ده غذایی که در آسیای جنوب شرقی نباید از دست داد

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:55

شما این کلیشه قدیمی را شنیده اید که آسیای جنوب شرقی جشنی برای حواس است. شما می توانید آن را امتحان کنید وقتی به یک جشن می نشینید، نقطه. برخی از خاطره انگیزترین لحظات سفر شما صرف خوردن یک وعده غذایی می شود. مردم محلی به دلایل خوبی به غذاهای معروف خود در جهان افتخار می کنند.

در مقایسه با غذا در غرب، غذاهای آسیای جنوب شرقی از نظر طعم و ادویه غنی تر هستند. به دست استادان آشپزی محلی، مواد اولیه معمولی به آثار هنری آشپزی تبدیل می‌شوند.

فقط به یکی از شهرهای متعدد منطقه که غذای غذاخوری ها را می دهد سفر کنید و خودتان آن را تجربه خواهید کرد: غذاهای ارزان قیمت مراکز دستفروش سنگاپور. پنانگ، انتخاب های بی پایان غذایی مالزی؛ رستوران‌های پادانگ اندونزی در هر گوشه و کنار. و حتی غذاهای متنوع و شگفت انگیز فیلیپین!

غذاهای فهرست شده در زیر نشان دهنده برخی از بهترین غذاهایی است که باید در سراسر آسیای جنوب شرقی پیدا کنید. وقتی یکی از فهرست‌های فهرست شده را در منو پیدا کردید، بدون معطلی آن را سفارش دهید!

Nasi Goreng: باقی مانده برنج تغییر شکل یافته

asi gorengN - غذای ملی همه جا حاضر اندونزی - یک ترکیب دلپذیر روی برنج سرخ شده است. ناسی گورنگ ارزان و خوشمزه در سراسر 19000 جزیره اندونزی مورد علاقه مردم محلی و مسافران است.

به عنوان وجود داردتغییرات زیادی در ناسی گورنگ وجود دارد زیرا زنان خانه دار اندونزیایی آن را درست می کنند. ترکیبات رایج شامل موسیر، تخم مرغ، پیازچه و گوشت رنده شده است.

تنها وجه اشتراک آنها ماده اصلی است، برنج سفت که از شب قبل پخته شده است. از آنجایی که برنج یک غذای اصلی در اندونزی است، باقی مانده برنج در پایان روز داده می شود. زنان خانه دار اندونزیایی از باقیمانده این غذاها برای درست کردن ناسی گورنگ روز بعد استفاده می کنند.

ادویه جات مانند سیر، چیلی و گشنیز به این غذای معروف تأثیر هندی می بخشد. یک تخم مرغ سرخ شده و کراکر میگوی ترد کمی هیجان بیشتری را به غذا اضافه می کند.

ناسی گورنگ هیچ مرز اجتماعی نمی شناسد. این غذا هم در بهترین رستوران ها سرو می شود و هم به عنوان غذای خیابانی سرو می شود. حتی پرزیدنت باراک اوباما در سفر سال 2010 خود به اندونزی از ناسی گورنگ پذیرایی شد!

پد تای: طعم های ترکیبی تایلند

شاید شناخته شده ترین غذای جنوب شرقی آسیا، پد تای معروف تایلند است که در سراسر جهان از آن لذت می برند. یک بشقاب خوشمزه پد تای را می توان با کمتر از یک دلار در تایلند میل کرد.

رشته های برنجی تخت با تخم مرغ، ادویه جات ترشی جات و گوشت یا میگو سرخ می شوند تا یک غذای پر طعم ایجاد شود. جوانه‌های لوبیا و بادام‌زمینی آسیاب شده اختیاری، بافتی ترد به رشته‌ها می‌دهند. آب لیمو ترش پوست مرکبات را اضافه می کند. دستور غذاها متفاوت است، اما خمیر تمر هندی و سس ماهی با هم مخلوط می شوند تا طعمی شیرین، شور و تند ایجاد کنند - ترکیبی اعتیادآور!

