کانال کورینث یونان: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:44

بیشتر مسافران با بسیاری از کانال های بزرگ دست ساز جهان مانند کانال پاناما و کانال سوئز آشنا هستند. این دو کانال بزرگ طولانی هستند و اقیانوس های اصلی را به هم متصل می کنند. اما بسیاری از کانال‌های کوچک‌تر دیگر، مانند کانال کورینث یونان نیز شگفتی‌های مهندسی شگفت‌انگیزی هستند و هر کانال تاریخ شگفت‌انگیز خود را دارد.

کانال ها اهداف مختلفی را انجام می دهند. کانال‌های رودخانه اغلب برای کنترل سیل یا تامین منابع آبیاری ساخته می‌شوند، در حالی که بیشتر کانال‌های اقیانوسی به‌عنوان میانبر ساخته می‌شوند تا زمان عبور کشتی‌های باری یا مسافری در دریا را کاهش دهند. کانال کورینث به طول چهار مایل یکی از کوچک‌ترین کانال‌های جهان است که برای اتصال دو حجم آب و صرفه‌جویی در زمان دریانوردی برای کشتی‌ها طراحی شده است.

موقعیت کانال Corinth

کانال کورینث سرزمین اصلی یونان را از شبه جزیره پلوپونز جدا می کند. به طور خاص، این کانال خلیج کورینث دریای ایونی را به خلیج سارونیک دریای اژه متصل می کند. نقشه یونان نه تنها هزاران جزیره آن را نشان می دهد، بلکه این شبه جزیره را نیز نشان می دهد که اگر با این نوار زمینی به وسعت چهار مایل به سرزمین اصلی متصل نمی شد، بزرگترین جزیره کشور بود. از نظر فنی، کانال کورنت پلوپونز را به یک جزیره تبدیل می کند، اما از آنجایی که این کانال بسیار باریک است، اکثر کارشناسان هنوز از آن به عنوان یک جزیره یاد می کنند.شبه جزیره.

حقایق و آمار کانال کورینث

کانال کورینث از شهر یونانی کورینث نامگذاری شده است که نزدیکترین شهر به تنگه است. کانال دارای دیواره های آهکی شیب دار است که حدود 300 فوت از سطح آب تا بالای کانال اوج می گیرند، اما عرض آن در سطح دریا تنها 70 فوت است. عرض کشتی ها برای عبور از کانال باید کمتر از 58 فوت باشد. این اندازه کوچک زمانی که کانال در اواخر قرن نوزدهم ساخته شد مناسب بود، اما برای کشتی‌های باری و مسافربری امروزی بسیار کوچک است. در دنیای امروزی کشتی‌های بزرگ، کانال کورینث عمدتاً توسط کشتی‌های کوچک تفریحی و قایق‌های تور استفاده می‌شود. مانند کانال سوئز، کانال کورینث دارای قفل نیست. این یک کانال آب مسطح است.

تاریخ اولیه کانال Corinth

اگرچه ساخت و ساز در کانال کورنت تا سال ۱۸۹۳ تکمیل نشد، رهبران سیاسی و ناخداهای دریایی بیش از ۲۰۰۰ سال رویای ساخت کانالی در این مکان را داشتند. اولین حاکم مستندی که کانالی را پیشنهاد کرد، پریاندر در قرن هفتم قبل از میلاد بود. او در نهایت طرح کانال را رها کرد اما یک جاده بندری را جایگزین کرد که Diolkos یا کالسکه سنگی نام داشت. این جاده در دو طرف آن دارای رمپ هایی بود و قایق ها از یک طرف تنگه به طرف دیگر کشیده می شدند. بقایای Diolkos هنوز هم امروزه در کنار کانال دیده می شود.

