بهترین ویرانه های آمریکای جنوبی برای بازدید

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:35

بسیاری از مسافران با یک مورد اجباری در لیست خود به آمریکای جنوبی می آیند - دیدن ماچو پیچو. در حالی که این جواهر آمریکای جنوبی ویرانه ای شگفت انگیز برای بازدید است، خرابه های آمریکای جنوبی بسیار بیشتری برای دیدن وجود دارد و بسیاری از آنها حتی اینکا نیستند.

اگر می خواهید درک بهتری از نحوه سکونت کشورها داشته باشید، مهم است که فراتر از تمدن اینکاها کاوش کنید. آمریکای جنوبی سرزمین فرهنگ های متعددی است و آمیختگی و گاه متخاصم این فرهنگ ها آنچه را که امروز وجود دارد ایجاد کرده است. برای درک بهتر این خرابه های بزرگ آمریکای جنوبی را بررسی کنید:

کلمبیا: سیوداد پردیدا یا شهر گمشده

در حالی که توجه زیادی به ماچو پیچو به عنوان شهر باستانی آمریکای جنوبی شده است، سیوداد پردیدا تمدنی پیش از اینکاها است که قدمت آن به 800 سال بعد از میلاد یا 650 سال قبل از ماچو پیچو می رسد.

این شهر باستانی تیوان در سیرا نوادا، کلمبیا در منطقه ای دورافتاده از جنگل قرار دارد که در زمان فتح اسپانیایی ها متروکه شده بود. قبایل محلی Arhuaco، Koguis و Asario سال ها از این منطقه اطلاع داشتند اما آن را برای افراد خارجی مخفی نگه داشتند. تا اوایل دهه 1970 بود که یک هواپیما آن را از بالا مشاهده کرد که هر کس دیگری از آن منطقه خبر داشت.

پیاده روی به خودی خود برای افراد ضعیف نیست زیرا شامل پیاده روی بیش از 25 کیلومتر در مزارع کوکا است.جنگل و از میان رودخانه هایی که می توانند تا کمر باشند و در نهایت 1200 پله شیب دار تا بالای آن.

اکوادور: Ingapirca

شامل این ویرانه از نظر فنی تقلب است زیرا در ابتدا خرابه ای از کاناری بود که به ویرانه اینکاها تبدیل شد، اما داستانی جذاب است که می تواند تا حدی فولکلور و تا حدودی واقعیت باشد.

مردم بر این باورند که با گسترش اینکاها در سراسر آمریکای جنوبی اینکا توپاک یوپانکی با کاناری هاتون کانار ملاقات کرد. برای ایجاد هماهنگی، این دو با هم ازدواج کردند و خانواده ایجاد کردند. در حالی که اینکاها مسلط تر بودند، کاناری ها آداب و رسوم خود را حفظ کردند و دو قبیله در صلح زندگی کردند.

به معنی دیوار اینکاها، Ingapirca مطمئناً به اندازه ماچوپیچو همسایه خود بزرگ یا چشمگیر نیست، اما یکی از بهترین ها در اکوادور است.

پرو: چان چان

برای کسانی که یک برنامه سفر شمالی پرو را ایجاد می کنند، پادشاهی چیمو چان چان برای این فهرست ضروری است. به معنای خورشید خورشید، بزرگترین سکونتگاه پیش از کلمبیا در آمریکای جنوبی است. این یکی از بسیاری از سایت‌های میراث جهانی یونسکو در آمریکای جنوبی است و به‌عنوان یک سکونتگاه خشت و گلی باقی مانده است که هنوز با حمایت بسیار دولت پرو و یونسکو در شرایط عالی قرار دارد.

علاوه بر اینکه یک سایت جالب برای معماری است، تورها شامل توضیحاتی در مورد برنامه ریزی سیاسی و اجتماعی است که بسیار پیچیده بود.

بولیوی: Tiwanaku (Tiahuanacu)

واقع در غرب بولیوی در نزدیکی شهر لاپاز، این مکان بسیار متفاوت از سایر خرابه‌ها است و مورد توجه قرار گرفته است.یکی از مهم ترین سایت های پیش از اسپانیایی.

چیز زیادی در مورد این فرهنگ شناخته شده نبود زیرا تاریخ مکتوب وجود نداشت. با این حال، در نظر گرفته می‌شود که برای 500 سال مرکز بسیار قدرتمندی بوده و اغلب با گسترش به مناطق جدید، خشونت‌آمیز بوده است. در اوج خود، شهر تقریباً 2.5 مایل مربع با جمعیتی بیش از 40000 نفر بود.

آرژانتین: سن ایگناسیو مینی

یسوعیان نقش مهمی در توسعه بعدی آمریکای جنوبی ایفا کردند و مأموریت های بسیاری در سراسر منطقه باقی ماندند.

سی ماموریت در پاراگوئه، آرژانتین و برزیل بین سالهای 1609 و 1818 برای سرخپوستان گوارانی ایجاد شد. San Ignacio Mini، کمی بیش از 35 مایلی از Posadas، آرژانتین در قلب جنگل واقع شده است و اکنون به همراه 5 ماموریت دیگر São Miguel das Missões (برزیل)، Nuestra Senora de Santa Ana (آرژانتین) در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.)، Nuestra Señora de Loreto (آرژانتین)، Santa María la Mayor (آرژانتین.

مأموریت San Ignacio Miní در واقع دو بار قبل از مکان فعلی و چشمگیرترین ویژگی های آن جابه جا شد و هنوز در تدبیر است که شامل مدارس و کلیساها می شود.