برترین مقاصد پیاده روی در هند

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

هند کشوری بزرگ با مناظر بسیار متنوع است که پیاده روی با هر سطح دشواری را ارائه می دهد. رشته کوه هیمالیا که از میان بسیاری از ایالت های شمالی هند و قلمروهای اتحادیه می گذرد، بیشترین تمرکز کوه پیمایی را ارائه می دهد. با این حال، این تنها رشته کوه در هند نیست و ایالت های جنوب آن مجموعه ای از مناظر باورنکردنی را برای پیاده روی ارائه می دهند. از هیمالایای مرتفع پوشیده از برف در شمال گرفته تا مزارع چای و جنگل های جنوب، در اینجا برخی از بهترین مناطق برای پیاده روی در هند وجود دارد.

لداخ

لداخ در لبه جنوب غربی فلات تبت، در شمال دور هند قرار دارد و از نظر فرهنگی و جغرافیایی از بسیاری از مناطق دیگر هند متمایز است. مردم عمدتاً از بودیسم تبتی پیروی می کنند، به زبانی مرتبط با تبتی صحبت می کنند، و چشم انداز آن یک بیابان بایر در ارتفاعات است. لاداخ دورافتاده و در ارتفاع بسیار بالایی قرار دارد (پایتخت، له، در ارتفاع ۱۱۵۶۲ فوتی قرار دارد)، اما فراوانی کوه‌ها و دره‌های فرعی، آن را به مکانی بسیار هیجان‌انگیز برای پیاده‌روی تبدیل کرده است.

دره مارکا، پارک ملی همیس، دره زانسکار، و دره نوبرا همگی در لاداخ هستند و به کوهنوردان امکان دیدن می دهند.کوه‌های صخره‌ای، رودخانه‌های یخچالی، و فرهنگ باستانی، همه در حین اقامت در خانه‌های روستایی یا صومعه‌ها.

بهترین زمان برای بازدید از لاداخ بین ژوئن و سپتامبر است که آب و هوای آن به طور کلی گرم است. در بقیه ایام سال، منطقه پوشیده از برف سنگین است و دسترسی به زمین غیرممکن است. اگرچه کوهنوردان افراطی برای انجام مسیر چادر زانسکار در اواسط زمستان می آیند، که رودخانه یخ زده زانسکار را دنبال می کند و نیاز به خوابیدن در غارها دارد، اکثر کوهنوردان در تابستان برای بازدید راحت تر خواهند بود.

دره اسپیتی (هیماچال پرادش)

دره اسپیتی که بین مانالی و لداخ واقع شده است، از نظر چشم‌انداز و فرهنگ شبیه به لاداخ است، اما حتی دورتر از آن است و مسافران کمتری را می‌بیند، زیرا رسیدن به آن بسیار چالش‌برانگیز است. در اینجا می‌توانید از چندین سفر در ارتفاعات لذت ببرید، پیاده‌روی بین صومعه‌های سفیدپوش شده روی صخره‌ها و زمین‌های پرآب در اطراف روستاها. بیشتر مسیرهای پیاده روی در اینجا به دلیل ارتفاعات و تعداد گذرگاه های مرتفع در طول مسیر، چالش برانگیز در نظر گرفته می شوند، از جمله گذرگاه کونزوم (15000 فوت)، گذرگاه Hamta (14،000 فوت) و گذرگاه Pin Bhaba (16) ، 000 فوت).

مانالی (هیماچال پرادش)

شهر کوچک مانالی به دلیل آب و هوای سردتر کوهستانی، مرکز سفرهای ماجراجویانه در تابستان است، اگرچه در زمستان برف بسته است. یکی از چیزهایی که باعث می شودمانالی برای کوهنوردان بسیار جذاب است که برای پیاده‌روی‌های طولانی و کوتاه در این بخش شمالی هیماچال پرادش، یک نقطه پرش آسان است. مانالی خود در داخل دره کولو قرار دارد و چند ساعت رانندگی زیر گذرگاه روتانگ، گذرگاه کوهستانی که به دره اسپیتی و لاداخ منتهی می‌شود، فاصله دارد. مانالی همچنین دسترسی راحت‌تری به دره پارواتی و دره مالانا ارائه می‌دهد و جایی است که می‌توانید شرکت‌های توری را بیابید که سفرهای راهنما را به این دره‌های منزوی ترتیب می‌دهند.

