16 مکان توریستی برتر برای بازدید در بنگال غربی

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:22

دیگ فرهنگی هند در بنگال غربی ترکیبی از هنر، شهر، حومه شهر، کوهستان و طبیعت است. چه از نظر فکری تمایل داشته باشید و بخواهید در میان نویسندگان و خنیاگران سرگردان باشید، یا ماجراجو و بخواهید با کرگدن ها پرسه بزنید، این مکان های توریستی متنوع بنگال غربی همه چیز را ارائه می دهند.

کلکته

پایتخت بنگال غربی کلکته که تا سال 2001 به طور رسمی با نام بریتانیایی کلکته شناخته می شد، در دهه گذشته دستخوش تحولی شگرف شده است. کلکته که دیگر با زاغه‌ها، فقر و کار الهام‌بخش مادر ترزا شناخته نمی‌شود، به «پایتخت فرهنگی هند» تبدیل شده است. این یک شهر متضاد پر از روح فریبنده است و متأسفانه ساختمان‌های در حال فرو ریختن نادیده گرفته شده‌اند که به نظر می‌رسد زمان در بخش‌هایی متوقف شده است. علاوه بر این، کلکته تنها شهری در هند است که دارای شبکه تراموا/خودروهای خیابانی است که به جذابیت دنیای قدیم آن می‌افزاید.

پارک ملی Sundarbans

ساندربنز یکی از برترین پارک‌های ملی هند است. این جنگل با شکوه جنگل حرا بزرگترین در جهان است -- و تنها جنگلی است که ببر دارد! این جزیره در 102 جزیره (حدود نیمی از آنها مسکونی هستند) پراکنده شده است.و تا کشور همسایه بنگلادش گسترش می یابد. سانداربانز فقط با قایق قابل دسترسی است و کاوش در آن از این طریق تجربه منحصر به فردی است که نباید از دست داد. هر چند به دیدن هیچ ببری امیدوار نباشید. آنها بسیار خجالتی هستند و معمولاً به خوبی در انبار پنهان می مانند.

مکان: 100 کیلومتر (62 مایل) جنوب شرقی کلکته.

دارجلینگ

دارجیلینگ که به خاطر باغ های چای سرسبزش معروف است، یکی از ۱۱ ایستگاه برتر تپه هند است. بیشتر کارهای برتر در مرکز دارجلینگ در اطراف چای انجام می شود. با این حال، این شهر دارای منظره ای خیره کننده از کوه کانچن جونگا (سومین قله مرتفع جهان) است و صومعه های جالب، بازارهای محلی، صنایع دستی و غذاهای تبتی و نپالی دارد. قبل از اینکه توسط بریتانیا در اواسط قرن 19 توسعه یابد، دارجلینگ بخشی از پادشاهی سیکیم بود و همچنین با حمله به گورکاس از نپال به طور موقت بر آن حکومت می کرد. این به شهر فرهنگ متفاوتی نسبت به سایر مکان‌های گردشگری در ایالت می‌دهد. برای رسیدن به آنجا، با قطار اسباب بازی راه آهن تاریخی دارجلینگ سفر کنید. با این حال، در طول فصل باران های موسمی از آن بازدید نکنید - این منطقه یکی از مرطوب ترین مکان های هند است!

مکان: حدود ۶۰۰ کیلومتر (۳۷۵ مایل) شمال کلکته، در پایه هیمالیاهای شرقی.

Kalimpong

اگر ترجیح می دهید دور از جمعیت باشید، Kalimpong یک جایگزین کمتر گردشگری در کمتر از سه ساعت از دارجلینگ است. این شهر روی یک یال مشرف استرودخانه Teesta که آن را از سیکیم جدا می کند. تا اوایل دهه 1700 توسط سیکیمی ها اداره می شد تا اینکه توسط پادشاه بوتان تصرف شد. بریتانیایی ها آن را در سال 1865 برنده شدند. جاذبه ها عبارتند از صومعه های بودایی، فعالیت های ماجراجویی، پیاده روی، و پیاده روی در طبیعت. تپه‌ها و دهکده‌های زیادی در مجاورت وجود دارد.

