محل ملاقات در ایستگاه سنت پانکراس

فهرست مطالب:

محل ملاقات در ایستگاه سنت پانکراس
محل ملاقات در ایستگاه سنت پانکراس

تصویری: محل ملاقات در ایستگاه سنت پانکراس

تصویری: محل ملاقات در ایستگاه سنت پانکراس
تصویری: یورواستار هیجده ساله شد 2024, دسامبر
Anonim
ایستگاه سنت پانکراس، لندن، 17 ژوئن 12
ایستگاه سنت پانکراس، لندن، 17 ژوئن 12

محل ملاقات در ایستگاه قطار بین‌المللی سنت پانکراس است، اما این فقط یک مکان مشخص برای ملاقات دوستان در ایستگاه نیست. مکان ملاقات یک مجسمه برنزی 9 متری از یک زن و مرد در آغوش صمیمی است. این مجسمه به یاد ماندنی توسط پل دی تولید شد و اولین بار در سال 2007 به نمایش گذاشته شد.

مجسمه 20 تنی برنزی نقطه کانونی محکمی در میان رفت و آمدهای یک ایستگاه شلوغ است. این باید بازتاب عاشقانه‌ای باشد که زمانی سفر با قطار برای همه معنا داشت و به اندازه‌ای بزرگ است که فوراً از آن سوی ایستگاه، با نگاه کردن به هتل سنت پانکراس رنسانس شناخته می‌شود.

دیدار عاشقان زیر ساعت ایستگاه راه آهن صحنه ای کلاسیک است، بنابراین امید این بود که این مجسمه نمادی شناخته شده جهانی از یک زوج دوباره باشد.

توسعه و نقد محل اجتماع

مجسمه از دور بهتر دیده می شود، به ویژه به این دلیل که انتقادهای زیادی را دریافت کرده است. اما هنوز هم ارزش این را دارد که از نزدیک برویم و فریز را در اطراف پایه ببینیم.

یک سال بعد اضافه شد و به درستی به عنوان ترکیبی از M. C. Escher و Tim Burton توصیف شد، پایه مجسمه شامل یک خط دیواری برجسته است که صحنه هایی از تاریخ سفر با مترو و قطار و جلسات مختلف را به تصویر می کشد.

این هنرمند مقایسه کرداین تصاویر با صحنه فرودگاه در فیلم "عشق واقعی".

"در صحنه فرودگاه، وقتی همه شخصیت‌ها را دور هم جمع می‌کنید و ناگهان درها باز می‌شوند و افرادی که از آنجا دور بوده‌اند بیرون می‌آیند و شما با انواع جلسات و جمع شدن دوباره مردم روبرو می‌شوید. فکر می‌کنم این کار جالبی است. تکه ای از زندگی و به نوعی نقش برجسته در اطراف پایه باید نقش ملیله ای غنی از مردم باشد که پس از جدایی دوباره دور هم جمع می شوند. همه جدایی ها شامل یک لحظه معلق است که آدم می پرسد آیا این برای همیشه است؟"

این فریز در واقع به طور قابل توجهی از یک طرح بحث برانگیزتر قبلی که می‌توانست شامل تصادف قطار باشد تغییر کرده است - انتخابی عجیب برای محل برگزاری. اما این هنرمند می‌گوید که نقاشی دیواری تصاویر دیگری از زندگی در راه‌آهن را نشان می‌دهد، از جمله سربازانی که به جنگ می‌روند و کارکنان اورژانس که با عواقب بمب‌گذاری‌های 7 ژوئیه 2005 در مرکز لندن برخورد می‌کنند. دی توضیح داد که،

"تراژدی در هنر ایجاد امید از درام، از طریق زیبایی تصویر و همچنین با فراتر رفتن از تصویر است."

همچنین یک جفت عینک آفتابی بزرگ وجود دارد که به گفته دی، قرار است استعاره ای از روشی باشد که تخیلات مردم با تلفیق داستان و زندگی واقعی انجام می دهند.

آیا Meeting Place یک عکس زیبا از عاشقانه است یا یک لکه بزرگ در یک ساختمان خیره کننده؟ لندنی ها عموماً آن را تحسین نمی کنند، اما شما می توانید تصمیم خود را بگیرید.

توصیه شده: