چگونه در نپال به گردش در چایخانه برویم

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

در این مقاله

اگر تا به حال به سفر به نپال توجه کرده باشید، احتمالاً اصطلاح "چایخانه راهپیمایی" را شنیده اید. برای قرن ها، مدت ها قبل از ورود مسافران خارجی به نپال در قرن بیستم، شبکه های مسیرهای پیاده روی در مناطق کوهستانی و تپه ای نپال وجود داشته است. چای‌خانه‌ها در اصل همان چیزی بودند که به نظر می‌رسیدند: خانه‌ها یا مغازه‌های کوچکی که چای و تنقلات می‌فروشند، که از مسافران در این مسیرها حمایت می‌کردند. آنها اغلب یک مکان اساسی برای خواب نیز فراهم می کردند. اگرچه بسیاری از بخش‌های نپال در حال حاضر توسط جاده‌ها و بزرگراه‌ها به هم متصل شده‌اند، مناطق کوهستانی هنوز به طور کلی ارتباط خوبی با هم ندارند و مردم محلی هنوز با پای پیاده سفر می‌کنند تا به سرک‌های جاده‌ها یا خطوط هوایی دورافتاده متصل به شهرها برسند. در اینجا چیزی است که باید در مورد اقامت در یک چایخانه در نپال بدانید و به چایخانه بروید و نوشیدن چای کاملا اختیاری است!

ماندن در چایخانه چگونه است

امروزه، یک "چایخانه" در امتداد مسیرهای پیاده روی نپال می تواند به همه چیز اشاره داشته باشد، از یک کلبه ساده که در آن شما نیاز دارید ملافه های خود را ببرید تا یک اقامتگاه مجلل تر که تا حدودی شبیه یک هتل در شهرها است. چایخانه متوسط قرن 21 واقع در امتداد پرطرفدارترمسیرهای کوهنوردی یک اتاق خصوصی اما ابتدایی با مقداری رختخواب و معمولاً یک توالت و حمام مشترک فراهم می‌کنند (آب گرم همیشه در دسترس نیست، یا گاهی اوقات با هزینه اضافی است).

غذا در چایخانه ها ارائه می شود و این یک قانون نانوشته است که وعده های غذایی خود را از چایخانه ای که در آن اقامت دارید خریداری کنید. هزینه اتاق معمولاً بسیار پایین است، بنابراین اپراتورهای چایخانه از طریق غذایی که می‌خرید پول خود را به دست می‌آورند.

کیفیت و در دسترس بودن چایخانه ها در مناطق مختلف نپال متفاوت است. مناطقی با مسیرهای پیاده‌گردی محبوب و توسعه‌یافته - مانند منطقه اورست، رشته کوه آناپورنا، موستانگ پایین، و دره لانگ‌تانگ، معمولاً چای‌خانه‌های فراوان و مناسبی دارند. انتظار یک اتاق خصوصی، ملافه‌های اولیه (برداشتن کیسه خواب خود ایده خوبی است)، آب گرم با هزینه و غذای مقوی (دال بات، نودل و مومو رایج‌ترین آنها هستند) باشید. معمولاً فقط قسمت غذاخوری/سالن مشترک با اجاق هیزمی گرم می شود.

در برخی مناطق، چایخانه ها به صورت دسته جمعی یا طبق قوانین محلی اداره می شوند. این بدان معنی است که قیمت ها و استانداردها کاملاً یکسان هستند. با این حال، چنین سیستم‌هایی در همه جا وجود ندارند، و در آن مکان‌ها به احتمال زیاد افرادی به شما نزدیک می‌شوند و به شما پیشنهاد می‌کنند در چایخانه آنها (یا دوستشان) در محله بعدی بمانید. در مورد دوم فرصت بیشتری برای چانه‌زنی وجود دارد، اگرچه چانه‌زنی تشویق نمی‌شود زیرا مسافران در مقایسه با روستاییان کوهستانی در نپال در موقعیت بسیار خوبی قرار دارند.

بهترین سفرهای چایخانه

نه همهمسیرهای پیاده روی در نپال، مسیرهای چایخانه هستند. برخی از مناطق دورافتاده تر از سفرهایی که فقط برای کمپینگ استفاده می شود و با غذای شخصی خودت تهیه می کنند، پشتیبانی می کنند، یا به این دلیل که روستاها زیرساخت یا منابع غذایی برای میزبانی از کوهنوردان را ندارند یا به این دلیل که روستایی وجود ندارد! مسیرهای زیر همگی چایخانه هستند. در صورت امکان، مسیرهای کمتر شناخته شده را در مناطق پرطرفدار انتخاب کنید تا از فشار بر منابع و جوامع محلی جلوگیری کنید و دلارهای توریستی خود را در اطراف پخش کنید.

