کوه های مورن ایرلند شمالی: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:56

کوه های مورن یکی از بهترین مناطق در فضای باز برای کاوش در ایرلند شمالی است. کوهنوردان و صخره‌نوردان به این محدوده ساحلی در کانتی داون می‌روند تا از مناظر بی‌رقیب دیدن کنند، پاهای خود را دراز کنند و مهارت‌های خود را در حین بررسی قله‌های گرانیتی خم کنند.

برای لذت بردن از زیبایی طبیعی کوه های مورن، لازم نیست یک متخصص در فضای باز باشید. از پیاده‌روی‌های زیبا گرفته تا مکان‌های دیدنی باورنکردنی دست‌ساز، در اینجا همه چیزهایی که باید انجام دهید و آنچه باید هنگام بازدید از کوه‌های خیره‌کننده ایرلند ببینید وجود دارد.

تاریخ

کوه‌های مورن رشته‌ای گرانیتی هستند که حدود ۵۶ میلیون سال پیش، در همان دوره‌ای از فعالیت‌های زمین‌شناسی که باعث پیدایش گذرگاه غول‌ها شد، شکل گرفت.

بزرگترین کوه در Mournes اسلیو دونارد است که بلندترین قله در ایرلند شمالی و یکی از بلندترین کوه ها در کل ایرلند است. کوه‌ها برای پیاده‌روی رایگان هستند، اما از ترکیبی از زمین‌های کشاورزی خصوصی و مناطق حفاظت‌شده تشکیل شده‌اند که تحت مدیریت «اعتماد ملی» هستند.

C. S. لوئیس، نویسنده «شیر، جادوگر و کمد لباس» در بلفاست به دنیا آمد و به همراه خانواده‌اش از کوه‌های مورن دیدن می‌کرد. او یک بار نوشت که منظره اینجاستآنچه الهام بخش سرزمین اسطوره ای او نارنیا بود. همان زیبایی طبیعی همان چیزی است که پرسی فرنچ را ترغیب کرد تا آهنگ کلاسیک ایرلندی "کوه های مورن" را بنویسد.

کوه ها نه تنها یک مکان رویایی برای نویسندگان بود، بلکه بیابان همچنین یک مخفیگاه مورد علاقه برای قاچاقچیانی بود که به دنبال اجتناب از مالیات بر کالاهای لوکس و گول زدن مقامات بودند. در قرن نوزدهم، کشتی‌های مملو از ابریشم، ادویه‌ها و براندی در ساحل نزدیک قلعه جدید فرود می‌آمدند و سپس محموله‌ها بر فراز کوه‌ها حمل می‌شدند، به دنبال مسیری به نام «براندی پد» که امروزه هنوز می‌توان آن را پیاده روی کرد..

چه باید دید

با چندین ارتفاع و مناظر مختلف، شگفتی‌های طبیعی در کوه‌های مورن به‌طور باورنکردنی متنوع هستند. می‌توانید مناطق ساحلی، تالاب‌های درخشان، رخنمون‌های صخره‌ای و جنگل‌ها را در امتداد یک مسیر واحد تجربه کنید.

یکی از مشهورترین مکان‌های دیدنی در کوه‌های مورن، دیوار مورن ساخته دست بشر است. این دیوار بیش از 22 مایل امتداد دارد و در مدت 18 سال ساخته شده است. سرانجام در سال 1922 تکمیل شد و برای دور نگه داشتن دام از آب در مخزن سایلنت ولی طراحی شد. ارتفاع دیوار سنگی متفاوت است اما ارتفاع آن در برخی نقاط به 8 فوت می رسد. با توجه به طول آن، دیدن دیوار مورن در امتداد مسیرهای متعدد آسان است، اما معمولاً به عنوان بخشی از صعود به قله اسلیو دونارد از آن بازدید می‌شود.

Mournes همچنین گسترده ترین منطقه صخره نوردی در کل ایرلند است. تنوع عظیمی از فرصت های صخره نوردی در سراسر منطقه وجود دارد، از جمله صخره های در معرض دیدسمت قله های قله مسیرهای صخره نوردی در همه مقاطع وجود دارد، اما بیشتر آنها برای کوهنوردان با تجربه تر بهترین هستند. شناخته شده ترین صخره سنگ کبوتر است – تا حدودی به این دلیل که برای رسیدن به آن نیاز به کوتاه ترین مسیر پیاده روی دارد و بنابراین سریع ترین مکان برای شروع صعود است، محبوب است.

بهترین کوهپیمایی مورن

کوه های مورن از نظر بسیاری از کوهنوردان بهترین مقصد پیاده روی در ایرلند شمالی است. مسیرهای گسترده و به خوبی نگهداری شده وجود دارد که از قله ها عبور می کنند، اما می توانید مسیرهای سرگردانی را نیز در کوهپایه ها پیدا کنید که برای پیاده روی با هر توانایی مناسب است.

