارچیان سالم منجر می شود. در واقع، سرنگتی دارای بزرگترین جمعیت شیرهای آفریقا است و یکی از بهترین مکان‌ها در جهان برای مشاهده پلنگ گریزان است. در اینجا، می توان یوزپلنگ، دو گونه کفتار و سگ وحشی آفریقایی در حال انقراض را نیز مشاهده کرد. گربه‌سانان کوچک‌تر و حیوانات شب‌زی مانند گرگ قرمز و پانگولین زمینی در شب بیرون می‌آیند.

مشاهده همه پنج بزرگ در سرنگتی امکان پذیر است، هر چند که جمعیت کوچک کرگدن سیاه که دوباره معرفی شده اند بسیار دشوار است.نقطه فصل خشک ژوئن تا اکتبر بهترین فصل برای تماشای عمومی بازی است، زیرا شاخ و برگ کمتر متراکم است و حیوانات در چاله‌های آبی جمع می‌شوند و تشخیص آنها را آسان‌تر می‌کند.

پرنده

کسانی که به پرنده نگری علاقه دارند، در سرنگتی، که کمتر از ۵۰۰ گونه پرنده ساکن و مهاجر دارد، احساس خوبی در خانه خود خواهند داشت. پنج مورد از اینها بومی تانزانیا هستند، از جمله مرغ خروس سینه خاکستری، بافنده دم روفوس و مرغ عشق رنگارنگ فیشر. محصولات ویژه تقریباً بومی مانند باربت Usambiro و سار هیلدبرانت نیز شایسته جایگاهی در لیست آرزوهای Serengeti شما هستند.

این پارک پناهگاهی برای چندین گونه کرکس در حال انقراض یا در معرض خطر انقراض است و بالاترین جمعیت شترمرغ را در آفریقا دارد. همچنین بزرگترین پرنده پرنده قاره، کوری باستارد، در آن زندگی می کند. فصل بارانی نوامبر تا آوریل بهترین فصل برای پرندگان است، زیرا پرندگان ساکن در حال تولید مثل هستند و گونه‌های مهاجر در این زمان از شمال آفریقا و اروپا می‌رسند.

مهاجرت بزرگ

برای بسیاری، جاذبه شماره 1 سرنگتی فرصتی برای مشاهده مهاجرت بزرگ است. بسیاری از اپراتورهای سافاری و کمپ های تلفن همراه به شما اختصاص داده شده اند تا شما را در قلب فعالیت قرار دهند. چه تماشای گوساله‌های تازه متولد شده در علفزارهای جنوب، چه تجربه درام عبور از رودخانه مارا. برای مشاهده مهاجرت، بایدسفر خود را با دقت تعیین کنید، زیرا حرکت گله ها به باران بستگی دارد و می تواند سال به سال تغییر کند. صرف نظر از زمانی که سفر می کنید، یک درایو استاندارد بازی به شما یک صندلی در ردیف جلو با تنوع زیستی باورنکردنی سرنگتی می دهد.

با این حال، اگر می خواهید مهاجرت حیوانات وحشی را ببینید، گله ها از دسامبر تا مه در جنوب جمع می شوند، سپس از ماه می تا ژوئیه به کریدور غربی حرکت می کنند. برای دیدن گله‌هایی که از رودخانه مارا عبور می‌کنند، باید در ماه ژوئیه، آگوست یا نوامبر در آنجا باشید.

درباره نحوه تجربه مهاجرت بزرگ در کنیا و تانزانیا بیشتر بخوانید.

جایی اقامت

پارک ملی سرنگتی به خاطر کمپ ها و اقامتگاه های پنج ستاره اش که بسیار گران هستند مشهور است. از جمله گزینه های پارک برای انتخاب. چادرهای دائمی عاشقانه ماندن در زیر بوم را با مبلمان رسمی، کارکنان، و غذاخوری‌های لذیذ ترکیب می‌کنند، در حالی که چادرهای سیار مهاجرت را دنبال می‌کنند و مطمئن می‌شوند که شما همیشه در مرکز کار هستید.