علی رغم جایگاه نمادینش در غذاهای تایلندی، پد تای در واقع یک اختراع اخیر است. پلاک دیکتاتور تایلند پس از جنگفیبونسونگگرام در پاسخ به ترس های خزنده از نابودی هویت تایلندی توسط قدرت های رقیب آسیای جنوب شرقی، فرمان ایجاد پد تای را صادر کرد.

Pho: غذای ملی نودل ویتنام

تلفظ چیزی شبیه "fuuuh"، هیچ کس کاملاً از منشأ سوپ رشته فرنگی معروف ویتنام مطمئن نیست. این غیر قابل بحث است: pho در هر زمان روز یا شب یک وعده غذایی عالی درست می کند.

آبگوشت Pho از قبل از استخوان و گوشت تهیه می شود. سپس رشته فرنگی برنج به همراه پیاز و گوشت انتخابی شما اضافه می شود. طعمی سبک اما پیچیده با چاشنی کردن سوپ با گشنیز، پیاز، زنجبیل و دارچین ایجاد می شود.

Pho به طور سنتی با یک بشقاب برگ ریحان، فلفل چیلی، جوانه لوبیا، پیاز سبز و تکه های لیموترش سرو می شود. مشتریان آبگوشت را به میل خود مزه دار می کنند.

رقابت منطقه‌ای بین شمال و جنوب بلافاصله در غذایی که در هر دو مکان می‌خورید آشکار می‌شود. در جنوب موازی هفدهم، pho با سبزیجات کناری سرو می شود، در حالی که در شمال، pho (به نام pho bac) با سبزیجاتی که از قبل در آبگوشت خیس شده اند سرو می شود.

لاکسا: ترش یا خامه ای، برنده شدن در هر دو

لاکسا هم در مالزی (به ویژه پنانگ) و هم در سنگاپور طرفداران متعصبی دارد. در حالی که سوپ رشته فرنگی غلیظ از منطقه ای به منطقه دیگر تکامل یافته است، دو سازگاری اصلی برجسته است: آسام لاکسا و کاری لاکسا.

کاری لاکسا از شیر نارگیل شیرین به عنوان پایه استفاده می کند در حالی که آسام لاکسا - پیش فرض در پنانگ - از خمیر تمرهندی ترش تهیه می شود. هر دوغنی، ضخیم و پرکننده هستند. بافت کمی شن است. آب لیموترش تا حدودی طعم ماهی را خنثی می کند، در حالی که علف لیمو و سایر ادویه ها سوپ را تا حدی عالی طعم می دهند.

لاکسا تقریباً به اندازه برنج رایج است که در مالزی و بهترین مکان‌های غذایی سنگاپور پرسه می‌زنید. می‌توانید نمونه‌های عالی را در مکان‌های غذایی محله چینی‌های کوالالامپور مانند مدرس لین و مراکز خرید و فروش در سنگاپور مانند تیونگ باهرو پیدا کنید.

Char Kway Teow: Noodles سرخ شده دودی در خیابان

می خواهید دعوا را شروع کنید؟ به یک مالزیایی بگویید که غذای نودل char kway teow توسط یک سنگاپوری اختراع شده است یا برعکس. غذاخوری ها در دو طرف گذرگاه با حسادت ادعا می کنند که این غذای رشته فرنگی سرخ شده متعلق به خودشان است.

اما چه در یک ظرف غذاخوری char kway teow در یک غذاخوری در محله چینی سنگاپور بچینید یا در Kedai Kopi Sin Guat Keong در Lebuh Kimberley در پنانگ مالزی، با همان غذا در دو طرف مرز روبرو خواهید شد.: رشته فرنگی مسطح، سرخ شده سریع با خروس، میگو، سوسیس چینی، پیازچه، تخم مرغ و جوانه لوبیا در سس سویا تیره و سپس به صورت پایپینگ سرو می شود.

هر غذای چار کوای تیو با فراوانی اومامی و بافت‌های متنوع، همه با قیمت‌های پایین در سطح غذاهای خیابانی (در مالزی، می‌توانید یک کاسه را با قیمتی معادل ۶ MYR یا حدوداً دریافت کنید. 1.80 دلار آمریکا؛ در مورد پول در مالزی بخوانید).

طرفداران Charkway teow به دنبال عطری دودی هستند که به آن wok hei می‌گویند، که ناشی از سرخ شدن نودل‌ها روی حرارت بالا در یک وک سنتی چینی است. این نویسندهسوگند به نودل هایی که در لبو کیمبرلی فوق الذکر در پنانگ سرو می شود - اگر در سنگاپور هستید، این غذاها را در مسیر غذای سنگاپور یا خیابان Bedok's Hill Fried Kway Teow امتحان کنید.

Laap: مرغوبیت برنج چسبناک در تایلند و لائوس

گاهی اوقات "laab" یا "larb" نوشته می شود، laap غذای اصلی لائوس و بخش هایی از شمال تایلند است که فرهنگ آن با فرهنگ لائوس همپوشانی دارد. لپ ساده اما خوشمزه از گوشت تقریبا خرد شده مخلوط با برنج چسبناک و سس ماهی درست می شود.

هیچ سفری به لائوس یا شمال تایلند بدون نمونه برداری از انواع مختلف laap کامل نمی شود. مانند بسیاری از غذاهای اصلی آسیای جنوب شرقی، laap تنوع بی‌نهایتی دارد: می‌توان آن را از مرغ، ماهی، گوشت گاو، گوشت خوک یا حتی اردک تهیه کرد. آهک اختیاری به جبران سس ماهی کمک می کند. فلفل دلمه ای و نعناع را به غذای کلفت اضافه کنید.

Laap به طور سنتی در دمای اتاق سرو می شود و در هر زمانی از روز با دست خورده می شود. این مقاله را بخوانید تا بدانید چگونه ماهرانه با دستان خود غذا بخورید.

ناسی کندر: غرق در طعم

مسلمانان تامیل در طول قرن دهم از جنوب هند به مالزی مهاجرت کردند و ادویه ها و فنون آشپزی جدید را با خود آوردند. امروزه، غذاهای لذیذ آن‌ها را می‌توانید در سرتاسر مالزی در غذاخوری‌های معروف به غرفه‌های ماماک پیدا کنید.

در میان مفاهیم آشپزی هندی که اکنون در سفره‌های جورج تاون، مالزی پراکنده است، ناسی کندر از محبوبیتی برخوردار است که سادگی آن را به چالش می‌کشد (برنج روی آن گوشت یا سبزیجات قرار داده می‌شود، سپس با کاری سرو می‌شود).ناسی کندر به سختی ظریف است: علاقه مندان واقعی درخواست کاری بانجیر می کنند، یا ظرف را پر می کنند و برنج را با سس کاری تند اشباع می کنند.

این غذا نام خود را از تاریخچه خود به عنوان یک غذای خیابانی گرفته است: در دوران استعمار بریتانیا، دستفروشان خیابانی ناسی کندر را از سبدهایی که بر روی یوغی که بر پشت آنها آویزان شده بود، توزیع می کردند. ناسی برای برنج مالایی است. کندر نام محلی قطب یا یوغ است.

نوادگان آن دستفروشان ناسی کندر اکنون غذای خود را از مغازه های آجرفروشی مانند لاین کلیر ناسی کندر که در سال 1930 تأسیس شد و هنوز هم پر رونق است، با صف های طولانی در هنگام صرف غذا به خیابان ها می فروشند..