دره کشمیر (جامو و کشمیر)

در قلمرو اتحادیه جامو و کشمیر، دره کشمیر منطقه ای زیبا برای پیاده روی است. در واقع، برخی از زیباترین نقاط کشمیر را تنها می توان با پای پیاده بازدید کرد. پیاده روی دریاچه های بزرگ گاهی اوقات یکی از بهترین مسیرهای پیاده روی در هند نامیده می شود: هفت روز طول می کشد و فقط کمی چالش برانگیز است. از کنار دریاچه‌های آلپ فیروزه‌ای، علفزارهای پر از گل‌های وحشی و کوه‌های پوشیده از برف می‌گذرد. این پیاده روی از سونامرگ شروع می شود و در ناراناگ به پایان می رسد و بهتر است بین جولای و سپتامبر انجام شود.

اگرچه مسافران به ندرت هدف قرار می گیرند، ناآرامی های سیاسی در کشمیر سال هاست که ادامه دارد و اغلب در ماه های تابستان فوران می کند. قبل از رفتن به کشمیر، به ویژه سرینگار، حتماً توصیه های سفر را بررسی کنید.

پارک ملی دره گلها (اوتاراکند)

این نام گویای همه چیز است: پارک ملی دره گل ها، درمنطقه Chamoli در اوتاراکند، در شور و هیجانی از گل های وحشی در تابستان فوران می کند. تنوع زیستی بسیار زیاد در این پارک دلیلی است که این پارک در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. فقط بین جولای و سپتامبر برای بازدیدکنندگان باز است، که بهترین زمان برای دیدن گل‌های وحشی است، اما فصل باران‌های موسمی نیز هست، بنابراین کوهنوردان باید منتظر باران و گل باشند تا مناظر کوهستانی کاملاً صاف. این سفر دو تا سه روزه از روستای قنغریه شروع می شود و به عنوان متوسط ، با برخی بخش های آسان و برخی سخت طبقه بندی می شود.

اگر گل های وحشی مورد علاقه شما هستند، می توانید آنها را در همان زمان از سال در برخی از مسیرهای پیاده روی دیگر در اوتاراکند، هیماچال پرادش و کشمیر در حال شکوفه دیدن ببینید.

پارک ملی ناندا دیوی (اوتاراخند)

رشته کوه قدرتمند هیمالیا شامل چندین کوه بلند در جهان است، اما بیشتر آنها در نپال یا در مرز نپال و هند قرار دارند. بلندترین قله ای که به طور کامل در هند قرار دارد، ناندا دیوی (با ارتفاع 25،643 فوت)، در منطقه گرهوال اوتاراکند است. پارک ملی ناندا دیوی در نزدیکی دره گل ها، درست در مرز با جنوب غربی تبت است.

سفرهای پرطرفدار در این پارک عبارتند از Nanda Devi Base Camp Trek و Nanda Devi Sanctuary Trek. هر دو منظره ای از بیست و سومین کوه مرتفع جهان را ارائه می دهند و به عنوان مسیرهای متوسط تا دشوار طبقه بندی می شوند، بنابراین برای کوهنوردان باتجربه مناسب هستند.

Gangotri (Uttarakhand)

سفرهای پیاده روی در منطقه گانگوتری در گرهوال هیمالیا در اوتاراکند، کوهنوردان را به یخچال طبیعی گانگوتری، سرچشمه رودخانه مقدس گانگا، می آورد. این یخچال عظیم است، 17 مایل طول و 2.5 مایل عرض دارد و مسیرهای پیاده روی در مجاورت آن بین دو تا پنج روز است. همه مسیرها در ارتفاعات بین 13000 تا 21000 فوتی قرار دارند، بنابراین باید مراقب باشید که به درستی خود را هماهنگ کنید و در مسیر پیاده روی عجله نکنید.

اگر یک پیاده روی چالش برانگیز در ارتفاعات آن چیزی نیست که به دنبال آن هستید، مسیرهای زیارتی هندوهای دیگری در این منطقه و معابد وجود دارد که باید از آنها بازدید کنید.

Sikkim

Sikkim ایالت کوچکی در شمال شرقی هند، هم مرز با شرق نپال است که تا سال 1975 که به ایالت هند تبدیل شد، یک پادشاهی مستقل هیمالیا (مانند بوتان) بود. به دلیل آن تاریخ، سیکیم از نظر فرهنگی به تبت، بوتان و شرق نپال نزدیکتر از سایر مناطق هند است. این ایالت کوچک است اما بسیار کوهستانی است، بنابراین ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا مسافت کوتاهی را در نقشه طی کنید و منطقه ایده‌آلی برای پیاده‌گردی ایجاد کنید!

کوه کانچن جونگا، سومین کوه مرتفع جهان، در مرز نپال و سیکیم قرار دارد، و پیاده‌گردی‌هایی که منظره‌ای از قله ۲۸، ۱۶۹ فوتی را ارائه می‌دهند، محبوب هستند. یوکسوم دروازه ای برای پیاده روی در اطراف پارک ملی Kanchenjunga است و این منطقه بهترین بازدید از مارس تا مه است.

دارجلینگ (بنگال غربی)

در حالی که کلکته در سطح دریا گسترده است، از بهشت کوهنوردان دور است، مناطق کوهستانی بنگال غربی، اطراف دارجلینگ، دنیای دیگری است. پیاده‌روی از تپه ببر تا چشم‌انداز کوه کانچن جونگا یک سفر یک روزه آسان از دارجلینگ است. برای یک سفر چند روزه، سفر چهار تا پنج روزه به سنداکفو در قله خط الراس Singalila را امتحان کنید، که از مرز سیکیم و نپال عبور می کند. این پیاده روی نسبتاً دشوار است و مناظر کوهستانی در سراسر هند و نپال واقعاً دوست‌داشتنی است.

Meghalaya

ایالت شمال شرقی مگالایا یکی از مرطوب ترین مکان های جهان است، به این معنی که محیط جنگلی سرسبز، مرطوب و جوی برای پیاده روی دارد. اما نکته برجسته باید پل های ریشه زنده باورنکردنی باشد که می توانید پیدا کنید. اینجا. این پل های کاربردی توسط قبیله محلی خاسی ساخته شده اند و در آب و هوای مرطوب بسیار کاربردی تر از پل های چوبی هستند که می پوسند. معروف ترین پل 150 ساله و دوطبقه در نزدیکی Cherrapunji است، اما برای رسیدن به آنجا پیاده روی طولانی و طاقت فرسا با پله های زیاد است. پل‌های ریشه دیگری را می‌توان در مسیرهای پیاده‌روی دیگر در اطراف مگالایا دید.

مسیر دیوید اسکات یکی دیگر از سفرهایی است که می توانید در این ایالت با عبور از تپه های خاسی از آن لذت ببرید. این نام از یک مقام انگلیسی گرفته شده است که تلاش کرد یک مسیر تجاری به بنگلادش ایجاد کند.

به 11 از 15 زیر ادامه دهید. >

کوه ابو و تپه های آراوالی (راجستان)

Theایالت غربی راجستان به دلیل بیابان ها، کاخ ها و قلعه هایش محبوب است، اما منطقه کوه ابو - در رشته کوه آراوالی - یک مقصد شگفت انگیز برای پیاده روی در این ایالت عمدتاً بیابانی است. کوه ابو با 4000 فوت ارتفاع، بلندترین کوه در آراوالیس و تنها ایستگاه تپه بریتانیا در راجستان است (دیگر ایستگاه های تپه بریتانیا در هند شامل شیملا و موسوری است).

پناهگاه حیات وحش کوه ابو، با دره ها و جنگل هایش، مکانی عالی برای پیاده روی است. مسیرهایی با طول ها و سطوح دشواری متفاوت، از جمله پیاده روی چند روزه وجود دارد. از صخره‌نوردی، شناور و غارنوردی نیز می‌توان در این پناهگاه لذت برد.

