16 زیباترین ویژگی طبیعی در بریتانیا

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:24

ویژگی های طبیعی زیبای بریتانیا ممکن است اولین چیزهایی نباشد که هنگام برنامه ریزی برای سفر به انگلستان، اسکاتلند، ولز یا ایرلند شمالی به ذهنتان خطور می کند. اکثر افرادی که برای اولین بار برنامه ریزی می کنند به شهرهای کشور - لندن، ادینبورگ، گلاسکو، لیورپول - تاریخ صنعتی یا خانه های باشکوه، قلعه ها و کلیساهای جامع آن فکر می کنند.

اما بریتانیا جزیره‌ای سرسبز شگفت‌آور با خط ساحلی عمیق تقریباً 20000 مایلی (از جمله جزایر فراساحل) است. در داخل مرزهای خود، انگلستان نوعی دنیای مینیاتوری است - با دره ها، کوه ها، دره های رودخانه، دریاچه های عمیق و زیبا و سواحل شگفت انگیز. اینها از بهترین شگفتی های طبیعی آن هستند.

Scafell Pike and The Screes

در ژوئیه ۲۰۱۷، ناحیه دریاچه انگلستان به عنوان میراث جهانی یونسکو درآمد. این نام تا حدودی بحث برانگیز به دلیل به رسمیت شناختن پرورش گوسفند سنتی آن بود، اما به این دلیل نیست که آن را برای این لیست انتخاب کرده ایم.

در عوض، ما مجذوب زیبایی وحشی و تنها و گستره و تنوع دریاچه‌ها و مناطق دریاچه‌ای آن هستیم (کلمه‌ای که وایکینگ‌ها برای کوه‌ها به بریتانیا آورده‌اند). از زیبایی دلپذیر دریاچه ویندرمر (بزرگترین دریاچه طبیعی انگلستان و استراحتگاه پس از آنراه‌آهن در سال 1847 وارد شد) به درام تلخ اسکافل پایک، مرتفع‌ترین قله انگلستان، و Screes، که در اینجا از Wastwater دیده می‌شود.

Wastwater با عمق ۲۶۰ فوت، عمیق‌ترین دریاچه در بین دریاچه‌های ناحیه دریاچه است. Screes که در امتداد ساحل جنوب شرقی قرار دارد از میلیون ها سنگ شکسته باقی مانده پس از آخرین عصر یخبندان تشکیل شده است که از کف دریاچه تا ارتفاع 2000 فوتی بالا می رود.

چگونه آن را ببینیم

وقتی به عنوان منظره مورد علاقه بریتانیا انتخاب شد، دریاچه و اسکافل پایک متعلق به National Trust هستند. Trust یک کمپینگ بین Wastwater و Wasdale Head در یک انتهای دریاچه، با کمپینگ وحشی، غلاف های کمپینگ و کمپینگ و همچنین امکاناتی برای ون های کمپر راه اندازی می کند. همچنین پارکینگ محدودی در اطراف دریاچه وجود دارد. دریاچه در کنار A590 در کامبریا بر روی جاده‌های روستایی و کوهستانی قرار دارد.

Kynance Cove

اگر به آخرین نسخه بی بی سی Poldark علاقه دارید، حداقل از نظر روحی قبلاً از Kynance Cove بازدید کرده اید. این یارو با برج های سنگی عظیم، غارهای دریایی و جزایر جزر و مد، نامپارا، ساحل شنی سفید پلدارک است.

همانطور که در درام تلویزیونی به نظر می رسد، ساحل گسترده و دائمی به نظر می رسد. اما در واقع، بیشتر آن فقط در هنگام جزر قابل مشاهده و قابل دسترسی است. این بخشی از مارمولک، جنوبی ترین زمین در سرزمین اصلی بریتانیا است. ارزش آن را دارد که سفر خود را در اطراف جزر و مد برنامه ریزی کنید تا آب های فیروزه ای خیره کننده را ببینید و در آن شنا کنید، که در سرچشمه های کورنیش که این ساحل را تشکیل می دهند - اغلب به عنوان یکی از زیباترین ساحل ها ذکر شده است.سواحل جهان.

