کلیسای سن آگوستین، اینتراموروس، فیلیپین

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 20:01

در فیلیپین، کلیسای سن آگوستین در اینتراموروس، مانیل یک بازمانده است. کلیسای کنونی در این مکان یک بنای سنگی بزرگ به سبک باروک است که در سال 1606 تکمیل شد و با وجود زلزله، تهاجم و طوفان همچنان پابرجاست. حتی جنگ جهانی دوم - که بقیه اینتراموروها را با خاک یکسان کرد - نتوانست سن آگوستین را سرنگون کند.

بازدیدکنندگان کلیسا امروز می توانند آنچه را که جنگ نتوانست از بین ببرد قدردانی کند: نمای رنسانس عالی، سقف های ترومپ لوئیل، و صومعه - که از آن زمان به موزه ای برای آثار کلیسایی و هنر تبدیل شده است..

Walk the Walls: تور پیاده روی ما در Intramuros را بخوانید.

تاریخچه کلیسای سن آگوستین

هنگامی که فرمان آگوستینیان به اینتراموروس رسید، آنها اولین سفارش مبلغان در فیلیپین بودند. این پیشگامان خود را از طریق یک کلیسای کوچک ساخته شده از کاهگل و بامبو در مانیل مستقر کردند. این بنا در سال 1571 به نام کلیسا و صومعه سنت پل نامگذاری شد، اما این ساختمان مدت زیادی دوام نیاورد - زمانی که دزد دریایی چینی لیماهانگ تلاش کرد مانیل را در سال 1574 فتح کند، آتش گرفت (همراه با بیشتر شهر اطراف) شعله های آتش گرفت. کلیسا - ساخته شده از چوب - به همین سرنوشت دچار شد.

در سومین تلاش، آگوستینیان خوش شانس بودند: ساختار سنگی که آنها در سال 1606 تکمیل کردند تا به امروز باقی مانده است.

در 400 سال گذشته، کلیسا به عنوان شاهد عینی تاریخ مانیل بوده است. بنیانگذار مانیل، فاتح اسپانیایی میگل لوپز د لگاسپی، در این مکان به خاک سپرده شده است. (بعد از اینکه مهاجمان بریتانیایی کلیسا را در سال 1762 غارت کردند، استخوان های او با دیگر بازماندگان در هم آمیخت.)

زمانی که اسپانیایی ها در سال 1898 تسلیم آمریکایی ها شدند، شرایط تسلیم توسط ژنرال فرمین ژائودنس فرماندار اسپانیایی در مزرعه کلیسای سن آگوستین مورد مذاکره قرار گرفت.

کلیسای سن آگوستین در طول جنگ جهانی دوم

هنگامی که آمریکایی ها در سال 1945 مانیل را از ژاپنی ها پس گرفتند، نیروهای امپراتوری در حال عقب نشینی مرتکب جنایاتی در این نقطه شدند و روحانیون و نمازگزاران غیرمسلح را در سرداب کلیسای سن آگوستین قتل عام کردند.

صومعه کلیسا از جنگ جهانی دوم جان سالم به در نبرد - در آتش سوخت و بعداً بازسازی شد. در سال 1973، صومعه به موزه ای برای آثار مذهبی، هنر و گنجینه بازسازی شد.

همراه با تعداد معدودی دیگر از کلیساهای باروک در فیلیپین، کلیسای سن آگوستین در سال 1994 به عنوان میراث جهانی یونسکو اعلام شد. در طی چند سال آینده، کلیسا تحت یک تلاش عظیم بازسازی خواهد شد که بخشی از آن توسط دولت انجام شده است. از اسپانیا (منبع)

شکار میراث: درباره سایت‌های میراث جهانی یونسکو در آسیای جنوب شرقی بخوانید.

معماری کلیسای سن آگوستین

کلیساهای ساخته شده توسط آگوستینیان در مکزیک به عنوان الگویی برای کلیسای سن آگوستین در مانیل عمل کردند، اگرچه باید تنظیماتی برای این کلیسا انجام می شد.شرایط آب و هوایی محلی و کیفیت مصالح ساختمانی استخراج شده در فیلیپین.

سازش منجر به یک نمای نسبتاً ساده مطابق با استانداردهای باروک آن زمان شد، اگرچه کلیسا کاملاً از جزئیات بی بهره نیست: سگ های چینی "فو" در حیاط ایستاده اند، اشاره ای به حضور فرهنگی چینی ها در فیلیپین، و فراتر از آنها، مجموعه‌ای از درهای چوبی حکاکی‌شده پیچیده.

در داخل کلیسا، سقف با جزئیات ریز فوراً توجه را به خود جلب می کند. کار هنرمندان تزیینی ایتالیایی آلبرونی و دیبیلا، سقف های ترومپ لوئیل، گچ بی حاصل را زنده می کند: طرح های هندسی و مضامین مذهبی در سراسر سقف منفجر می شوند و تنها با رنگ و تخیل جلوه ای سه بعدی ایجاد می کنند.

در انتهای کلیسا، یک رتابلو طلاکاری شده (بازخوانی) در مرکز صحنه قرار می گیرد. منبر همچنین طلاکاری شده و با آناناس و گل تزئین شده است که یک اصل واقعی باروک است.

دعا بگویید: فهرست کلیساهای برتر فیلیپین را ببینید.

موزه کلیسای سن آگوستین

صومعه سابق کلیسا اکنون موزه را در خود جای داده است: مجموعه ای از آثار هنری مذهبی، یادگارها و وسایل کلیسایی که در طول تاریخ کلیسا استفاده شده است، قدیمی ترین قطعات مربوط به تأسیس خود Intramuros.

تنها قطعه بازمانده از برج ناقوس آسیب دیده در اثر زلزله در ورودی ایستاده است: یک ناقوس 3 تنی که روی آن عبارت "شیرین ترین نام عیسی" نقش بسته است. سالن پذیرایی (Sala Recibidor) هم اکنونمجسمه‌های عاج و مصنوعات جواهرآلات کلیسا را در خود جای داده است.

هنگامی که به نوبت از تالارهای دیگر دیدن می کنید، از کنار نقاشی های رنگ روغن قدیسان آگوستینی و همچنین کالسکه های قدیمی (کاروزا) که برای مراسم مذهبی استفاده می شد رد می شوید. با ورود به وستری قدیمی (Sala de la Capitulacion، نامگذاری شده بر اساس شرایط تسلیم که در اینجا در سال 1898 مذاکره شد) لوازم کلیسا بیشتری خواهید یافت. سالن بعدی، Sacristy، اقلام ساده‌تری را به نمایش می‌گذارد - کشوهای صندوقی ساخت چین، درهای آزتک، و هنرهای مذهبی بیشتر.

سرانجام، سفره خانه سابق را خواهید یافت - یک سالن غذاخوری سابق که بعداً به سرداب تبدیل شد. یادبودی برای قربانیان ارتش امپراتوری ژاپن در اینجا قرار دارد، مکانی که در آن بیش از صد روح بیگناه توسط نیروهای ژاپنی در حال عقب نشینی کشته شدند.

بالا از پلکان، بازدیدکنندگان می توانند از کتابخانه قدیمی صومعه، یک اتاق چینی، و یک اتاق جلیقه، به همراه یک سالن دسترسی به اتاق کر کلیسا، که دارای یک ارگ باستانی است، دیدن کنند.

برای بازدیدکنندگان موزه 100 P (حدود 2.50 دلار) هزینه ورودی دریافت می شود. این موزه بین ساعت 8 صبح تا 6 بعد از ظهر باز است و یک استراحت ناهار بین 12 ظهر تا 1 بعد از ظهر دارد.