شش معبدی که باید در باگان، میانمار ببینید

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:38

با هزاران استوپا و پایا برای بازدید، هیچ برنامه سفر بهینه ای برای دیدن مجموعه معابد باگان وجود ندارد. معابد موجود در این فهرست به‌عنوان بزرگ‌ترین، دیدنی‌ترین و محبوب‌ترین معابد باگان شناخته می‌شوند و قطعاً باید در هر برنامه سفری که بیش از یک روز به طول می‌انجامد، گنجانده شوند.

برای دویدن نیم روزه در معبد، راهنمای من Aung Kyaw Moe می گوید که باید دو توقف داشته باشید: آقای Aung می گوید: "برای یک سفر نیم روزه، از معابد Shwezigon و Ananda بازدید کنید." "اگر قبلاً به این دو مکان رفته اید، اشکالی ندارد." برای گشت‌های طولانی‌تر، گردش‌های معبد خود را در اطراف مکان‌های فهرست‌شده در اینجا ترتیب دهید.

فقط چند کلمه توصیه: برای دو مورد از این معابد (Htilominlo و Shwesandaw)، بازرسان محلی مطمئناً بررسی خواهند کرد که آیا شما دارای مجوز معبد معتبر Bagan هستید یا خیر. بررسی های تصادفی ممکن است در جاهای دیگر نیز انجام شود. و اگر می‌خواهید هر شش مورد را در یک روز ببینید، یک گزینه حمل‌ونقل باگان را انتخاب کنید که سریع‌ترین راه را برای شما به ارمغان می‌آورد (ماشین با راننده، بله؛ گاری اسب، جهنم نه).

برای درک زبان پنهان معابد میانمار، برگه تقلب معبد کوچک ما را بخوانید. برای یک برنامه سفر جایگزین معبد، این لیست از معابد باگان را با منظره غروب آفتاب بررسی کنید.

معبد شوزیگون: استوپای کههمه چیز را شروع کرد

شباهت شوزیگون به شوداگون در یانگون در جنوب آن تصادفی نیست. پس از تکمیل شوزیگون در سال 1086 پس از میلاد، تقارن و زیبایی معبد به عنوان الگویی برای بسیاری از معابد دیگر ساخته شده در سراسر امپراتوری عمل کرد. شوداگون - شروعی که چهارصد سال بعد تکمیل شد - ممکن است از نظر اندازه و زیبایی از الهام خود فراتر رفته باشد، اما با این وجود تأثیرات قبلی خود را دارد.

به دستور پادشاه بنیانگذار بزرگ Anawrahta و تکمیل شده توسط جانشین او Kyansittha، طراحی شوزیگون تأثیر هر دو نسل را منعکس می کند. مشابه شوداگون در جنوب شرقی، شوزیگون به‌عنوان یک زمین مقدس عمل می‌کرد که در آن پادشاهان می‌توانستند برای موفقیت دعا کنند یا برای آن شکرگزاری کنند: گوشه جنوب غربی برای چنین دعاهایی در نظر گرفته شده بود.

نام معبد منعکس کننده این هدف است: "شوه به معنای طلایی، زیگو به معنای زمین یا پیروزی است." راهنمای من آقای آنگ توضیح داد. "اگر پادشاه موضوع مهمی داشت، آنها می ایستادند تا آنچه را که می خواهند انجام دهند دعا کنند - آرزوهای آنها برآورده می شود."

در اطراف یک گلدسته عظیم طلایی به ارتفاع 160 فوت، مجموعه‌ای از غرفه‌های دیگر را خواهید دید که هم برای اهداف مقدس و هم اهداف آموزشی خدمت می‌کنند. غرفه ای دیوراما از اولین برخورد بودا با چهار مناظر را نشان می دهد. یکی دیگر دارای یک سری کاسه صدقه است که در یک حلقه چیده شده اند، که می توانید سعی کنید پول را در یک کاسه شلیک کنید.

شوزیگون همچنین مرکزی برای پرستش نات (روح) است. یک ساختمان محصور نمادهایی را در خود جای داده است که نشان دهنده 37 کشور شناخته شده میانمار است،جایی که مردم محلی می توانند برای محافظت یا دعا به مولای خود دعا کنند

معبد هتیلومینلو: قصیده ای برای یک چتر

شاه هتیلومینلو (حکومت 1211 تا 1235 بعد از میلاد)، کوچکترین پسر از پنج شاهزاده پادشاه سیتو دوم، سلطنت خود را با مراسمی خرافی تضمین کرد، جایی که چتر پادشاه به سمت او افتاد. نام هر دو پادشاه و معبد منعکس کننده این رویداد است - "hti" (چتر)، "min" (شاه)، و "lo" (میل شگفت انگیز) در کنار هم نشان می دهد که چتر شاهزاده را به عنوان پادشاه بعدی انتخاب کرده است.

