پارک های ملی اوگاندا: فهرست کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:47

اوگاندا محصور در خشکی که با توجه به منابع فراوان و زیبایی طبیعی خود به عنوان مروارید آفریقا شناخته می شود، مقصدی ارزشمند برای سافاری در شرق آفریقا است. 10 پارک ملی در سراسر کشور وجود دارد. برای پیاده روی گوریل، پارک ملی غیر قابل نفوذ Bwindi یا پارک ملی گوریل کوچک Mgahinga را انتخاب کنید. برای دیدن مناظر سورئال آلپ در نزدیکی خط استوا، به اعماق کوه‌های رونزوری بروید. یا در تالاب عجایب در اطراف دریاچه Mburo، پرنده در سطح جهانی را تجربه کنید. علایق شما هر چه باشد (از پیاده روی چند روزه گرفته تا سافاری در رودخانه و تماشای بازی های بزرگ)، یک پارک ملی در اوگاندا وجود دارد که مناسب شما باشد.

پارک ملی آبشار مورچیسون

بزرگترین و مسلماً نمادین ترین مقصد سافاری کشور، پارک ملی آبشار مورچیسون در انتهای دره آلبرتین ریفت در شمال غربی اوگاندا واقع شده است. بیش از 1500 مایل مربع وسعت دارد و از سواحل دریاچه آلبرت به داخل خشکی گسترش می یابد و توسط نیل ویکتوریا قطع می شود. در سفر به سمت غرب، رودخانه از میان یک دره باریک و از ارتفاع 141 فوتی فرو می‌رود و آبشار دیدنی را ایجاد می‌کند که پارک به آن نامگذاری شده است. سافاری های رودخانه ای هستندبرجسته، فرصتی برای دیدن چهار مورد از پنج بزرگ، یعنی فیل، بوفالو، شیر و پلنگ را ارائه می دهد. غذاهای ویژه دیگر از زرافه روچیلد در خطر انقراض گرفته تا سربازان عادت شده از شامپانزه ها را شامل می شود. برای پرندگان، جذابیت اصلی جمعیت ساکن لک لک های نادر دم کفشی است.

پارک ملی غیرقابل نفوذ Bwindi

در جنوب غربی اوگاندا، جایی که دشت‌ها با بخش‌های وسیعی از جنگل‌های کوهستانی باستانی برخورد می‌کنند، پارک ملی غیرقابل نفوذ Bwindi قرار دارد. این سایت میراث جهانی یونسکو به دلیل تنوع باورنکردنی گیاهان، از جمله 160 گونه درخت و 100 نوع سرخس متفاوت است. بسیاری از گیاهان، پرندگان و گونه های پروانه پارک بومی دره آلبرتین ریفت هستند. مهمتر از همه، Bwindi به عنوان یکی از تنها چهار پارک ملی در جهان مشهور است که می توان گوریل های کوهستانی در معرض خطر را در زیستگاه طبیعی خود مشاهده کرد. گوریل هایی که در اینجا زندگی می کنند تقریبا نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند. بازدیدکنندگان می‌توانند 12 سرباز عادت‌داده‌شده را با پای پیاده ردیابی کنند که امکان برخوردهای نزدیک فراموش‌نشدنی را فراهم می‌کند. دیگر گونه‌های پستانداران در معرض تهدید عبارتند از شامپانزه و میمون l'Hoest.

پارک ملی گوریل Mgahinga

همچنین می توان گوریل ها را در پارک ملی گوریل مگاینگا ردیابی کرد. کوچکترین پارک ملی اوگاندا که تنها 13 مایل مربع مساحت دارد، گوشه جنوب غربی کشور را اشغال می کند، جایی که مرزهای اوگاندا، رواندا و جمهوری دموکراتیک کنگو در قله ها و دره های این کشور به هم می رسند.کوه های ویرونگا مگاینگا خانه یک خانواده گوریل های فرامرزی است. همچنین این تنها پارک ملی در اوگاندا است که جمعیتی از میمون‌های طلایی در حال انقراض دارد. سه آتشفشان مخروطی شکل و خاموش بر مناظر پارک مسلط هستند، در حالی که سافاری‌های پیاده‌روی به رهبری پیگمی‌های محلی باتوا، بینشی از زندگی یک قبیله بومی ارائه می‌کند که هزاران سال به عنوان شکارچی-گردآورنده در جنگل‌های کوه‌های ویرونگا زنده مانده‌اند..