نام "Kynance" از یک کلمه قدیمی کورنی، Kewnans گرفته شده است. این به معنای دره ای است که باید به شما ایده دهد که چرا این ساحل یک ساحل ماجراجویی در نظر گرفته می شود. جویباری با کناره‌های شیب‌دار از میان کوه‌های باز یا سرازیری‌هایی که به ساحل باز می‌شوند می‌گذرد و یاروها و غارهای بیشتری را نشان می‌دهد که در هنگام جزر و مد سیل می‌آیند.

منطقه اطراف یارو، از جمله صخره‌های مارمولک، برای تماشای حیات وحش، گل‌های وحشی و حتی مارچوبه وحشی مورد توجه قرار گرفته‌اند. اگر خوش شانس باشید و از بالای صخره تماشا کنید، می توانید کوسه های عظیم الجثه را در آب های فیروزه ای شفاف ببینید. دومین ماهی بزرگ در اقیانوس، آنها در اواخر بهار و اوایل تابستان در این منطقه رفت و آمد می کنند.

چگونه آن را ببینیم

رسیدن به کایننس کوو چیزی شبیه به ماجراجویی است، گرچه از پارکینگ بالای صخره منظره ای در حدود ۲۲۰ یارد در امتداد مسیری هموار وجود دارد. برای رسیدن به خود ساحل، باید 2 و نیم مایل پیاده روی در امتداد مسیر ساحلی از Lizard Point داشته باشید یا یک پیاده روی شیب دار در پایین صخره ها با چند پله در پایین. مسیر دیگری که به عنوان ناهموار اما کم و بیش تراز توصیف می شود، حدود 20 دقیقه پیاده روی از پارکینگ است. توالت در پارکینگ و یک کافه ساحلی و توالت در دسترس در یارو وجود دارد. این ساحل فاقد نجات غریق است و خطر قطع شدن جزر و مد در انتهای شمال غربی وجود دارد. هنوزم میخوای بری؟ دستگاه GPS خود را برای کد پستی TR12 7PJ تنظیم کنید یا به اتوبوس شماره 37 از هلستون به روستای لیزارد سبز، حدود یک مایل دورتر بروید.

نمایش از کوه اسنودون

کوه اسنودون بلندترین کوه ولز و بلندترین کوه بریتانیا در جنوب اسکاتلند است. توده اسنودون از مرکز پارک ملی اسنودونیا برمی خیزد و مناظر سراسر ولز شمالی از دامنه ها و قله آن بسیار دیدنی است.

در یک روز صاف، می توانید ایرلند، اسکاتلند، و انگلیس و همچنین منظره ولزی پر از قلعه ها و دریاچه ها را ببینید (که در ولزی Llyn نامیده می شود). هشت مسیر رسمی به سمت بالا وجود دارد. مسیر Llanberis که به عنوان "مسیر توریستی" شناخته می شود زیرا ساده ترین آن در نظر گرفته می شود، همچنین طولانی ترین است - با 9 مایل.

اما، در واقع، راه بسیار ساده‌تری برای لذت بردن از مناظر وجود دارد. راه‌آهن کوهستانی اسنودون بازدیدکنندگان را از اواخر مارس تا اوایل نوامبر به بالا می‌برد و مسیر آن مناظر دائمی در حال تغییر و چشم‌گیری را نشان می‌دهد.

اگر، از طرف دیگر، ترجیح می دهید به کوه نگاه کنید تا از آن پایین، مناظر خوبی از اسنودون از مسیر Janus وجود دارد، یک پیاده روی تخته ای 500 یاردی، در اطراف Llyn Cwellyn، یک دریاچه. در غرب قله در نزدیکی کمپ اصلی کوه اسنودون. از پارکینگ ایستگاه اسنودون رنجر می‌توانید به آن برسید.

چگونه آن را ببینیم

ایستگاه تکاور اسنودون، شروع مسیر دشوار رنجر و همچنین دسترسی به پیاده‌روی راهروی Janus Path، خارج از A4085، کد پستی LL54 7YT برای دستگاه GPS شما است. راه‌آهن کوهستانی اسنودون (قطعاً گزینه‌ای آسان برای گردشگران در تمام سنین، از جمله کودکان) از ایستگاه Llanberis در A4086، Victoria Terrace، Llanberis، Caernarfon LL55 4TT. کار می‌کند.

آبشار پرستو در پارک ملی اسنودونیا

Swallow Falls، در کنار A5 در حدود دو مایلی غرب مرکز پارک ملی اسنودونیا در Betwys-y-Coed، بلندترین آبشار پیوسته در ولز است. برای درک معنای آن، باید در کنار آن قدم بزنید.

آبشارها بر روی رودخانه (یا Afon به زبان ولزی) Llugwy، یک آبشار بلند نیستند، بلکه مجموعه ای پرپیچ و خم و در حال گسترش از آبشارها هستند که لایه به لایه به سمت دره رودخانه رعد و برق می کنند.

آسانترین راه برای دیدن آبشار Swallow از طریق راه پله محکمی است که در کنار آن قرار دارد. از ورودی، روبروی هتل Swallow Falls در A5، یک پیاده روی کوتاه و سراشیبی تا پله های کنار رودخانه است. با استفاده از آن‌ها، بازدیدکنندگان می‌توانند به بالای آبشار صعود کنند یا به پایین فرود آیند و از تغییر مناظر در حین حرکت لذت ببرند. همچنین رویکرد چالش برانگیزتری وجود دارد، پیاده روی در امتداد ساحل شمالی رودخانه. و برای جسورهای واقعی، شرکت هایی وجود دارند که (به طرز باورنکردنی) ماجراجویی های کایاک سواری در آب های سفید را در این آبشار اجرا می کنند.

چگونه آن را ببینیم

در یکی از استراحتگاه های آسفالت شده در A5 یا روبروی ورودی مسیر هتل Swallow Falls پارک کنید. برای استفاده از پارکینگ هتل هزینه کمی وجود دارد. هزینه ورودی مسیر آبشار و راه پله 1.50 پوند است. کیوسک کوچکی وجود دارد، اما به‌طور نامنظم باز است. وقتی بسته است، بازدیدکنندگان با تغییر مناسب می‌توانند در یک نوع دروازه ترکیبی/گردان پرداخت کنند. همچنین یک مسیر جایگزین و پرماجراتر از روستای Betwys-y-coed در حدود سه مایل از میان جنگل‌ها و بالای ساحل شمالی رودخانه وجود دارد. این استدر نظر گرفته شده قابل دسترسی است، اما بسیار شیب دار (درجه 1 در 10) در مکان هایی با ریشه درختان و سنگ برای مذاکره. اطلاعات مربوط به این پیاده روی را از مرکز اطلاعات پارک ملی در کنار پارکینگ بازدیدکنندگان در Betwys-y-coed بپرسید.

صخره های هفت خواهر

آسان است تصور کنید که وقتی بریتانیا از سرزمین اصلی اروپا جدا شد، این دو مانند یک تکه چین شکسته از هم جدا شدند. اگر از طریق کانال انگلیسی، به سمت جنوب از صخره‌های هفت خواهر (بین ایستبورن و سیفورد در ساسکس شرقی) به Fécamp یا Étretat در ساحل آلابستر فرانسه سفر کنید، تقریباً مشابه صخره‌های گچی سفید و درخشان را خواهید دید.