مکان: در حدود ۶۳۰ کیلومتری (۳۹۰ مایل) شمال کلکته، در پایه هیمالیاهای شرقی.

شانتینیکتان

می گویند شهر دانشگاهی عجیب شانتینیکتان (به معنی اقامتگاه صلح) بهتر از دیده شدن قابل درک است. شاعر برنده نجیب رابیندرانات تاگور در سال 1901 مدرسه ای را در آنجا تأسیس کرد که بعداً با تأکید بر ارتباط انسان با طبیعت به دانشگاه ویسووا بهاراتی تبدیل شد. یکی از جاذبه های اصلی در شانتینیکتان، مجموعه اوتارایان است که تاگور در آن زندگی می کرد. اکنون دارای یک موزه و گالری هنری است. نمازخانه اوپاسانا گریها نیز به دلیل پنجره های شیشه ای رنگارنگ خود برجسته است. Kala Bhavan یکی از بهترین کالج های هنرهای تجسمی در جهان است. دارای نقاشی های دیواری، مجسمه ها، نقاشی های دیواری و نقاشی های دیواری از هنرمندان مشهور است. Shantiniketan همچنین یک مرکز معتبر برای صنایع دستی سنتی مانند باتیک، سفالگری، بافندگی، و گلدوزی است. از بوتیک Alcha و Amar Kutir خرید کنید. بهترین زمان برای بازدید در طول یکی از فستیوال های متعدد مانند سه روزه پوش ملا (معمولاً در اواخر دسامبر)، با موسیقی محلی زنده بنگالی، و هولی (که به عنوان Basanta Utsav جشن گرفته می شود) است. روش دیگر، سعی کنیدبوندانگار هاات (بازار روستا) را که هر شنبه برگزار می شود، ببینید. خوانندگان سرگردان باول به اندازه هنرهای دستی یک ویژگی هستند.

مکان: حدود ۱۶۰ کیلومتر (۱۰۰ مایل) شمال غربی کلکته.

بیشنوپور

بیشنوپور به دلیل زادگاه سفالین مشهور است. معابد سفالی قابل توجه و سفال های سفالی از جاذبه های اصلی آن هستند. این معابد بیشتر در طول قرن های 17 و 18 توسط حاکمان سلسله مالا ساخته شده است. در این زمان، پس از یک دوره طولانی سلطه اسلامی، هندوئیسم با ارادت به خداوند کریشنا احیا شد. نتیجه معماری معبدی بود که سقف منحنی سبک بنگالی را با گنبدها و طاق‌های اسلامی و دوئل به سبک اودیا (مقدس) به طور غیرمعمول ترکیب کرد. کنده کاری های دقیق روی کاشی های سفالی معابد، صحنه هایی از زندگی لرد کریشنا و همچنین حماسه های هندو رامایانا و مهابهاراتا را نشان می دهد. تولید مثل کاشی ها در همه جا فروخته می شود. فراتر از بیشنوپور، معابد سفالی و دیدنی تری را در این ناحیه خواهید دید.

مکان: حدود ۱۴۰ کیلومتر (۸۷ مایل) شمال غربی کلکته.

Mayapur

Mayapur یک شهر زیارتی آرام است که برای پیروان لرد کریشنا اهمیت ویژه ای دارد. این مکان به عنوان زادگاه شری چایتانیا ماهاپراهو، یک رهبر معنوی ودایی قرن پانزدهمی که تصور می‌شود نماد لرد کریشنا باشد، در نظر گرفته می‌شود. آموزه های او در قرن بیستم توسط سریلا پرابهوپادا احیا و به غرب آورده شد.که انجمن بین المللی برای آگاهی کریشنا (ISKCON) را تأسیس کرد و "جنبش هار کریشنا" را در سراسر جهان گسترش داد. دفتر مرکزی ISKCON در مایاپور، همراه با یک مجموعه معبد باشکوه که به سریلا پرابهوپادا اختصاص داده شده است، واقع شده است.

مکان: حدود ۱۲۵ کیلومتری (۷۸ مایل) شمال کلکته، در محل تلاقی رودخانه‌های هوگلی و جالانگی.

