12 بهترین کارها در کانچانابوری، تایلند

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:24

بسیاری از بهترین کارهایی که در کانچانابوری انجام می شود را می توان به صورت رایگان یا در سفرهای خودراهنما انجام داد. این نوع مکانی است که در آن یک مسافر هنوز می تواند آن گزگز های کشف و تأمل را داشته باشد. یک نقشه بردارید، یک اسکوتر کرایه کنید و بروید! تاریخچه جنگ جهانی دوم کافی است تا شما را برای روزها نگه دارد تا چیزهای جدید یاد بگیرید.

همراه با تاریخ، کانچانابوری مسافران را با وعده سرعت کمتری نسبت به بانکوک جذب می کند. این یک فرار قابل دسترسی از شهر بزرگ است. رودخانه‌ها، غارها، آبشارها و دیگر جاذبه‌های طبیعی در دسترس هستند، وقتی ترافیک بانکوک دیگر قابل تحمل نباشد.

توجه: اگرچه معبد ببر قبلاً یکی از کارهای محبوب در کانچانابوری بود، اما آن را در این لیست نخواهید یافت. معبد معروفی که مسافران می‌توانستند با ببرها عکس بگیرند، اکنون بسته شده و در دست بررسی است.

آرامش در امتداد رودخانه کوای

پس از هیاهوی شلوغ پایتخت تایلند، حال و هوای دلپذیر جاده Mae Nam Kwae در امتداد رودخانه Kwai همان چیزی است که یک مسافر به آن نیاز دارد. امتدادی که به موازات رودخانه است مملو از مهمانسراها، کافه‌ها و بارها برای صرف غذا و معاشرت است.

اگرچه جاده خیلی آرامبخش نیست، اما آرامش می توانددرست پشت آن پیدا شود بسیاری از کافه‌ها و مهمان‌خانه‌ها دارای باغ‌های سبز با قسمت‌های استراحت هستند که تا رودخانه بالا می‌روند. از یک بعد از ظهر تنبل در یک بانوج زیر درخت پلومریا یا روی عرشه با چانگ، لئو یا سینگای سرد در دست لذت ببرید. اما سعی کنید ذن خود را از دست ندهید وقتی قایق مهمانی گاه به گاه با فریاد زدن کارائوکه یا دیسکو با صدای بلند می گذرد.

پیاده روی پل بر روی رودخانه کوای

جاذبه برتر در کانچانابوری یک پل آهنی است که توسط فیلم پل روی رودخانه کوای رایج شده است، اگرچه تعداد بسیار کمی از پل فعلی اصلی است. حتی رودخانه زیر آن رودخانه کوای نبود (مای کلونگ بود) تا زمانی که برای خوشحال کردن گردشگرانی که به طور خاص به دنبال "پل روی رودخانه کوای" بودند، تغییر نام داد.

فیلم 1957 بر اساس یک رمان فرانسوی نوشته پیر بول است که زندگی اسرای جنگی متفقین را به تصویر می کشد که مجبور به کمک در ساخت راه آهن برمه شده اند. این فیلم مملو از جوایز بود اما به‌شدت نادرست و تخیلی تلقی می‌شود.

راه آهن برمه بین تایلند و برمه توسط ژاپنی ها در طول جنگ جهانی دوم ساخته شد. این پروژه چنان به قیمت جان انسان ها تمام شد که بیشتر با نام مستعار شومش، راه آهن مرگ شناخته می شود. پل درست در شمال کانچانابوری که امروزه گردشگران از آن لذت می برند، نه پلی است که در فیلم به تصویر کشیده شده است و نه پل اصلی مورد استفاده در راه آهن مرگ. تنها انتهای بیرونی پل اول باقی مانده است. بقیه در سال 1945 توسط نیروهای متفقین بمباران شد.

