زندگی به عنوان راهنمای غواصی کوسه در آفریقای جنوبی

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:04

اولین باری که با کوسه های Aliwal Shoal در آفریقای جنوبی غواصی کردم، به عنوان کارآموز در یک پروژه تحقیقاتی کوسه بود. من یک غواص تازه کار بودم و قبلاً فقط با کوسه‌های نهنگ تغذیه‌کننده پلانکتون روبرو شده بودم. طبیعتاً از داشتن کوسه های «مناسب» به عنوان همکاران جدیدم کمی عصبی بودم. اما پنج دقیقه پس از اولین شیرجه، می دانستم که یکی از بهترین و مهم ترین تصمیمات زندگی ام را گرفته ام. من تحت طلسم کوسه ها قرار گرفتم و چند سال بعد به عنوان مربی غواصی و راهنمای غواصی کوسه به شول بازگشتم.

کوسه های علیوال شول

واقع در حدود یک ساعت رانندگی در جنوب فرودگاه بین‌المللی دوربان، Aliwal Shoal در میان جامعه غواصی به عنوان یکی از معدود مکان‌هایی در جهان مشهور است که می‌توانید عمداً با گونه‌های کوسه‌های درنده بزرگ و بدون حفاظت از آن غواصی کنید. یک قفس این مقصد نهایی برای جویندگان هیجان زیر آب است. در یک غواصی معمولی با طعمه کوسه، بازدیدکنندگان با بین 20 تا 40 کوسه نوک سیاه اقیانوسی روبرو خواهند شد. این موجودات باشکوه با ساختار قدرتمند، پوزه نوک تیز و باله پشتی برجسته شبیه کوسه کهن الگویی هستند. آنها همچنین به طور طبیعی کنجکاو و تقریباً بازیگوش هستند. ترس پس از چند دقیقه سپری شدن به سرعت با شگفتی جایگزین می شودمشاهده آنها در محیط طبیعی آنها.

نوک سیاه اقیانوسی رایج ترین گونه ای است که در Aliwal Shoal دیده می شود، اما بسیاری از کوسه های دیگر ممکن است در طول غواصی شما ظاهر شوند. اگر در ماه‌های گرم‌تر (نوامبر تا آوریل) به سول سفر کنید، احتمالاً کوسه‌های ببری نیز خواهید دید. این ملکه های برازنده اقیانوس که بسیار بزرگتر از نوک سیاه هستند، تقریباً همگی ماده هستند، با راه راه های مشخص، دهان های گشاد و چشمان تیره زغالی. سایر مشاهدات به شانس و فصل شما بستگی دارد و شامل کوسه های گاو نر، کوسه های تاریک، سر چکشی و حتی سفیدهای بزرگ می شود. و اگرچه آنها را در یک غواصی طعمه‌دار نمی‌بینید، اما خود صخره تقریباً تضمینی را با کوسه‌های دندان‌دار (ببرهای شنی) در طول ماه‌های زمستان ارائه می‌دهد.

در حالی که ممکن است در غواصی بدون قفس تردید داشته باشید، اپراتورهای محلی تقریباً 30 سال است که از همان روش ها برای غواصی با کوسه های Aliwal Shoal استفاده می کنند. کوسه ها به بازدیدکنندگان انسانی خود عادت کرده اند و غواصان یاد گرفته اند که چگونه با آنها به طور ایمن ارتباط برقرار کنند. قوانین طلایی که در روز اول به من آموختند این بود: همیشه با غواصان خود بمانید. یک گروه حباب دم یک چشم انداز ترسناک برای یک کوسه است، در حالی که یک غواص تنها ممکن است هدفی برای شکارچیان بزرگتر باشد. به سرعت فرود بیایید و بالا بروید، زیرا کوسه ها از پایین شکار می کنند و شما در سطح آسیب پذیرتر هستید. جواهرات پر زرق و برقی را که ممکن است در نور برق بزنند و با فلس های ماهی اشتباه گرفته شوند را بردارید و به همین دلیل از رنگ های تیره لباس و باله استفاده کنید. مهمتر از همه، همیشه مراقب باشید و دستان خود را برای خود نگه دارید.

یک روز بیرون از آب

به عنوان یک راهنمای غواصی، روز شما از سحر شروع می شود. دستگاه‌های جبران‌کننده شناوری (BCD) و تنظیم‌کننده‌هایی برای نصب روی سیلندرهای غواصی وجود دارد که سپس باید روی قایق بارگذاری شوند. سپس مراجعان شروع به آمدن می کنند، برخی از آنها با چشمانی تیره و تار از کمبود خواب، برخی دیگر از قبل کاملاً با اعصاب بیدار هستند. قهوه درست می‌کنیم، لباس‌های مرطوب می‌دهیم، و به زودی همه‌مان را در پشت باکی و در جاده‌ای به سمت ساحل سوار می‌کنیم. راه اندازی اولین چالش برای اکثر مشتریان ما است. این شامل پرواز با سرعت بالا از دهانه رودخانه، سپس چرخش در منطقه موج سواری است تا زمانی که کاپیتان شکافی را در امواج پیدا کند و بتواند قایق را با خیال راحت به سمت خط عقب هدایت کند. سپس، 20 دقیقه سواری تا محل غواصی است، تصویر سواحل عالی و مزارع نیشکر کوازولو-ناتال در سمت راست ما، وسعت وسیع و درخشان اقیانوس هند به سمت افق در سمت چپ ما گسترده شده است.

وقتی به مقصد می رسیم، کاپیتان موتور را در حالت بیکار قرار می دهد و من و سایر خدمه درام طعمه را از کناره می کشیم. این ماهی مملو از تکه‌های ماهی در حال پوسیدگی است که عطر و بوی خود را از طریق یک سری سوراخ‌های سوراخ‌دار در آب منتشر می‌کنند و به عنوان صدای آژیر کوسه‌ها عمل می‌کنند. درام از طریق یک کابل به یک شناور متصل می شود، که آن را تقریباً 20 فوت زیر سطح شناور نگه می دارد. یک میله فلزی بلند نیز مستقر شده است. این به صورت افقی در آب آویزان می شود و به عنوان یک نقطه تجمع عمل می کند تا اطمینان حاصل شود که غواصان در کنار هم قرار می گیرند. با تمام تجهیزات در آب، مابه انتظار نشستن در عرض چند دقیقه، اولین کوسه دیده می‌شود - شکلی براق و تیره که به‌طور تنبلی در زیر قایق در نور برنز مایع شنا می‌کند. آنقدر سریع می آید که بسیاری از قایق ها اولین بار آن را از دست خواهند داد. سپس، کوسه های بیشتری ظاهر می شوند. به زودی قایق محاصره می شود.

غواصان به لبه ها کشیده می شوند و با ترکیبی از شیفتگی و دلهره به آب نگاه می کنند. اینها شکارچیانی هستند که ما انسانها با شدتی تقریباً اولیه مجبور به ترس از آنها شده‌ایم، و با این حال در حال آماده شدن برای غلتیدن از کنار قایق و در میان آنها هستیم. در این میان کوسه ها نسبت به افراد بالا بی تفاوت هستند. گهگاهی سطح را می شکند، خورشید می درخشد، مانند الماس، از پوست براق آن. هنگامی که کوسه ها به اندازه کافی جمع شدند، گزارش ایمنی خود را ارائه می کنم. سپس با شمارش سه، همه ما به عقب خم می شویم و به سرعت به سمت میله فرود می آییم. در روزهایی که آب شفاف است، می‌توانید شفت‌هایی از نور خورشید را ببینید که از میان رنگ آبی عبور می‌کنند تا شن‌های موج‌دار را در 100 فوت پایین‌تر منعکس کنند. کوسه‌ها، که همگی نوک سیاه اقیانوسی هستند، در اطراف ما شنا می‌کنند، گاهی اوقات در مسیرشان برای بررسی طبل طعمه به دستشان می‌رسد.

در ابتدا حرکات آنها مانند هرج و مرج به نظر می رسد. پس از شوک اولیه مشتریان ما - هنگامی که آنها تنفس خود را کنترل کردند و ضربان قلب آنها به حالت عادی بازگشت - آنها می توانند ببینند که نوعی باله همزمان در جریان است که یک کوسه و سپس کوسه دیگر نوبت خود را می گیرد. طبل طعمه اولین شیرجه ام را به یاد می آورم و احساس آرامش مطلقی را که وقتی متوجه شدم در خطر نیستم پایین آمد. این استیک امتیاز نادر برای به اشتراک گذاشتن آب با این شکارچیان عالی. هر کدام شخصیت خاص خود را دارند. برخی خجالتی هستند، برخی پرهیاهو، برخی دیگر دوست دارند با نزدیک شدن و نزدیک تر شدن، و سپس در آخرین لحظه منحرف شوند، مسخره کنند. فقط یک بار احساس خطر کردم، آن هم با کوسه ای که توسط ملخ قایق به شدت زخمی شده بود. اتهامات ساختگی او مانند اخطار بود، نه بازی، و من بلافاصله شیرجه را پایان دادم.

