پارک های ملی و ذخایر طبیعی مالزی

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:10

مالزی در قلب تنوع زیستی ترین قلمرو آسیای جنوب شرقی قرار دارد و هزاران گونه گیاهی و جانوری را در انبوهی از زیستگاه ها، ارتفاعات و اکوسیستم ها پوشش می دهد. دولت مالزی بخش‌هایی از قلمرو خود را به‌عنوان ذخیره‌گاه طبیعی کنار گذاشته است: مکان‌هایی که بازدیدکنندگان می‌توانند از نزدیک طبیعت را بدون خراب کردن محیط زیست ببینند.

پارک ملی Gunung Gading، Sarawak

پارک ملی Gunung Gading در ساراواک به طور خاص برای محافظت از گل کمیاب و خوشبو رافلزیا تأسیس شد. این گل یکی از عجیب ترین یافته های حیات وحش جنوب شرقی آسیا است. این پارک محیطی عالی برای گل رافلزیا است - منظره در جنگل های بارانی انبوه فرش شده و توسط جویبارهای کوهستانی بریده شده است. یک "پیاده روی پلانک" از روی زمین در بالای رافلزیای شکوفه می گذرد و به بازدیدکنندگان اجازه می دهد تا گیاهان را بدون مزاحمت مشاهده کنند.

پارک را بهتر است از طریق مجموعه ای از مسیرهای پیاده روی کاوش کنید، طولانی ترین مسیری که از کوه همنام پارک (Gunung Gading) بالا می رود. از شهر کوچینگ به راحتی می توان به پارک Gunung Gading رسید. فقط سفرهای یک روزه در محوطه پارک مجاز است، زیرا کمپینگ در پارک مجاز نیست.

پارک طبیعی کوالا سلانگور، سلانگور

فقط دو ساعت رانندگی از کوالالامپور، این ذخیره‌گاه طبیعی تالاب از حدود ۸۰۰ جریب جنگل حرا، مصب‌ها و یک دریاچه شور ۲۵ هکتاری محافظت می‌کند. ساکنان دائمی این شهر شامل خرچنگ کمانچه‌زن، میمون‌های لنگور نقره‌ای، حواصیل و بادبادک‌های برهمنی هستند. پرندگان مهاجر نیز از کوالا سلانگور به عنوان توقفگاه استفاده می کنند.

در اطراف دریاچه، می توانید در یکی از سه برج مشاهده حیات وحش فروشگاهی راه اندازی کنید و مراقب فعالیت حیات وحش باشید. بازدید از پارک از مرکز بازدیدکنندگان آغاز می‌شود، جایی که می‌توانید هزینه ورودی، نوشیدنی‌ها و سوغاتی‌ها را پس از گردشتان در اطراف پارک بپردازید.

پارک ملی لمبیر هیلز، ساراواک

برای چنین پارک کوچکی (۱۷، ۱۸۰ هکتار)، پارک ملی لامبیر هیلز در ساراواک دارای اکوسیستم بسیار متنوعی است، با هزاران گونه گیاهی و جانوری که در محوطه پارک پناه گرفته اند. بیش از 230 گونه مختلف پرندگان را می توان در لامبیر هیلز یافت! شاید به دلیل زمین ناهموار - ماسه سنگ تپه‌ای پوشیده از جنگل دیپتروکارپ، و مجموعه بی‌پایانی از استخرها و آبشارها.

بازدیدکنندگان می توانند تپه های لامبیر را از طریق انواع پیاده روی در جنگل برای همه سطوح تناسب اندام کاوش کنند – برخی از پیاده روی ها کمتر از ۲۰ دقیقه طول می کشد تا به پایان برسند، در حالی که برخی دیگر به کل روز و بدنی تنومند نیاز دارند. این پارک در موقعیت مناسبی قرار دارد و تنها 30 دقیقه با اتوبوس از میری فاصله دارد.

Mount Kinabalu, Sabah

کوه Kinabalu بیش از 13000 فوت بر فراز صباح - بلندترین کوه در مالزی، با پوششحدود 300 مایل مربع جنگل بکر و قلمرو کوهستانی. بیش از 326 گونه پرنده، 4، 500 گونه گیاهی و 100 گونه مختلف پستاندار را در خود جای داده است.

با کمال تعجب، این کوه برای صعود بیش از 40000 نفر در سال به کوه کینابالو می‌آیند، بدون نیاز به تجهیزات یا تجربه خاص.

به دلیل تنوع زیستی در دامنه های آن، کوه کینابالو (به طور خاص، پارکی که برای محافظت از آن ایجاد شده است) به عنوان اولین سایت میراث جهانی مالزی در سال 2000 شناخته شد. ورودی پارک در حدود 56 مایلی کوتا قرار دارد. کینابالو، یک سفر دو ساعته با اتوبوس از پایتخت ایالت.