برای تماشای منظره خوب از صخره های فرانسوی باید به دریا بروید. اما مناظر نمادین «هفت خواهران» که در زیر هفت تپه غلتشی پوشیده از چمن‌ها موج می‌زنند، از چندین نقطه در امتداد سواحل عمیق جنوب شرقی انگلستان قابل تماشا هستند.

چگونه آن را ببینیم

پارک کشوری هفت خواهر در پارک ملی ساوث داونز گنجانده شده است. حدود دو ساعت با ماشین از لندن فاصله دارد. همچنین حمل و نقل اتوبوس محلی خوبی از ایستگاه های قطار در برایتون، ایستبورن و سیفورد وجود دارد. این نمای کلاسیک که بر روی کارت‌پستال‌ها و تقویم‌های سراسر جهان نمایش داده می‌شود، از بالای گروه کوچکی از کلبه‌های گارد ساحلی است. همچنین نقطه برتری آسان تری از سایت اعتماد ملی در Birling Gap وجود دارد.

صندلی آرتور و کرگ سالزبری

صندلی آرتور، درپارک هولیرود، یک تپه آتشفشانی و صعود خانوادگی محبوب در ادینبورگ است. از بالای صندلی آرتور مناظری از سراسر شهر وجود دارد. اما خود صندلی آرتور، همراه با کرگ های سالزبری در زیر آن، منظره کوهستانی زیبا و دراماتیکی را درست در وسط ادینبورگ تشکیل می دهند. همچنین بسیار در دسترس است.

چگونه آن را ببینیم

صندلی آرتور و سنگ سالزبری به بهترین وجه از پایه کالتون هیل در جاده Regent/A1 دیده می شود. این یک صعود ملایم نیم مایلی از انتهای شرقی خیابان پرنسس در نزدیکی بنای یادبود اسکات است.

Durdle Door

اگر تخیل روشنی دارید، دوردل در، طاق سنگی طبیعی در نزدیکی خلیج لولوورث در ساحل دورست، شبیه مار یا دایناسوری است که از دریا برمی خیزد. وقتی در نظر بگیرید که این بخشی از ساحل ژوراسیک انگلستان است، یک سایت میراث جهانی یونسکو که در آن نیروهای زمین ساختی برخی از قدیمی ترین سنگ های روی زمین را به سطح زمین منتقل کرده اند، این ایده کمتر دور از ذهن به نظر می رسد.

برخی از اولین فسیل‌های دایناسورهای انگلستان در اینجا یافت شدند و فسیل‌هایی از دوران تریاس (۲۵۰ تا ۲۰۰ میلیون سال پیش) هنوز در صخره‌ها دیده می‌شوند یا در ساحل جمع‌آوری می‌شوند. در لولوورث، بیشتر یافته‌ها مربوط به دوران ژوراسیک، 200 تا 140 میلیون سال پیش است. شکارچیان فسیلی خوش شانس آمونیت ها، بلمنیت ها و مهره های ایکتیوسور را پیدا کرده اند.

برای لذت بردن از روشی که خورشید و دریا یک بازی رنگ در حال تغییر را روی دردل درب ایجاد می کنند، لازم نیست که به استخوان های بسیار قدیمی توجه کنید. این در کنار یک ساحل کوچک شینگل است. اما یک پیاده روی کوتاه بر فراز سردرها (یا از پارکینگ بالا) این کار را انجام خواهد دادشما را به آبهای ملایم خلیج نعل اسبی شکل لولوورث و ساحل سنگریزه ای نرم و سفید در دریاچه لولوورث می برد - همه چیز برای یک روز خوب.