منطقه دورس و پارک ملی جلداپارا

اگر نمی توانید تا پارک ملی کازارینگا در آسام بروید و کرگدن های تک شاخ کمیاب را در طبیعت ببینید، ناامید نشوید. پارک ملی جلداپارا حدود 50 مورد از این موجودات را در خود جای داده است و شما می توانید آنها را از نزدیک در یک سافاری فیل مشاهده کنید. این پناهگاه شناخته شده ترین جنگل در منطقه دورافتاده دورس است. اگر در اقامتگاه گردشگری هالونگ اداره جنگل در اعماق پارک ملی بمانید، با دیدن حیواناتی که در نهر نزدیک و لیس نمک سرگردان هستند - از جمله کرگدن ها، نعمت خواهید داشت! امکان رزرو اقامتگاه توریستی به صورت آنلاین وجود دارد. در غیر این صورت، میتون داس از سفرهای سیاره وحشی در مادرهات بهترین فرد برای همه ترتیبات سفر، از جمله رزرو اقامتگاه و سافاری است. این پناهگاه از اکتبر تا مه باز است. ماه‌های برتر برای تماشای کرگدن، مارس و آوریل هستند که علف‌های جدید ظاهر می‌شوند.

مکان: حدود ۶۸۰ کیلومتر (۴۲۵ مایل) شمال کلکته، در دامنه‌های هیمالیا در بنگال غربی نزدیک بهبوتان.

پاندوا و گور

در سرتاسر پاندوآ و گاور، در ناحیه مالدا بنگال غربی، ویرانه‌های شگفت‌انگیز پایتخت‌های نواب (حکمران) مسلمان که قدمت آن‌ها به قرن‌های 13 تا 16 بازمی‌گردد، وجود دارد. بیشتر خرابه ها مساجد هستند، از جمله مسجد آدینا قرن چهاردهم در پاندوآ. این یکی از بزرگترین مساجد هند است و مقبره سازنده آن، سیکندر شاه، در آن قرار دارد.

مکان: حدود 330 کیلومتر (205 مایل) شمال کلکته.

ساحل ماندارمانی

از ساحل شلوغ دیغا اجتناب کنید و به جای آن به ساحل ماندارمانی بروید. اگرچه فاصله چندانی با دیغا ندارد، اما این دهکده ماهیگیری با ساحلی بسیار طولانی بسیار آرامتر و بی آلایش است. استراحتگاه ساحلی بمبئی و ریزورت اکو ویلا مکان‌های خوبی برای اقامت در کنار ساحل هستند. اگر خوش شانس باشید، ممکن است بتوانید خوشه‌هایی از خرچنگ‌های قرمز را که در امتداد شن‌ها در غروب آفتاب در حال اجرا هستند، ببینید.

مکان: حدود ۱۸۰ کیلومتر (۱۱۲ مایل) جنوب غربی کلکته.

مرشدآباد

مرشدآباد در زمان امپراتوری مغول پایتخت منطقه بنگال و آخرین پایتخت قبل از حکومت بریتانیا بود. در نتیجه، کاخ‌ها و مساجد متعددی با معماری شگفت‌انگیز مغول و ویرانه‌های بسیار دیگر دارد. داستان های جذاب خیانت گردشگران را به مرشدآباد نیز می کشاند. در همین نزدیکی بود که نواب سراج الدوله به اشتباه سلطنت خود را از دست دادانگلیسی ها در نبرد 1757 پلاسی، پس از رشوه دادن انگلیسی ها به فرمانده کل ارتش نواب. انگلیسی ها در کاخ کتگولا در مرشدآباد با میر جعفر خائن ملاقات کردند تا در مورد پرداخت وعده داده شده گفتگو کنند. با این حال، کاخ باشکوه هازاردواری جاذبه اصلی است. این 1000 در دارد و به موزه ای با مجموعه ای نفیس از یادگاری های سلطنتی تبدیل شده است.

مکان: حدود 200 کیلومتری (125 مایل) شمال کلکته، در ساحل شرقی رودخانه هوگلی.