• Four Seasons Safari Lodge Serengeti: با ارائه یک کالیبر لوکس بالا، سوئیت ها و ویلاهای زیبا را ارائه می دهد و در کنار یک چاله آبی قرار دارد که اغلب حیوانات از آن بازدید می کنند..
• کمپ سافاری Mbalageti: این کمپ با امتیاز بالا منظره ۳۶۰ درجه از دشت و رودخانه سرنگتی و انواع سوئیت‌هایی را ارائه می‌کند که می‌توانند خانواده‌ها را در خود جای دهند..
• Kirawira Serena Camp: این هتل لوکس با الهام از کمپ های شکار تاریخی دارای ۲۵ سوئیت چادری وناهار و شام پنج وعده را ارائه می دهد.
• &Beyond Serengeti Under Canvas: این کمپ رومینگ از مهاجرت بزرگ پیروی می کند و چندین کمپینگ خصوصی را در مکان های کلیدی که مکان های اقامتی از قبل مونتاژ شده اند راه اندازی می کند.

برای کسانی که بودجه کمی دارند، تنها گزینه نسبتاً مقرون به صرفه کمپینگ عمومی پارک است. امکانات اولیه هستند، و شما باید کاملاً خودکفا باشید و غذا، آب و تجهیزات آشپزی خود را به همراه داشته باشید. احتمالاً این فضا را با گروه‌های تور زمینی به اشتراک می‌گذارید، که بسته به اینکه چقدر به آرامش و سکوت اهمیت می‌دهید، می‌توانند طرفدار یا مخالف باشند.

درباره انواع مختلف اقامتگاه در سرنگتی بیشتر بخوانید.

دسترسی

در حالی که پارک مسیرهای قابل دسترس زیادی ندارد، اکثریت تجربه سافاری را می توان از داخل یک وسیله نقلیه انجام داد. برخی، اما نه همه، اپراتورهای تور می توانند مسافران معلول را در خود جای دهند و همین امر در مورد اقامتگاه ها نیز صدق می کند. با این حال، وسایل نقلیه در دسترس زیادی وجود ندارد و در بیشتر موارد، کاربران ویلچر باید به صورت فیزیکی به داخل ماشین بلند شوند. به دنبال آژانس‌های تور مانند Responsible Travel یا GoAfrica باشید که می‌توانند به هماهنگی‌هایی برای رفع نیازهای شما کمک کنند. آژانس‌های مسافرتی دیگر مانند Explore Africa Safaris نیز می‌توانند به شما کمک کنند مترجم یا راهنمای زبان اشاره پیدا کنید.

چگونه به آنجا برسیم

کسانی که از طریق جاده به پارک ملی سرنگتی سفر می کنند به احتمال زیاد از طریق دروازه تپه نابی در بخش جنوب شرقی پارک وارد خواهند شد. فاصله تا دروازه 2.5 ساعت با ماشینمنطقه حفاظت شده انگورونگورو و هفت تا هشت ساعت رانندگی از پایتخت سافاری شمال تانزانیا، آروشا. برخی از شرکت‌ها ترانسفر جاده‌ای را از آروشا ترتیب می‌دهند، در حالی که برخی دیگر شما را از یکی از چندین فرودگاه واقع در پارک می‌برند: کوسینی و ندوتو در جنوب. سرونرا در مرکز; Lobo، Kleins، و Kogatende در شمال؛ و گرومتی یا ساساکوا در کریدور غربی. این فرودگاه‌های کوچک با پروازهای چارتر از آروشا یا کلیمانجارو ارائه می‌شوند.

درباره نحوه سفر بین ماسای مارا و سرنگتی بیشتر بخوانید.

نکاتی برای بازدید شما

• اگر در قسمت جنوبی پارک هستید، زمستان بهترین زمان برای دیدن مهاجرت بزرگ است. در مناطق شمالی و غربی پارک، تابستان و پاییز بهترین زمان برای رفتن است.
• اگر قصد دارید در طول بارندگی های شدید ماه های آوریل و مه سفر کنید، توجه داشته باشید که برخی از اقامتگاه ها و جاده ها ممکن است بسته باشند و پشه ها در بدترین حالت خود قرار دارند.
• بازدید از Serengeti همچنین فرصت خوبی برای بازدید از دهانه Ngorongoro در ۴۱ مایلی (۶۶ کیلومتری) است.
• اگرچه امکان بازدید از پارک و اقامت شبانه در یک کمپینگ خصوصی به طور مستقل وجود دارد، امن ترین گزینه سفر با یک راهنمای مجرب است.
• اگر قصد دارید در طول مهاجرت بزرگ از آن بازدید کنید، از قبل رزرو کنید، زیرا این زمان شلوغ ترین زمان پارک است و کمپ های سافاری به سرعت پر می شوند.
• در طول درایوهای بازی، زمان زیادی را زیر نور خورشید سپری می کنید، بنابراین حتماً ضد آفتاب با SPF بالا و کلاه لبه پهن بسته بندی کنید.