12 غذای بورنئو که دوست دارید امتحان کنید

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:47

مردم بومی و مهاجر بورنئو غذاهای ترکیبی و منحصر به فردی تولید کرده اند که از منابع محلی فراوان این جزیره نشأت می گیرد. نخل ساگو آمبویات و بوتود تولید می کند. برنج مشروب تواک سرم را تولید می کند. و دریاها ماهی های لازم برای ساخت هیناوا و پیناساکان را فراهم می کنند.

این غذاهای فهرست شده در اینجا مجموعه ای متنوع از غذاهای مورد علاقه از هر سه کشور بورنئو (برونئی، مالزی و اندونزی) را نشان می دهد. تعداد زیادی از این غذاها غذاهای تشریفاتی از Kadazan-dusun، Melanau، Iban و سایر جوامع بومی هستند - که اکنون با مهربانی این غذاها را در تمام طول سال برای گردشگران آماده می کنند!

Ambuyat

این غذای اصلی برونئی و بورنئو مالزی خیلی شبیه به نظر نمی رسد - این یک خمیر سفید رنگی است که طعم بسیار کمی دارد. اما مردم محلی این را با برنج عوض می کنند، به خصوص در طول جشن ها. شیرینی آمبویات به خوبی با غذاهای محلی با طعم قوی همراه با ترشی یا ادویه فراوان همراه است.

برای خوردن آمبویات، غذاخوری‌ها آن را با ظروف بامبوی دندانه‌دار به نام candas برمی‌دارند - تکه‌های لقمه‌ای از آمبویات دور شاخک‌ها می‌پیچند، سپس در سسی نزدیک به نام کاکا فرو می‌کنند. (انواع کاکاهای موجود سزاوار چندین صفحه هستند!) سبزیجات تازه نیز هستندبرای ایجاد تضاد در بافت ها با آمبویات خورده می شود.

سوتو بانجار

مرکز استان کالیمانتان جنوبی در بورنئو اندونزی برداشت خاص خود را از سوتو سوپ رشته فرنگی اندونزیایی (تلفظ chotto) دارد. و مردم بانجارماسین همه چیز را به جز سینک آشپزخانه در سوپ همنام خود می ریزند: مرغ خرد شده، تخم مرغ نیم پز، پنکیک سیب زمینی، پیاز بهار، و یک خمیر ادویه محلی منحصر به فرد.

برای افزودن بدن به غذا، میهمانان از سوتو بانجار با پرکدل (پته سیب زمینی)، لوتوننگ (کیک برنج فشرده)، یا ساتای مرغ در کناره غذا لذت می برند. چندین رستوران معروف سوتو بانجار در سرتاسر بانجارماسین یافت می‌شود. از یک محلی بخواهید که یکی را به شما معرفی کند.

Sago Worms

Melanau of Sarawak و Kadazan-dusun از Sabah به این منبع پروتئینی عجیب جایزه می دهند: لارو شپشک خرما که در تنه درختان مرده درخت ساگو ساکن هستند.

که در زبان محلی «butod» نامیده می شود، کرم های ساگو دارای بافت چربی هستند که ممکن است خورندگان شجاعی را که از خوردن بی مهرگان اهمیتی نمی دهند مجذوب خود کند. D'Place Kinabalu، رستوران برجسته Kadazan-dusun صباح، سوشی بوتود و پیتزای بوتود سرو می‌کند، در حالی که بازدیدکنندگان جرأت می‌کنند کرم‌ها را خام بخورند. (بوتود زنده را کنار سر نگه دارید و بدن را در دهان خود قرار دهید، سپس سر را جدا کرده و بقیه را بخورید.)

فولکلور Kadazan-dusun معتقد است که بوتود اگر با لانه زنبوری و شراب برنج (توک) خورده شود یک ماده مقوی قوی است - اگرچه حدس می زنیم که این فقط تواک صحبت می کند!

Linopot

Linopot یکی از اصلی ترین موارد استتشریفات عروسی Kadazan-dusun: کیک برنج یا سیب زمینی له شده در برگ های تارپ پیچیده شده است. لینوپات که قبل از سرو بسته بندی نشده است، به خوبی با غذاهای Kadazan-dusun مانند پیناساکان یا هیناوا جفت می شود.

