آیا اشتراک‌گذاری سواری امن‌تر از تاکسی است؟

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:24

از زمان ظهور برنامه‌های اشتراک‌گذاری سواری، شرکت‌هایی که از رانندگان روزمره و خودروهایشان به عنوان جایگزین حمل‌ونقل زمینی استفاده می‌کنند، در کانون رسانه‌ها، مردم و سازمان‌های تجاری قرار دارند. برخی از این گروه‌ها ادعا می‌کنند که ایمنی اشتراک‌گذاری سواری وجود ندارد، و استفاده از برنامه‌ای برای تماس با راننده می‌تواند به دلیل کاهش مقررات و ظاهراً آسان‌تر بررسی‌های پس‌زمینه، راکبان را به خطر بیندازد.

در یکی از پربازدیدترین پرونده‌های سال ۲۰۱۶، راننده‌ای که با UberX کار می‌کرد، ظاهراً سواران را در حالی که در میانه تیراندازی بود سوار کرد. به گزارش CNN، راننده متهم به تیراندازی به شش نفر در حالی که مسافران معمولی UberX را که از سرویس اشتراک سواری استفاده می‌کردند، سوار و پیاده می‌کرده است. مخالفان این خدمات به سرعت ادعا کردند که خدمات اشتراک سواری ممکن است خطری عمومی برای سواران در آمریکا و سراسر جهان ایجاد کند. در سال 2018، اوبر دوباره در سرفصل اخبار قرار گرفت - این بار زمانی که یک خودروی خودران با وجود داشتن راننده پشت فرمان، با یک عابر پیاده برخورد کرد.

آیا اشتراک‌گذاری سواری امن است؟ آیا مسافران فقط باید از تاکسی استفاده کنند؟ قبل از سوار شدن به سواری بعدی، مطمئن شوید که از محافظت‌هایی که توسط هر دو سرویس برای عموم ارائه می‌شود، چه در جلو و چه در پشت صحنه آگاه هستید.

بررسی سابقه و صدور مجوز

قبل از ورود به خدمت،رانندگان برای خدمات اشتراکی و تاکسی باید یک بررسی پیشینه را تکمیل کنند. با این حال، دو سرویس رقیب در نحوه تکمیل بررسی‌های پیشینه و نوع مجوز مورد نیاز برای استفاده از یک وسیله نقلیه متفاوت هستند.

در مطالعه ای که توسط مؤسسه کاتو تکمیل شد، بررسی پیشینه رانندگان تاکسی در شهرهای بزرگ آمریکا متفاوت بود. در شیکاگو، یک راننده تاکسی نباید در پنج سال قبل از درخواست، به جرم "جنایت اجباری" محکوم شود. در فیلادلفیا، رانندگان تاکسی نباید در پنج سال قبل از درخواست، به جرم جنایت محکوم شوند و در طول سه سال نباید DUI داشته باشند. در بسیاری از شرایط، انگشت نگاری نیز مورد نیاز است. شهر نیویورک ممکن است برخی از سخت‌گیرانه‌ترین محدودیت‌ها را برای رانندگان جدید داشته باشد، که از رانندگان می‌خواهد نه تنها استانداردهای بهداشتی را رعایت کنند، بلکه یک دوره آموزشی در مورد رانندگی تدافعی و تماشای ویدیویی در مورد قاچاق جنسی داشته باشند.

با خدمات اشتراک سواری، رانندگان جدید از خودروی خود استفاده می کنند، اما باید یک بررسی پیشینه را نیز تکمیل کنند. بر اساس همان مطالعه موسسه کاتو، رانندگان توسط Hirease یا SterlingBackcheck که رانندگان را برای محکومیت های جنایی در طول هفت سال گذشته بررسی می کنند، از بین می روند. علاوه بر این، رانندگان نیز باید وسایل نقلیه خود را قبل از ورود به سرویس بازرسی کنند.

اگرچه فرآیند بررسی پس‌زمینه شامل انگشت نگاری نمی‌شود، مؤسسه کاتو نتیجه‌گیری کرد: «نمی‌توان به طور منطقی ادعا کرد که راننده Uber یا Lyft که از طریق بررسی کامل پس‌زمینه خلاص شده است، برای مسافران بیشتر از یک خطر است. راننده تاکسی در بیشتر پرجمعیت ترین نقاط آمریکاشهرها."

