8 محاصره قومی منحصر به فرد در ایالات متحده

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:29

ما ویژگی های ماه نوامبر خود را به هنر و فرهنگ اختصاص می دهیم. با فعالیت کامل مؤسسات فرهنگی در سراسر جهان، ما هرگز برای کشف کتابخانه‌های زیبا، جدیدترین موزه‌ها و نمایشگاه‌های هیجان‌انگیز جهان هیجان‌زده نبوده‌ایم. برای داستان‌های الهام‌بخش درباره همکاری‌های هنرمندان که بازتعریف وسایل سفر را بازتعریف می‌کنند، رابطه پیچیده بین شهرها و هنر خودجوش، چگونگی حفظ زیبایی تاریخی‌ترین مکان‌های جهان، و مصاحبه با هنرمند رسانه‌ای ترکیبی، گای استنلی فیلوچه، بخوانید.

ایالات متحده یک دیگ ذوب فرهنگی نیست. این یک خورش است مهاجران به اینجا می آیند تا فرهنگ و میراث خود را رها نکنند، بلکه برای داشتن آزادی اقتصادی، مذهبی و سیاسی برای اجرای سنت های میهن خود در حالی که یاد می گیرند در داخل و خارج از کشور پذیرفته شده خود حرکت کنند. در حالی که بسیاری از شهرها دارای محله چینی ها یا ایتالیای کوچک هستند، اگر آن ها تنها مناطق قومی هستند که از آنها بازدید کرده اید، به سختی سطح را خراشیده اید. جوامع کمتر شناخته شده از آفریقا، آسیا، اروپا و آمریکا از لس آنجلس تا نیویورک یافت می شوند. آنها به عنوان مرکز پشتیبانی، منابع و ارتباطات فرهنگی برای کسانی عمل می کنند که همه چیز را برای رویای آمریکایی پشت سر گذاشته اند. اما آنها همچنین در میان منحصر به فرد ترین محله های کشور هستند، با غذاهای آشپزی، موسیقی، و هنریسنت‌ها متعلق به خود هستند و به افراد خارج از جامعه این فرصت را می‌دهند که بدون ترک خانه به دنیا سفر کنند.

موگادیشو کوچک در مینیاپولیس

هر سه‌شنبه ساعت ۶ بعدازظهر، تنها برنامه انگلیسی زبان سومالیایی این کشور از استودیوهای KFAI در محله سدار-ریورساید مینیاپولیس پخش می‌شود. این برنامه تنها یکی از بسیاری از سرمایه گذاری های فرهنگی، مذهبی و تجاری است که نقش ملیله موگادیشو کوچک، بزرگترین جامعه سومالیایی در ایالات متحده را تشکیل می دهد. دور از خانه با صحنه‌های هنری و موسیقی پر رونقی که سومالیایی‌ها را از سراسر جهان (از جمله هنرمندان افسانه‌ای مانند Aar Maanta) به مکان‌هایی مانند مرکز فرهنگی Cedar می‌کشاند. راهروی Cedar Avenue همچنین قلب صحنه غذاهای سومالی است، غذاهایی که شامل غذاهایی مانند کاری بز، نان تخت، و بسبااس (سس تند تهیه شده با چیلی سبز، گشنیز، سیر و پیاز) در رستوران‌هایی مانند غذاهای معمولی است. Safari Express و بازار سرپوشیده سومالی Karmel Mall.

