مقبره های سعدیان، مراکش: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:50

شهر مراکش مراکش پر از نمونه هایی از معماری تاریخی فریبنده است. یکی از جذاب ترین آنها، مقبره سعدیان است که درست بیرون دیوارهای مدینه در نزدیکی مسجد معروف کوتوبیا قرار دارد. این مقبره‌ها که در زمان سلطنت سلطان احمد المنصور در قرن شانزدهم ساخته شده‌اند، اکنون به یکی از جاذبه‌های دیدنی برای بازدیدکنندگان از سراسر جهان تبدیل شده‌اند.

تاریخ مقبره

احمد المنصور ششمین و مشهورترین سلطان سلسله سعدی بود که از سال 1578 تا 1603 بر مراکش ریاست کرد. زندگی و حکومت او با قتل، دسیسه، تبعید، و جنگ و سود مبارزات انتخاباتی موفق تعریف شد. برای ساختن ساختمان های خوب در سراسر شهر استفاده شد. مقبره های سعدی بخشی از میراث المنصور بود که در زمان حیات او تکمیل شد تا به عنوان محل دفن مناسب برای سلطان و فرزندانش باشد. المنصور از هیچ هزینه ای دریغ نکرد و زمانی که در سال 1603 به خاک سپرده شد، مقبره ها به شاهکاری از صنایع دستی و معماری خوب مراکشی تبدیل شده بود.

بعد از مرگ المنصور، مقبره ها دوره انحطاطی را تجربه کردند. در سال 1672، سلطان مولای اسماعیل علاوی به قدرت رسید و در تلاش برای تثبیت میراث خود، اقدام به تخریب بناها و بناهای تاریخی کرد.در زمان المنصور سفارش داده شد. اسماعیل، شاید با احتیاط از تحمیل خشم پیشینیان با هتک حرمت آخرین آرامگاه آنها، قبور را با خاک یکسان نکرد. در عوض، درهای آنها را دیوار کشید و تنها یک گذرگاه باریک در مسجد کوتوبیا باقی گذاشت. با گذشت زمان، مقبره ها، ساکنان آنها و شکوه و جلال درون آن از حافظه شهر پاک شد.

آرامگاه های سعدی برای بیش از 200 سال فراموش شده بودند تا اینکه یک بررسی هوایی به دستور ژنرال مقیم فرانسوی هوبرت لیوتی در سال 1917 وجود آنها را آشکار کرد. پس از بازرسی بیشتر، لیوتی ارزش مقبره ها را تشخیص داد و تلاش هایی را برای بازگرداندن آنها به آن آغاز کرد. شکوه سابق آنها.

قبرهای امروز

امروز، مقبره‌ها بار دیگر باز می‌شوند و به عموم مردم اجازه می‌دهد تا آنچه را که از سلسله سعدی برجای مانده، از نزدیک ببینند. این مجموعه در طراحی خود خیره کننده است، سقف های گنبدی سر به فلک کشیده، کنده کاری های چوبی پیچیده، و مجسمه های سنگ مرمر وارداتی. در سرتاسر مقبره‌ها، موزاییک‌های کاشی رنگارنگ و گچ‌کاری‌های مشبک به‌عنوان گواهی بر مهارت صنعت‌گران قرن شانزدهم وجود دارد. دو مقبره اصلی وجود دارد که با هم شامل 66 مقبره است. باغ پر از گل رز فضایی را برای قبر بیش از 100 عضو خانواده سلطنتی از جمله مشاوران مورد اعتماد، سربازان و خدمتکاران فراهم می کند. این قبرهای کوچکتر با کتیبه های اسلیمی حکاکی شده تزئین شده اند.

دو مقبره

نخستین و مشهورترین مقبره در سمت چپ مجموعه قرار دارد. این مکان به عنوان محل دفن المنصور و او عمل می کندنوادگان، و تالار ورودی به مقبره های مرمری چند شاهزاده سعدی اختصاص دارد.

در این بخش از مقبره، مقبره مولای یزید، یکی از معدود افرادی که پس از حکومت مولای اسماعیل در مقبره سعدیان مدفون شده است را می توان یافت. یزید به عنوان سلطان دیوانه شناخته می شد و تنها دو سال بین سال های 1790 تا 1792 حکومت کرد - دوره ای که با جنگ داخلی ویرانگر تعریف شد. اما نقطه برجسته اولین مقبره، مقبره مجلل خود المنصور است.

المنصور جدا از فرزندانش در یک اتاق مرکزی به نام اتاق دوازده ستون قرار دارد. ستون ها از سنگ مرمر مرغوب کارارا وارداتی از ایتالیا تراشیده شده اند، در حالی که گچ بری های تزئینی با طلا طلاکاری شده اند. درها و پرده های مقبره المنصور نمونه های خیره کننده ای از کنده کاری دستی را ارائه می دهد، در حالی که کاشی کاری اینجا بی عیب و نقص است.

دومین مقبره کمی قدیمی‌تر شامل مقبره مادر المنصور و پدرش محمد آش شیخ است. آش شیخ به عنوان بنیانگذار سلسله سعدی و به خاطر قتلش به دست سربازان عثمانی در جریان درگیری در سال 1557 مشهور است.

اطلاعات عملی

ساده ترین راه برای رسیدن به مقبره سعدیان این است که خیابان باب آگنائو را از بازار مدینه معروف مراکش، Djemaa el Fna دنبال کنید. پس از 15 دقیقه پیاده روی خوش منظره، جاده شما را به مسجد کوتوبیا (همچنین به نام مسجد کاسبه) هدایت می کند. و از آنجا، تابلوهای راهنما به سمت خود مقبره ها وجود دارد.

مقبره ها همه روزه از ساعت 9 صبح تا 5 بعد از ظهر باز هستند. هزینه ورودی 7 یورو (حدود 8 دلار) است و بازدید به راحتی امکان پذیر استهمراه با گشت و گذار در قصر البادی مجاور. کاخ البادی نیز توسط المنصور ساخته شد و بعداً توسط مولای اسماعیل خلع ید شد.