میوه دوریان: بینی برای طعم

میوه بدنام دوریان یا به شدت مورد علاقه یا شدیداً مورد نفرت قرار گرفته است، در سراسر آسیای جنوب شرقی موجود است. دوریان به خاطر بوی تند و تندش معروف است - که گاهی با بوی بدن یا استفراغ مقایسه می شود. این میوه حتی در وسایل حمل و نقل عمومی و فضاهای مشترک ممنوع شده است!

اما وقتی از نظر روانی خود را برای بو آماده کردید، میوه دوریان در واقع خامه ای، لطیف و خوشمزه است. سنگاپوری‌ها، تایلندی‌ها و مالزیایی‌ها با کمال میل دلارهای زیادی برای بهترین نمونه‌ها می‌پردازند، مانند 300 دلار آمریکا برای یک میوه دوریان Nonthaburi!

Durian در سراسر آسیای جنوب شرقی رشد می کند. با این حال، منطقه بالیک پولائو در پنانگ، مالزی به دلیل رشد دوریان با کیفیت معروف است. ایالت مالزی جشنواره دوریان را بین ماه مه و ژوئن جشن می گیرد که اگر مایل به تحمل کالری و بو هستید ارزش دیدن دارد.

موهینگا:صبحانه قهرمانان میانمار

همه در میانمار برای صبحانه موینگا می‌خورند، چه پست‌ترین فروشنده بازار باشید و چه خود آنگ سان سوچی. موینگای غنی، دلچسب و پرکننده، تقویتی ارزان اما مؤثر برای برمه ای ها ارائه می دهد که برای روز کاری آماده می شوند.

موهینگا یک غذای نودل برنج با آب گوشت تهیه شده از ماهی گربه ماهی و مجموعه ای از ادویه های میانما - از جمله گشنیز، لیموترش و علف لیمو است. بعد از پر کردن سرخ‌کرده‌های ترد و تخم‌مرغ‌های آب‌پز، موهینگا به صورت گرم سرو می‌شود. شما می توانید آن را هر طور که دوست دارید بخورید، با این تفاوت که هرگز نمی توانید آن را با استفاده از چوب غذاخوری بخورید - مردم محلی آن را با چنگال و قاشق می خورند.

این نویسنده چندین بار موینگا را در میانمار تجربه کرد - نمونه‌های مورد علاقه من در یانگون، در غرفه نودل معروف داو چو در نزدیکی بتکده شوداگون اتفاق افتاد. و در پیندایا، جایی که میزبان من در تاهارا پیندایا آن را اول صبح سرو کرد.

Sisig – گوشت خوک داغ فیلیپین مورد علاقه

غذای فیلیپین از غذاهای تازه آشنا تا عجیب و غریب را تشکیل می دهد (نگاه کنید به: غذای لذیذ جنین اردک نیمه شکل گرفته به نام بالوت). با توجه به دومی، غذای گوشت خوک معروف به سیسیگ را می‌توان در اکثر رستوران‌های فیلیپینی سفارش داد، که به‌طور ایده‌آل با آبجو در یکی از جلسات نوشیدن منظم در جزایر همراه می‌شود.

سیسیگ در استان غذاخوری پامپانگای فیلیپین اختراع شد و برای اولین بار توسط یک زن خانه دار (مرحوم لوسینگ کونانان) که گوشت خوک را خرد می کرد در یک سوراخ کنار راه آهن در دیوار سرو شد.مواد اضافی، آنها را با موسیر و فلفل دلمه ای خرد شده مخلوط کرده و در یک بشقاب داغ در کنار برنج سرو کنید.

شما هنوز هم می توانید از مفصل الینگ لوسینگ دیدن کنید، که هنوز پس از مرگ نابهنگام او ادامه دارد، و بشقاب های داغ سیسیگ را برای غذاخوری هایی سرو می کند که با صدای بلند اعلام می کنند این بهترین جزایر است، بدون هیچ کدام! برای اطلاعات بیشتر در مورد سیسیگ و سایر غذاهای لذیذ فیلیپینی، گزارش ما را از دیوانگی غذا از صبح تا شب در فیلیپین بخوانید.