چگونه هتل های تاریخی برای دسترسی پذیری بازسازی می شوند

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

ما ویژگی های ماه اوت خود را به معماری و طراحی اختصاص می دهیم. پس از گذراندن زمان بی‌سابقه‌ای در خانه، ما هرگز اینقدر آماده نبوده‌ایم که در یک هتل رویایی جدید اقامت کنیم، جواهرات معماری پنهان را کشف کنیم، یا به جاده‌ای لوکس برویم. اکنون، ما هیجان‌زده هستیم که اشکال و ساختارهایی را که جهان ما را زیبا می‌کنند با داستانی الهام‌بخش از نحوه بازسازی مقدس‌ترین بناهای تاریخی خود، نگاهی به این که چگونه هتل‌های تاریخی دسترسی را در اولویت قرار می‌دهند، بررسی چگونگی تغییر معماری، جشن می‌گیریم. نحوه سفر ما در شهرها و خلاصه ای از مهم ترین ساختمان های معماری در هر ایالت.

وقتی جف و سارا شپرد تصمیم گرفتند یک خانه تاریخی قرن نوزدهمی را به مسافرخانه تبدیل کنند، با یک مشکل منحصر به فرد روبرو شدند. وقتی نمی توانید آسانسور نصب کنید و درب ورودی 5 فوت از زمین فاصله دارد، چگونه می توانید خانه دو طبقه را در دسترس همه قرار دهید؟

اما برای شپردها، دسترسی به مسافرخانه یک انتخاب نبود، بلکه یک الزام بود. به لطف قانون برجسته آمریکایی‌های دارای معلولیت (ADA) که در سال 1990 تصویب شد، تبعیض علیه افراد دارای معلولیت از نظر شغل یاخدمات و محیط فیزیکی ممنوع است، از جمله در هتل ها.

در حالی که انطباق با ADA برای ساخت‌های جدید نسبتاً ساده است - فقط کافی است قوانین مندرج در قانون را رعایت کنید - موضوع انطباق با ADA برای هتل‌های تاریخی که ممکن است چند صد سال قدمت داشته باشند بسیار پیچیده‌تر می‌شود و به هزینه‌های گسترده (و گران‌قیمت) نیاز دارند.) بازسازی هایی که حفظ معماری را با دسترسی سازگار می کند. (با این حال، هتل ها باید تلاش کنند تا بسیار فراتر از حداقل ها عمل کنند تا مسافران معلول را به راحتی در خود جای دهند.)

خوشبختانه برای هتل های تاریخی، کمی خلأ در قوانین ساختمان ADA وجود دارد. ADA با اذعان به اینکه یک ساختمان قدیمی از نظر اینکه چه چیزی را می توان تغییر داد محدودیت های فیزیکی دارد (مثلاً برخی ممکن است به دلیل مهندسی سازه ساختمان قادر به نصب آسانسور نباشند)، ADA بیان می کند که بازسازی ها برای دسترسی باید انجام شود. "به حداکثر میزان ممکن." در هتلی بدون آسانسور، این ممکن است به معنای ایجاد اتاق در طبقه همکف باشد.

این دقیقاً همان چیزی است که در هتل Shepherd's Heights House در رالی، کارولینای شمالی اتفاق افتاد، که در ماه می ۲۰۲۱ پس از یک بازسازی سه ساله افتتاح شد. این ملک 9 اتاقه که توسط تیم زن و شوهر افتتاح شد، در ابتدا به عنوان یک خانه خصوصی در سال 1860 ساخته شد. نیازی به گفتن نیست که مطابق با ADA نبوده و حتی در شرایط کلی خوب نبود. از نظر ساختاری، وضعیت خوبی داشت، اما از اواخر دهه 70 به آن رسیدگی نشده بود، بنابراینسارا گفت: واقعاً به عشق و توجه نیاز داشت.

در حالی که شپردها می‌دانستند که نمی‌توانند طبقه دوم را در دسترس قرار دهند، با توجه به کمبود فضا برای آسانسور در داخل خانه، طبقه همکف چیدمان لازم را برای اقامتگاه‌ها و فضاهای مشترک فراهم می‌کرد. تنها مسئله این بود که طبقه همکف در واقع 5 فوت از سطح زمین بالاتر است. بنابراین، یک آسانسور بیرونی برای کمک به مهمانان برای پوشش آن فاصله عمودی اضافه شد.