به 12 از 15 زیر ادامه دهید. >

Lonavala (ماهاراشترا)

دلیل اصلی که یک کوهنورد می خواهد از لوناوالا در جنوب شرقی بمبئی در ماهاراشترا دیدن کند، پیاده روی راجاماچی است. یا بهتر است یک پیاده روی راجاماچی انجام دهید، زیرا مسیرهای مختلفی وجود دارد که به دو دژ قلعه راجاماچی، شریواردان و منارنجان منتهی می شود. آبشارها و غارها نیز در پیاده‌روی دیده می‌شوند و می‌توانید زمانی که هوا خشک است (در زمستان و تابستان) در مسیر کمپ بزنید. اگرچه آبشارها در فصل باران های موسمی بسیار دیدنی هستند.

به 13 از 15 زیر ادامه دهید. >

وایاناد (کرالا)

Lowland Kerala همه چیز در مورد آبهای خلوت خواب آلود است، اما اگر به داخل سرزمین بروید، کوه های غربی گات را در مرز باتامیل نادو و کارناتاکا اعتقاد بر این است که این کوه‌ها از هیمالیا قدیمی‌تر هستند (اگرچه این روزها بسیار کوچک‌تر هستند) و به دلیل تنوع زیستی بی‌شمارشان ارزشمند هستند. منطقه Wayanad در کرالا مکانی مفید برای کشف این کوه‌ها و جنگل‌های پر از حیات وحش و همچنین مزارع زیبای چای است. بلندترین کوه منطقه، قله چمبرا (6900 فوت ارتفاع) را می توان در یک روز صعود کرد. شهر منار پایگاه خوبی برای پیاده‌گردی روزانه و سازمان‌دهی سفرهای طولانی‌تر است.

به 14 از 15 زیر ادامه دهید. >

Kodagu/Coorg (Karnataka)

Kodagu (معمولاً به انگلیسی Coorg) در ایالت کارناتاکا، خانه برخی از بلندترین کوه‌های جنوب هند است و بنابراین، مرکزی برای کوهنوردان در این بخش از کشور است. یکی از محبوب‌ترین مسیرهای پیاده‌روی کوتاه از کاکابه به تادیاندامول، بلندترین قله کارناتاکا با ارتفاع 5735 فوت است. چند آبشار زیبا نیز وجود دارد که می‌توانید ببینید، مخصوصاً در پیاده‌روی چالش‌برانگیز در جنگل از Virajpet تا Irupu Falls. بسیاری از پیاده‌روی‌های اطراف کورگ را می‌توان در یک روز انجام داد، که اگر می‌خواهید پس از یک روز فعال به استراحتگاهی باشکوه بروید، بسیار مفید است.

به 15 از 15 زیر ادامه دهید. >

Ooty (تامیل نادو)

نام تامیلی اوتی اوداگاماندالام یا اوتاکاموند انگلیسی شده است، اما بیشتر مردم هنوز آن را اوتی می نامند. این شهر در تپه های غرب تامیل نادو، در نزدیکی مرز کرالا، توسط انگلیسی ها درقرن 19 به عنوان مقر تابستانی خنک تر دولت در چنای. اوتی در تپه های نیلگیری در گات های غربی قرار دارد، نامی که در لغت به معنای تپه های آبی است. مانند Wayanad و Coorg در نزدیکی، Ooty این فرصت را برای پیاده روی در میان مزارع چای دوست داشتنی ارائه می دهد. مسیرها از میان دهکده‌های محلی کوچک، از جمله روستاهایی که قوم تودا در آن زندگی می‌کنند، می‌گذرد، که اشکال معماری متمایز خود و فرهنگی متفاوت از جامعه تامیل جریان اصلی دارند. Ooty حدوداً سه ساعت با ماشین از میسور فاصله دارد، و اگر در شهر اقامت دارید، آن را به یک مکان مناسب برای پیاده‌گردی آخر هفته تبدیل می‌کند.