در قرن اول پس از میلاد، فیلسوف آپولونیوس از تیانا پیش بینی کرد که هرکسی که قصد ساخت کانالی در سراسر تنگه کورنت داشته باشد، بیمار می شود. این پیشگویی سه امپراتور مشهور روم را منصرف نکرد، اما همه آنها زودتر از موعد مردند و ظاهر آپولونیوس را نشان داد.مثل یک پیامبر ابتدا ژولیوس سزار قصد داشت یک کانال بسازد اما قبل از شروع آن ترور شد. در مرحله بعد، امپراتور کالیگولا تعدادی متخصص مصری را استخدام کرد تا طرحی را برای یک کانال جمع آوری کنند. با این حال، این کارشناسان به اشتباه به این نتیجه رسیدند که خلیج کورنتین سطح بالاتری از خلیج سارونیک دارد. آنها به امپراطور گفتند که اگر او کانال را بسازد، آب از طریق آن سرازیر می شود و جزیره اگینا را سیل می کند. در حالی که کالیگولا در حال بررسی نتایج آنها بود، ترور شد. سومین امپراتور روم که کانال کورنتی را در نظر گرفت نرون بود. او از مرحله برنامه ریزی عبور کرد و اقدام به ساخت کانال کرد. نرو حتی با کلنگ شکسته شد و اولین بیل خاک را از بین برد. نیروی کار او متشکل از 6000 اسیر جنگی 2300 فوتی کانال را تکمیل کردند - حدود 10 درصد. با این حال، نرو، مانند اسلاف خود، قبل از تکمیل کانال درگذشت، بنابراین پروژه رها شد. کانال کورینث امروزی همین مسیر را دنبال می کند، بنابراین هیچ اثری باقی نمانده است. با این حال، کارگران رومی نقش برجسته‌ای از هرکول را به یادگار گذاشتند که هنوز هم توسط بازدیدکنندگان قابل مشاهده است.

در قرن دوم پس از میلاد، فیلسوف یونانی و سناتور رومی هرودس آتیکوس تلاش ناموفقی برای شروع مجدد پروژه کانال داشت. صدها سال گذشت و در سال 1687، ونیزی‌ها پس از فتح پلوپونز، کانالی را در نظر گرفتند اما هرگز شروع به حفر نکردند.

شکست های قرن نوزدهم

یونان در سال 1830 استقلال رسمی از امپراتوری عثمانی به دست آورد و مفهوم ساخت کانال در سراسر تنگه در نزدیکی کورینت احیا شد. ایوانیس دولتمرد یونانیکاپودیستریاس یک مهندس فرانسوی را برای ارزیابی امکان سنجی پروژه کانال استخدام کرد. با این حال، زمانی که مهندس هزینه را 40 میلیون فرانک طلا تخمین زد، یونان مجبور شد این پیشنهاد را رها کند.

وقتی کانال سوئز در سال 1869 افتتاح شد، دولت یونان در کانال خود تجدید نظر کرد. دولت نخست وزیر تراسیوولوس زائمیس در سال 1870 قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن اجازه ساخت کانال کورینث داده شد و یک شرکت فرانسوی برای نظارت بر این پروژه استخدام شد. دیری نگذشت که پول به یک مسئله تبدیل شد. شرکت فرانسوی سازنده کانال پاناما ورشکست شد و بانک‌های فرانسوی در مورد وام دادن پول برای پروژه‌های ساختمانی بزرگ دچار تردید شدند. به زودی شرکت فرانسوی که بر روی کانال کورنت کار می کرد نیز ورشکست شد.

کانال کورینث به واقعیت تبدیل می شود

یک دهه گذشت و در سال 1881 Société Internationale du Canal Maritime de Corinthe مأمور ساخت این کانال و بهره برداری از آن برای 99 سال آینده شد. هنگامی که ساخت و ساز در آوریل 1882 آغاز شد، جورج اول، پادشاه یونان حضور داشت. سرمایه اولیه شرکت 30 میلیون فرانک بود. بعد از هشت سال کار، پولش تمام شد. پیشنهاد اوراق قرضه برای انتشار 60000 اوراق قرضه به قیمت 500 فرانک زمانی که کمتر از نیمی از اوراق قرضه فروخته شد، شکست خورد. این شرکت و رئیس مجارستانی آن، ایستوان تور، ورشکست شد. حتی بانکی که موافقت کرده بود بودجه بیشتری برای پروژه جمع آوری کند شکست خورد.

در سال 1890، زمانی که پروژه کانال به یک شرکت یونانی واگذار شد، ساخت و ساز از سر گرفته شد. این کانال در ژوئیه 1893، یازده سال پس از شروع ساخت، تکمیل شد.