منطقه خمبو

منطقه خومبو شامل پارک ملی ساگارماتا، محل قله اورست (که در واقع در مرز بین نپال و تبت قرار دارد) را شامل می شود. پیاده‌روی کلاسیک بیس کمپ اورست بسیار محبوب است و دلایل خوبی دارد، زیرا می‌توانید از مناظر شگفت‌انگیز بلندترین کوه جهان لذت ببرید و فرهنگ متمایز شرپا را تجربه کنید. از آنجایی که این مسیر بسیار پرطرفدار است، ممکن است این مسیر در فصول شلوغ (مارس-مه و اکتبر- نوامبر) شلوغ شود و چایخانه ها به سرعت پر می شوند. با این حال، از آنجایی که این منطقه نسبتاً توسعه یافته است، می‌توانید چایخانه‌هایی را در کنار مسیر اصلی EBC، در مسیرهایی که شلوغ نیستند، پیدا کنید.

پیست‌پیمایی دریاچه‌های گوکیو یک جایگزین عالی است که از مسیر اصلی EBC فاصله دارد. روزهای اول همین مسیر را تا بعد از شهر نامچه بازار دنبال کنید. چشم انداز برجسته از Gokyo Ri (17،575 فوت)، در سراسر دریاچه های فیروزه ای Gokyo و به اورست است. حدود 14 روز طول می کشد و به دلیل ارتفاع بسیار چالش برانگیز است.

منطقه آناپورنا

در رتبه دوم پس از اورست از نظر محبوبیت، منطقه آناپورنا در غرب نپال منطقه ای متنوع است زیرا در کنار تبت قرار دارد.فلات در شمال و از دومین شهر نپال، پوخارا، به راحتی قابل دسترسی است. پیست آناپورنا گاهی اوقات به EBC ترجیح داده می شود زیرا یک مسیر است تا یک مسیر رفت و برگشتی، به این معنی که هر روز دیدگاه ها و تجربیات جدیدی را به ارمغان می آورد. پیست چالش برانگیز 12 تا 21 روزه بسیار پرطرفدار است، اما می‌توانید در مناطق کمتر شلوغ در محدوده آناپورنا سفرهای چایخانه انجام دهید.

پیمایش هشت تا دوازده روزه آناپورنا Sanctuary تا حدودی شلوغ تر از مسیر است. از سرزمینی می گذرد که برای هندوها مقدس است، این سرزمین خانه لرد شیوا است، به کمپ اصلی آناپورنا (13، 550 فوت). این می تواند یک سفر چالش برانگیز باشد زیرا چایخانه ها در برخی قسمت ها گسترده شده اند، به این معنی که باید مسافت های طولانی را پیاده روی کنید. یک جایگزین ساده تر و کوتاه تر، Ghorepani-Poon Hill Trek است. این سفر سه تا پنج روزه به منظره طلوع خورشید باورنکردنی منتهی می شود، جایی که می توانید منظره ای پانوراما از رشته کوه آناپورنا ببینید.

سفر دره لانگ تانگ

پارک ملی لنگتانگ یکی از در دسترس‌ترین سفرهای چایخانه را در دسترس آسان کاتماندو فراهم می‌کند. مسیر مسیر در Syabrubesi در یک روز رانندگی از پایتخت قابل دسترسی است. روستای لنگتانگ، در اعماق دره، بر اثر رانش زمین ناشی از زلزله در آوریل 2015 ویران شد، اما خانه ها و چایخانه ها بازسازی شده و کوهنوردان بازگشته اند. کوه های سر دره لانگ تانگ با تبت هم مرز هستند. در حالی که آنها بلندترین در نپال نیستند (Langtang Lirung و Langtang Ri بیش از 23000 فوت ارتفاع دارند)، می توانید مناظر شگفت انگیزی از پایه تا قله از شهرک کیانجین گومپا داشته باشید.

پیاده روی های عالی دیگر را می توان در منطقه Langtang انجام داد. در مسیر میراث تامانگ، در چایخانه‌های روستاهای قومی تامنگ می‌مانید و با فرهنگ آن‌ها آشنا می‌شوید. راهپیمایی گوساینکوندا همچنین از مسیر اصلی دره لانگ‌تانگ منحرف می‌شود و به سمت دریاچه مقدس، آبی روشن و در ارتفاعات گوساینکوندا منتهی می‌شود. بسیاری از زائران هندو از اطراف نپال و هند این زیارت را انجام می دهند.

پیمایش دره Langtang و مسیر میراث Tamang فقط نسبتاً دشوار در نظر گرفته می‌شوند، در حالی که مسیر دریاچه Gosainkunda چالش‌برانگیزتر است زیرا به صعود سریع‌تری نیاز دارد.

