رنگارنگ ترین و جالب ترین جشنواره ها در نپال

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:36

نپال کشوری عمدتاً هندو با اقلیت کوچک اما قابل توجه بودایی است. فرهنگ نپالی که بین هند در جنوب، غرب و شرق، و چین و تبت در شمال قرار دارد، حاوی عناصری از آداب و رسوم کشورهای همسایه خود است و همچنین این آداب و رسوم منحصر به فرد نپالی است. همه اینها را می توان در جشنواره های رنگارنگ مذهبی نپال که در طول سال برگزار می شود، مشاهده کرد.

معمولاً از مسافران خارجی استقبال می شود که در جشن ها شرکت کنند، زیرا مردم نپالی تمایل دارند فرهنگ و عقاید خود را با خارجی ها به اشتراک بگذارند. برخی از جشنواره ها در فضای باز برگزار می شوند و بسیار عمومی هستند، در حالی که برخی دیگر بیشتر در خانه ها و جوامع خانوادگی برگزار می شوند. برخی از جشنواره‌ها در معابد یا اطراف آن برگزار می‌شوند که برای غیرهندوها باز نیستند.

در اینجا تعدادی از جالب ترین و پر جنب و جوش ترین جشنواره های نپال که می توانید در طول سال شاهد آنها باشید، از جمله جشنواره های هندو و بودایی که توسط گروه های قومی متعدد نپال برگزار می شود، آورده شده است. بیشتر آنها از یک سیستم تقویم قمری یا تقویم Bikram Sambat نپال پیروی می کنند، بنابراین تاریخ ها مطابق با تقویم میلادی هر سال تغییر می کنند.

داشاین

Dashain مهم ترین جشنواره سال برای هندو نپالی ها است. در هند با نام ناواراتری شناخته می شود، اما در نپال کاملا متفاوت جشن گرفته می شود و اهمیت بیشتری دارد.

دشاین غلبه خیر بر شر را جشن می گیرد و همچنین جشن برداشت محصول است. مردم به روستاهای خود باز می گردند تا در کنار خانواده جشن بگیرند. قربانی حیوانات در معابد یا خانه ها انجام می شود، به ویژه بزها و گاومیش ها که بعد از آن خورده می شوند. بزرگان تیکا (برکت) خمیر سرخابی قرمز را با دانه‌های برنج مخلوط کرده و با شاخه‌های برنج سبز تازه روی پیشانی اعضای جوان‌تر خانواده می‌چسبانند. کودکان روی تاب هایی که از چوب های بامبو ساخته شده اند بازی می کنند.

دشاین بین 10 تا 15 روز بین اواخر سپتامبر و اواخر اکتبر برگزار می شود. سه روز اول مهم ترین هستند. کاتماندو معمولاً در چند روز اول داشاین یک شهر ارواح است، بنابراین یا برنامه ریزی کنید که هنگام سفر در طول داشاین از کاتماندو خارج شوید، یا آماده باشید که برای چند روز در پایتخت راحت باشید.

Tihar/Deepawali

Tihar چند هفته بعد از Dashain (معمولاً در اواخر اکتبر یا اوایل اواسط نوامبر) برگزار می شود. در هند دیوالی یا دیپاوالی و توسط نپالی‌های ترای که در دشت‌های جنوبی هم مرز با هند زندگی می‌کنند، دیپاوالی نامیده می‌شود.

تیهار سه روز ادامه دارد و در هر روز خدایی متفاوت پرستش می شود. زنان آستان یا آستانه‌های بیرون از محل کار خود را با نقش‌های رنگارنگ رنگولی تزئین می‌کنند که با لامپ‌های کوچک شمعی روشن می‌شوند.به استقبال الهه لاکشمی (آورنده ثروت) بر فراز آتشگاه. یک روز، کوکور تیهار، به پیوند خاص بین انسان و سگ اختصاص داده شده است و مردم سگ های خود را با علائم تیکای قرمز روی پیشانی خود برکت می دهند.

اگر در طول دیوالی در هند بوده اید، فضای آرام تری را در اینجا مشاهده خواهید کرد. آتش بازی و ترقه یکی از اجزای نه چندان مرکزی جشنواره در نپال است.

ایندرا جاترا (ینیا)

دره کاتماندو از سه پادشاهی اصلی باستانی تشکیل شده است: کاتماندو، پاتان (لالیت پور)، و باکتاپور. نیوارها مردم بومی دره کاتماندو هستند و بخش‌های مرکزی این سه پادشاهی قدیمی هنوز هم سنگرهای فرهنگ نیوار هستند. جمعیت نیوار شامل هندوها و بودایی ها می شود و بسیاری از سنت های آنها عناصر هر دو دین را ترکیب می کند.