اگرچه تاریخچه واقعی آن چیزی نیست که بسیاری از بازدیدکنندگان دارندانتظار می رود، پل هنوز هم چشمگیر است. پیاده روی در کانچانابوری کاری است که باید انجام دهید. در طول مسیر نرده های محافظ و مشرف وجود دارد. قطارهایی که به کندی حرکت می کنند همچنان از پل استفاده می کنند، بنابراین در مورد کودکان کوچک احتیاط لازم است.

سواری در قطار

سوار شدن با قطار از روی پل و سپس به Nam Tok کاری محبوب در کانچانابوری است. صدای کلیک قطار با حرکت آهسته همراه با رویداد اصلی عبور از راهرو وانگ پو است. پایه چوبی خام، اصلی است و توسط اسرا در 17 روز و شب رکورد ساخته شده است.

برخی از بسته‌های تور سازمان‌دهی‌شده قول می‌دهند گواهینامه‌ای را ارائه کنند که به شما اعتبار سوار شدن در «راه‌آهن مرگ» را می‌دهد. در واقعیت، مسیرها جایگزین های مدرن هستند، نه آنهایی که کار اجباری ایجاد شده است. خطوط اصلی راه‌آهن مرگ پس از اینکه ناامن تشخیص داده شدند، کشیده شدند. فقط پایه اصلی است. این یک یادآوری دائمی از کار سخت است.

از نمایندگانی که می خواهند یک بسته تور به شما بفروشند چشم پوشی کنید. در عوض، خودتان یک بلیط ارزان بخرید و برای دیدن مناظر زیبا سوار قطار شوید. در صورت تمایل، می‌توانید با قطار از یک طرف به سمت Nam Tok (پایانه پایانه) بروید و سپس با کرایه یک قایق برگردید.

Go See Hellfire Pass

در حالی که پل آهنی گردشگران را با بدنامی در صفحه بزرگ جذب می کند، گذرگاه Hellfire کمی معتبرتر است. دولت استرالیا برش راه آهن جنگل (Konyu Cutting) را به یک کار خوب تبدیل کردیادبود جنگ.

اسیران جنگی بی وقفه برای حفر گذرگاه تلاش کردند و حداقل 69 نفر توسط اسیرکنندگانشان تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. بسیاری دیگر از کارگران آسیای جنوب شرقی اجباری در حین تکمیل پروژه دشوار جان باختند.

بازدیدکنندگان می توانند مسیر پرشیب و جنگلی را طی کنند تا احساسی نسبت به محیط سختی که کارگران در آن زندگی و کار می کردند داشته باشند. یک موزه کوچک تاریخچه و هدست های صوتی را ارائه می دهد که واقعاً مسیر پیاده روی را بهبود می بخشد. توجه: پله های زیاد و مسیر لغزنده ممکن است پیاده روی را برای برخی از بازدیدکنندگان غیر قابل دسترس کند.

Hellfire Pass حدود ۹۰ دقیقه با ماشین از کانچانابوری فاصله دارد، اما در مسیر پارک ملی سای یوک قرار دارد. با ترکیب این دو می توان از یک روز دلپذیر لذت برد. اگر رانندگی نمی‌کنید، می‌توانید بدون شرکت در تور با قطار به Nam Tok بروید و سپس با یک تاکسی کامیون (تاکسی کامیون) به ورودی بنای یادبود بروید.

پارک ملی سای یوک را کاوش کنید

اگرچه آبشار همیشه محبوب Erawan بیشترین گردشگران را به خود جلب می کند، مجموعه کوچکتر آبشار در پارک ملی سای یوک تعداد زیادی از مردم محلی را به خود جذب می کند.

با غارها، چشمه های آب گرم، و بقایای پل دیگری بر روی رودخانه کوای نوی، پارک ملی مقصدی است که ارزش کاوش را دارد. اما بیشتر مردم فقط زمانی که در راه دیدن گذرگاه هلفایر هستند، وقت دارند از آبشار دیدن کنند.

اقامت در خانه های ییلاقی شناور روی رودخانه یک گزینه است. صحنه پرتنش رولت روسی در فیلم شکارچی گوزن در سال 1978 در پارک ملی سای یوک فیلمبرداری شد.

