موزه کارن بلیکسن، نایروبی: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:21

در سال 1937، کارن بلیکسن، نویسنده دانمارکی، کتابی نمادین، خارج از آفریقا را منتشر کرد که داستان زندگی او را در مزرعه قهوه در کنیا روایت می کرد. این کتاب که بعداً توسط فیلم سیدنی پولاک به همین نام جاودانه شد، با این جمله فراموش نشدنی شروع شد: «من مزرعه‌ای در آفریقا داشتم، در پای تپه‌های نگونگ». اکنون، همان مزرعه موزه کارن بلیکسن را در خود جای داده است که به بازدیدکنندگان این امکان را می دهد تا جادوی داستان بلیکسن را برای خود تجربه کنند.

داستان کارن

کارن داینسن در سال ۱۸۸۵ به دنیا آمد، کارن بلیکسن به عنوان یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم مورد احترام است. او در دانمارک بزرگ شد اما بعداً با نامزدش بارون برور بلیکسن فینک به کنیا نقل مکان کرد. پس از ازدواج در مومباسا در سال 1914، این زوج تازه ازدواج کرده تصمیم گرفتند که به تجارت قهوه بپردازند و اولین مزرعه خود را در منطقه دریاچه های بزرگ خریداری کنند. در سال 1917، بلیکسنز مزرعه بزرگتری را به شمال نایروبی آورد. این مزرعه بود که در نهایت به موزه کارن بلیکسن تبدیل شد.

علیرغم این واقعیت که مزرعه در ارتفاعی قرار داشت که به طور سنتی برای کاشت قهوه بسیار بلند در نظر گرفته می شد، بلیکسن ها تصمیم گرفتند در زمین جدید خود مزرعه ای ایجاد کنند. شوهر کارن، برور، علاقه چندانی به اداره مزرعه نداشت و بیشتر مزرعه را ترک کردمسئولیت در قبال همسرش او اغلب او را در آنجا تنها می گذاشت و به او خیانت می کرد. در سال 1920، برور درخواست طلاق کرد. و یک سال بعد، کارن مدیر رسمی مزرعه شد.

در نوشته‌هایش، بلیکسن تجربیات خود را از زندگی تنها به عنوان یک زن در جامعه‌ای به شدت مردسالار و همزیستی با مردم محلی کیکویو به اشتراک گذاشت. در نهایت، داستان عاشقانه او با دنیس فینچ هاتون، شکارچی بازی های بزرگ را نیز به تصویر می کشد - رابطه ای که اغلب به عنوان یکی از بزرگترین عاشقانه های تاریخ ادبیات مورد ستایش قرار می گیرد. در سال 1931، فینچ هاتون در یک سانحه هوایی کشته شد و مزارع قهوه تحت تأثیر خشکسالی، نامناسب بودن زمین و فروپاشی اقتصاد بین‌المللی قرار گرفت.

در اوت 1931، بلیکسن مزرعه را فروخت و به زادگاهش دانمارک بازگشت. او هرگز دیگر از آفریقا دیدن نمی‌کند، اما جادوی آن را در خارج از آفریقا زنده کرد، که در ابتدا با نام مستعار Isak Dinesen نوشته شده بود. او در ادامه چندین اثر تحسین شده دیگر از جمله جشن بابت و هفت داستان گوتیک منتشر کرد. پس از ترک کنیا، کارن تا پایان عمر تحت بیماری بود و سرانجام در سال 1962 در سن 77 سالگی درگذشت.

تاریخ موزه

مزرعه انگونگ هیلز که برای بلیکسنز به عنوان امبوگانی شناخته می‌شود، نمونه‌ای عالی از معماری به سبک خانه‌های ییلاقی استعماری است. در سال 1912 توسط مهندس سوئدی اکه شوگرن تکمیل شد و پنج سال بعد توسط برور و کارن بلیکسن خریداری شد. این خانه دارای 4500 هکتار زمین بود که 600 جریب آن برای کشت قهوه کشت می شد. هنگامی که کارن در سال 1931 به دانمارک بازگشت، مزرعه توسطتوسعه دهنده رمی مارین، که زمین را در قطعه های 20 هکتاری فروخت.