"در محله تاریخی ما، آسانسور در خارج از خانه چیزی نیست که به طور طبیعی مجاز باشد." بسیاری از کدهای ADA تا حد امکان. "اما این چیزی است که همه می فهمیدند، زیرا برای کاری که ما انجام می دادیم ضروری بود."

البته، دسترسی فقط یک موضوع ایالات متحده محور نیست، اگرچه ایالات متحده قوانینی را در سطح فدرال برای جلوگیری از تبعیض ناتوانی پیشرو بود. به گفته NPR، "این اقدام به یکی از موفق ترین صادرات آمریکا تبدیل شده است."

نروژ، برای مثال، قانون ضد تبعیض و دسترسی را در سال 2008 اجرا کرد. مانند ADA، این قانون مقررات خاصی برای هتل ها دارد - چیزی که خانم بزرگ تروندهایم، هتل بریتانیا، آن را در سه ساله خود گنجانده است. بازسازی 160 میلیون دلاری در سال 2019 تکمیل شد.

"طبق قانون نروژ، ما باید 10 درصد از اتاق‌هایمان را برای استفاده مهمانانی که از ویلچر استفاده می‌کنند، سفارشی کنیم. این به ما در مجموع نزدیک به 25 اتاق جادار می‌دهد.میکائیل فورسلیوس، هتلدار و مدیر عامل هتل بریتانیا، گفت: اتاق‌هایی که ما نیز باید از آن‌ها برای مهمانان بدون نیاز خاص استفاده کنیم. "پس باید طراحی به گونه ای انجام شود که مهمانان بدون صندلی چرخدار این احساس را نداشته باشند که در یک اتاق "تخصصی" یا "به سبک بیمارستانی" اقامت دارند."

این نوع رویکرد چیزی است که به آن طراحی جهانی می گویند. معمار Christian Stayner از Stayner Architects، که در حال حاضر مشغول بازسازی ساختمان تاریخی Winnedumah در ایندیپندنس، کالیفرنیا است، گفت: "شما مجبور نیستید ساکنانی را که به خدمات مورد نیاز کد نیاز دارند، جدا کنید." ما سعی می‌کنیم رمپ‌ها را نصب نکنیم زیرا آن‌قدر واضح هستند که برای افرادی که نیاز به تحرک اضافی دارند در جای خود قرار داده شده‌اند و در عوض سعی می‌کنیم سطوحی را فراهم کنیم که همه بتوانند با هم استفاده کنند.» برای مثال، Stayner ممکن است کل یک طبقه را برای استفاده همه شیب دار کند. در اصل، طراحی جهانی در هتل ها به کاهش یا حتی حذف تعصب نسبت به مسافران معلول کمک می کند.

نمونه دیگری از طراحی جهانی، سوئیت تاور هتل بریتانیایی است که تنها اتاق در طبقه بالای آن است. طبق قانون نروژ، هر طبقه باید حداقل یک اتاق در دسترس داشته باشد. فورسلیوس گفت: «راه حل ما حذف یک اتاق خواب دوم برنامه ریزی شده از سوئیت برج بود تا جایی برای یک حمام بزرگ با فضای کافی برای چرخاندن ویلچر ایجاد کنیم.» بنابراین، اثر نهایی یک مجموعه پنت هاوس با اندازه های مجلل استحمام!"

در حالی که هتل‌ها از نظر دسترسی راه طولانی را طی کرده‌اند، هنوز کارهایی برای انجام دادن وجود دارد، به‌ویژه زمانی که دقیقاً از طریق طراحی داخل اتاق، نحوه پذیرش مسافران معلول را در میان می‌گذارند. جان سیج، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت های مسافرتی در دسترس Sage Traveling و Accessible Travel Solutions، که همچنین با کسب و کارهای مسافرتی در سراسر جهان در مورد دسترسی مشورت می کند، گفت: «مسافران معلول برای یافتن املاک در دسترس که بتوانند با آن احساس راحتی کنند، واقعاً مشکل دارند.. "فقط داشتن چیزی که به عنوان اتاق هتل در دسترس باشد، واقعا کافی نیست."