شنا در آبشار Erawan

شنا در استخرهای چند سطحی آبشار Erawan محبوب ترین کاری است که در کانچانابوری دور از پل انجام می شود. آب فیروزه ای رنگ، محل زندگی ماهیانی است که پوست مرده را نیش می زنند. وقتی پاهای خود را در آب می‌چسبانید، برای کمی توجه قلقلک‌دهنده آماده باشید!

هفت آبشار Erawan مسلماً فتوژنیک ترین آبشارها در کل تایلند هستند - به خصوص در ماه های خشک که رواناب باران آب را کدر نکرده است. متأسفانه، خبری منتشر نشده است. باید چاله های شنا را با گروه های تور بزرگ به اشتراک بگذارید.

اگر رانندگی در تایلند راحت هستید، یک اسکوتر کرایه کنید تا یک ساعت رانندگی تا پارک ملی Erawan طی کنید. ورودی پارک 300 بات (حدود 10 دلار) است. بعد از ظهر که گروه‌های تور را ترک می‌کنند، اوضاع کمی آرام می‌شود، اما توجه داشته باشید که طبقات بالای آبشار در ساعت 3 بعد از ظهر بسته می‌شوند. مواظب ماکاک های بی حیایی باشید که گاهی وسایل را به چنگ می آورند. آنها را با ارائه غذا تشویق نکنید!

بازدید از گورستان جنگ

برای کامل کردن تور تاریخ جنگ خود در کانچانابوری، از یک یا هر دو قبرستان جنگ بازدید کنید. گورستان جنگ کانچانابوری بزرگترین و پربازدیدترین گورستان است. آن را درست روبروی ایستگاه راه آهن پیدا کنید.

نزدیک به 7000 اسیر جنگی از استرالیا، هلند و بریتانیا در این گورستان به خوبی نگهداری شده آرام می گیرند. تعداد انبوه قبرهایی که دیده شده حتی به تعداد افرادی که از بین رفته اند هم نیست. این یکیادآوری نگران کننده از هزینه های انسانی برای ساخت راه آهن.

قبرستان جنگی کوچکتر چونگ کای در جنوب کانچانابوری در امتداد رودخانه کوای نوی واقع شده است. با 1750 نفر مدفون در آنجا، این گورستان در محل واقعی اردوگاه اسرا قرار دارد. یک کلیسا و بیمارستان قدیمی هنوز پابرجاست. در آنجا خلوت بیشتری برای تأمل خواهید داشت تا در گورستان بزرگتر.

گشت از موزه های جنگ جهانی دوم

در جاده اصلی نزدیک پل روی رودخانه کوای، گالری هنر و موزه جنگ را به همراه موزه جنگ JEATH خواهید دید. JEATH مخفف "ژاپن، انگلستان، استرالیا، تایلند، هلند" است. مجموعه‌ای از نمایشگاه‌ها زندگی روزمره، از جمله پادگان‌های خواب، را برای اسرا نشان می‌دهد. عکس‌های قدیمی و صحنه‌های بازسازی‌شده برای فضاهای غبارآلود رقابت می‌کنند.

اگرچه نمایشگاه ها دارای برچسب ضعیف و گیج کننده هستند (گاهی اوقات با موارد عجیب و غریب هم مرز می شوند)، هیچ کس نمی توانست گالری هنر و موزه جنگ را ترک کند و بگوید جالب نبود! موضوع از تاریخ جنگ متغیر است - همانطور که می توان انتظار داشت تا برندگان دوشیزه تایلند، پادشاهان تایلند، و حتی برخی از چیزهای ماقبل تاریخ که برای اندازه گیری خوب در آنها ریخته شده است.

