کروزها ممکن است پس از COVID-19 به این بنادر برنگردند

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:36

از آنجایی که کشتی‌رانی به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، تنها یک چیز قطعی است: این صنعت پس از بازگشت به همان شکلی به نظر نمی‌رسد. در حالی که خطوط کروز بدون شک باید در برنامه‌ریزی داخل هواپیما تجدید نظر کنند (مثلاً بوفه‌ها ممنوع هستند)، به نظر می‌رسد که آنها ممکن است مجبور شوند در برنامه‌های سفر خود نیز تجدید نظر کنند. برخی از بنادر محبوب مسافرتی حداقل یک سال دیگر بسته خواهند ماند، به عنوان مثال، کانادا تا بهار 2022 از کشتی‌ها در هیچ یک از بنادر خود استقبال نخواهد کرد، در حالی که دیگران به دنبال ایجاد تغییرات دائمی بیشتری هستند. ساکنان کی وست، فلوریدا، به ممنوعیت کشتی‌های تفریحی بزرگ در جزیره خود رای داده‌اند، در حالی که دولت جزایر کیمن در حال بررسی اجرای محدودیت‌های کشتی‌های کروز برای ایجاد صنعت گردشگری متعادل‌تر است.

ممنوعیت کشتی های کروز بزرگ به هیچ وجه مفهومی ناشی از بیماری همه گیر نیست. ازدحام بیش از حد، مدت‌هاست که بنادر محبوبی مانند دوبرونیک، کرواسی را آزار می‌دهد: وقتی در سال 2013 از مقصد ساحلی بازدید کردم، مالک مهمان‌خانه‌ام برنامه هفته کشتی‌های کروز را با من در میان گذاشت و به من توصیه کرد تا زمانی که کشتی‌ها لنگر انداخته‌اند، به دلیل ازدحام گردشگران از گشت و گذار پرهیز کنم. به اندازه خسته کننده متورم می شود. در سال 2019، دوبرونیک رسماً روی تعداد کشتی‌های تفریحی که می‌توانستند در یک روز در بندر آن پهلو بگیرند، سقفی تعیین کرد. ونیز، ایتالیا، دیگریمقصد محبوب کشتی‌های کروز، در همان سال، در پی برخوردی که پنج نفر مجروح شدند، ورود کشتی‌های بزرگ به مرکز تاریخی خود را ممنوع کرد.

سپس در دریای کارائیب، نگرانی زیست محیطی کشتی های بزرگ نیز وجود دارد. بیلی هیرش از CruiseHabit.com گفت: «جورج تاون، گراند کیمن، به دلیل نگرانی‌ها در مورد سیستم صخره‌های مرجانی خود، مدت‌هاست در برابر توسعه یک بندر کروز مقاومت می‌کند. «به همین دلیل، مهمانان مناقصه می‌کنند یا با قایق‌های کوچک از کشتی به جزیره می‌روند. اگرچه قبل از کووید، پیشرفت هایی، چه خوب و چه بد، در تلاش برای ایجاد یک بندر وجود داشت.»

اما تعطیلی های همه گیر به جزایر کیمن اجازه داد تا در استراتژی های گردشگری خود تجدید نظر کنند. آلدن مک‌لافلین، نخست‌وزیر جزایر کیمن، ماه گذشته در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «فکر می‌کنم که یک سال بدون گردشگری کروز انجام می‌دادیم، فکر می‌کنم، به ما گفته است که [این] چه عواقبی دارد». «من فکر می‌کنم این [یک] سیگنال واضح از سوی جامعه تجاری، از سوی مردم محلی، این است که ما نمی‌خواهیم به تعداد زیاد بازدیدکنندگان بازگردیم.»

نماینده مسافرتی Denise Ambrusko-Maida از Travel Brilliant پیشنهاد می کند که این نوع محدودیت ها منعکس کننده تغییرات در صنعت کشتیرانی به طور کلی است. «فکر می‌کنم کشتی‌رانی دو جهت متفاوت دارد. اولین مورد، معرفی کشتی بزرگ است که باعث می شود تجربه روی کشتی تمرکز اصلی را داشته باشد. در این کشتی‌ها، بنادر مقصد تقریباً به یک موضوع ثانویه برای مسافران تبدیل می‌شوند. این رزمناوها به جای نگاه کردن به برنامه سفر دریایی، به دنبال سرگرمی در داخل کشتی هستند.»

مسیر دوم اما، کشتی های بوتیک کوچک است. Ambrusko-Maida گفت: "با این سفرهای دریایی، امکان بازدید از بنادر کوچکتر و داشتن تجربیات عمیق تر و غنی تر از نظر فرهنگی، ویژگی انگیزشی برای مشتریان است." این مسافران مطمئناً از کاهش ازدحام در یک بندر معین سود خواهند برد.

محدودیت ها لزوماً محبوبیت جهانی ندارند. در ژانویه، جیم بوید (R-Bradenton)، سناتور فلوریدا، لایحه‌ای را ارائه کرد که به کشتی‌های بزرگ اجازه می‌دهد در بندر کی‌وست تردد کنند، با استناد به انگیزه‌های اقتصادی گردشگری کروز.

و در برخی موارد، محدودیت ها آنقدر که فکر می کنید برای ازدحام بیش از حد کارساز نیست. هیرش گفت: «محدودیت‌ها در بنادر مختلف مدیترانه اغلب منجر به کشتی‌های کمتر، اما راه‌حل‌های بیشتر می‌شود. برای مثال، کشتی‌ها در ونیز دورتر از مرکز شهر پهلو می‌گیرند و مسافران خود را به داخل شهر می‌فرستند که به سختی ترافیک پیاده‌روی خود را کاهش می‌دهند.

حتی اگر محدودیت‌های سفر دریایی در کی وست و جزایر کیمن برای همیشه باقی نماند، صحبت‌های پیرامون آن‌ها مطمئناً نگرانی‌های معتبری را برای مسئولان گردشگری و خود گردشگران ایجاد می‌کند. آمبروسکو مایدا گفت: «من فکر می‌کنم این محدودیت‌ها نحوه رزرو برنامه‌های سفر خود را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که آنها را نسبت به تجربه تعطیلاتی که واقعاً می‌خواهند داشته باشند، متفکرتر کند. "این به حفظ تأثیر مثبت کلی گردشگری بر این مقاصد کمک می کند."