20 گونه ماهی که در صدای Puget و نزدیک آن زندگی می کنند

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 20:02

غواصان دور هم جمع می شوند و فنجان های قهوه را در دست می گیرند. بخار از بین دستان آنها بلند می شود و در پس زمینه ای از آسمان خاکستری و آب خاکستری ناپدید می شود. در ماه فوریه 45 درجه فارنهایت است و دمای آب تنها چند درجه گرمتر است. با کمال تعجب، غواصان منصرف به نظر نمی رسند. آنها در حالی که لباس های خشک خود را می پوشانند، مشتاقانه حرف می زنند. چه چیزی می تواند ارزش تحمل این شرایط را داشته باشد؟ آب های اطراف Puget Sound، واشنگتن دارای رنگارنگ ترین و عجیب ترین زندگی دریایی است که یک غواص می تواند با آن روبرو شود. در واقع، ژاک کوستو زمانی آن را دومین مکان مورد علاقه خود برای غواصی در جهان نامید. این غواصی کارائیب با آب گرم نیست، اما از بسیاری جهات، بهتر است.

اختاپوس غول پیکر اقیانوس آرام

اختاپوس غول پیکر اقیانوس آرام، Enteroctopus dofleini، شاید محبوب ترین ساکن Puget Sound باشد. این غول های قهوه ای مایل به قرمز به طور متوسط وزنی در حدود 60 تا 80 پوند دارند و بزرگترین نمونه گزارش شده 600 پوند و عرض 30 فوت بود. مانند تمام اختاپوس ها، اختاپوس غول پیکر اقیانوس آرام سمی است، اما سم آن برای غواصان خطرناک نیست. اختاپوس غول پیکر اقیانوس آرام از سم خود برای بیهوش کردن طعمه خود استفاده می کند و سپس آن را برای یک وعده غذایی آرام به لانه خود می کشاند. غواصان اغلب می توانند مکان یابی کنندیک لانه غول پیکر اختاپوس اقیانوس آرام با جستجوی انبوه پوسته های دور ریخته شده، که به عنوان توده میانی شناخته می شود، که اختاپوس پس از اتمام یک میان وعده بیرون می اندازد.

اختاپوس ها موجوداتی بسیار باهوش هستند و اختاپوس غول پیکر اقیانوس آرام نیز از این قاعده مستثنی نیست. این موجود کنجکاو است و گهگاه از لانه خود بیرون می آید تا غواصان را بررسی کند و با آنها تعامل داشته باشد، مخصوصاً زمانی که خوراکی هایی ارائه می شود. اینترنت مملو از تصاویر این حیوانات بازیگوش است که روی سر، بازوها و حتی تنظیم کننده های غواص می مکند. اگرچه این ممکن است سرگرم کننده به نظر برسد، کشیدن ماسک یا تنظیم کننده می تواند خطرناک باشد، بنابراین غواصان بهتر است هنگام تعامل با اختاپوس غول پیکر اقیانوس آرام احتیاط کنند.

اختاپوس سرخ اقیانوس آرام شرقی

اختاپوس قرمز شرقی اقیانوس آرام، Octopus rubescens، شبیه یک نسخه مینیاتوری از اختاپوس غول پیکر اقیانوس آرام است. این اختاپوس کوچک و منفرد را می توان در امتداد ساحل غربی آمریکای شمالی از کالیفرنیا تا آلاسکا یافت و بیشتر در آب های معتدل خلیج ها و مصب ها دیده می شود. وزن اختاپوس قرمز اقیانوس آرام شرقی حدود 3 تا 5 اونس و طول آن کمی بیشتر از 1 فوت است. مانند اختاپوس غول‌پیکر اقیانوس آرام، اختاپوس‌های قرمز اقیانوس آرام شرقی را گاهی می‌توان با جستجوی یک توده میانی که نشان‌دهنده یک لانه است، دید.