پیک نیک در سد

سد Srinakarnd یک نیروگاه برق آبی عظیم است که در رودخانه Kwai Yai در شمال پارک ملی Erawan واقع شده است. حمل‌ونقل عمومی به این منطقه خدمات نمی‌دهد، بنابراین بیشتر مسافران از Erawan بازدید می‌کنند و سپس بدون دیدن آب انبار به شهر بازمی‌گردند. چند مکان پیک نیک زیبا برای لذت بردن از آرامش و یک میان وعده وجود دارددر کنار آب.

در کنار اینکه یک منطقه دیدنی است، یک کافه دوستانه، یک بنای تاریخی ساعت آفتابی، و برخی مکان‌ها برای اقامت وجود دارد. تورها را می توان به غارهای نزدیک و آبشارهای کوچکتر رزرو کرد. برای حمایت از مردم کارن که در نزدیکی زندگی می کنند، برخی از کالاهای بافته شده را خریداری کنید.

سد فقط 15 دقیقه دورتر از ورودی پارک ملی Erawan است. اگر خودتان را به سمت آبشار رانندگی کردید، مسافت کوتاهی را به سمت شمال تا مخزن ادامه دهید و کمی کاوش کنید - انحراف مسیر ارزش تلاش را دارد.

بازدید از پناهگاه فیل

تعدادی کمپ و پناهگاه فیل ها را می توان در پارک ملی تام تان لوت (که پارک ملی Chaloem Rattanakosin نیز نامیده می شود) واقع در شمال شرقی Erawan و سد برق آبی یافت. بسیاری از گروه های حفاظت از حیات وحش اکنون توصیه می کنند که از فیل سواری خودداری کنید. شرایط فیل ها در برخی از این کمپ ها مشکوک است.

ElephantsWorld، یکی از انتخاب‌های پایدار در این منطقه، به بازدیدکنندگان این امکان را می‌دهد تا بدون سوار شدن به فیل‌ها به شیوه‌ای مفید با آنها ارتباط برقرار کنند. فیل ها مجبور به اجرا نیستند. داوطلبان غربی برای کمک به مراقبت در محل زندگی و کار می کنند.

پناهگاه خدمات حمل و نقل از کانچانابوری را ارائه می دهد، با این حال، کارهای دیگری در منطقه پارک ملی وجود دارد. ممکن است بخواهید خودتان رانندگی کنید و یک شبه به اطراف نگاه کنید.

در یک درخت غول پیکر شگفت زده شوید

درخت بارانی (Albizia saman) با بیش از 100 سال قدمت در جنوب این شهر در حال رشد است.کانچانابوری این درخت به تنهایی در میان بسیاری از درختان ایستاده و آن را برجسته تر می کند. سایبان عظیم به بیرون بیش از 60 فوت گسترش می یابد و در طول ماه های بارانی که در فضای سبز پوشانده شده است حتی چشمگیرتر است. درخت مقدس در نظر گرفته می شود - از آن بالا نروید.

معبد غاری (Wat Tham Mangkonthong) در نزدیکی آن قرار دارد و ارزش دیدن را دارد. از پله ها بالا بروید تا وارد اژدها شوید. این یک معبد فعال است، بنابراین قوانین آداب معابد در تایلند اعمال می شود.

برای یافتن هر دو، از کانچانابوری به سمت جنوب بزرگراه 3429 بروید و بعد از مدرسه Wat Tham Mangkonthong به چپ بپیچید.

تصاویر بودا را در غارها ببینید

بزرگتر و با غارهای بیشتر از معبدی که در بالا ذکر شد، Wat Tham Khaopoon را می توان در جنوب شهر در بزرگراه 3228، درست از کنار گورستان جنگی چونگ کای پیدا کرد.

بسیاری از تصاویر بودا غارهای آهکی را خانه می نامند. معبد بسیار معروف‌تر غار ببر (Wat Tham Sua) در تپه‌ای بالای کانچانابوری واقعاً گردشگران را به خود جلب می‌کند. در حالی که آنها برای گرفتن فضا برای گرفتن عکس های سلفی می جنگند، شما می توانید در Wat Tham Khaopoon اتاقی برای خود داشته باشید.