پارک ملی پنانگ، پنانگ

کوچکترین و جوانترین پارک ملی مالزی در نوک شمال غربی جزیره پنانگ - قطعه زمینی به مساحت ۱۰ مایل مربع واقع شده است. این دریاچه به یک دریاچه مرومیکتیک (نوعی دریاچه با آب شور و شیرین که با هم مخلوط نمی‌شوند)، هشت مورد از بکرترین سواحل پنانگ و جنگل‌های حرا پناه می‌دهد.

قبل از اینکه به فضای داخلی بروید، از مرکز تفسیر در ورودی پارک شروع کنید. سه مسیر به مجموعه زیستگاه های متنوع پارک منتهی می شود. اگر به اندازه کافی زود شروع کنید، در واقع می توانید کل محتوای پارک را در یک روز ببینید!

مرکز توانبخشی حیات وحش سمنگگو، ساراواک

مرکز توانبخشی حیات وحش Semenggoh با مساحت ۱، ۶۱۳ هکتار، یک پناهگاه حیوانات است که به حفظ اورانگوتان در حال انقراض اختصاص یافته است. دور ازاورانگوتان‌های سمنگگو که در قفس نگهداری می‌شوند، اجازه دارند هر طور که می‌خواهند بیایند و بروند، از سایه‌بان جنگلی انبوه به عنوان میمون‌های رایگان لذت ببرند و از مراقبت محیط‌بانان پارک بهره‌مند شوند.

بیشتر اورانگوتان ها به عنوان یتیم یا نجات از اسارت به سمنگگو آمدند - هدف اصلی پارک کمک به آنها برای سازگاری مجدد با زندگی در طبیعت است.

در Semenggoh، شانس نادری دارید که اورانگوتان ها را در زیستگاه طبیعی خود ببینید، قبل از اینکه خودشان به آنجا برسند. این پارک تنها 12 مایلی جنوب کوچینگ است. اتوبوسی از مسجد جالان برای رفتن به سمنگگو حرکت می‌کند.

مرکز توانبخشی اورانگوتان سپیلوک، صباح

مانند ذخیره‌گاه طبیعی Semenggoh، Sepilok در شرق صباح به مراقبت و حفاظت از اورانگوتان در حال انقراض بومی جنگل‌های بورنئو اختصاص دارد. این پارک در میان جنگل 529 هکتاری کابیلی-سپیلوک در نزدیکی شهر سانداکان قرار دارد. بازدیدکنندگان می توانند از سکوهای تماشای بزرگ بالا بروند تا میمون هایی را ببینند که برای زندگی آینده در طبیعت بازسازی می شوند. بهترین شانس شما برای دیدن اورانگوتان های سپیلوک در زمان تغذیه در ساعت 10 صبح و 2:30 بعد از ظهر رخ می دهد. بازدیدکنندگان از لمس واقعی حیوانات دلسرد می شوند.

در همان ذخیره‌گاه جنگلی، مرکز کشف جنگل‌های بارانی به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهد تا زندگی جنگلی را از بالا، از طریق مجموعه‌ای از پیاده‌روها و برج‌های مرتفع ببینند که به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهد تا سایه‌بان جنگل و ساکنان آن را از ارتفاع ۱۰۰ فوتی در هوا مشاهده کنند!

ژئوپارک لنکاوی، کداه

ژئوپارک لنکاوی اولین ذخیره‌گاه طبیعی در آسیای جنوب شرقی بود که در سال ۲۰۰۷ وضعیت ژئوپارک جهانی یونسکو را دریافت کرد. جای تعجب نیست، زیرا لنکاوی مظهر آرمان‌های زیبایی طبیعی و هماهنگی زیست‌محیطی است که یونسکو به دنبال آن است.

سه منطقه زمین‌شناسی متمایز ژئوپارک لنکاوی را تشکیل می‌دهند که همگی از طریق تورهای برگزار شده در شهر قابل دسترسی هستند. سازندهای آهکی رودخانه گلیم بهترین بخش پارک ژئوفارست گلیم کارست را تشکیل می دهد. از سوی دیگر، پارک زمین جنگلی کامبرین ماچینچانگ، حول کوهی گرانیتی می چرخد که قدمت آن به دوران پالئوزوئیک برمی گردد.

سرانجام، پارک ژئوجنگل مرمری دایانگ بانتینگ در جنوب لنکاوی قرار دارد و در اطراف دومین جزیره بزرگ لنکاوی، پولائو دایانگ بانتینگ قرار دارد.

پارک تونکو عبدالرحمن، صباح

این پارک دریایی حدود 12،185 هکتار از قلمرو دریایی را پوشش می دهد، با پنج جزیره و انبوهی از صخره های مرجانی در محدوده آن. پارک ملی تونکو عبدالرحمان که تنها پنج مایلی از کوتا کینابالو فاصله دارد، یک مکان تفریحی مورد علاقه خانواده‌های کینابالو در تعطیلات آخر هفته است. می‌توانید در بیشتر جزایر پارک در ساحل کمپینگ بروید، اما قبل از راه‌اندازی کمپ، مجوز کمپینگ از شما دریافت می‌شود.

مرجان های پارک تونکو عبدالرحمن انواع شگفت انگیزی از حیات دریایی را در خود جای داده اند - این موضوع، علاوه بر آب کم عمق و جریان های ضعیف پارک دریایی، آن را به یک ایستگاه اصلی برای غواصان تبدیل می کند. اگر خوش شانس باشید، ممکن است کوسه های نهنگ را در حال شکار پلانکتون در این آب ها ببینید. (درباره غواصی در صباح بیشتر بیاموزید.)

ایالت بلوم سلطنتیپارک، پراک

دریاچه Temenggor در مرکز پارک دولتی سلطنتی Belum توسط یک پروژه سد برق آبی شکل گرفت. علیرغم پرنعمت اخیر دریاچه، جنگل بارانی که آن را احاطه کرده یکی از قدیمی ترین جنگل های جهان است که قدمت آن به 130 میلیون سال قبل می رسد.

برخی از در معرض خطرترین پستانداران بزرگ جهان، از جمله فیل آسیایی، کرگدن سوماترا، و تاپیر مالایی، خانه خود را در جنگل ها باز می کنند. بعید به نظر می رسد که یک بازدیدکننده گاه به گاه آنها را در اولین سفر خود جاسوسی کند، اما پارک بسیار بیشتر از حیوانات نادر است.

ممکن است بتوانید یک یا چند گونه از سه گونه گل رافلزیا را در زیر برس ببینید یا در دریاچه Temenggor به ماهیگیری در آب شیرین بروید. همچنین می‌توانید به آبشارهای Pulau Tujuh بروید، از سد عظیم Temenggor دیدن کنید، یا با اورنگ‌آسلی محلی (اقوام قبیله‌ای) که در Kampung Chuweh زندگی می‌کنند تماس برقرار کنید.

پناهگاه میمون خرطومی خلیج لبوک، صباح

در ۴۰۰ جریب جنگل صباح در حدود ۲۴ مایلی از فرودگاه سانداکان، پناهگاه میمون‌های پروبوسیس خلیج لبوک محل زندگی حدود ۶۰ میمون پروبوسیس با دماغه‌ای است. این یک جامعه کوچک از نخستی های به شدت در معرض انقراض است که زیستگاه آنها به طور جدی توسط تجاوز انسان فرسوده شده است. (جنگل ها پاکسازی شده اند تا راه را برای مزارع روغن نخل باز کنند - میمون ها جایی برای رفتن ندارند.)

بازدیدکنندگان فرصتی نادر برای دیدن میمون‌های پروبوسیس در یک محیط نیمه وحشی در محوطه پارک دارند - دو سکو در طول دو به میمون‌ها خدمت می‌کنند.زمان تغذیه روزانه مسیرهای پارک همچنین به مهمانان اجازه می دهد تا جنگل های اطراف را کشف کنند. بازدیدکنندگان باید صبح زود آنجا را ترک کنند تا حیوانات را در بیشترین حالت فعال خود ببینند.

پارک ملی کوبا، ساراواک

در حالی که پارک ملی کوبا سهم عادلانه ای از حیوانات دارد، این زندگی گیاهی است که واقعا توجه شما را به خود جلب می کند. این شامل ارکیده ها، گیاهان پارچ و بیش از 90 گونه از نخل های استوایی است که در 2200 هکتار مساحت این ذخیره گاه طبیعی در فاصله کوتاهی از کوچینگ زندگی می کنند.

رشته کوه ماتانگ پس‌زمینه چشمگیری پارک را ایجاد می‌کند، به ویژه Gunung Serapi، که به راحتی می‌توان به قله آن از طریق یک جاده عابر پیاده آسفالت رسید. رسیدن به آنجا و بازگشت شش ساعت طول می کشد. برای یک چالش واقعی، یکی از شش مسیر جنگلی را امتحان کنید که مسافران را به اعماق جنگل محلی دیپتروکارپ می برد، و به ایستگاه های خوش منظره ای مانند آبشار کوبا و چندین منظره که به کوه ها و شبه جزیره سانتوبونگ می نگرند.

امکانات کمپینگ برای مسافرانی که می خواهند شب بمانند و از بازدید از پارک ملی کوبه نهایت استفاده را ببرند در دسترس است.