جایگاه های ادبی در پاریس: مکان های مورد علاقه نویسندگان مشهور

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:36

پاریسممکن است به خاطر غذاهای عالی، مد و مکان های دیدنی نمادین مانند برج ایفل شناخته شود، اما به همان اندازه غرق در تاریخ ادبی است که در سفر بعدی شما به پایتخت فرانسه نباید ناشناخته بماند. بزرگانی مانند سیمون دوبووار، جیمز بالدوین، اف. اسکات فیتزجرالد و ارنست همینگوی همگی در پاریس موفق شدند و میراث ادبی خود را در نقاط مختلف شهر از خود به جای گذاشتند.

اگر خودتان نویسنده هستید، به سختی می توانید الهام بیشتری نسبت به این 10 بار، کافه، کتابفروشی، باغ و رستورانی پیدا کنید که زمانی ذهن های بزرگ بسیاری را در خود جای داده بودند. و اگر از علاقه مندان به ادبیات هستید، چه راهی بهتر از نشستن با یک کتاب خوب در یکی از این مکان‌ها برای گذراندن یک بعدازظهر و غوطه‌ور شدن از نعمت‌های فرهنگی و تاریخی شهر چیست؟ از ژان پل سارتر در حال نوشیدن قهوه در Les Deux Magots تا قصیده همینگوی برای La Closerie des Lilas در A Moveable Feast، این ده مکان همه نوع ارواح خوش‌خیم و کتاب‌پسند را فرا خواهند خواند. برای دیدن گشت و گذار ادبی خود در شهر به ادامه مطلب بروید.

جزئیات کاربردی در تور ادبی

تور از جنوب پاریس در نزدیکی Montparnasse شروع می شود، اما با خیال راحت می توانید آن را انجام دهیداز هر کجا که هستید شروع کنید و به همان اندازه که وقت و انرژی دارید از این مکان های داستانی دیدن کنید. در صورت تمایل می توانید کل تور را با پای پیاده انجام دهید یا از مترو استفاده کنید. ما کافه‌ها را به ترتیبی قرار داده‌ایم که به شما امکان می‌دهد یک مسیر آسان را دنبال کنید، اما مطمئن شوید که یک نقشه خیابان خوب از پاریس یا نقشه‌های تلفن هوشمند دارید تا به شما کمک کند.

La Closerie des Lilas

این کافه-بار و رستوران شیک در نزدیکی مونپارناس، که به‌خاطر صدف‌های تازه، تارتار گوشت گاو و تراس مملو از یاس‌هایش معروف است، زمانی محل پایکوبی نویسندگان فرانسوی و آمریکایی بود. پل ورلن و شارل بودلر، شاعران فرانسوی قرن نوزدهمی، مرتباً در اینجا نوشیدنی می‌نوشیدند، در حالی که شاعر همکار پل فورت، هر سه‌شنبه برای خواندن شعرهایی با افرادی مانند گیوم آپولینر و ماکس ژاکوب، اینجا جمع می‌شد.

ساموئل بکت، من ری، اسکار وایلد، و ژان پل سارتر تنها برخی از نویسندگان و شاعرانی بودند که در این مکان حضور داشتند، اما این روشنفکران آمریکایی دهه‌های 1920 و 1930 بودند که واقعاً آن را متمایز کردند.. فیتزجرالد، همینگوی و هنری میلر اغلب برای نوشیدنی می ایستند و همینگوی در خاطرات خود از پاریس، جشنی متحرک، درباره بار می نویسد. طبق افسانه، فیتزجرالد ابتدا دست‌نوشته‌اش از گتسبی بزرگ را به دوستش همینگوی داد تا در اینجا بخواند.

