پیاده روی های برتر در کوه چارلستون، نوادا

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:31

در 35 مایلی شمال غربی لاس وگاس، کوه چارلستون بهترین و نزدیکترین مکان برای فرار از گرمای شدید تابستانی شهر است. این منطقه که از نظر فنی منطقه تفریحی ملی کوه‌های بهار نامیده می‌شود، بیش از 315000 هکتار از تنوع طبیعی باورنکردنی شامل هفت منطقه اکولوژیکی متمایز از کف بیابان تا قله‌های پوشیده از برف کوه چارلستون را در بر می‌گیرد. ابتدا از میان بوته‌های بیابانی بوته‌های کرئوزوت منتهی به درختان جاشوا رانندگی خواهید کرد. دورتر، از طریق یک منطقه مخروطی از کاج پینیون و ارس همیشه سبز سفر خواهید کرد. در مناطق مرتفع، کاج‌های پوندروسا، صنوبر سفید و خزان‌های خاردار بر چشم‌انداز غالب هستند، که گفته می‌شود یک یا دو درخت موی بیش از 5000 سال قدمت دارند. با گذشتن از خط درخت در ارتفاع 10000 فوتی، به منطقه آلپ خواهید رسید، جایی که فقط علف‌ها و درختچه‌های کم ارتفاع زنده می‌مانند. از آنجایی که این قسمت از کوه‌های بهار یکی از متنوع‌ترین بخش‌های جنوب غربی است، برخی از جالب‌ترین پیاده‌روی‌ها را به وجود می‌آورد. برای هر سطح مهارت و تناسب اندام، مسیری وجود دارد، و می‌توانید بسته به جایی که می‌خواهید در آن روز احساس کنید در کجا هستید، از میان مناطق انتخاب کنید - نه چندان تفاوتی با رفتارهای دیگر لاس‌وگاس.

قله چارلستون به ارتفاع نزدیک به 12000 فوت می رسد و بلندترین قله در نوادای جنوبی است.این کوه جنگلی که تنها در 35 مایلی شمال غربی لاس وگاس قرار دارد، در رشته کوه اسپرینگ جنگل ملی عظیم Humboldt-Toiyabe واقع شده است که از نظر فنی منطقه تفریحی ملی کوه‌های اسپرینگ است و یکی از مکان‌های حمل‌ونقل در نزدیکی استریپ است. (خوب، یکی از جابه‌جایی‌ترین مکان‌های طبیعی، به هر حال، وگاس دارای کپی‌های کوچک‌تری از اهرام مصر، ونیز، دریاچه کومو و شهر نیویورک است که در حال حمل و نقل هستند.)

بیش از 60 مایل مسیر در بالا و اطراف کوه چارلستون وجود دارد که اکثر آنها از ارتفاع 6000 فوتی شروع می شوند و تعدادی از آنها به سمت بالا منتهی می شوند. به خاطر داشته باشید که شرایط شدیدتر از آن چیزی است که ممکن است به نظر برسد. کرم ضد آفتاب بزنید و کلاه و آستین بلند بپوشید. و شرایط را در زمستان بررسی کنید، زمانی که برخی از مسیرها ممکن است بسته شوند یا پیمایش برای کوهنوردان روزانه دشوار شود. در اینجا تعدادی از بهترین مسیرهای کوه چارلستون آمده است.

مسیر صخره ای کلیسای جامع

صخره کلیسای جامع خوش منظره یک پیاده‌گردی مورد علاقه محلی است - مسیری به طول ۲.۷ مایل که چالشی متوسط برای کوهنوردان باتجربه است. این مسیر از ارتفاع 7600 فوتی از سطح دریا شروع می‌شود و در طول مسیر پیاده‌روی حدود 970 فوت ارتفاع خواهید داشت، بنابراین برای کسانی که به ارتفاعات کم عادت دارند، این می‌تواند چالشی متوسط باشد. از جنگل‌های کاج و صنوبر سفید پوندروسا شروع می‌شود و تا آسپن فارغ‌التحصیل می‌شود.

حتی یک آبشار در نزدیکی مسیر (از طریق یک جاده کوتاه) تقریباً در نیمه راه پیدا خواهید کرد. همانطور که از دره به سمت صخره کلیسای جامع بالا می روید،قبل از صعود به قله، با منظره پانورامای کایل کانیون، چند جابجایی کوتاه خواهید داشت. صخره کلیسای جامع یک پیاده‌گردی راحت است که به خوبی مشخص شده است و دارای پارکینگ با دسترسی به حمام و یک شیر آب است.

Mary Jane Falls

یکی از محبوب‌ترین مسیرهای پیاده‌روی در کوه چارلستون، آبشار مری جین یک مسیر رفت و برگشت ۳.۲ مایلی است که از مسیری در کایل کانیون به سمت شمال غربی می‌پیچد و به درختان صنوبر، صنوبر سفید و کاج پوندروسا می‌پیچد. همه توسط صخره های آهکی خاکستری احاطه شده است. شما از ارتفاع 1000 فوتی به سمت آبشارهای واقعی صعود خواهید کرد، که در طول آب شدن برف های بهاری جاری می شوند و بر فراز صخره ها می ریزند. به دنبال دو غار در پایه آبشار باشید و غار کوچکی را که در حدود 400 فوت فراتر از آبشار قرار دارد را از دست ندهید، که دارای چند استالاکتیت کوچک است که دیدن آنها جالب است.