برای مقابله با بزرگترین کوه از همه آنها، چشمان خود را به قله Slieve Donard آموزش دهید. پیاده روی به بالای این کوه از نیوکاسل در هر طرف کمتر از 3 مایل است. همانطور که از مسیر خاکی بالا می روید، مناظر باورنکردنی اقیانوس خواهید داشت و باید بتوانید اسکاتلند و جزیره من را ببینید.

برای بهترین مسیر دایره‌ای (که در زمین‌های مختلف می‌چرخد و به این معنی است که هرگز مجبور به عقب‌نشینی از همان مسیر نیستید)، از پارکینگ کریک لیتل شروع کنید. از اینجا، می‌توانید روی یک حلقه ۷ مایلی حرکت کنید که ابتدا مسیری را در امتداد دیوار مورن دنبال می‌کند، که به عنوان راهنمای شما به بالای Slieve Binnian عمل می‌کند - سومین قله مرتفع در محدوده با ارتفاع 2450 فوت (747 متر).). برای رسیدن به قله واقعی باید از صخره های گرانیتی بالا برید، اما می توانید از این مسیر بگذرید تا بین شمال و جنوب تورس (برآمدگی های صخره ای) ادامه دهید و مسیر سراشیبی بین اسلیو بینین و اسلیو لاماگان را دنبال کنید. مسیر از کنار زیبا ادامه می یابدقبل از عبور از جنگل آنالونگ و در نهایت بازگشت به پارکینگ، آب های لاف بلو.

اگر در ماه آگوست سفر کردید، می توانید در چالش کوهستان مورن نیز شرکت کنید. پیاده‌روی سازمان‌یافته در یک روز طاقت‌فرسا، تمام هفت قله‌ای را که بالای ۷۰۰ متر (۲۳۰۰ فوت) بالا می‌روند، طی می‌کند.

برای مسیرهای پیاده‌روی حتی بیشتر، در یک مرکز اطلاعات توقف کنید تا بسته کارت‌های مسیر با قیمت مناسب را بخرید که به‌عنوان «پیاده‌روی‌های کوهستانی مورن» که توسط مؤسسه میراث مورن تولید شده است، بخرید. همچنین هفت مسیر ترسیم شده برای دوچرخه سواری وجود دارد، اگر ترجیح می دهید از Mournes با دوچرخه لذت ببرید. همچنین می‌توانید راهنماهای مسیرهای دوچرخه‌سواری تپه‌ای را در هر یک از مراکز بازدیدکنندگان منطقه پیدا کنید.

نحوه بازدید

شلوغ‌ترین زمان برای بازدید از کوه‌های مورن در ماه‌های جولای و آگوست است، زمانی که آب و هوا برای پیاده‌روی بدون نیاز به وسایل بارانی زیاد یا چند لایه لباس گرم مناسب است.

پیاده‌روی در کوه‌های مورن رایگان است، اما اگر می‌خواهید در برنامه‌ریزی پیاده‌روی خود انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشید، سرویس شاتل مورن یک شاتل ون خصوصی است که می‌تواند شما را در انتهای مسیر خود سوار کرده و به مقصد بازگرداند. نقطه شروع به طوری که شما می توانید از نیاز به دنبال کردن یک دنباله حلقه خارج شوید. هزینه شاتل برای هر نفر حدود 5 پوند است، بسته به اندازه گروه و مسافت دقیقی که باید طی کنید.

هنگامی که در حال پیاده روی در بیابان کوه مورن هستید هیچ امکاناتی وجود ندارد، بنابراین حتماً وسایل مناسبی را برای مدت زمان پیاده روی خود تهیه کنید. نزدیکترین ایستگاه غذا و حمام در این مکان خواهد بودنزدیکترین روستاها به مسیر انتخابی شما - از جمله نیوکاسل و روستای آنالونگ.

چگونه به آنجا برسیم

کوه های مورن در شرکت داون، ایرلند شمالی در استان اولستر قرار دارند. محدوده را می توان در حدود 30 مایلی جنوب بلفاست یا 60 مایلی شمال دوبلین یافت.

ساده ترین راه برای رسیدن به کوه های مورن این است که با ماشین شخصی رانندگی کنید. هیچ اتوبوس مستقیمی از بلفاست وجود ندارد، با این حال، بسته به روز و مسیر دقیقی که قصد سفر دارید، می‌توانید با یک بار تعویض اتوبوس به شهر نیو کسل برسید. برای یافتن بهترین برنامه ها و قیمت ها، وب سایت Translink، یکی از بزرگترین شرکت های حمل و نقل در ایرلند شمالی را بررسی کنید.