Jardin du Luxembourg

فقط چند دقیقه با Closerie des Lilas ایستگاه دوم در تور خودراهنمای پاریس ادبی است. باغ‌های لوکزامبورگ، با درختچه‌های بی‌نظیرشان، به زیبایی مانیکور شده‌انددرختان، و چیدمان گل‌های در حال ترکیدن، مکانی آرامش‌بخش برای قدم زدن در یک بعد از ظهر آفتابی است. جمعیت ادبی پاریس مطمئناً از جذابیت‌های آن چشم پوشی نمی‌کردند و این پارک بخش مرکزی برخی از معروف‌ترین آثار فرانسه بوده است. ویکتور هوگو در شاهکار خود Les Miserables پارک را مورد توجه قرار داد - این پارک محل اولین ملاقات ماریوس پونتمرسی و کوزت است. هنری جیمز همچنین باغ‌ها را در فیلم سفیران به نمایش می‌گذارد و صحنه آخر پناهگاه ویلیام فاکنر در اینجا اتفاق می‌افتد. زمانی که نویسندگان پاریس در آثارشان ستایش باغ باشکوه را نمی‌خواندند، خودشان از آن لذت می‌بردند - گفته می‌شود پل ورلن و آندره ژید برای الهام گرفتن در پارک مدتی را به سرگردانی گذرانده‌اند.

بعداً، این باغ مکانی مورد علاقه نویسنده آمریکایی و صاحب سالن ادبی، گرترود استاین و شریک زندگی او، آلیس بی توکلاس بود: آنها تنها چند بلوک دورتر در خیابان دو فلوروس 27 زندگی می کردند و میزبان هنرمندان و نویسندگان بی شماری بودند. آپارتمان آنها ریچارد رایت، جیمز بالدوین، و چستر هیمز، نویسندگان دیگر خارج‌شده آمریکایی، که در روبروی راه به کافه تورنن رفت و آمد می‌کردند، نیز مورد علاقه بود.

Cafe Tournon, Haunt of James Baldwin, Richard Wright و دیگران

این کافه که در نزدیکی کاخ لوکزامبورگ و باغ‌ها قرار دارد، ایستگاهی کمتر شناخته شده اما مهم در تور ما است. مانند بسیاری از تاریخ ادبی پاریس، نویسندگان آمریکایی دارای یکجایگاه برجسته ای در آن بود و کافه تورنن نیز از این قاعده مستثنی نبود. این کافه در دهه 1950 به ایستگاه ثابتی برای شخصیت های ادبی آفریقایی-آمریکایی مانند جیمز بالدوین، ریچارد رایت و ویلیام گاردنر اسمیت تبدیل شد. طبق بیوگرافی هیزل رولی در سال 2001، ریچارد رایت: زندگی و تایمز، رایت اغلب بعدازظهرها برای صرف قهوه، بازی با ماشین پین بال و ملاقات با نویسندگان و دوستان همکارش می‌رفت. دوست و نویسنده همکار او چستر هیمز اغلب به آنجا سر می زد و کافه نه تنها مترادف با رایت بلکه محلی برای تبادل اخبار در مورد آمریکا شد. بعدها، کافه به سمت و سوی ادبی خود ادامه داد و جورج پلیمپتون، روزنامه‌نگار، آن را به کافه انتخابی خود تبدیل کرد. در اینجا بود که مجله ادبی پاریس ریویو برای اولین بار تحت رهبری پلیمپتون شکل گرفت.

Bookhop Shakespeare and Company

توقف در این کتابفروشی انگلیسی عجیب و غریب که مشرف به کلیسای جامع سن و نوتردام است برای بیشتر گردشگران عادی شده است. اما چیزی که ممکن است بسیاری ندانند این است که شکسپیر و شرکت در ابتدا به عنوان یک کتابخانه امانت دهنده و کتابفروشی در خیابان دو l'Odeon تحت مالکیت سیلویا بیچ مهاجر آمریکایی و حامی ادبی کار می کرد.

از سال 1921 تا 1940، این کتابفروشی محل پایکوبی نویسندگان مشهور انگلیسی-آمریکایی مانند همینگوی، فیتزجرالد، گرترود استاین و ازرا پاوند بود. جیمز جویس، نویسنده ایرلندی، از این مغازه به عنوان دفتر کار خود استفاده می کرد. بعد از اصلمغازه بسته شد، در سال 1951، جورج ویتمن کتابفروشی جدیدی افتتاح کرد و به افتخار بیچ و میراث ادبی عظیم او، آن را شکسپیر و شرکت نامید. به زودی به پناهگاهی باارزش برای شاعرانی مانند آلن گینزبرگ و ویلیام اس. باروز تبدیل شد و امروز جاه طلبی های نویسندگان جوان مشتاقی را که در ازای کار در فروشگاه می مانند، به نام "Tumbleweeds" پرورش می دهد..