خود خانه از میان ساکنان مختلف عبور کرد تا اینکه در نهایت توسط دولت دانمارک در سال 1964 خریداری شد. دانمارکی ها خانه را به دولت جدید کنیا به رسمیت شناختن استقلال خود از امپراتوری بریتانیا، که قبلاً بود، به دولت جدید کنیا هدیه دادند. چند ماه قبل از آن در دسامبر 1963 به دست آمد. در ابتدا، این خانه به عنوان کالج تغذیه خدمت می کرد، تا زمانی که نسخه سینمایی پولاک از خارج از آفریقا در سال 1985 عرضه شد.

این فیلم - با بازی مریل استریپ در نقش کارن بلیکسن و رابرت ردفورد در دنیس فینچ هاتون - تبدیل به یک فیلم کلاسیک فوری شد. با توجه به این موضوع، موزه‌های ملی کنیا تصمیم گرفتند خانه قدیمی بلیکسن را به موزه‌ای درباره زندگی او تبدیل کنند. موزه کارن بلیکسن در سال 1986 برای عموم افتتاح شد. اگرچه از قضا مزرعه همان مزرعه ای نیست که در فیلم نشان داده شده است.

موزه امروز

امروز، این موزه به بازدیدکنندگان این فرصت را می دهد که در زمان قدم بردارند و ظرافت کنیا بلیکسن را تجربه کنند. تصور مقامات استعماری که روی ایوان‌های ستون‌دار وسیع خانه برای چای نشسته‌اند یا تصاویری از بلیکسن را در حال قدم زدن در باغ برای خوشامدگویی به فینچ هاتون پس از بازگشت از بوته‌ها، تجسم کنید. خانه با عشق بازسازی شده است، اتاق‌های بزرگش با قطعاتی که زمانی متعلق به خود کارن بود، مبله شده است.

تورهای راهنما بینشی از زندگی استعماری در اوایل قرن بیستم و همچنین تاریخچه کشت قهوه در کنیا ارائه می دهد. بازدیدکنندگان می توانند انتظار شنیدن داستان هایی از دوران بلیکسن در مزرعه را داشته باشند.با اشیاء شخصی از جمله کتاب‌هایی که زمانی متعلق به فینچ هاتون بود و فانوس‌هایی که کارن هنگام حضور در خانه به او اطلاع می‌داد، زنده شد. بیرون، خود باغ به دلیل فضای آرام و مناظر خیره‌کننده‌اش از تپه‌های معروف نگونگ ارزش بازدید دارد.

اطلاعات عملی

موزه در شش مایلی/۱۰ کیلومتری مرکز نایروبی در حومه ثروتمند کارن واقع شده است، که بر روی زمینی که پس از بازگشت بلیکسن به دانمارک توسط مارین ساخته شد، ساخته شد. این موزه همه روزه از ساعت 10 صبح تا 6 بعد از ظهر از جمله تعطیلات آخر هفته و تعطیلات رسمی باز است. هزینه بلیط 1، 200 KSh برای هر بزرگسال و 600 KSh برای هر کودک، با تخفیف برای ساکنان کنیا و شرق آفریقا. پذیرش شامل یک تور با راهنما است، اگرچه از شما انتظار می رود که انعام بدهید. یک فروشگاه هدیه وجود دارد که در آن می‌توانید یادگاری‌های خارج از آفریقا و همچنین صنایع دستی و سوغاتی‌های سنتی کنیا را مرور کنید.

اگر با وسایل نقلیه عمومی سفر می کنید، ساده ترین راه برای رسیدن به آنجا استفاده از Matatu 24 (یک مینی بوس کنیا) از طریق خیابان کنیاتا است که از کنار ورودی می گذرد. در غیر این صورت، می توانید یک تاکسی بگیرید یا به یک تور سازماندهی شده بپیوندید. موزه کارن بلیکسن در موقعیت مناسبی برای بازدید از دیگر جاذبه های برتر نایروبی قرار دارد و آن را به ایستگاهی ایده آل در تور روزانه نایروبی تبدیل می کند. برترین مقاصد خرید Marula Studios و Kazuri Beads چند دقیقه دورتر هستند، در حالی که مرکز زرافه و یتیم‌خانه فیل‌ها در The David Sheldrick Wildlife Trust از دیگر جاذبه‌های محلی هستند.