پارک ملی ملکه الیزابت

پارک ملی ملکه الیزابت استوایی یکی از محبوب ترین مقاصد اوگاندا به دلیل تنوع حیات وحش آن است. در غرب اوگاندا، بین دریاچه ادوارد و دریاچه جورج قرار دارد و توسط کانال کازینگا که این دو را به هم متصل می کند، تقسیم می شود. بسیاری از زیستگاه های مختلف در 760 مایل مربع پارک نشان داده شده اند، از جمله ساوانا، جنگل ها، تالاب ها و تپه های پر از دهانه های آتشفشانی. آنها با هم پناهگاهی برای 95 گونه پستاندار، از جمله چهار مورد از پنج بزرگ، شامپانزه ها و شیرهای درخت نورد معروف ایشاشا (پدیده ای که در غیر این صورت فقط در پارک ملی دریاچه مانیارا تانزانیا یافت می شود) فراهم می کنند. با 600 گونه پرنده ثبت شده، پارک ملی ملکه الیزابت نیز توسط Birding International به عنوان منطقه مهم پرندگان شناخته شده است.

پارک ملی Kibale

در ساحل مقابل دریاچه جورج، پارک ملی کیبال با پارک ملی ملکه الیزابت ترکیب می شود و یکی را ایجاد می کند.راهروی پیوسته حیات وحش این شهر به خاطر جنگل های انبوه پست و کوهستانی اش شناخته شده است. برخی از درختان آن که بیش از 350 گونه مختلف وجود دارد، بیش از 200 سال قدمت دارند. کیبال که یک پایگاه تحقیقاتی مشهور برای نخستی‌شناسان است، بزرگترین جمعیت شامپانزه‌های کشور را در خود جای داده است. بیشتر مردم به اینجا می آیند تا فرصتی پیدا کنند تا نیروهای مستقر در پارک را با پای پیاده ردیابی کنند و از رفتار آشنای نزدیکترین بستگان زنده ما شگفت زده می شوند. جنگل‌های کیبال محل زندگی 12 گونه پستانداران دیگر از جمله کلوبوس قرمز در معرض خطر و میمون کمیاب l'Hoest است.

پارک ملی کوههای رونزوری

از Kibale به سمت غرب به سمت مرز اوگاندا-DRC بروید و کوه‌های افسانه‌ای ماه را خواهید دید که رسماً به عنوان پارک ملی کوه‌های رونزوری شناخته می‌شود. این پارک 385 مایل مربعی که در فهرست میراث جهانی یونسکو و تالاب رامسر قرار دارد، بلندترین قله‌های رشته کوه رونزوری، از جمله سومین قله بلند آفریقا را در خود جای داده است. غیرممکن به نظر می‌رسد که یک زیستگاه کوهستانی با کوه‌های پوشیده از برف، یخچال‌های طبیعی و دریاچه‌ها در چند مایلی خط استوا وجود داشته باشد، اما اینجاست. فراوانی گیاهان بومی آلپ، از جمله هدر غول پیکر با ظاهر ماقبل تاریخ و لوبلیا، به زیبایی سورئال این منطقه می افزاید. کوه های ماه به عنوان مقصدی برای پیاده روی چند روزه و صعودهای فنی محبوب هستند.