Les Deux Magots

اگر یکی از مناطق پاریس وجود داشته باشد که تاریخ ادبی دارد، آن منطقه سن ژرمن دو پره است. و اگر یک مکان بتواند آن را تجسم کند، احتمالاً Les Deux Magots خواهد بود. این کافه شیک در طول سال‌ها توسط ترکیبی عجیب از ثروتمندترین و متوسط‌ترین گردشگران شهر به خود اختصاص داده است. اما Les Deux Magots زمانی مرکز درخشان ترین ستاره های ادبی پاریس و تحسین کنندگان آنها بود.

ژان پل سارتر، سیمون دوبوار، و آلبر کامو اغلب برای قهوه‌ای غلیظ و بحث‌های فلسفی در اینجا توقف می‌کردند، قبل از اینکه از خیابان به نقطه جذاب دیگری، کافه دو فلور بروند (مرحله بعدی در تور را ببینید). همینگوی و جیمز جویس نیز هر از گاهی به اینجا می آیند. این کافه چنان به مرکز فعالیت ادبی تبدیل شد که از سال 1933 شروع به ارائه جایزه ادبی خود کرد.

Café de Flore

در مقابل Les Deux Magots، و به همان اندازه در تاریخ ادبی فرانسه، کافه دو فلور قرار دارد. آپولینر و سالمون به اینجا می آمدند تا روی نقد هنری خود، "Les Soirées de Paris" کار کنند، در حالی که آندره برتون تمام روزها را در اینجا و در سراسر جهان گذراند.خیابان در Les Deux Magots. ژاک پرور، شاعر فرانسوی نیز در کافه مغازه‌ای راه انداخت و گروه‌هایی از دوستانش را برای شب آورد.

این کافه در دهه های 1940 و 50 زمانی که به نقطه داغ اگزیستانسیالیسم تبدیل شد، شهرت جدیدی به دست آورد. زوج قدرتمند سیمون دوبووار و ژان پل سارتر بخش زیادی از روزهای خود را در اینجا سپری می‌کنند و طبق گزارش‌ها، فلسفه‌های خود را از صبح تا شب به هم می‌ریزند. این کافه، مطابق با رقابت دوستانه طولانی خود با Les Deux Magots، میزبان یک جایزه ادبی سالانه است.

Lapérouse, Haunt of Victor Hugo, George Sand و دیگران

بعدی در تور ما یک رستوران و بار قدیمی برجسته است که در سواحل سن واقع شده است و بیش از 150 سال تاریخ ادبی دارد. Lapérouse برای اولین بار در اواخر قرن 18 افتتاح شد، و "سالن" مورد علاقه بزرگان ادبی از جمله ویکتور هوگو، جورج ساند، آلفرد دو موسه، و گوستاو فلوبر در اواسط قرن 19 بود و از اتاق های خصوصی طبقه دوم برای ملاقات و نوشتن استفاده می کرد. سرآشپزهای آنها در حالی که بعداً، همین اتاق‌ها به خاطر رستوران‌های بداخلاق بدنام شدند، این رستوران امروزه یک موسسه معتبر است: جذابیت دنیای قدیم آن، از جمله یک نوار زینک با پیانوی بزرگ و قالب‌های زیبای قدیمی، همچنان نخبگان ادبی و فرهنگی را به خود جذب می‌کند.. این به سادگی یکی از رمانتیک‌ترین رستوران‌های پاریس است، که برای یک ته‌تک تت یا یک نوشیدنی آرام به تنهایی با خودکار و دفترچه‌تان مناسب است.

Cafe Procope: ادعا می کند که قدیمی ترین رستوران پاریس است

در مرحله بعدی خود هدایتیتور محلی است که به قدیمی‌ترین کافه عمومی پاریس معروف است و فقط چند بلوک با فلور و ماگوتس فاصله دارد. این مکان که در سال 1686 توسط سرآشپز سیسیلی فرانچسکو پروکوپیو دی کولتلی تأسیس شد، یک کانون مهم ادبی و فلسفی در قرن هجدهم بود و میزبان شخصیت‌های برجسته‌ای مانند استاد طنزپرداز ولتر و دایره‌المعارف، فیلسوف و منتقد هنری دنیس دیدرو بود..