چگونه آن را ببینیم

Durdle Door درست در غرب غرب لولوورث در B3070 قرار دارد. دسترسی از طریق مسیر و پله ها از طریق پارک تعطیلات دوردل در، یا از مسیر ساحل جنوب غربی و پله هایی از روی تپه از پارکینگ لولوورث کوو (حدود یک مایل و نیم پیاده روی) انجام می شود. اگر می‌خواهید با قطار بیایید، می‌توانید از دوشنبه تا شنبه اتوبوس (104) از ایستگاه Wool در خط واترلو لندن به Weymouth تا ورودی پارک تعطیلات استفاده کنید. (برای برنامه ها درخواست های ملی راه آهن را بررسی کنید). همچنین سفرهایی با قایق به دوردل در از بندر ویموث و یارو لولورث وجود دارد.

سوزن

سوزن ها سه دسته دریایی تیز، چشمگیر و درخشان سفید با گچ هستند که از دریا بیرون می آیند و به سمت فانوس دریایی رنگارنگ و راه راه در انتهای غربی جزیره وایت حرکت می کنند. آنها به تدریج در حال فرسایش در دریا هستند. در واقع، قبلاً چهار نفر بودند و یکی که ناپدید شد پشته سوزنی شکلی بود که نام این گروه را به آن داد.

چگونه آن را ببینیم

برای چنین سازند شکننده و فراساحلی، دیدن سوزن ها در واقع بسیار آسان است. اینگونه است:

• از Needles Old Battery و New Battery، یک سایت National Trust که یک سایت تاسیسات دفاعی ویکتوریایی و سایت پرتاب موشک مخفی بود، می‌توانید Needles را از منتهی الیه غربی جزیره وایت نگاه کنید. دسترسی به وسیله نقلیه وجود ندارد اما سه استربع مایل پیاده روی - روی مسیری آسفالت شده، از پارکینگ در خلیج آلوم (رایگان برای اعضای اعتماد ملی).
• از مارس تا اکتبر، اتوبوس Needles Breezer خدمات منظمی را از یارموث به خلیج آلوم انجام می دهد، سپس تا Batteries 20 دقیقه پیاده روی دارد.
• با آسانسور Needles از جاذبه دیدنی Needles Landmark (مارکونی اولین پیام های بی سیم را از اینجا ارسال کرد) به سمت ساحل Alum Bay بروید. مناظری در مسیر پایین و همچنین از ساحل وجود دارد.
• Nedles Pleasure Cruises سفرهای کوتاهی با قایق از اسکله در Alum Bay Beach برای نگاهی نزدیک به Needles and the Needles Lighthouse انجام می دهد.

Severn Bore

همانطور که خور سورن از کانال بریستول به گلاستر می‌رود، رودخانه سورن که بین ولز جنوبی، سامرست و گلاسسترشر به دام افتاده است، به سرعت باریک‌تر و کم عمق‌تر می‌شود. حداقل 12 بار در سال، (در طول اعتدال بهاری و پاییزی) این سازند جغرافیایی، همراه با جزر و مد ماه بسیار بالا، موجی از آب به ارتفاع حداقل چهار فوت - اما گاهی به اندازه 10 فوت - تولید می کند. Severn Bore نامیده می شود، با سرعتی بین پنج تا هشت مایل در ساعت به سمت رودخانه، در برابر جریان، حرکت می کند و موج سواران از سراسر جهان برای گرفتن آن سفر می کنند.

چگونه آن را ببینیم

Severn Bore از دیدگاه‌های مختلف در ولز و گلاسترشایر قابل مشاهده است. وب سایت Severn Bore با نام ساده که توسط متخصص و علاقه مندان محلی راسل هیگینز گردآوری شده است، اطلاعات جامعی در موردچه زمانی سوراخ ایجاد می شود و کجا به بهترین شکل دیده می شود. اطلاعات مفید زیادی وجود دارد، مانند مناطقی که دارای نور محیطی زیادی برای بهترین تماشای شب بدون ماه کامل هستند و مکان‌های پارکینگ ممکن است در هنگام جزر و مد آبگیر شوند.