پیست ماناسلو

برای لذت بردن از سفری در چایخانه بدون شلوغی، از پیست 12 روزه ماناسلو دیدن کنید. این در یک منطقه محدود قرار دارد، بنابراین برای پیاده روی در اینجا به مجوز و راهنمای نیاز دارید. با وجود اینکه این منطقه برای گردشگری انبوه توسعه نیافته است، هنوز چایخانه هایی وجود دارد. ماناسلو با ارتفاع ۲۶۷۸۱ فوتی هشتمین کوه مرتفع جهان است. با دنبال کردن رودخانه بودی گانداکی شروع می شود و از طریق زمین های کشاورزی و جنگل به گذرگاه های مرتفع، یخچال های طبیعی و دریاچه ها می رسد تا کوه ماناسلو را احاطه کند. یک سفر جانبی ارزشمند به دره Tsum است، جایی که ممکن است لازم باشد در خانه‌ها یا صومعه‌های محلی بخوابید زیرا این منطقه از نظر گردشگری نسبتاً دست نخورده است.

نکات ایمنی

نپال به طور کلی در مورد دزدی یا خشونت یک کشور امن است، با این حال، مهم است که اقدامات ایمنی عمومی را انجام دهید. کوهنوردی به تنهایی به دلیل خطر ابتلا به آن توصیه نمی شودبیماری ارتفاع، گم شدن یا گرفتار شدن در بلایایی مانند زلزله، طوفان برف یا رانش زمین. گرفتن راهنما توصیه می شود، اما در بسیاری از مسیرهای پرطرفدار، به اندازه کافی آسان است که به طور مستقل، در یک زوج یا گروه کوچک پیاده روی کنید. مسیرها واضح هستند و روستاییان به اندازه کافی انگلیسی صحبت می کنند تا شما را در مسیر درست راهنمایی کنند. اگر می‌خواهید در منطقه‌ای دورافتاده‌تر و بدون چنین مسیرهای توسعه‌یافته‌ای پیاده‌گردی کنید، راهنمایی بسیار توصیه می‌شود (و در مناطق خاصی مانند موستانگ بالایی و دولپو بالایی اجباری است).

در رابطه با ایمنی در چایخانه ها، بهتر است قفل یا قفل ترکیبی خود را برای درب به همراه داشته باشید. به طور حکایتی، احتمال دزدیده شدن اموال از اتاقتان توسط مسافران دیگر بیشتر از نپالی هاست.

آداب و نکات

بسیاری از مسافران خارجی یا "قانون" را نمی دانند که باید وعده های غذایی خود را از چایخانه ای که در آن اقامت دارید بخرید، یا ترجیح می دهند آن را نادیده بگیرند. در هر صورت، این یک تقلب بزرگ است. اکثر اپراتورهای چایخانه اپراتورهای محلی مستقل از منطقه هستند و برای حمایت از کل خانواده خود به این پول متکی هستند. اکنون زمان آن نیست که با خوردن غذای خود چند دلار پس انداز کنید.

آب جاری و برق اغلب در کوهستان ها کمبود دارد. حواستان به استفاده از هر دو باشد. اگر در چایخانه‌ای می‌مانید که می‌تواند با پرداخت هزینه دوش آب گرم ارائه کند، دوش خود را کوتاه نگه دارید. به احتمال زیاد یک سطل آب گرم در اختیار شما قرار خواهد گرفت. این زمان برای شامپو کردن و حالت دادن به موهای تا کمرتان نیست، هر چند ممکن است بعد از یک هفته پیاده روی کثیف باشد!

اگر به طور مستقل کوهنوردی می کنیدبدون راهنما، توجه داشته باشید که در طول فصل اوج در مسیرهای شلوغ (مانند پیاده‌روی کمپ اصلی اورست یا پیست آناپورنا)، چای‌خانه‌ها خیلی سریع پر می‌شوند. در حالی که لزوما نمی توانید آنها را از قبل رزرو کنید (مگر اینکه بخواهید در چایخانه های مجلل با یک وب سایت بمانید)، کوهنوردان با راهنما قبل از اینکه کوهنوردان مستقل فرصتی پیدا کنند، اتاق های خود را در چایخانه ها ایمن می کنند. اگر به صورت گروهی بزرگ سفر می کنید، توصیه می شود از این مکان های محبوب راهنمایی بگیرید. اگر انفرادی یا جفت هستید، اگر دیرتر در روز به آنجا برسید، ممکن است بتوانید در جایی تختی پیدا کنید، اما ممکن است مجبور باشید نسبت به کیفیت اتاق فکر باز کنید.

در نهایت، دریافت مجوزهای لازم برای بیشتر مناطق کوهنوردی مهم است. حتی اگر وارد یک منطقه ممنوعه نمی‌شوید، برای پیاده‌روی در بسیاری از مسیرها به مدارکی نیاز دارید. یک راهنما به شما در این زمینه کمک می کند، یا می توانید آنها را از طریق دفاتر هیئت گردشگری نپال در کاتماندو و پوخارا سازماندهی کنید.