ولتر، دیدرو و دیگر متفکران و نویسندگان مهم قرن هجدهم از جمله ژان ژاک روسو و انقلابیون آمریکایی بنجامین فرانکلین و توماس جفرسون با الهام از یک دم نوش گل آلود جدید به نام "قهوه" و با الهام از یک نوشیدنی گل آلود جدید و عجیب و غریب به نام "قهوه"، در اینجا ملاقات کردند. ساعت ها بحث و گفتگوی داغ شایعه شده بود که ولتر بیش از 40 فنجان دمنوش کافئین دار در روز مینوشد و دایره المعارف نویسانی که دانش دموکراتیک را به جهان هدیه کردند نیز به این چیزها دل بسته بودند. جای تعجب نیست که آنها کارهای زیادی انجام دادند.

بعدها، نویسندگان رمانتیک قرن نوزدهم مانند جورج ساند و آلفرد دو موسه نیز به پروکوپ رفت و آمد کردند و جایگاه آن به عنوان یک افسانه ادبی باقی ماند. اکنون این مکان تاریخی که در اواخر دهه 1980 بازسازی شد تا سبک قدیمی قرن هجدهم را تقلید کند، آثاری مانند میز تحریر ولتر را در خود جای داده است. ممکن است توریستی باشد، اما ارزش دیدن را دارد.

بار همینگوی در ریتز

وقت آن است که از رود سن عبور کنید و به سمت ساحل راست بروید تا چند نقطه پایانی در پایتخت فرانسه را ببینید که مورد علاقه نویسندگان بود. هتل مجلل ریتز بیشتر شبیه یک قصر است که پذیرای برخی از هتل های جهان استثروتمندترین و مشهورترین مهمانان در حالی که میراث هتل به‌عنوان یک مکان واقعاً «شیب» مدت‌ها قبل از اینکه ارنست همینگوی نشان خود را بگذارد تثبیت شده بود - مارسل پروست نویسنده فرانسوی زمانی مهمانی‌های شام غریبی را در اینجا میزبانی کرد - این ارنست بود که آمد تا تجسم این هتل پنج ستاره باشد. بار از آن زمان به نام او نامگذاری شده است-- و یکی از شیک ترین بارهای هتل در پاریس است.

او و اف. اسکات فیتزجرالد ساعت های زیادی را در بار هتل که اکنون نمادین است گذراندند، و هنگامی که پایان جنگ جهانی دوم فرا رسید، همینگوی - خبرنگار جنگی در آن زمان - شخصاً اعلام کرد که این نوار از دست نازی ها آزاد شده است. که هتل را به عنوان مقر نظامی اشغال کرده بود. همینگوی بعداً این نوار را در «خورشید نیز طلوع می‌کند» به نمایش گذاشت و یک بار نوشت: «وقتی زندگی پس از مرگ را در بهشت در خواب می‌بینم، عمل همیشه در ریتز پاریس اتفاق می‌افتد.»

بعد از انجام بازسازی های گسترده در سال 2015، ریتز را می توان از Place Vendome، جایی که از اولین بار درهای خود در سال 1898 باز کرد، در آنجا قرار داشت.

Cafe de la Paix

آخرین ایستگاه در تور ما این کافه سمت راست با اعتبار ادبی جدی است. جای تعجب نیست که برخی از نویسندگان مشتاق و مشهور پاریس قهوه یا شام خود را در کافه د لا پاکس صرف کردند. این کافه که درست روبه‌روی اپرای پرآذین گارنیر با قالب‌های طلایی درخشانش قرار دارد، برای الهام بخشیدن به مشتریانش در موقعیتی عالی قرار داشت. در سال 1862 به عنوان بخشی از Grand Hotel de la Paix افتتاح شد و به زودی به یک مکان معمولی غذاخوری برای قلم شوخ طبع اسکار وایلد تبدیل شد. نویسندگان فرانسوی مارسل پروست، امیل زولا و گی دو موپاسانهمچنین اغلب قبل از رفتن به جاده برای شرکت در اپرا شام خود را اینجا می‌خورند.