نکته: حدود 10 سال پیش پیاده‌روی توسط کوهنوردان آسیب دیده بود. یک خدمه آنها را تعمیر کردند، اما سوئیچ‌ها هنوز شکننده هستند، بنابراین در مسیر خود بمانید.

مسیر دره فلچر

این پیاده‌گردی با درجه سربالایی تدریجی از دره‌ای جنگلی تا یک چشمه در میان کوهنوردانی که خواهان پیاده‌روی زیبا در طبیعت هستند، اما نه کوهنوردی بیش از حد سخت، محبوب است. از میان یک جنگل کاج سایه دار در امتداد یک نهر عمدتاً خفته قدم خواهید زد تا به یک دره فلچر برسید، یک دره شیار زیبا با دیوارهایی به ارتفاع 200 فوت. پیاده روی به طور چشمگیری سخت نیست، اما درختان زیبای زیادی از جمله چوب ماهون کوهی، کاج پوندروسا،کاج پینیون و صنوبر سفید. از انتهای مسیر، منظره خوبی از کوه مومیایی خواهید دید، دومین قله مرتفع در رشته کوه های بهار، که به دلیل شباهتش به تابوت مصری دراز کشیده نامگذاری شده است.

مسیر تفریحی ملی مونت چارلستون / حلقه جنوبی

کوهنوردان جدی عاشق مسیر لوپ جنوبی هستند که تقریباً 5000 فوت بالا می رود تا شما را به قله چارلستون در ارتفاع 11916 فوتی برساند. مسیر رفت و برگشت در مجموع 17.5 مایل را در بر می گیرد و نیمی از صعود از ارتفاع 10000 فوتی را در تاندرای آلپ انجام خواهید داد، بنابراین قطعاً این مسیری برای افراد ضعیف نیست. پیاده‌روی از مسیر صخره‌های کلیسای جامع شروع می‌شود و یک صعود شیب‌دار را انجام می‌دهد که از یک آبراهه بهمنی پوشیده از آسپن لرزان عبور می‌کند. به تقاطع مسیر قله گریفیث می‌رسید، یک صعود آهسته از میان یک علفزار زیبا انجام می‌دهید، سپس خط الواری را پشت سر می‌گذارید تا یک صعود نهایی و سخت را پشت سر بگذارید تا از قله چارلستون منظره‌ای را تماشا کنید. این صعودی است که در بالای لیست سطل های بیشتر مردم محلی قرار دارد. حداقل هشت ساعت طول می کشد، بنابراین زودتر شروع کنید. بهترین ماه‌ها برای پیاده‌گردی در آن ژوئن و سپتامبر است، اما اگر در زمان‌های دیگر به این مکان سفر می‌کنید، مطمئن شوید که برف برفی نیست (معمولاً از می تا اکتبر).

Trail Canyon

این یک صعود شدید ۲٫۲ مایلی سربالایی است که از تریل دره به طول ۱٬۵۰۰ فوت تا نقطه‌ای در زیر «انگشتان» کوه مومیایی می‌رود. پارکینگ مسیر در طول فصل زمستان بسته است (اگرچه هنوز هم می توان به مسیر دسترسی داشتاز پارکینگ اکو)، و از میان کاج پوندروسا، چوب ماهون کوهی، و به سمت یک برج آبی در بیشه‌ای زیبا از آسپن لرزان بالا می‌روید. در طول بهار، کوهنوردان از یک نهر فصلی در حدود یک مایل در مسیر عبور می‌کنند و به یک سری از مسیرهای برگشتی صعود می‌کنند.

نزدیک بالای دره، مسیر از لبه آتش‌سوزی قدیمی بالا می‌رود که بیش از ۵۰ سال پیش بالای خط الراس کوه مومیایی را درنوردیده است. در نهایت در تریل کانیون زین، جایی که مسیر با مسیر حلقه شمالی قطع می‌شود، توقف خواهید کرد. صخره های آهکی را خواهید دید که شامل انگشتان پا و زیرین کوه مومیایی، کوه چارلستون و صحرا در زیر است.

مسیر قله گریفیث

تقریباً از لحظه ای که به مسیر قله گریفیث رسیدید، که 10 مایل رفت و برگشت است، صعود را آغاز خواهید کرد، اما از میان برخی از زیباترین مناطق جنگلی در کوه های بهار پیاده روی خواهید کرد و به 360 درجه می رسید. مشاهده در اوج مسیرهای دیگر به قله چارلستون سخت تر هستند. این اغلب به عنوان زیباترین در نظر گرفته می شود. غارهای کم عمق و صخره های ناهموار را می بینید و بسته به فصلی که در آن پیاده روی می کنید، گل های وحشی و پروانه های زیادی را خواهید دید. این پیاده‌گردی به مسیر حلقه جنوبی می‌پیوندد.