اختاپوس ها می توانند با استفاده از سلول های پوستی خاصی که کروموفور نامیده می شوند تغییر رنگ دهند. تشخیص اختاپوس اقیانوس آرام شرقی دشوار است زیرا می تواند پوست خود را تیره و روشن کند تا با محیط خود استتار کند. اختاپوس می تواند به رنگ زرد مایل به سفید روشن شودتیره تا قهوه ای عمیق حتی می تواند نقاط و الگوهای اطراف خود را تقلید کند! ساده ترین راه برای تشخیص اختاپوس، جستجوی حرکت است، بنابراین مراقب سنگ ها یا مرجان های متحرک در غواصی باشید. انجام این کار ممکن است چشمان شما را به سمت اختاپوس بکشاند!

مارماهی گرگ

با چهره ای مانند مادربزرگ چروکیده، بدنی بلند 8 فوتی، و دندان هایی مانند تیغ، مارماهی های گرگ (Anarrhichthys ocellatus) چیزی جز دوستانه به نظر می رسند. با این حال، غواصان با تجربه می دانند که ظاهر این ماهی ها فریبنده است. مارماهی های گرگ به بازی با غواصان معروف هستند و حتی از جوجه تیغی دریایی و ماهی صدف مستقیماً از دست یک غواص شجاع پذیرایی می کنند (نه اینکه این به ویژه توصیه می شود).

در طول روز، مارماهی های گرگ در لانه های خود در تاقچه های سنگی یا مرجانی پنهان می شوند. در داخل یک لانه، غواصان اغلب ممکن است یک جفت مارماهی گرگ را مشاهده کنند. آنها برای زندگی با هم جفت می شوند و با هم کار می کنند تا از تخم های خود در برابر شکارچیان دفاع کنند. غواصان می توانند مارماهی گرگ نر و ماده را از روی رنگشان تشخیص دهند. نرها خاکستری و ماده ها قهوه ای هستند.

مارماهی‌های گرگ غواصان را در سراسر شمال غربی اقیانوس آرام خوشحال می‌کنند و ممکن است تا شمال جزایر آلوتی پیدا شوند. جالب اینجاست که این ماهی های غضروفی مارماهی واقعی نیستند، بلکه از خانواده گرگ ماهی هستند. به این ترتیب، آن‌ها توانایی‌های غیرمعمولی دارند، از جمله توانایی‌شان در تحمل دماهای سرد تا 30 درجه فارنهایت (زیر انجماد!).

متریدیوم شقایق

شقایق های متریدیوم غول پیکر، Metridium farcimen، در سراسر سواحل غربی آمریکای شمالی جوانه می زنند. اینهاشقایق های بزرگ و کم رنگ می توانند تا یک متر ارتفاع داشته باشند و اغلب در حال رشد در کلنی ها یافت می شوند. مانند تمام شقایق ها، شقایق های متریدویم دارای سلول های گزنده هستند اما برای غواصانی که فاصله خود را حفظ می کنند، خطری ندارند. یک شقایق غول پیکر آنقدر سریع حرکت نمی کند که بتواند به یک غواص حمله کند!

با این حال، شقایق های متریدیوم حرکت می کنند، البته بسیار کند. هنگامی که در امتداد بستر دریا حرکت می کنند، گاهی اوقات این شقایق ها تکه های کوچکی از پای خود را پشت سر می گذارند که به یک شقایق ژنتیکی یکسان تبدیل می شود. به این ترتیب، کلنی های کل از شقایق های شبیه سازی شده ممکن است تشکیل شود. کلنی های کلون های شقایق متریدیوم سازگاری جالبی برای دفع تهاجم سایر گونه های خود دارند. شاخک مخصوصی که به عنوان شاخک گیر شناخته می شود، به هر شقایق از نظر ژنتیکی متفاوتی که شقایق متریدویم آن را لمس می کند، می چسبد و بافت شقایق مهاجم را نیش می زند و گاهی اوقات به آن آسیب می رساند. جدا از شبیه‌سازی، شقایق‌های متریدویم از طریق تخم‌ریزی پخشی تولید مثل می‌کنند، به طوری که نرها بسته‌های اسپرم را آزاد می‌کنند و ماده‌ها تخم‌ها را در ستون آب آزاد می‌کنند.