Barrackpore

علاقه مندان به تاریخ نیز باید به Barrackpore بروند، جایی که بریتانیایی ها اولین پادگان یا کانتون نظامی خود را در سال 1772 در هند برپا کردند تا برخی از آثار دوران راج را کشف کنند. پس از تسلط بریتانیا بر هند، این منطقه به یک خلوتگاه برای فرمانداران کل و نایب السلطنه مستقر در کلکته تبدیل شد. پس از انتقال پایتخت بریتانیا به دهلی، باراکپور درخشش خود را از دست داد. با این حال، ساختمان های میراث فرهنگی و پارک اخیراً بازسازی شدند و یک موزه ساخته شد. قابل ذکر است که این شهر محل زندگی برخی از اعضای مهم جنبش استقلال هند بود. در واقع، باراکپور صحنه حادثه ای بود که به طور گسترده با شروع شورش سرخپوستان در سال 1857 شناخته می شود.

مکان: حدود ۳۵ کیلومتر (۲۲ مایل) شمال کلکته.

Purulia

ناحیه پورولیا بنگال غربی میزبان رقص آکروباتیک نقابدار متمایز Chhau است که به افتخار خدای خورشید اجرا می شود. دراین رقص در سال 2010 در فهرست نمایندگی میراث فرهنگی ناملموس بشریت یونسکو ثبت شد. جشنواره سه روزه سالانه Chau Jhumur Utsav با این رقص در اواخر دسامبر در بالارامپور برگزار می شود. ماسک‌ها در فاصله 45 دقیقه‌ای در روستای چاریدا در نزدیکی باغموندی ساخته می‌شوند، جایی که حدود 300 صنعت‌گر در این صنعت مشغول هستند.

مکان: حدود ۲۹۰ کیلومتر (۱۸۰ مایل) شمال غربی کلکته.

در امتداد رودخانه هوگلی

سفر دریایی در امتداد رودخانه هوگلی، کانال پایینی رودخانه گنگ، نگاهی به یاد ماندنی به زندگی روستایی ارائه می دهد. شرکت ناوبری آسام بنگال سفرهای دریایی راحت 7 شبه از کلکته به فارکه را با سفر برگشت با راه آهن ارائه می دهد. این بخش به دلیل میراث بریتانیایی، هلندی، فرانسوی، پرتغالی و دانمارکی آن بسیار جالب است - همه این کشورها پست های تجاری قرن 18 را در آنجا ایجاد کردند و شما می توانید بقایای آنها و همچنین بازارها، معابد را ببینید. و مساجد قدیمی.

خانه های میراث سلطنتی رجبری

بنگال غربی مملو از راجباری ها (خانه های سلطنتی سابق) است. متأسفانه، پس از استقلال، آنها به طور گسترده ای در معرض نابودی قرار گرفتند، زیرا هزینه های زیادی برای نگهداری آنها وجود دارد. برخی از آنها اخیرا بازسازی شده و به هتل های بوتیک تبدیل شده اند. آنها یک راه منحصر به فرد و همه جانبه برای تجربه منطقه ای بنگال غربی و یادگیری در مورد میراث سلطنتی این ایالت ارائه می دهند. گزینه ها عبارتند از Jhargramقصر، راجباری باوالی، ایتاچونا راجباری، آمادپور راجباری و ماهیشادال راجباری. تصور می‌شود که ایتاچونا یکی از قدیمی‌ترین راجباری‌های این ایالت باشد.

دهکده های صنایع دستی

10 روستا در سراسر بنگال غربی به عنوان قطب صنایع دستی روستایی توسط دولت بنگال غربی و یونسکو و در ارتباط با Banglanatak توسعه یافته است. مراکز هنرهای عامیانه هدفمند در روستاها محل اقامت و اطلاعات را برای مهمانان فراهم می کنند. TourEast، ابتکار Banglanatak، نمایشگاه های روستایی سالانه را در روستاها برگزار می کند و سفرهایی را ترتیب می دهد. این امکان وجود دارد که صنعتگران را در حال کار ببینید و در مورد صنایع دستی آنها از جمله هنر dhokra، سفالگری، نقاشی، عروسک های سفالی، سفالین، آثار بامبو و آلات موسیقی اطلاعات کسب کنید. روستاها را می توان در طول سال بازدید کرد اما بهترین زمان از سپتامبر تا آوریل است.