ساحل گور جنوبی

The Gower یک شبه جزیره ولز جنوبی در غرب سوانسی است که دارای سواحل فوق العاده زیبا و صخره هایی است. ساحل روسیلی، در تصویر اینجا، گوش ماهی سه مایلی ماسه‌ای است که توسط بلوف‌های شنی و پوشیده از چمن ساحلی به اندازه کافی بلند است که پاراگلایدرها از آنجا به پرواز درآیند. در هنگام جزر، کشتی‌های غرق‌شده از شن‌ها بیرون می‌آیند و Worm's Head، جزیره‌ای جزر و مدی که از انتهای غربی ساحل امتداد می‌یابد، در هنگام جزر و مد برای افراد ماجراجو قابل پیاده‌روی می‌شود. نام آن از کلمه وایکینگ ها برای اژدها - wurm - گرفته شده است، زیرا از ساحل، صخره های 200 فوتی آن شبیه به این هستند.

چگونه آن را ببینیم

سواحل گور جنوبی متعلق به National Trust است که دارای پارکینگ، فروشگاه و مرکز بازدیدکنندگان در نزدیکی ساحل روسیلی است. پارکینگ National Trust، (5 پوند برای تمام روز یا رایگان برای اعضا) شامل توالت و یک فروشگاه است. مرکز بازدیدکنندگان در طبقه اول دارای اطلاعات و نمایشگاه های هنرمندان محلی است. چندین کافه و یک میخانه (با مسلماً یکی از بهترین مناظر ساحلی در ولز) در هتل Worm's Head، در کنار منطقه پارکینگ National Trust وجود دارد.

بهترین منظره خلیج روسیلی و کرم سر استاز بالای Rhossili Down، بالاترین نقطه Gower، از سوانسی در B4247.

به 11 از 16 زیر ادامه دهید. >

Glencoe

در سال 2011، در یک نظرسنجی که توسط یک سازمان حفاظت از محیط زیست اسکاتلندی و یک سازمان پیاده روی انجام شد، بازدیدکنندگان به رمانتیک ترین گلن گلنکو اسکاتلند رأی دادند. طول تقریبی گلن 12 مایلی با هشت مونرو پوشانده شده است - اینها کوه هایی با ارتفاع بیش از 3000 فوت هستند. یکی از باستانی ترین مناظر اسکاتلند، در واقع بقایای یک دهانه آتشفشانی است که 450 میلیون سال پیش شکل گرفته است. همچنین محل قتل عام قبیله ای غم انگیز در قرن هفدهم است.

چگونه آن را ببینیم

گلنکو را می توان از چندین دیدگاه مختلف مشاهده، صعود یا پیاده روی کرد. این یکی از سه خواهران، از پارکینگ خودروی سه خواهر در A82 در Ballaculish، در حدود چهار مایلی غرب مرکز بازدیدکنندگان گلنکو دیده می‌شود. همچنین چندین پیاده‌روی در سطح پایین، دایره‌ای و یک سکوی تماشای حیات وحش در خود مرکز بازدیدکنندگان وجود دارد.

به 12 از 16 زیر ادامه دهید. >

Scott's View and the Eildon Hills

تپه های ایلدون، سه شاخه آتشفشانی باستانی، بر دره نسبتاً مسطح رودخانه توید حاکم است. در سراسر دره، بین ملروز و درایبورگ ابی در مرزهای اسکاتلند، B6356 به شدت بالا می‌رود و منظره‌ای بی‌وقفه از این تپه‌های غیرمعمول و تکه‌های تکه‌ای از مزارع اطراف آنها را ارائه می‌دهد.

منظره مورد علاقه سر والتر اسکات، خالق آن بودایوانهو، که در ملروز زندگی می‌کرد و اغلب در نقطه‌نظر توقف می‌کرد تا از آن لذت ببرد. افسانه ها حاکی از آن است که در راه دفن اسکات در ابی درایبرگ، اسب او (که در حال کشیدن واگن حامل تابوتش بود) از روی عادت، در مکان معمولی ایستاد - احتمالاً برای اینکه اسکات آخرین نگاهی به ایلدون هیلز محبوبش داشته باشد.