Sage اشاره می‌کند که بسیاری از سایت‌های رزرو، از جمله وب‌سایت‌های هتل، جزئیات خاصی را درباره ویژگی‌های دسترسی فهرست نکرده‌اند. او گفت: «بسیار نادر است که شما هر نوع سندی را ببینید که حاوی اندازه‌گیری‌ها و تصاویر باشد. «معمولاً نقاط گلوله‌ای هستند که «در عریض حمام» و «دسترسی بدون پلکان» هستند.» برای مسافران معلول، جزئیات بسیار مهم است.

وقتی هتلی از دوش رول این نام می‌برد، مطمئناً شروعی برای مسافرانی است که تحرک محدودی دارند، اما همه دوش‌های رولی یکسان ایجاد نمی‌شوند. "آیا یک صندلی دوش در آن دوش رولی وجود دارد؟" سیج پرسید. من فقط در یک هتل گران قیمت در آستین بودم و صندلی دوش نداشت، بنابراین راهی برای من وجود نداشت که از صندلی چرخدارم بیرون بیایم و زیر دوش بنشینم. سیج فهمید که می‌تواند تماس بگیرد و یکی بخواهد، اما دیر شده بود، و او نمی‌خواست دردسر را پشت سر بگذارد - تصمیم گرفت روز بعد در خانه دوش بگیرد.

او همچنین به موارد دیگری اشاره می کنداسناد مربوط به دسترسی که به مسافران معلول کمک می کند، مانند مقدار فضای بین تخت و کف. سیج می‌گوید: «بعضی از افراد از بالابر هویر برای رسیدن از ویلچر خود به تختخواب خود استفاده می‌کنند، و بسیاری از هتل‌ها تخت‌های سکویی دارند که نمی‌توانید پاهای بالابر هویر را زیر تخت بغلتانید. "این باید مستند شود تا مردم بتوانند تصمیم بگیرند که آیا آن اتاق هتل برای آنها کار می کند یا خیر."

علاوه بر این، خدمات مشتری نقش بزرگی در دسترسی ایفا می کند، حتی اگر به طراحی داخلی مربوط شود. سیج می گوید: «این فقط به فضای فیزیکی مربوط نمی شود، بلکه به آموزش کارکنان نیز می پردازد. کارمندان باید به ترجیحات مسافران معلول، به ویژه در مورد برخی از ویژگی های داخل اتاق، کمک کنند. او می‌گوید: «وقتی یک مسافر معلول به هتل مراجعه می‌کند، میز پذیرش باید یک سری سؤال در مورد نیازها و ترجیحات دسترسی‌شان بپرسد. "به عنوان مثال، من دوست دارم صندلی میز از اتاق خارج شود، زیرا این فقط سر راه من است. من هرگز به صندلی میز منتقل نمی کنم."

حتی کارکنانی که تعامل مستقیم با مهمانان ندارند باید آموزش ببینند. سیج گفت: "در هر مکانی که من تا به حال اقامت کرده ام، نازل دوش دستی هر روز دور از دسترس قرار می گیرد." "کارکنان خانه داری آموزش ندیده اند که نازل دوش دستی را در جایی که من می توانم آویزان کنم."

به همین دلیل است که به سادگی علامت زدن همه کادرهای ADA ممکن است انجام نشودکاری که در حین بازسازی یک هتل تاریخی یا حتی یک ساختمان کاملاً جدید انجام شده است. Stayner گفت: "من فکر می کنم شما می توانید در حالی که همه قوانین را رعایت می کنید بسیار غیر قابل دسترس باشید." "این لزوم تفکر جامع تر در مورد معنای دسترسی را نشان می دهد. در حالت ایده آل، باید نه تنها به عناصر فیزیکی ساختمان ها، بلکه همچنین به بخش مهمان نوازی عملیات گسترش یابد تا مردم احساس خوش آمد گویی کنند."