ایندرا جاترا (Yenya در نیواری) مهم ترین جشنواره نیوار در کاتماندو است. رقص های نقابدار در خیابان ها و میدان های اطراف میدان بسانتاپور دوربار برگزار می شود و ارابه ای در خیابان های حاوی کوماری، "الهه زنده" کاتماندو کشیده می شود.

Intra Jatra معمولاً در اواخر اوت یا اوایل سپتامبر برگزار می شود. جشن‌ها می‌توانند بسیار شلوغ شوند و هوا معمولاً در آن زمان گرم و مرطوب است.

بیسک جاترا

Bisket Jatra مصادف با سال جدید نپالی در ماه آوریل است. هر یک از سه پادشاهی باستانی دره کاتماندو خود را دارندجشنواره ارابه خود را، و این است Bhaktapur. دو ارابه بزرگ که مجسمه های خدایان را در خود جای داده اند با یکدیگر برخورد می کنند. پالانک های دیگری که حامل خدایان و الهه ها هستند در اطراف شهر رژه می روند. می تواند بسیار شلوغ شود و شما باید از سر راه ارابه های درگیر دور بمانید. یک راه ایده آل برای تجربه این فستیوال اقامت در مهمانخانه ای در مرکز باکتاپور است، جایی که ممکن است از پنجره خود صحنه را ببینید.

Rato Machhendranath

جشنواره راتو ماچندرانات پاتان، جشنواره ارابه‌های این پادشاهی باستانی است و طولانی‌ترین جشنواره نپال است که بیش از یک ماه طول می‌کشد. در سراسر آوریل و مه، یک ارابه بلند در جاده پولچوک پاتان ساخته می شود. در اولین روز جشنواره، جمعیت برای دیدن بت خدای Rato Machhendranath که در داخل ارابه قرار داده شده است، جمع می شوند. سپس توسط تیم‌هایی از مردان در خیابان‌ها کشیده می‌شود و هر روز در یک مقصد متفاوت استراحت می‌کند تا زمانی که به روستای Bungamati، خارج از پاتان، جایی که بت خدا تا پایان سال در آن زندگی می‌کند، می‌رسد. کوماری پاتان نیز در یک روز به ارابه می پیوندد.

Rato Machhendranath خدایی را گرامی می دارد که قرن ها پیش به خشکسالی طولانی در دره کاتماندو پایان داد. تقریباً مانند ساعت، روز اول جشنواره با اولین بارندگی های پیش از موسمی در ماه می همراه است.

بودا جایانتی

بودا جایانتی تولد بودا را گرامی می دارد و هندوها و بودایی ها آن را جشن می گیرند. جشن ها برگزار می شوددر زیارتگاه ها و معابد در سراسر کشور، اما مکانی بسیار مهم برای تجربه این جشنواره در استوپای Boudhanath در خارج از کاتماندو است. بودا مرکز جمعیت تبتی کاتماندو است و استوپا مقدس ترین مکان بودایی تبتی خارج از خود تبت است. بودا جایانتی در ماه مه مشاهده می شود.

Chhath

Chhath مهم‌ترین جشنواره نپالی‌های هندو Terai از دشت‌های هم مرز با هند است که فرهنگ آن ترکیبی از عناصر شمال هند و تپه نپالی است. رصدگران روزه می گیرند و در سواحل رودخانه یا در مخازن کاتماندو به خورشید هدیه می دهند. پس از تیهار، معمولا در اوایل تا اواسط نوامبر برگزار می شود. بهترین مکان برای تجربه این جشنواره در Terai است، از جمله شهرهای اطراف Chitwan.

گای جاترا

Gai Jatra (به معنی جشنواره گاو) عمدتاً یک جشنواره نیواری است که در دره کاتماندو برگزار می شود. هر خانواده ای که در سال گذشته یکی از اعضای خود را از دست داده است، قرار است یک گاو (یا کودکی که لباس گاو پوشیده است) در شهر هدایت کند. پذیرش مرگ به عنوان بخشی طبیعی از زندگی را جشن می گیرد. بخش‌های نیوار شهر (مرکزی کاتماندو، پاتان و باکتاپور) بهترین مکان‌ها برای تجربه آن هستند. در اوت یا اوایل سپتامبر برگزار می‌شود.

هولی

هولی اغلب به اشتباه جشنواره رنگ هند نامیده می شود، در حالی که در حقیقتاین یک جشنواره هندو است، بنابراین در نپال نیز با قدرت جشن گرفته می شود. پایان زمستان و آمدن بهار است. مردم پودرهای رنگارنگ را به سمت دوستان و رهگذران پرتاب می کنند، اما در نپال آب نیز جزء ضروری است: بمب های آبی، تفنگ های آبی و سطل های آب. اگر می خواهید در هولی خشک و بدون رنگ بمانید، در هتل خود بمانید! معمولاً در ماه مارس برگزار می شود.