پارک ملی دره Kidepo

Kidepo Valleyپارک ملی در گوشه شمال شرقی اوگاندا و در بین مرزهای سودان جنوبی و کنیا قرار دارد. این دورافتاده‌ترین پارک ملی کشور است، یک بیابان بکر که ارزش سفر برای رسیدن به آنجا را دارد. Kidepo با وسعت 556 مایل مربع توسط دره های نیمه خشک که توسط دو رودخانه فصلی Kidepo و Narus حفظ می شود، تعریف شده است. در فصل خشک، رودخانه ها ناپدید می شوند و مجموعه ای از استخرها را پشت سر می گذارند که به عنوان یک جاذبه قوی برای حیات وحش تشنه پارک عمل می کنند. این شامل بیش از 77 گونه پستاندار و حدود 475 نوع مختلف پرنده است. در راندن بازی و پیاده روی در طبیعت، مراقب زرافه نوبیایی در معرض خطر انقراض و همچنین فیل، بوفالو و شیر باشید.

پارک ملی دریاچه Mburo

در جنوب اوگاندا، پارک ملی جمع و جور Lake Mburo در اطراف دریاچه ای که به آن نامگذاری شده است، متمرکز شده است - یکی از ۱۴ دریاچه منطقه ای که یک سیستم تالاب غنی را تشکیل می دهد که بیش از ۳۰ مایل امتداد دارد. پنج تا از این دریاچه ها در محدوده پارک قرار دارند. 20 درصد پارک را تالاب تشکیل می دهد و بقیه بیشتر جنگلی است. اسب آبی و کروکودیل نیل در دریاچه‌ها رشد می‌کنند، در حالی که گونه‌های صوفی (از جمله واترباک، گاومیش و اوریبی) فراوان است. پارک ملی دریاچه Mburo تنها پارک در اوگاندا با جمعیت ایمپالا است و یکی از تنها دو پارکی است که در آن می توان گورخر و زمین را دید. کسانی که در آبشار مورچیسون روی لک‌لک لک‌لک فرو رفته‌اند نیز شانس دومی برای دیدن آن در اینجا دارند.

پارک ملی کوه الگون

پارک ملی کوه الگون که در شرق کشور در مرز کنیا واقع شده است، به خاطر آتشفشان خاموش در قلب خود نامگذاری شده است. زمانی که بلندترین کوه آفریقا بود، طی 24 میلیون سال از اولین فورانش تا ارتفاع 14،176 فوتی فرسایش یافته و اکنون هشتمین قله مرتفع قاره است. سفرهای رفت و برگشت به قله بسته به مسیری که انتخاب می کنید بین 4 تا 7 روز طول می کشد و شامل فرود به داخل دهانه 15 مایل مربعی نیز می شود. همانطور که بالا می روید، مراقب کرکس ریش دار باشکوهی باشید که اغلب می توان آن را در حال چرخش بالای سر مشاهده کرد. این پارک همراه با 300 گونه پرنده، محل زندگی فیل‌ها و بوفالوهای جنگلی، خوک‌های بوته‌دار و پلنگ است.

پارک ملی سمولیکی

پارک ملی سمولیکی ۸۵ مایل مربع در مرز جمهوری کنگو، نزدیک به پارک ملی کیبال و کوه‌های ماه را پوشش می‌دهد. این تنها بخش جنگل های دشت استوایی واقعی آفریقای شرقی را که خود گسترش جنگل باستانی ایتوری کنگو است، محافظت می کند. دومی یکی از تنها بازماندگان درختکاری آخرین عصر یخبندان بود. Semuliki از نظر احساسی بیشتر آفریقای مرکزی تا آفریقای شرقی، چشمه های آب گرم و مسیرهای پیاده روی جنگلی و 60 درصد از گونه های پرندگان جنگلی اوگاندا را ارائه می دهد. در این میان 46 گونه وجود دارد که بیشتر با بیوم گینه کنگو مرتبط هستند و در نتیجه در هیچ کجای شرق آفریقا دیده نمی شوند. مشاهده پستانداران شامل فیل های جنگلی و بز کوهی کوتوله، گوزن نیشدار و کلوبوس قرمز آفریقای مرکزی است.