ما بیش از یک ساعت را با کوسه ها می گذرانیم و وقتی بالاخره زمان ظهور دوباره فرا می رسد، می توانم ببینم که بسیاری از مشتریان ما تمایلی به انجام این کار ندارند. آنها هم مثل من وحی داشته اند. کوسه ها قاتلان بدنامی آرواره ها نیستند که بتوان از آنها ترسید و تحقیر کرد. آنها شکارچیانی زیبا، قدرتمند و در نهایت صلح آمیز هستند که باید مورد احترام و محافظت قرار گیرند. وقتی همه با خیال راحت به قایق برگشتیم، خوشحالی مشتریان مسری است. این یکی از بهترین بخش‌های شغل من است، و من با صحبت با کسانی که در مورد تهدیدهای پیش روی جمعیت کوسه‌های جهانی علاقه‌مند هستند، از آن بهره می‌برم. اینها عبارتند از صید بی رویه و تقاضا برای سوپ باله کوسه، تورهای کوسه و برنامه های معدوم سازی، و سیستم های صخره ای که توسط تغییرات آب و هوایی و آلودگی ویران شده اند. وقتی به خشکی می رسیم، یک قایق پر از حافظان محیط زیست دریایی داریم - که در نهایت، تمام هدف ما در اینجا انجام می شود.

روزی که پنه لوپه را دیدم

تنها تجربه ای که بیش از بقیه برجسته است، روزی است که پنه لوپه را ملاقات کردم. در تابستان، کوسه‌های ببری به Aliwal Shoal برمی‌گردند و اغلب به صورت انفرادی در طبل طعمه ظاهر می‌شوند.یک روز، در نیمه راه شیرجه بودیم که شکل گویای یک ببر را در لبه دید محیطی خود دیدم. وقتی به طبل نزدیک شد، هیجانی در وجودم جاری شد. در مقایسه با نوک سیاه اقیانوس ها، کوسه های ببری گریزان، پر از قدرت نهفته و به طور مشخص سلطنتی هستند. این مانند تماشای یک شیر است که در میان خانواده ای از گربه های خانگی قمارباز ظاهر می شود. او به راحتی از سایر ببرهایی که در آن فصل دیده بودیم با بریدگی هلالی شکل در باله پشتی او قابل تشخیص بود. همانطور که او به آرامی و هدفمند در اطراف طبل شنا می کرد، من ناامید شدم تا نزدیکتر شوم.

به رئیسم که مشغول دستکاری طبل بود تا عطر بیشتری پخش کند علامت دادم و پرسیدم آیا می توانم با دوربینم نزدیک شوم. سرش را تکان داد و من از محل امن بار به سمت او شنا کردم. کوسه ببری هنوز در حال چرخش بود، و همانطور که من در آب آبی بین میله و طبل شنا می کردم، مدار او او را در مسیر برخورد مستقیم با من قرار داد. همان‌طور که او نزدیک‌تر و نزدیک‌تر می‌شد، دوربینم را جلوی صورتم آویزان کردم. به سختی نفس می‌کشیدم، ناگهان فهمیدم خرگوش‌ها وقتی در چراغ‌های جلوی ماشین گرفتار می‌شوند چه احساسی دارند. فراموش کرده بودم که بترسم، اما آنقدر مشغول عکس گرفتن بودم که نمی توانستم تهدید بالقوه را در نظر بگیرم. در نهایت کوسه ببری مسیر خود را با تکان دادن بی نهایت کوچک دم منحرف کرد و از چند سانتی متری صورت من عبور کرد و دوباره به رنگ آبی ناپدید شد.

او چندین بار دیگر در طول شیرجه آمد و رفت و من عاشق او شدم. ما نام او را پنه لوپه گذاشتیم و او اولین کوسه ببر در پایگاه داده ای شد که شروع به پیگیری آن کردیم. دردیگران با تمرین با الگوهای راه راه و زخم های منحصر به فردشان قابل شناسایی بودند، اما فقط پنه لوپه بلافاصله با باله تغییر شکل یافته اش قابل تشخیص بود. برای من، او تجسم قدرت و زیبایی کوسه ببری شد، و دلیلی بر این که آنها به عنوان یک گونه، به جای ترسیدن، شایسته احترام هستند. برخلاف همه احتمالات (و تعداد زیادی از آنها برای یک کوسه ببر در آفریقای جنوبی وجود دارد)، او هر سال از آن زمان به سول باز می‌گردد.