چیندیاناپولیس در ایندیاناپولیس

تنها در دو دهه، بخش جنوبی ایندیاناپولیس از یک محله کاملاً سفیدپوست به یکی از بزرگترین جوامع چینی برمه در خارج از میانمار تبدیل شد. اقلیت عمدتاً مسیحی در سرزمین اکثریت بودایی خود، چین برای اولین بار به عنوان پناهندگانی که از مذهبی و مذهبی فرار می کردند به شهر آمدند.آزار و اذیت قومی اکنون آنها «چیندیاناپولیس» را تشکیل می‌دهند، منطقه‌ای با 20000 نفر. کسب‌وکارهای چینی در نزدیکی تقاطع خیابان مدیسون و جاده ساوتپورت شکوفا می‌شوند و زندگی تازه‌واردان اغلب در مرکز ایندیانا چین آغاز می‌شود. در نزدیکی رستوران و خواربارفروشی برادران چین، سرآشپزها از سال 2010 هر روز طعم خانه را با غذاهایی مانند ووک ریل، سوسیس خون خوک چین، و سابوتی، سوپ گوشت و ذرت سرو می کنند.

سایگون کوچک در سن خوزه

معابد اختصاص یافته به ستایش اجداد و ارواح آنیمیست از خیابان‌های مسکونی و مراکز خرید نوار شهری در سمت شرقی سن خوزه برمی‌خیزند، که شاهدی از حدود ۲۰۰۰۰۰ ساکن ویتنامی و ویتنامی-آمریکایی شهر است. بزرگ‌ترین جامعه ویتنامی خارج از ویتنام، سایگون کوچک، مرکز جشن تت (سال نو قمری) دره سیلیکون است که در آن رقصندگان شیر، دی‌جی‌ها و آتش‌بازی‌هایی که در طول شب منفجر می‌شوند، برگزار می‌شود. بقیه سال، رستوران‌ها، چای‌فروشی‌ها، بازارها و نانوایی‌های لیتل سایگون برای تجارت باز هستند و بیشتر در مرکز خرید Grand Century و شهر ویتنام در خیابان Story متمرکز هستند. در نزدیکی تاریخ سن خوزه، موزه مردم قایق و جمهوری ویتنام به تجربه مهاجران اختصاص داده شده است.

آلبانی کوچک در برانکس

برانکس همیشه یک موزاییک قومی بوده و پناهگاهی برای مهاجران از جنوب صحرای آفریقا به جمهوری دومینیکن بوده است. اما در طول چند دهه گذشته، این منطقه، به ویژه محله تاریخی ایتالیایی اطرافپلهام پارک وی، هزاران آلبانیایی قومی را از سرزمین خود در اروپای جنوب شرقی جذب کرده است. اکنون بیش از 100000 نفر در شهر نیویورک زندگی می کنند. در برانکس، بازارها، فروشگاه‌ها و رستوران‌های آلبانیایی مانند Sofra و Çka Ka Qëllu با فروش مواد غذایی آشنا مانند دنده‌های خشک شده، خمیر فیلو، آجوار (چاشنی تهیه‌شده با فلفل قرمز)، و tave dheu tironse، خورش گوشت گاو، به جامعه رو به رشد پاسخ می‌دهند. در یک ظرف سفالی هر نوامبر، این محله جشنواره آلبانیایی، بزرگترین رویداد آلبانیایی در ایالات متحده را جشن می گیرد.

اتیوپی کوچک در واشنگتن دی سی

منطقه اطراف خیابان نهم و یو در واشنگتن دی سی، اولین منطقه اتیوپیایی در شهر نبود. اولین مهاجران اتیوپیایی در دهه 1970 قبل از نقل مکان در دهه 90 به دلیل اصالت‌گرایی و افزایش سرسام‌آور اجاره‌ها، در محله آدامز مورگان ماندند. با این حال، با جمعیتی بین 300000 تا 500000 نفر که بزرگترین جمعیت خارج از آفریقا است، جامعه اتیوپی نیرویی است که می توان با آن حساب کرد. آنها چنان منطقه ای ارزشمند در پایتخت هستند که در سال 2018، شهردار 28 ژوئیه را به عنوان روز اتیوپی اعلام کرد. منطقه متروی دی سی بیش از 1200 کسب و کار، رستوران و بازار متعلق به اتیوپی ها دارد. غذا یک سنگ محک فرهنگی برای جامعه است (به همراه کلیسای ارتدکس اتیوپی، که هشت کلیسا در منطقه مترو وجود دارد)، و غذا به عنوان سفیری برای جامعه عمل می کند و رستوران های فراوانی دارد که از زیبا تا سریع را در بر می گیرد. معمولی.