کریشنا جانماستامی

لرد کریشنا یکی از مهم ترین چهره های هندوئیسم است، به عنوان هشتمین تجسم لرد ویشنو (برای زمینه، هندوها معتقدند بودا نهمین و جدیدترین تجسم ویشنو بود). این جشنواره به یاد تولد کریشنا است و بچه‌ها با فلوت یا همسران زن کریشنا لباس می‌پوشند.

کریشنا ماندیر پاتان نقطه کانونی جشن کریشنا جانماستامی در دره کاتماندو است. غیر هندوها اجازه ورود به خود معبد را ندارند، اما بسیار کوچک است، بنابراین بازدیدکنندگان می توانند به راحتی همه چیز را از بیرون ببرند.

لهسار

لهسار سال نو قمری است. این جشن توسط تبتی‌ها و گروه‌های قومی با ریشه تبتی مانند مردم گورونگ، شرپا و تامانگ برگزار می‌شود. اگر در آن زمان در شهرهای نپال هستید، به یک معبد یا زیارتگاه بودایی بروید تا شاهد جشن باشید. در کاتماندو، گروه‌هایی از جوانان لباس‌های قومی خود را می‌پوشند و در پارک راتنا در مرکز شهر جشن می‌گیرند. مانند سایر جشنواره های بودایی، Boudhanath Stupa وSwayambhunath Stupa مکان های خوبی برای تجربه این جشنواره است که در اواخر ژانویه یا اوایل فوریه برگزار می شود.

مانی ریمدو

اگر در ماه اکتبر یا نوامبر به کمپ اصلی اورست می روید، جشنواره شرپا مانی ریمدو را در برنامه سفر خود قرار دهید. این در صومعه بزرگ در Tengboche، در سایه کوه Ama Dablam (22، 349 فوت) برگزار می شود، جایی که کوهنوردان به طور سنتی قبل از برخورد با کوه توقف می کنند تا از برکات سر لاما (یک رهبر معنوی در بودیسم تبتی) استفاده کنند. راهبان با نقاب‌ها و لباس‌های رنگارنگ صحنه‌هایی را می‌رقصند که نشان دهنده نابودی شر است.

Maha Shivaratri

Maha Shivaratri، در اواخر فوریه یا اوایل مارس، از لرد هندو شیوا، که به ماری‌جوانای معطر، که به‌طور وحشی در نپال می‌روید، علاقه داشت، احترام می‌گذارد. فداییان در معابد شیوا در اطراف نپال جمع می شوند که بزرگترین و معروف ترین آنها معبد پاشوپاتیناث در کاتماندو است. این معبد می‌تواند در شیواراتری بسیار شلوغ شود و هزاران سادو (مردان مقدس هندو) از سراسر نپال و هند به آنجا سفر می‌کنند. مصرف ماری جوانا در این روز رواج یافته است.

Teej

تیج توسط زنان هندو نپالی جشن گرفته می شود که برای سلامتی و سعادت شوهرانشان گرد هم می آیند، روزه می گیرند، آواز می خوانند و می رقصند، یا اگر ازدواج نکرده اند، برای داشتن یک شوهر خوب دعا کنند. انتقادات اخیر فمینیستی نپالی از جشنواره داشته استتلاش کرد تا آن را به عنوان جشنی از زنانگی بازگو کند و رنگ و بوی مردسالارانه را از بین ببرد. زنان ساری عروسی یا سایر لباس‌های قرمز، نارنجی یا صورتی می‌پوشند و در معابد جمع می‌شوند.

زنان خارجی تشویق می شوند که به آن بپیوندند: لباس قرمز بپوشید و به معبدی بروید که آماده رقصیدن و آموزش برخی حرکات جدید است. زنان مسن تر در میان رقصنده ها پرانرژی ترین و کم بازدارترین هستند. تیج معمولا در ماه سپتامبر برگزار می شود.

Tiji

نباید با تیج اشتباه گرفت، تیجی یک جشنواره صومعه‌ای است که در Lo Manthang، پایتخت محصور شده موستانگ بالایی دورافتاده برگزار می‌شود. این فستیوال سه روزه در ماه مه یا ژوئن برگزار می شود، زمانی ایده آل برای سفر به این منطقه خشک و مرتفع نپال. مانند بسیاری از جشنواره های دیگر، این جشنواره نشان دهنده پیروزی خیر بر شر است، به ویژه نابودی شیطانی که منطقه را با خشکسالی و بیماری تهدید می کند. راهبان لباس‌ها و نقاب‌های پیچیده می‌پوشند و افسانه‌های مذهبی اجرا می‌کنند.