چگونه آن را ببینیم

نمای اسکات با یک تابلو و یک محوطه پارکینگ با دیوارهای سنگی در کنار جاده B6356 نشان داده شده است. این در بالاترین نقطه جاده، حدود شش مایلی شمال صومعه درایبورگ است.

به 13 از 16 زیر ادامه دهید. >

Loch Lomond در خلیج تاربت

پیدا کردن منظره ای از دریاچه لوموند که کاملاً دوست داشتنی نباشد دشوار است. این دریاچه با مساحتی بیش از 27 مایل مربع، بزرگترین دریاچه بریتانیا (از نظر مساحت) با تنوع زیادی از مناظر کنار ساحل، مشرف به کوه‌های پوشیده از جنگل‌ها و هدر است. به یاد ماندنی ترین راه برای لذت بردن از منظره دریاچه لوموند زمانی است که کرانه های آن و دامنه های پایینی بن لوموند به رنگ های پاییزی پوشیده شده اند.

چگونه آن را ببینیم

از پارکینگ عمومی در اسکله تاربت، در تقاطع A82 و A83، در امتداد مسیر کنار دریاچه به سمت شمال بروید. حداقل برای یک مایل در طول این مسیر، مناظر خلیج تاربت در دریاچه، با قایق های توریستی که در آب های زیر توده بن لوموند در حال تردد هستند، بسیار شایسته دوربین است.

به 14 از 16 زیر ادامه دهید. >

Stanage Edge

Stanage Edge، در پارک ملی Peak District در لبه شرقیدربی‌شر، طولانی‌ترین لبه سنگ‌ریزه در بریتانیا است. به زبان انگلیسی ساده، برای کوهنوردان غیر صخره‌نورد، مسیری به طول 3.5 مایل و پیوسته از صخره‌های سنگی ریزدانه و بلوف‌های مشرف به دره امید است. ارتفاعات صخره‌های آشکار - محبوب کوهنوردان - بین 50 تا 65 فوت است. کلیت بسیار چشمگیرتر از آن چیزی است که ممکن است نشان دهد، زیرا لبه آن در بالای یک تپه، بین 1،300 تا 1،500 فوت بالاتر از کف دره قرار دارد.

چگونه آن را ببینیم

احتمالاً به یک دستگاه SatNav یا GPS نیاز دارید زیرا، اگرچه دسترسی به آن دشوار نیست، Stanage Edge از چندین جاده آسفالت‌شده اما بدون شماره یا علامت‌دار پارک فاصله دارد. این در حدود شش مایلی جنوب شرقی مسافرخانه پل یورکشایر در بامفورد است. از مسافرخانه در A6013 به جنوب بروید و سپس به سمت چپ به جاده جدید بپیچید (اولین مسیر سمت چپ است). پس از حدود دو مایل، در محل اتصال T با Long Causeway به سمت چپ حرکت کنید. در پارکینگ Long Causeway، به سمت راست در جاده بدون علامت بپیچید. پس از حدود نیم مایل، ابتدای Stanage Edge، سربالایی، در سمت چپ خود را خواهید دید.

چندین منطقه پارکینگ وجود دارد، اما برای بیشترین انتخاب، در این جاده بی نام بمانید، در تقاطع T بعدی به سمت چپ بمانید تا به پارک خودروی هوک برسید (حدود یک و نیم مایل از پارکینگ Long Causeway در محل اتصال با دیل). از این مرحله شما می توانید:

• از منظره طولانی لبه، بالای سر خود لذت ببرید
• مسیر سنگفرش شده را از طریق تالاب به سمت مسیر در امتداد انتهای Stanage Edge بروید
• یا از میان صخره های کم ارتفاع عبور کنید تا در امتداد بالای لبه قدم بزنید و مانند کسی که در تبلیغ ویسکی است با حالتی بدحال ژست بگیرید.