هند کوچک در ادیسون

شهرک ادیسون در مرکز نیوجرسی دارای جمعیت وسیع و متنوعی از جنوب آسیا است و یکی از متراکم‌ترین مهاجران هندی در ایالات متحده است. ستون فقرات جغرافیایی این جامعه جاده درخت بلوط، خیابانی با ارتفاع 1.5 مایلی با بیش از 400 نفر است. فروشگاه‌های متعلق به جنوب آسیا، از جمله بوتیک‌هایی که بهترین طراحان شبه قاره را به نمایش می‌گذارند، همچنین مد و جواهرات عروس. رستوران‌ها نیز به‌طور انبوه در خیابان‌های حومه ادیسون پراکنده شده‌اند و در انواع غذاهای منطقه‌ای از هندو چینی در Moghul Express تا هند جنوبی در Saravana Bhavan و پاکستانی در Shalimar تخصص دارند. چندین روز در سال، در طول تعطیلاتی مانند دیوالی، هولی، و در روز استقلال هند، ادیسون با رنگ، موسیقی و رقص فوران می کند که مشاهیر دسی را از دوردست بالیوود می کشاند.

Koreatown، لس آنجلس

یکی از شلوغ‌ترین محله‌های لس‌آنجلس برای رستوران‌ها و تفریحات شبانه، کره‌تاون نیز یکی از بزرگترین مناطق قومی آن است. کره ای ها در دهه 1930 در گوشه جنوب غربی شهر در حوالی خیابان های 8 و ایرولو ساکن شدند، اما تا دهه 1960 بود که هویت آن تغییر کرد. امروزه، کره‌تاون بیشترین تمرکز کره‌ای‌ها را در خارج از کره دارد (همراه با جمعیت سالمی از اهالی سالوادور و اواکساکان). کی تاون سرشار از غذاخوری‌های سنتی و ترکیبی-کره‌ای، از جمله مکان‌های دیدنی محلی و پاسگاه‌های مورد علاقه سئول است. در کنار گزینه‌های بی‌پایان آشپزی کره‌تاون، می‌توان به بارهای کارائوکه، اسپاهای روزانه به سبک کره‌ای، خواربارفروشی‌ها،کتابفروشی ها و بوتیک ها موزه ملی کره‌ای آمریکایی (بازگشایی در سال 2022)، مرکز فرهنگی کره، و جشنواره و رژه کره‌ای لس‌آنجلس که سنت سالانه تقریباً 50 سال است، این محله را خانه می‌نامند.

هائیتی کوچک در میامی

در ویترین های سبک ویکتوریایی-کارائیب که با رنگ های روشن و استوایی رنگ آمیزی شده اند، مغازه ها، رستوران ها و مؤسسات هائیتی کوچک قرار دارند. منطقه اطراف خیابان میامی شمالی و خیابان 62 که به عنوان یکی از شیک‌ترین محله‌های میامی خدمت می‌کند، از دهه 1980 پذیرای پناهندگان هائیتی بوده است. هنر هائیتی کوچک را با نقاشی‌های دیواری خیابانی، گالری‌های معاصر، و موزه میراث هائیتی برق می‌بخشد که همگی فرهنگ مهاجران هائیتی را برجسته می‌کنند. مانند سرآشپز کریول و مانجی در سیتادل، یک سالن غذا/سالن روی پشت بام، رستوران‌های هائیتی نیز منعکس کننده طعم و مزه ملت کارائیب است. اما این بازار کارائیب است، کپی بازار آهن در پورت آو پرنس، که قلب هائیتی کوچک را با رویدادهای فرهنگی و موسیقی منظم و روز بازار هفتگی کارائیب هر شنبه در خود جای داده است.