این معبد بزرگ‌ترین معبد در باگان نیست، اما مطمئناً یکی از زیباترین آن به حساب می‌آید. مناره آن 150 فوت بر فراز حومه باگان بالا می رود، در حالی که هر یک از چهار طرف رو به جهات اصلی است که تقریباً 140 فوت عرض دارد. دیواری پیرامونی اطراف معبد هتیلومینلو با غرفه‌های بازاری که آثار هنری، لباس‌ها و سوغاتی‌های متنوع می‌فروشند، شلوغ است و فضایی شبیه بازار به حیاط معبد می‌دهد.

آجرهای قرمز هم ساختار دیوار و هم ساختمان معبد را تشکیل می دهند: بیشتر آجرها نمایان است و آجرکاری افقی و عمودی متناوب را با ملات بسیار کمی در بین آنها نمایان می کند. نمای داخلی معبد چهار مجسمه بودای طلاکاری شده را نشان می دهد که رو به هر یک از جهت های اصلی هستند. اتاق‌ها توسط راهروهایی به هم متصل شده‌اند که با نقاشی‌های دیواری که زندگی و زمان بودا را به تصویر می‌کشد، متصل می‌شوند.

معبد آناندا: معبد بی نقص

معبد آناندا یکساختاری شبیه کلیسای جامع با عظمت و قد و قامت معنوی کمی در باگان.

پادشاه کیانسیتا - پسر آناوراهتا و حامی تکمیل شوزیگون - دستور ساخت معبد آناندا را داد که تا سال 1105 بعد از میلاد تکمیل شد. بلندی و کمال شکل آناندا باعث ایجاد چند داستان تاریک شد.

اول، شایعه شده بود که آناندا معمار-راهبان آناندا را پس از اتمام معبد کشته است تا اطمینان حاصل شود که هیچ معبد کامل دیگری نمی تواند پس از آناندا دنبال شود. دوم، کیانسیتا قصد داشت خود را زنده در اتاقک یادگاری آناندا دفن کند، اما پس از سرزنش راهب ارشدش، شین آراهان، تسلیم شد.

"اگر می خواهید معبدی را به عنوان مکانی مقدس بسازید، خود را محرم نکنید!" آقای آنگ تصور می کند که شین آراهان پادشاه خود را نصیحت می کند. "اگر چنین کنی، معبد نخواهد بود، مقبره خواهد بود."

پلان طبقه آناندا شبیه یک صلیب یونانی است، با راهروهایی که به چهار جهت اصلی می رسد، از سالنی نشأت می گیرد که یکی از چهار بودا را در خود دارد، حدود ۹ فوت ارتفاع دارد و از چوب طلاکاری شده ساخته شده است. تالارها با مجموعه ای منحصربفرد از دو راهرو به هم متصل می شوند: یک تونل داخلی که برای استفاده خانواده سلطنتی در نظر گرفته شده است و قسمت بیرونی برای استفاده راهبان و دیگر ارادتمندان.

با وجود سنگ و آجر سنگینی که ساختار معبد آناندا را تشکیل می دهد، طراحی به طرز ماهرانه ای از تهویه و روشنایی خوبی برخوردار است: دریچه هایی که راهروها را به فضای بیرونی متصل می کنند، اجازه می دهند باد و نور در معبد آناندا به گردش درآیند. فضای داخلی دلپذیر با وجود سیل گرماگردشگران تنومندی که در راهروها حرکت می کنند.

معبد Dhammayangyi: Bad Karma

عظیم ترین معبد باگان توسط ناراتو ظالم ساخته شد که با کشتن پدرش آلاونگسیتو به سلطنت رسید و بعداً خودش ترور شد. در طول سلطنت کوتاه خود بین سالهای 1167 و 1171 بعد از میلاد، ناراتو تلاش کرد تا با ساختن بلندترین معبد در کل باگان، از کارما جلوگیری کند.

Dhammayangyi به دلیل شکل هرمی خود منحصر به فرد است، تنها معبدی از این قبیل در تمام میانمار. آجرکاری منعکس کننده استانداردهای غیرممکن بالایی است که ناراتو برای صنعتگرانی که آن را پرورش داده اند تعیین کرده است.

آقای آنگ توضیح داد: «ناراتو می‌خواست دامایانگی بالاتر از مرتفع‌ترین معبد، بهتر از شاهکار [معبد آناندا] باشد. "به همین دلیل بود که او به سنگ‌تراشان دستور داد که آجرهای خود را خیلی نزدیک بگذارند. ناظر با یک سوزن بررسی می‌کرد - اگر امکان گذاشتن با سوزن وجود داشت، سنگ‌تراشان کشته می‌شدند."

