پایتخت های کارولینای شمالی

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:44

از آنجایی که شارلوت با اختلاف قابل توجهی بزرگ‌ترین شهر کارولینای شمالی است، بسیاری از مردم به طور خودکار تصور می‌کنند که این شهر پایتخت ایالت است، یا حداقل در یک نقطه بوده است. هرگز پایتخت ایالت نبود. الان هم نیست. رالی پایتخت کارولینای شمالی است.

شارلوت پایتخت غیر رسمی کنفدراسیون در پایان جنگ داخلی بود. پس از سقوط ریچموند، ویرجینیا، در سال 1865، به عنوان مقر کنفدراسیون تأسیس شد.

سرمایه فعلی ایالت

رالی حدود 130 مایل از شارلوت فاصله دارد. این شهر از سال 1792 پایتخت کارولینای شمالی بوده است. در سال 1788، به عنوان پایتخت ایالت انتخاب شد زیرا کارولینای شمالی در حال انجام فرآیند تبدیل شدن به ایالت بود که در سال 1789 انجام شد.

در سال 2015، اداره سرشماری ایالات متحده جمعیت رالی را حدود 450000 نفر اعلام کرد. این شهر دومین شهر بزرگ در کارولینای شمالی است. در مقابل، شارلوت حدود دو برابر بیشتر در شهر خود جمعیت دارد. و، منطقه نزدیک اطراف شارلوت، که منطقه شهری شارلوت در نظر گرفته می شود، 16 شهرستان را در بر می گیرد و نزدیک به 2.5 میلیون نفر جمعیت دارد.

سرمایه های قبلی

قبل از اینکه قبل از نامش شمالی یا جنوبی وجود داشته باشد، چارلستون مرکز کارولینای یک استان بریتانیا بود، سپس بعدامستعمره از 1692 تا 1712. نام کارولینا یا کارولوس شکل لاتین نام "چارلز" است. شاه چارلز اول در آن زمان پادشاه انگلستان بود. چارلستون قبلاً به عنوان شهر چارلز شناخته می شد، که به وضوح اشاره ای به پادشاه بریتانیا داشت.

در طول روزهای اولیه استعمار، شهر ادنتون پایتخت منطقه ای بود که معمولاً به عنوان "کارولینای شمالی" شناخته می شود از 1722 تا 1766.

از سال 1766 تا 1788، شهر نیو برن به عنوان پایتخت آن انتخاب شد و اقامتگاه و دفتر فرماندار در سال 1771 ساخته شد. مجمع کارولینای شمالی در سال 1777 در شهر نیو برن تشکیل شد. پس از آغاز انقلاب آمریکا، مقر حکومت در هر جایی که مجلس قانونگذار تشکیل می شد در نظر گرفته می شد. از سال 1778 تا 1781، مجمع کارولینای شمالی نیز در هیلزبورو، هالیفاکس، اسمیتفیلد و ویک کورت هاوس تشکیل جلسه داد.

در سال 1788، رالی به عنوان مکان پایتخت جدید در درجه اول به این دلیل انتخاب شد که موقعیت مرکزی آن از حملات دریا جلوگیری می کرد.

شارلوت به عنوان پایتخت کنفدراسیون

شارلوت پایتخت غیر رسمی کنفدراسیون در جنگ داخلی بود. شارلوت میزبان یک بیمارستان نظامی، یک انجمن کمک زنان، یک زندان، خزانه داری ایالات کنفدراسیون آمریکا، و حتی یارد نیروی دریایی کنفدراسیون بود.

وقتی ریچموند در آوریل 1865 تصرف شد، رهبر جفرسون دیویس راهی شارلوت شد و مقر کنفدراسیون را تأسیس کرد. در شارلوت بود که دیویس در نهایت تسلیم شد (تسلیمی که رد شد). شارلوت به عنوان آخرین پایتخت کنفدراسیون در نظر گرفته شد.

با وجود اینکه بسیار شبیه به نظر می رسدچارلز، شهر شارلوت به نام پادشاه چارلز نامگذاری نشده است، در عوض، این شهر به نام ملکه شارلوت، همسر ملکه بریتانیای کبیر نامگذاری شده است.

شهرهای پایتخت تاریخی کارولینای شمالی

مکان‌های زیر در یک نقطه به عنوان مقر قدرت دولت در نظر گرفته شده‌اند.

شهر	شرح
چارلستون	پایتخت رسمی زمانی که کارولیناها از سال 1692 تا 1712 یک مستعمره بودند.
Little River	سرمایه غیر رسمی. مجمع در آنجا تشکیل شد.
ویلمینگتون	سرمایه غیر رسمی. مجمع در آنجا تشکیل شد.
حمام	سرمایه غیر رسمی. مجمع در آنجا تشکیل شد.
هیلزبورو	سرمایه غیر رسمی. مجمع در آنجا تشکیل شد.
Halifax	سرمایه غیر رسمی. مجمع در آنجا تشکیل شد.
Smithfield	سرمایه غیر رسمی. مجمع در آنجا تشکیل شد.
ویک کورت هاوس	سرمایه غیر رسمی. مجمع در آنجا تشکیل شد.
Edenton	سرمایه رسمی از 1722 تا 1766.
New Bern	سرمایه رسمی از 1771 تا 1792.
Raleigh	سرمایه رسمی از 1792 تا کنون.