مسائل مالی و ساختاریکانال کورینث

اگرچه این کانال باعث نجات کشتی ها در حدود ۴۰۰ مایل می شود، اما مشکلات پس از تکمیل کانال کورینث ادامه یافت. این کانال بسیار باریک است که ناوبری را دشوار می کند. زمانی که این کانال تکمیل شد، کانال برای اکثر کشتی‌ها خیلی باریک بود و باریک بودن آن فقط امکان تردد کاروان یک طرفه را فراهم می‌کرد. علاوه بر این، دیوارهای شیب دار بادها را از طریق کانال عبور می دهند و ناوبری را بیشتر تشدید می کنند. یکی دیگر از عوامل بازدارنده ناوبری، زمان جزر و مد در دو خلیج است که باعث ایجاد جریان های قوی در کانال می شود. این عوامل باعث شد بسیاری از اپراتورهای کشتی از کانال دوری کنند، بنابراین ترافیک بسیار کمتر از حد انتظار بود. به عنوان مثال، ترافیک سالانه حدود 4 میلیون تن برای سال 1906 برآورد شده بود. با این حال، تنها نیم میلیون تن ترافیک در آن سال از کانال استفاده کرد و درآمد کمتر از حد انتظار داشت. با آغاز جنگ جهانی اول، ترافیک به 1.5 میلیون تن افزایش یافت، اما جنگ باعث کاهش شدید شد.

قرار گرفتن کانال در یک منطقه لرزه خیز فعال نیز باعث تداوم مشکلات شد. دیواره های آهکی شیب دار از قبل ناپایدار و در معرض رانش زمین بودند و فعالیت های لرزه ای و عبور کشتی ها از کانال این موضوع را تشدید کرد. کانال اغلب بسته می شد تا زمین لغزش ها پاک شود یا دیوارهای حائل ساخته شود. از 57 سال اول استفاده، کانال کورینث در مجموع به مدت چهار سال بسته شد.

کانال کورینث در طول جنگ جهانی دوم آسیب جدی دید. در طول نبرد یونان در سال 1941، نیروهای بریتانیایی تلاش کردند تا از پل روی کانال در برابر چتربازان و گلایدرهای آلمانی دفاع کنند.نیروهای. انگلیسی ها پل را برای تخریب تقلب کردند، و زمانی که آلمانی ها پل را تصرف کردند، انگلیسی ها بلافاصله آن را منفجر کردند.

نیروهای آلمانی در سال 1944 شروع به عقب نشینی از یونان کردند و رانش زمین را برای مسدود کردن کانال آغاز کردند. علاوه بر این، آنها پل ها را تخریب کردند و لوکوموتیوها، خرابه های پل و زیرساخت های دیگر را به داخل کانال ریختند. این اقدام مانع از کار تعمیر شد، اما کانال در سال 1948 پس از پاکسازی آن توسط سپاه مهندسین ایالات متحده بازگشایی شد.

امروزه، کانال کورینث عمدتاً توسط کشتی‌های کروز کوچک و قایق‌های توریستی استفاده می‌شود. حدود 11000 کشتی در سال از طریق آبراه تردد می کنند.

چگونه کانال Corinth را ببینیم

مسافران یونان سه گزینه اصلی برای دیدن کانال کورینث دارند. اول، خطوط کروز با کشتی‌های کوچکی مانند Silversea Cruises، Crystal Cruises، و SeaDream Yacht Club از کانال در مسیرهای مدیترانه شرقی عبور می‌کنند. دوم، چندین شرکت خصوصی از پیرئوس، بندر آتن، حرکت می‌کنند و یک سفر دریایی از طریق کانال ارائه می‌دهند. در نهایت، کشتی‌های کروز با یک روز در آتن، اغلب برای کسانی که قبلاً از آتن دیدن کرده‌اند، یک تور ساحلی نیم روزه به کانال کورینث ارائه می‌دهند. مهمانان در پیرئوس سوار اتوبوس‌هایی می‌شوند که 75 دقیقه رانندگی تا کانال کورینت دارند. پس از رسیدن به آنجا، یک قایق تور محلی آنها را از طریق کانال می برد. این تورها فرصت‌های زیادی برای دیدن کانال از لبه بالایی تا سطح آب ارائه می‌دهند.