Lebuh Chulia، مرکز غذای خیابانی شبانه پنانگ

فهرست مطالب:

Lebuh Chulia، مرکز غذای خیابانی شبانه پنانگ
Lebuh Chulia، مرکز غذای خیابانی شبانه پنانگ

تصویری: Lebuh Chulia، مرکز غذای خیابانی شبانه پنانگ

تصویری: Lebuh Chulia، مرکز غذای خیابانی شبانه پنانگ
تصویری: 【نمای 360 درجه】 اتوبوس هتل کپسولی 🚌 فقط در ژاپن🚌 😃 کینوساکی اونسن → سفر انفرادی اوزاکا ラグリア 2024, نوامبر
Anonim
گاری غذای خیابانی در لوبا چولیا
گاری غذای خیابانی در لوبا چولیا

اولین توقف هر کوله‌گردی پس از رسیدن به جزیره رنگارنگ پنانگ، مالزی، خیابان چولیا (Lebuh Chulia) برای نمونه‌برداری از صحنه غذاهای خیابانی جنوب شرقی آسیا است. در شب، این خیابان دو بانده که از غرب به شرق در سراسر جورج تاون تاریخی می‌گذرد، زنده می‌شود. این منطقه انبوهی از هاستل‌ها، کافه‌ها، کتاب‌فروشی‌ها، آژانس‌های مسافرتی، فروشگاه‌های رفاه، و هر چیز دیگری که یک کوله‌گردی ممکن است به آن نیاز داشته باشد، دارد.

Lebuh Chulia بعد از تاریک شدن هوا شکوفا می شود، زمانی که دستفروشان چرخ دستی های خود را برپا می کنند و منوی متنوعی از غذاهای خیابانی مورد علاقه مالزی را ارائه می دهند: آسام لاکسا، ناسی کاندار، لوک لوک، و غیره.

چه انتظاری داریم

در حالی که امتداد خیابان چولیا که مملو از غرفه های مواد غذایی است - که عمدتاً بین Lorong Love در غرب و Lorong Seckchuan در شرق متمرکز شده است - خیلی طولانی نیست (حدود یک بلوک شهری) ، مملو از دستفروشان است. و هر طعم محلی که یک توریست گرسنه می تواند آرزو کند.

با این حال، اینجا جایی نیست که شما برای یک تجربه غذاخوری خوب بروید. غذای خیابانی طبیعتاً آشفته است. سفارش غذا می تواند بی نظم و استرس زا باشد، به خصوص زمانی که با ده ها غذاخوری دیگر برای جلب توجه یک دستفروش رقابت می کنید. این آزمایشی برای منطقه راحتی شما خواهد بود، اما مارک نگ، یکی از بنیانگذاران و شریک شرکت تورهای غذایی Simply Enak، می گوید که باید یکذهن باز.

«درباره آن ماجراجو باشید،» این غذاخوری اهل پنانگ می گوید. "غذایی که در دمای بالا سرخ می شود و در سوپ پخته می شود، به طور کلی خوب است."

شام خوردن لبو چولیا
شام خوردن لبو چولیا

چه سفارش دهیم

می دانید که غذا در خیابان چولیا با توجه به تعداد افراد محلی که برای صرف غذا به آنجا می روند، خوب است. مطمئناً فقط گردشگرانی نیستند که برای غذا خوردن در کنار خیابان در پیاده رو با یکدیگر تکان می‌خورند. نگ می‌گوید: «مردم محلی برای نودل کاری، وان تان می، [و] سوپ کوای تیو به آنجا می‌روند.»

  • Wan tan mee: این نودل های تخم مرغی مات و نازک هستند که در آب سوپ غرق شده و با وان تان (کوفته ها) و چا سیو (گوشت خوک کبابی شده) تزئین شده اند. سوپ اختیاری است؛ می توانید رشته فرنگی را خشک هم سفارش دهید.
  • نودل کاری: اینها نودل های تخم مرغی هستند که در کاری، شیر نارگیل و لقمه های ژله خونی، کاکل ماهی، کاکل و تاو پوک (توفو سرخ شده) خیس شده اند.
  • سوپ Kway teow: سوپ کلاسیک پنانگ، این سوپ رشته فرنگی ترکیبی از آب گوشت خوک، رشته فرنگی، و مجموعه ای از تزیینات مانند گوشت چرخ کرده، توپ ماهی، سیر برشته شده، و تکه های گوشت است..
  • ساتای هاینانی: برخلاف ساتای که در بقیه مالزی و اندونزی پیدا می کنید، ساتای هاینانی از گوشت خوک و همچنین گوشت مرغ استفاده می کند. تکه ها را روی چوب بامبو سیخ می کنند و روی زغال کباب می کنند. سپس ساتای پخته شده شما باید در یک کاسه سس بادام زمینی شیرین بریزید.
  • Char Kway Teow: این نوارهای کیک برنجی سرخ شده را می توان در سرتاسر آسیای جنوب شرقی یافت، اما روش پخت آنها در مالزی متفاوت است. رازNg توضیح می دهد: "هرچه شعله بالاتر باشد، بافت خشک تر است." بنابراین، نسخه مالزیایی از نظر طعم کمتر روغنی و خوش طعم است (برخلاف کیک های شیرین تری که در سنگاپور می پزند).

توصیه شده: