زیباترین پارک های ملی نپال

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:04

نپال بیشتر به خاطر کوه های عظیمش شناخته شده است و بسیاری از پارک های ملی زیبای آن شامل غول هایی مانند اورست، لنگ تانگ و ماکالو می شوند. با این حال، نپال چیزهای بیشتری از کوه‌هایش دارد. دشت های هم مرز با هند، به نام Terai، شامل چندین پارک ملی پر از جنگل بخارآلود و حیات وحش خارق العاده است. سایر پارک‌های ملی تپه‌ها از پایتخت، کاتماندو، به راحتی قابل دسترسی هستند و برای لذت بردن از آن نیازی به روزها پیاده‌گردی در بیابان ندارند. در اینجا هشت مورد از زیباترین پارک‌های ملی نپال، و آنچه بازدیدکنندگان می‌توانند در آنجا ببینند، آورده شده است.

پارک ملی چیتوان

در مرز هند و تقریباً مسافت مساوی از کاتماندو و پوخارا، پارک ملی چیتوان محبوب‌ترین و آسان‌ترین پارک ملی جنگلی نپال است. این یک برنامه موفق حفاظت از کرگدن تک شاخ را اجرا کرده است و چندین سال شکار غیرقانونی صفر را در دهه گذشته ثبت کرده است. بیش از 600 کرگدن در پارک وجود دارد، بنابراین این شانس عالی وجود دارد که بازدیدکنندگان حداقل یکی را در هنگام سوار شدن به جیپ، گاری گاو، یا سافاری پا ببینند (سافاری های پشت فیل در دسترس هستند اما به دلایل رفاهی حیوانات دلسرد می شوند). فیل ها، غاریالکروکودیل‌ها و گونه‌های پرندگان متعددی نیز در پارک زندگی می‌کنند، و همچنین ببر سلطنتی بنگال که تشخیص آن دشوارتر است.

بیشتر هتل‌ها و شرکت‌های تور در شهر کوچک Sauraha، در رودخانه Rapti مستقر هستند، اما یک پایگاه جایگزین Barauli، در رودخانه Narayani و در غرب پارک است. چیتوان با اتوبوس حدوداً چهار تا پنج ساعت از کاتماندو یا پوخارا فاصله دارد. بهترین زمان برای سفر بین نوامبر و مارس است که هوا خنک تر است. بین آوریل و اکتبر، دمای هوا در Terai (دشت های هم مرز با هند) بسیار پایین است.

پارک ملی بردیا

افرادی که دهه‌هاست از نپال دیدن کرده‌اند می‌گویند بردیا (همچنین باردیا نیز نوشته می‌شود) شبیه چیتوان قبل از محبوب شدنش است. پارک ملی بردیا که در منتهی الیه غرب نپال قرار دارد، دسترسی به پارک ملی بردیا بسیار سخت تر از چیتون است، اما این بدان معناست که افراد کمتری به آنجا می روند. در اینجا شانس بیشتری برای دیدن ببرها وجود دارد. آخرین رودخانه آزاد نپال، کارنالی، پس از پایین آمدن از تبت، از بردیا می گذرد. یک راه حماسی برای بازدید از بردیا در پایان یک سفر 10 روزه رفتینگ در آب های سفید در کرنالی است.

باردیا را می توان از طریق یک اتوبوس بسیار طولانی از کاتماندو، یا یک پرواز و سپس یک سفر زمینی کوتاهتر از نپالگانج به دست آورد. مانند چیتون، بهتر است در ماه‌های سردتر از آن بازدید کنید.

حتی در غربتر از بردیا، پارک ملی شوکلافانتا، منطقه ای از تالاب ها و علفزارها قرار دارد. تماشاگران مشتاق پرندگان و حیات وحش می توانند بازدید از این دو را ترکیب کنندپارک در یک سفر.

پارک ملی ساگارماتا

Sagarmatha نام نپالی برای کوه اورست است، احتمالاً مشهورترین کوه در جهان، و در واقع بلندترین. اورست در لبه شمالی پارک ملی ساگارماتا، در مرز تبت قرار دارد. با این حال، چیزهای بیشتری از "فقط" اورست برای دیدن در پارک وجود دارد. چندین کوه بسیار مرتفع دیگر در نزدیکی اورست و در داخل پارک قرار دارند (لوتسه، چو اویو، تامسرکو، نوپتسه، آمادابلام، و پوموری)، و همچنین دریاچه‌های آبی خیره‌کننده گوکیو، شهر شرپا در نامچه بازار، دوده سرد یخی. رودخانه کوسی و دره‌های دورافتاده.

بسیاری از مسافران از پارک ملی ساگارماتا در راهپیمایی معروف بیس کمپ اورست بازدید می کنند، اما این تنها یکی از بسیاری از مسیرهای پیاده روی است که می توان در پارک طی کرد. با این حال، مگر اینکه بتوانید هزینه یک تور هلیکوپتر خصوصی را بپردازید، پیاده روی به پارک تنها راه رسیدن به آنجا است، زیرا دسترسی به جاده وجود ندارد. پروازها از کاتماندو به فرودگاه کوچک در لوکلا در طول روز بسته به آب و هوا انجام می‌شوند.

پارک ملی ماکالو-بارون

درست در شرق پارک ملی ساگارماتا، پارک ملی ماکالو-بارون برای مسافرانی که به دنبال یک تجربه واقعی از طبیعت کوهستانی هستند، جایگزینی است که کمتر مورد بازدید قرار می گیرد. این پارک ملی به دلیل پوشش دامنه وسیع ارتفاع قابل توجه است: بین پایین ترین و بلندترین نقطه پارک حدود 26000 فوت تفاوت وجود دارد.رودخانه آرون از میان پارک می گذرد، و مسیر پیاده روی دره آرون را می توان با کمپ پایه اورست به سمت غرب ملحق کرد. دسترسی به پارک از طریق یک پرواز کوتاه از کاتماندو به تاملینگ‌تار امکان‌پذیر است.

پارک ملی Langtang

پیمایش‌های چند روزه در پارک ملی لانگ‌تانگ از کاتماندو به راحتی قابل دسترسی است، زیرا برخلاف بسیاری از مسیرهای دیگر، می‌توان پس از چند ساعت سفر با اتوبوس به آن‌ها رسید. سفر پنج روزه دره لانگ‌تانگ، رودخانه لانگ‌تانگ را تا نزدیک مرز تبت دنبال می‌کند. رانش زمین های عظیم ناشی از زمین لرزه 2015 روستای کوچک لنگتانگ را به طرز غم انگیزی از بین برد و صدها نفر از مردم محلی و گردشگران را کشت، اما زیرساخت ها از آن زمان بازسازی شده است. از کاتماندو به دانچه یا سیابرو بسی با جیپ یا اتوبوس بروید.

پارک ملی شیواپوری-ناگارجون

مسافرانی که در نپال وقت کافی ندارند، یا باید به کاتماندو نزدیک شوند، همچنان می توانند از بازدید از پارک ملی درست در حاشیه پایتخت لذت ببرند. پارک ملی شیواپوری-ناگارجون از دو بخش غیر مرتبط تشکیل شده است: شیواپوری در ضلع شمالی دره کاتماندو و ناگارجون در غرب. شیواپوری بیشتر بازدید می شود و این پارک معمولاً به عنوان پارک ملی شیواپوری شناخته می شود. این مکان ایده آلی برای پیاده روی یک روزه است، زیرا از نقاط دیدبانی نزدیک صومعه ناگی گومبا، مناظر وسیعی از کاتماندو وجود دارد. این پارک همچنین جایی است که رودخانه مقدس باگماتی در باغدوار، در اعماق جنگل نزدیک شروع می شودقله کوه شیواپوری.

بخش شیواپوری پارک را می توان به راحتی از کاتماندو با سوار شدن به اتوبوس یا تاکسی به بودانیلکانتا، حومه ای در حاشیه شمالی شهر، رساند.

پارک ملی رارا

برجستگی پارک ملی دورافتاده رارا، در غرب نپال، دریاچه رارا، یکی از زیباترین دریاچه های نپال و عمیق ترین آن است. در ارتفاع 9809 فوتی، بسیاری از بازدیدکنندگان دوست دارند پس از پیاده روی در میان جنگل‌های درختان مخروطی و درخت عرعر در کنار دریاچه چادر بزنند. پیاده روی در اینجا را می توان با سفر به دریاچه زیبای دیگر در شرق، Phoksundo، در پارک ملی شی فوکسوندو ترکیب کرد. از کاتماندو، پارک ملی رارا باید از طریق یک پرواز به نپالگانج در دشت و سپس با پرواز دیگر به جوفال رسید.

پارک ملی شی فوکسوندو

در شرق پارک ملی رارا، پارک ملی شی فوکسوندو تا حدودی در منطقه دولپو، منطقه ای تبتی که در سایه باران هیمالیا قرار دارد، قرار دارد. دریاچه فیروزه‌ای رنگارنگ فوکسوندو نقطه‌ای برجسته در پیاده‌گردی در پارک است. خوانندگان مشتاق ادبیات سفر ممکن است این منطقه را از کتاب کلاسیک پیتر ماتیسن در سال 1978، "پلنگ برفی" بدانند. در این، "صومعه بلورین" که او از آن بازدید می کند، در واقع صومعه شی است. از طریق یک پرواز از کاتماندو به نپالگونج می توان به این پارک رسید. مسافران غیرنپالی برای ورود به Upper Dolpo به مجوز خاصی نیاز دارند.