حوادث مربوط به رانندگان

اگرچه بسیار بعید است، حوادث مربوط به رانندگان ممکن است با خدمات اشتراکی و تاکسی رخ دهد. متأسفانه، روش‌های فعلی ردیابی جرم، تعیین واضح اینکه آیا خطر افزایش یافته با یک سرویس یا سرویس دیگر وجود دارد، دشوار است.

انجمن تاکسی، لیموزین و پاراترانزیتی (TPMA) فهرستی از حوادث ایمنی در ارتباط با رانندگان را در وب سایت خود با عنوان: "چه کسی شما را رانندگی می کند" نگه می دارد؟ از زمانی که ثبت سوابق در سال 2014 آغاز شد، سازمان تجارت حداقل 6 مورد مرگ را به تصادفات خودروهای اشتراکی به همراه 22 مورد حمله احتمالی توسط رانندگان رایدشار نسبت داد.

برعکس، حملات ادعایی در تاکسی های سراسر کشور نیز ثبت شده است. در سال 2012، WJLA-TV وابسته به ABC گزارش داد که هفت دستگیری در واشنگتن دی سی باعث شد تا کمیسیون تاکسی تاکسی در مورد رانندگان پرخاشگر هشدار دهد.

اگرچه موقعیت‌های مشابهی به تاکسی‌ها و رانندگان آنها نسبت داده می‌شود، مقامات مجری قانون لزوماً سوابق حوادثی را که منحصراً در وسایل نقلیه مشترک سواری یا تاکسی‌ها روی می‌دهند نگهداری نمی‌کنند. طبق مقاله‌ای در سال ۲۰۱۵ توسط آتلانتیک، چندین سازمان پلیس کلان‌شهر حوادث را در خودروهای اجاره‌ای ردیابی نمی‌کنند: تاکسی، اشتراک‌گذاری سواری، یا موارد دیگر.

شکایت و تصمیم مصرف کننده

در مورد خدمات مشتری، تاکسی ها و خدمات اشتراک سواری مشکلات مشترکی دارند. اینها می تواند شامل رانندگانی باشد که مسافران را در مسیر طولانی تری به منظور پرداخت کرایه خود می برند.تلاش برای پذیرش سواری های غیرقانونی بدون اندازه گیری، یا مسافرانی که وسایل شخصی خود را به رانندگان تاکسی گم می کنند. در حالی که این موقعیت‌ها شواهدی برای یا مخالف ناامن بودن اشتراک‌گذاری سواری ارائه نمی‌کنند، هم تاکسی و هم خدمات اشتراک سواری رویکردهای متفاوتی برای این موقعیت‌های رایج دارند.

با تاکسی ها، اقلام گم شده را می توان مستقیماً به اداره تاکسی محلی گزارش کرد. هنگام تکمیل گزارش، حتماً به شماره مدال تاکسی، محل تحویل و هر گونه جزئیات مربوط به تاکسی توجه کنید. علاوه بر این، ادارات پلیس محلی نیز ممکن است سرویس گم شده و پیدا شده را اداره کنند و باید با آنها تماس گرفت.

هنگام استفاده از سرویس اشتراک سواری، پروتکل ها تغییر می کنند. هم Uber و هم Lyft منابع متفاوتی برای ثبت شکایت کالای گمشده دارند و از کاربران می‌خواهند برای تسهیل اتحاد مجدد با اقلام خود با شرکت تماس بگیرند. یک بار دیگر، ممکن است مناسب باشد که با پلیس محلی نیز تماس بگیرید، زیرا آنها ممکن است بتوانند به تسهیل چنین وضعیتی کمک کنند و به ایمن نگه داشتن وسایل نقلیه کمک کنند.

اگر راننده ای متهم به پیمودن عمدی مسیر طولانی تر یا رانندگی ناامن شود چه؟ تاکسی سواران می توانند برای حل و فصل، از جمله بازپرداخت وجه در صورت لزوم، با مقامات تاکسی محلی خود شکایت کنند. کاربران Rideshare می‌توانند با سرویس دلخواه خود شکایت کنند، با قطعنامه‌های متفاوت. در برخی شرایط، سرویس اشتراک سواری ممکن است تصمیم بگیرد که بازپرداخت جزئی یا اعتباری برای سواری‌های آینده اعطا کند.

هنگامی که سوارکاران از تاکسی یا سرویس اشتراک سواری استفاده می کنند، در طول سفرهای زمینی خود در معرض خطر خاصی هستند. با درک خطرات احتمالی هر سرویس،بدون توجه به جایی که سفر می کنند، سوارکاران می توانند بهترین تصمیم را برای برنامه های خود بگیرند.