به 15 از 16 زیر ادامه دهید. >

کوو ملهم و سنگفرش های سنگ آهک

اگر هری پاتر و یادگاران مرگ را دیده اید، پس قبلاً یارو مالهام و سنگفرش سنگ آهک را دیده اید. این یارو یک صخره سنگ آهکی عظیم است که به شکل آمفی تئاتر است و 230 فوت ارتفاع و 985 فوت عرض دارد. این فقط چند صد یارد خارج از روستای مالهام در مسیر پنین است. پله‌ها شما را به سمت بالا می‌برند، جایی که می‌توانید با احتیاط روی سنگفرش‌های آهکی قدم بزنید. این یک زیستگاه نادر و از نظر قانونی محافظت شده است که وقتی آب باران سنگ آهک را حل می کند و ساختار بلوک های منظم و مربعی آن را آشکار می کند، تشکیل می شود. چندین سنگفرش سنگ آهک در تپه های پنین وجود دارد که از ناحیه پیک و پارک های ملی یورکشایر دیلز عبور می کنند. این یکی از بهترینهاست. مناظر از پایین و بالا فوق العاده است.

چگونه آن را ببینیم

Malham Cove در سه چهارم مایلی جنوب روستای Malham، در خیابان Cove، در پارک ملی Yorkshire Dales قرار دارد. پس از حدود نیم مایل، به دنبال یک نشانگر مسیر عمومی و یک علامت اعتماد ملی کوچک در سمت راست باشید. بقیه راه از طریق یک مسیر آرام اما گسترده و مسطح از مسیر پنین است.

به 16 از 16 زیر ادامه دهید. >

گذرگاه غول

جاده غول پیکر، در نزدیکی Bushmills در ساحل شمالی شهرستان Antrim، ایرلند شمالی، ساخته دست بشر نیست. حتی توسط باغبان‌های صخره‌ای که وقتی همه برای مرتب کردن وسایل می‌روند بیرون می‌آیند، ارتقا یا نگهداری نمی‌شود.گذرگاه که شبیه جاده ای به اقیانوس اطلس شمالی است، از حدود 40000 ستون بازالتی شش ضلعی به هم پیوسته تشکیل شده است که برخی از آنها بیش از 12 متر ارتفاع دارند. آنها بقایای یک درخشش گدازه آتشفشانی باستانی هستند که در زمان منجمد شده اند. بالای ستون ها سنگ های پله ای را تشکیل می دهند که عمدتاً شش ضلعی (شش ضلعی) هستند اما دارای چهار، پنج، هفت و هشت ضلع هستند که از پای صخره ای به دریا منتهی می شوند.

جاده غول در سال 1986 توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی و در سال 1987 به عنوان یک ذخیره گاه طبیعی ملی اعلام شد. امروزه مالکیت و مدیریت آن توسط National Trust می باشد.

اگر قصد بازدید دارید، به خاطر داشته باشید که برای راه رفتن در گذرگاه به تحرک و تناسب اندام معقول نیاز است. با این حال، یک مرکز بازدیدکنندگان جدید و قابل دسترس National Trust وجود دارد. در سال 2013 در فهرست نهایی جایزه RIBA Stirling در معماری قرار گرفت. مرکز بازدیدکنندگان یک کیلومتر با Causeway فاصله دارد، از روی سایت قابل مشاهده نیست، بنابراین جنبه وحشی آن، مانند پس‌زمینه‌ای خشن برای برخی از صحنه‌های بد خلق بازی تاج و تخت، حفظ می‌شود. جالب اینجاست که بسیاری از مناطق اطراف گذرگاه غول‌پیکر - غارها، سواحل، جنگل‌ها - در حماسه تلویزیونی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما خود مسیر هرگز نتوانسته است برش بخورد.