سنت پیچیدن برنج در برگ را می توان در سراسر آسیای جنوب شرقی با استفاده از لفاف های محلی آن منطقه مشاهده کرد. در صباح، برگ های درخت تارپ به دلیل اندازه گسترده و طعم لطیف برگ ها به برنج ترجیح داده می شود. (درخت تاراپ نیز با گوشت میوه می دهد که در دهان آب می شود!)

اگر در طول جشنواره برداشت Kadazan-dusun که به نام Gawai Dayak شناخته می شود بازدید کنید، در هر میز بوفه به وفور لینوپات خواهید دید.

هیناوا

اگر سرویچه آمریکای جنوبی یا kinilaw فیلیپینی خورده اید، ایده جذابیت هیناوا را خواهید داشت. هیناوا یک غذای سنتی ماهی از مردم کادازان دوسون صباح است که از ماهی خال مخالی خام ورقه شده مخلوط با آب لیمو تشکیل شده است.

آب ماهی خال مخالی را "پخت" می کند و مواد اضافی (فلفل قرمز چشم پرندگان، پیاز و زنجبیل) بعد طعم بیشتری به آن می بخشد. ماهی مرکب و میگو را نیز می توان جایگزین ماهی خال مخالی کرد.

مردم Melanau در ساراواک نسخه مخصوص به خود را به نام umai دارند، اما از یک میوه ترش بومی به نام آسام پایا برای پختن ماهی به میزان دلخواه استفاده می کنند.

لاکسا ساراواک

شهروندان کوچینگ، ساراواک، به شدت به برداشت خود از لاکسا افتخار می کنند: نوعی نودل غنی که در آب گوشتی با طعم خمیر میگو، تمر هندی، شیر نارگیل، علف لیمو، فلفل قرمز، و گیاهان و ادویه جات محلی حمام می شود. املتبرش ها، میگوی تازه، و مرغ خرد شده به لاکسا ساراواک بدنی اضافه می دهد که محبوبیت آن را به عنوان یک غذای صبحانه توضیح می دهد.

تعادل طعم و بافت این غذای ساده نودل را به یک غذای مورد علاقه بین المللی تبدیل کرده است. ساراواک لاکسا به طور مداوم در لیست های بین المللی غذاخوری ها قرار دارد و از افرادی مانند آنتونی بوردین فقید تمجید می شود که آن را "فقط یک غذای جادویی" نامید و پیچیدگی آبگوشت لاکسا را ستایش کرد و گفت: "عقل اعصار در آنجا نهفته است.""

این غذا در اطراف کوچینگ سرو می شود و برای هر کاسه کمتر از یک دلار است. مثل بوردین باش و دوتا سفارش بده!

Pinasakan

در روزهای قبل از اختراع یخچال، مردم کادازان دوسون غذاهایی مانند پیناساکان را می پختند تا روزها بدون خراب شدن باقی بمانند. ماهی چرب ایکان باسونگ به آرامی روی آتش ملایم پخته می شود، همراه با سس تهیه شده از زردچوبه، علف لیمو، زنجبیل، فلفل قرمز، نمک و تکه های خشک میوه ترش وحشی به نام آسم کپینگ.

درست انجام شد، پیناساکان می‌تواند تا دو هفته بدون اینکه برای معامله‌گرانی که روزها بین شهرک‌ها راه می‌روند تا مبادله کالا را به دردسر بیندازند. این غذا را اکنون می‌توانید در هر خانه‌داری در صباح و در کنار برنج یا آمبویات سرو کنید.

Bambangan

به نظر می رسد مانند یک انبه قهوه ای غول پیکر، به طور وحشی در جنگل رشد می کند، و یک غذای ترشی مورد علاقه برای غذاهای صباحان است. بوی قابل توجه میوه بامبانگان آن را به گزینه ای مشکوک برای خوردن تازه تبدیل می کند. به همین دلیل است که بیشتر اوقات در غذاهایی مانند ماهی آب پز رودخانه استفاده می شود.

به عنوان یکبامبنگان خرد شده، با دانه های رنده شده ترکیب می شود و با فلفل قرمز و پیاز سرخ می شود. این چاشنی در کنار غذاهای مبتنی بر برنج سرو می‌شود - نقطه مقابل گوشت‌های ترش و تند مانند مرغ.