منظره نمای کویر

اگر تنها چیزی که می خواهید قدم زدن آسان در برخی از مناظر زیبا است، Desert View Outlook مسیر شماست. کمتر از نیم مایل رفت و برگشت، مناسب ویلچر و کالسکه است و در نزدیکی پیک نیک Deer Creek قرار دارد.سرویس های بهداشتی مناسب منطقه مسیر پیاده‌روی آسفالت‌شده است و به‌تدریج به سمت سکوهای تماشا با پانل‌ها و نیمکت‌هایی می‌پیچد که می‌توانید در مورد صحرای موهاوه و زندگی سابق این منطقه به عنوان منطقه‌ای برای تماشای انفجار بمب در دوران اتمی اطلاعات کسب کنید. این یک راه جذاب و آسان برای لذت بردن از این بخش از کوه های بهار است.

مسیر موش بسته

یکی از بهترین راه‌ها برای دیدن برخی از تاریخ، بازدید از دروازه بازدیدکنندگان کوه بهار است، جایی که یادبود ملی قهرمانان خاموش جنگ سرد را می‌بینید که در اینجا برای بزرگداشت هزاران نفری که در حین کار جان خود را از دست داده‌اند، ساخته شده است. مخفیانه برای دولت ایالات متحده در طول جنگ سرد. بنای یادبود در اینجا ساخته شده است زیرا نزدیک به محل سقوط یک پرواز نیروی هوایی ایالات متحده است که در قله چارلستون در سال 1955 سقوط کرد و کارگران را به منطقه 51 منتقل کرد.

می‌توانید درباره قهرمانان خاموش بخوانید و سپس در مسیر Pack Rat که از دروازه شروع می‌شود و چشم‌اندازی به محل سقوط دارد، بروید. این مسیر یک حلقه رفت و برگشت نسبتاً آسان 1.4 مایلی است که از آمفی تئاتر Gateway شروع می شود و به سمت یک برجستگی آهکی به سمت غارهای کوچک و یک نیمکت می رود که در آن می توانید بنشینید و علائمی را بخوانید که اطلاعات بیشتری در مورد سقوط هواپیما می دهد. تلسکوپ‌های بالا به شما منظره‌ای از محل وقوع آن می‌دهند.

Robbers Roost

در این غارهای کوچک در 5 مایلی شمال شرقی قله کوه چارلستون، مانند یک قانون شکن احساس خواهید کرد. مسیر به سمت غارهای Robbers Roost تنها 0.2 مایلی دورتر از آن و پس از آن نیست، اما شما با یک صعود سایه دار از طریق یک منطقه جنگلی در کنار یک منطقه عمدتاً خشک شروع خواهید کرد.جریان داشته باشید و از پله‌ها و صخره‌های آهکی بالا بروید تا به غارها برسید. طاقچه های فرسوده در یک صخره آهکی در ارتفاع حدود 8000 فوتی قرار دارند. افسانه های محلی حاکی از آن است که در دهه 1880 از غارها به عنوان مخفیگاه دزدان برای شکار مسافران غیرقانونی در مسیر قدیمی اسپانیایی که از Mesquite تا لاس وگاس امتداد داشت استفاده می شد. در حالی که مورخان می گویند این محتمل نیست، اما هنوز هم جالب است که تصور کنید به همان پناهگاه غیرقانونی یک راهزن قرن نوزدهمی پناه می برید.

Charleston Peak از طریق مسیر Deer Creek

دیر کریک تریل حلقه شمالی است که به قله چارلستون منتهی می شود. پیاده‌روی 20 مایلی شما را از سرسبزترین قسمت کوه چارلستون، با چشم‌اندازهای باورنکردنی از جنگل و چشم‌اندازهای چشمگیر هدایت می‌کند. کسانی که از مسیرهای صخره ای لذت نمی برند ممکن است بخواهند به جای آن حلقه جنوبی را انتخاب کنند (شما به همان مکان خواهید رسید). این مسیر شما را به تعدادی لبه صخره هدایت می کند. این مسیر دراماتیک، کوهنوردان را تا ارتفاع 10000 فوتی از کنار کوه مومیایی می‌گذراند تا به درخت کاج 3000 ساله «Raintree» بپیوندند و سپس از ارتفاع 1000 فوتی به محل اتصال Trail Canyon و Deer Creek برسند. هنگامی که به قله نزدیک شدید، در ارتفاع تقریباً 12000 فوتی، از طریق یک سری از دوجین تعویض تنبیهی، صعود نهایی را انجام خواهید داد. هنگامی که به بالاترین نقطه در جنوب نوادا برسید، منظره ای 360 درجه از جنوب نوادا به علاوه شرق کالیفرنیا و جنوب یوتا خواهید دید. فرصت را از دست ندهید تا در کتاب ورود به سیستم جعبه ارتش وارد شوید و بخشی از تاریخ شوید.