چنین تشنه خونی سرانجام دوره سلطنت او را کامل کرد، تنها چهار سال پس از سلطنت او. پس از کشتن ملکه سریلانکای خود در حالت عصبانیت، خود ناراتو توسط قاتلانی که توسط پدرشوهرش خشمگین فرستاده شده بود، ترور شد. هنگامی که او از بین رفت، Dhammayangyi ناقص بود - و از آن زمان به همین شکل باقی خواهد ماند.

"آقای آنگ به من می گوید: "دکوراسیون خاصی در داخل Dhammayangyi وجود ندارد، فقط خفاش های زیادی، بوی داخل آن بسیار تند است." "حتی مردم محلی که جرأت نمی‌کنند بعد از غروب خورشید از آنها عبور کنند - آنها فکر می‌کنند که معبد خالی از سکنه است.

معبد مانوها: تالار غم

که به نام پادشاه تبعیدی مون که آن را ساخت، نامگذاری شده است، مانوها شامل چهار تصویر بودای غول پیکر است، سه تصویر در جلو و یکی در پشت. منوها که در میان معابد باگان منحصر به فرد است، توسط یک پادشاه فتح شده که در تبعید زندگی می کرد ساخته شد.

پادشاه مانوها که پادشاهی تاتون او در جنوب باگان توسط پادشاه بزرگ Anawrahta در قرن یازدهم فتح شد، آخرین سالهای زندگی خود را در حبس خانگی در Bagan گذراند. او یک انگشتر یاقوت را فروخت تا سرمایه لازم برای برپایی معبدی را که اکنون نام او را بر خود دارد جمع آوری کند: معبدی طویل و چهار اتاقکی که شامل سه تصویر بودای نشسته رو به شرق است و یک تصویر بودای دراز کشیده به سمت غرب با سر رو به شمال.

سه تصویر بودا رو به شرق در محله‌های تنگ با سقف‌هایی که به سختی از سر تصاویر بلندتر است ایستاده‌اند (بودای میانی ۴۶ فوت بلند می‌شود، در حالی که بوداهای کناری ۳۳ فوت ارتفاع دارند). مردم محلی بر این باورند که بوداها برای انعکاس اندوه درونی پادشاه مانوها ساخته شده اند: همان طور که راهنمای من توضیح می دهد، بودای نشسته "چشم ها و لب های ناراضی" دارد، و دیگری سینه ای متورم دارد که نشان دهنده خشم مانوها در قلبش است..

تصویر بودای درازکش به طول ۹۰ فوت در پشت، بودا را در بستر مرگش نشان می دهد، که کمکی برای مراقبه در ماهیت هستی است، آقای آنگ توضیح داد - "حتی بودا، او باید یک روز بمیرد. ، " او به من گفت. "لطف خاصی نیست - اگر ولادت وجود داشته باشد، مرگ خواهد بود. اگر به اندازه کافی کارهای خوب انجام داده باشیم و اگر قبلاً به حق عمل کرده باشیم.مراقبه، ما از مرگ نخواهیم ترسید.

Showesandaw: The Sunset Stupa

شوسانداو یکی از تنها پنج معبد پلکانی است که بازدیدکنندگان مجاز به بالا رفتن از آن هستند (دیگران عبارتند از Thitsa Wadi، Guni جنوبی و شمالی، و Pyathatgyi)، اما مناظر پنج تراس متحدالمرکز آن بدون شک بهترین است. اطراف باگان را پیدا کنید.

پله های شیب دار از پایه به تراس های بالایی منتهی می شوند. یک بند فولادی اهرمی برای کوهنوردان با قدم های کمتر از مطمئن فراهم می کند. از پایه تا hti در بالا، Shwesandaw 328 فوت است. در تراس های بالایی بین 200 تا 300 فوت در هوا، مسافران از مناظر رودخانه Ayeyarwady در فاصله دور، همراه با ساختمان های نزدیک تر، از جمله معبد Thatbyinnyu دیدن می کنند (نمی توان آن را از دست داد، این بلندترین معبد باگان است.) و موزه باستان شناسی باگان.

زلزله سال 1975 که باگان را ویران کرد، اثر خود را بر شوسانداو نیز بر جای گذاشت: hti که در بالای آن می بینید، کپی دیگری است که در طی لرزه ها سرنگون شده است (نسخه اصلی اکنون به سلامت در موزه باستان شناسی نگهداری می شود). معبد همچنین صدها نقش برجسته سفالی حاوی تصاویری از داستان‌های جاتاکا را ندارد.

Showesandaw در تمام طول سال باز است، اما برای بهترین چشم‌اندازهای اطراف، در فصل زمستان باغان بین نوامبر و فوریه، زمانی که آسمان صاف است و دید در بهترین و درخشان‌ترین حالت خود است، بروید. همچنین باید زمان بازدید خود را همزمان با طلوع یا غروب خورشید، زمانی که خورشید سطوح آجری معابد مجاور را می درخشد، هماهنگ کنید.یک پرتقال غنی و ملایم.