Manok Pansoh

قبایل محلی ساراواک مرغ را در لوله های بامبو روی ذغال داغ می پزند. بامبو که با برگ‌های تاپیوکا پوشانده شده است به یک ظرف پخت مؤثر تبدیل می‌شود که طعم لطیفی به مرغ می‌دهد.

هیچ خانواده ای مانوک پانسوه را یکسان درست نمی کنند. تغییرات ظریف در سطوح زردچوبه، علف لیمو، زنجبیل، سیر یا سایر مواد تشکیل دهنده، پانسو مانوک را از خانه به خانه متفاوت می کند. همه قبول دارند که فقط استفاده از مرغ‌های مزرعه آزاد «کامپونگ» معتبر (پرورش در روستا) برای غذا درست است.

خانواده ایبان و بیدایوح این غذا را به وفور برای Gawai Dayak آماده می کنند تا در جشنواره برداشت سالانه از مهمانان پذیرایی کنند. خوشبختانه، بسیاری از رستوران‌های اطراف صباح مانوک پانسوه را به طور طبیعی سرو می‌کنند.

Kuih Pinjaram

یک کیک جویدنی با کمی گیاه پاندان، کویه پینجارام، میان وعده مورد علاقه در برونئی و صباح مالزی است و سوغاتی رایجی است که گردشگران از بورنئو به خانه می برند. این شکل به پینجارام نام مستعار رایج خود "kuih UFO" (کیک بشقاب پرنده) و تضاد خوشمزه بافت های آن را داده است - لبه های ترد جای خود را به مرکز جویدنی و هوا داده است.

برای درست کردن پینجارام، آشپزها خمیری از آرد برنج، آب، شیر نارگیل، شکر خرما و پاندان درست می‌کنند، سپس کمی تفت می‌دهند تا لبه‌های آن ترد شود. Pinjaram صرفا هزینه داردسنت برای هر قطعه است و می توان آن را در بسیاری از بازارهای اطراف صباح و برونئی خریداری کرد.

Kek Lapis Sarawak

این نام به "کیک لایه ساراواک" ترجمه می شود و یک شگفتی هندسی رنگارنگ است. لایه‌های کیک پر رنگ برش داده می‌شوند و با مربا یا شیر تغلیظ شده به هم چسبانده می‌شوند تا الگوهای تکرار شونده کالیدوسکوپی ایجاد شود.

این کیک در اصل از جاکارتا، اندونزی، از لایه لایه‌ای kek lapis Betawi گرفته شده است که تحت تأثیر اساتید نانوایی هلندی قرار گرفته است. اصل اندونزیایی فقط سایه های قهوه ای متفاوتی داشت. شیرینی تنها زمانی روان‌گردان شد که ساراواکی‌ها برداشت خود را در دهه 1970 معرفی کردند.

امروزه، kek lapis Sarawak از نشانه‌های جغرافیایی محافظت‌شده مشابه شامپاین یا پنیر چدار در مکان‌های همنام خود برخوردار است - دولت به شدت از حق کیک‌های لایه‌ای ساخته شده در ساراواک برای ادعای این نام محافظت می‌کند.

Tuak

دایاک ساراواک و کالیمانتان اندونزیایی از شراب برنج (تواک) به عنوان بخشی از مراسم گذر خود مانند ازدواج یا جشنواره های فرهنگی استفاده می کنند. به طور سنتی، زنان دایاک، توک را از برنج چسبنده، آب، شکر و پایه ای به نام راگی دم می کنند. نوشیدنی حاصل تمایل به شیرین و کمی کدر با محتوای الکل در حدود 20 درصد دارد.

هنر تواک سازی تقریباً از بین رفت زیرا مبلغان مسیحی سعی کردند مصرف الکل را در میان دایاک ها در اوایل قرن بیستم متوقف کنند. Tuak اکنون در حال بازگشت است، زیرا دایاک جوانتر با مواد اضافی مانند آناناس و سبز آبجوهای دستی تولید می کند.چای.

برای نوشیدنی مانند دایاک، یک لیوان تواک از پایین به بالا بروید و بگویید "اوها!" (به سلامتی!)