ستاره دریای آفتابگردان

ستاره دریایی آفتابگردان، Pycnopodia helianthoides، بزرگترین ستاره دریایی در اقیانوس است که طول بازوی آن تا ۳ فوت می رسد. غواصان در امتداد سواحل غربی آمریکای شمالی می توانند این ستاره های دریایی را در رنگ های درخشان مختلف از جمله نارنجی، زرد، قرمز و بنفش مشاهده کنند. اگرچه ستاره‌های دریایی به دلیل سرعت زیادشان شناخته شده نیستند، ستاره دریایی آفتابگردان می‌تواند با سرعت 3 فوت در دقیقه حرکت کند تا صدف‌ها، خارپشت‌های دریایی و دیگر طعمه‌ها را بگیرد. موجوداتی کهبه طور معمول ثابت هستند که از نزدیک شدن ستاره دریای آفتابگردان فرار می کنند.

ستاره دریای آفتابگردان از طریق تخم ریزی تخم و اسپرم در آب تولید مثل می کند. با این حال، این تنها شکل تولید مثل آن نیست. ستاره دریایی شکاف زا است، به این معنی که وقتی یکی از 16 تا 24 بازوی آن شکسته شود، می تواند اندام بریده شده را بازسازی کند. اندام بریده شده می تواند کل یک ستاره دریایی را بازسازی کند.

رنگ سبزرنگ

گاهی اوقات به دلیل خطوط راه راه پیراهن زندانی به رنگ قهوه ای مایل به قرمز، "ماهی محکوم" نامیده می شود، سبزی رنگ شده (Oxylebius pictus) یک ماهی کوچک و در پایین است که در محدوده ای از آلاسکای شمالی تا باخا کالیفرنیا زندگی می کند. مانند بسیاری از ماهی‌های ته‌نشین، گرینلینگ رنگ‌شده استاد استتار است، پوست خود را تیره و روشن می‌کند تا با محیط اطرافش مطابقت داشته باشد و از شکارچیان پنهان شود. در غواصی شبانه، یک غواص ممکن است بتواند با نگاه کردن به اطراف پایه شقایق های بزرگ، سبزه خالدار را با وجود استتار آن پیدا کند. سبزی رنگ شده اغلب برای محافظت در نزدیکی شقایق های بزرگ می خوابد.

غواصان ممکن است گلهای سبز رنگ شده را مشاهده کنند که برخی رفتارهای پرورشی جالب را نشان می دهد. در طول فصل جفت‌گیری، سبزه‌های نر رنگ‌آمیزی شده رنگ‌شان را تغییر می‌دهند. آنها تقریباً سیاه با لکه های درخشان و رنگین کمانی می شوند. هنگامی که یک ماده با رنگ سبز رنگ شده تخم‌های خود را می‌گذارد، نر به شدت از نوزادان نارنجی روشن محافظت می‌کند تا زمانی که از تخم بیرون بیایند. او به هر موجودی، از جمله یک غواص، حمله می‌کند که به جوانی که از تخمش بیرون نیامده نزدیک شود.

Kelp Greenling

گل سبز کلپ، Hexagrammos decagrammus، ماهی فوق العاده زیبا است که در آب های ساحلی از آلاسکا تا کالیفرنیای جنوبی یافت می شود. همانطور که از نام آن پیداست، سبز شدن کلپ اغلب در جنگل‌های کلپ یافت می‌شود، اگرچه گاهی اوقات در کف اقیانوس‌های شنی و در محیط‌های دیگر مشاهده می‌شود.

سبزی کلپ نر و ماده بسیار متفاوت به نظر می رسد، که در ماهی غیر معمول است. طول هر دو جنس به حدود 16 اینچ می رسد و خاکستری یا قرمز قهوه ای هستند. نرها دارای طرح‌های آبی متمایل به رنگین کمانی و خال‌های قرمز هستند، در حالی که سبزه‌های کلپ ماده با لکه‌های طلایی یا قرمز مشخص شده و باله‌های زرد یا نارنجی دارند. هم مرد و هم زن مورد علاقه عکاسان زیر آب هستند!

Black Rockfish

غواصانی که یک سنگ ماهی سیاه، Sebastes melanops را در زیر آب می بینند، باید به رنگ آن توجه کنند. راک ماهی سیاه طول عمر غیرعادی زیادی دارد (تا 50 سال!) و با افزایش سن خاکستری یا سفید می شود. غواصان ممکن است سنگ ماهی سیاه را در امتداد ساحل از جزایر آلوتین آلاسکا تا کالیفرنیای جنوبی ببینند. این سنگ‌ماهی‌ها بر خلاف برخی از گونه‌های دیگر راک‌ماهی‌ها که ساکن کف هستند، ماهی‌های دریایی هستند. غواصان ممکن است آنها را مشاهده کنند که به تنهایی یا در مدرسه بر روی توده های سنگ و توپوگرافی دیگر شناورند.

ماهی‌های سنگی سیاه به نام‌های مختلفی از جمله باس سیاه، ماهی باس سیاه، ماهی باس، سیاه‌ماهی، سوف اقیانوس آرام، ماهی قرمز، و صخره‌دار اقیانوس آرام خوانده می‌شوند. با این حال، با توجه به آکواریوم خلیج مونتری، در سواحل غربی آمریکای شمالی خبری از اسناپر نیست. ماهی فهرست شده در aمنو به عنوان اسنپر اقیانوس آرام احتمالا سنگ ماهی سیاه است! برخلاف بسیاری از ماهی‌های دیگر، راک‌ماهی‌های سیاه به‌عنوان گونه‌های پایدار فهرست شده‌اند، بنابراین غواصان می‌توانند بدون احساس گناه از آن‌ها در آب و در بشقاب‌های شام لذت ببرند.

Rockfish مسی

بیشتر غواصان ساحل غربی احتمالاً قبلاً سنگ ماهی مسی معمولی، Sebastes caurinus را دیده‌اند که روی صخره‌ها یا کف دریا استراحت می‌کند. سنگ‌ماهی مسی مانند خود، سنگ‌ماهی سیاه، عمر طولانی تا ۴۰ سال دارد. سنگ ماهی های مسی به سختی کشتن می شوند، و به دلیل توانایی آنها برای زنده ماندن در هوا برای مدت طولانی، نام مستعار "هرگز نمی میرند" را به آنها داده اند. این ماهیگیر را منصرف نکرده است و سنگ ماهی مسی یک ماهی ورزشی و غذایی محبوب است.

راکماهی مسی اندازه متوسطی دارد، حدود ۲۲ اینچ و ۱۱ پوند. شناسایی آنها ممکن است دشوار باشد زیرا در رنگ های مختلف یافت می شوند. سنگ ماهی های مسی معمولاً صورتی تا قهوه ای مایل به قرمز تیره با خال های سفید مسی یا کمانی رنگ هستند. با این حال، در برخی از مناطق آنها قرمز (کالیفرنیا) یا سیاه (آلاسکا) هستند. در همه موارد، سنگ‌ماهی‌های مسی را می‌توان با شکم رنگ پریده، باله‌های پشتی خاردار و نوار پهن و رنگ پریده‌ای که از زیر باله‌های پشتی شروع می‌شود و تا انتهای دم آن‌ها می‌رود، شناسایی کرد. سنگ‌ماهی مسی به نام‌های خندق و شکم سفید نیز شناخته می‌شود.

Quillback Rockfish

کویل بک راکماهی، Sebastes maliger، به خاطر بالها یا خارهای باله پشتی آنها نامگذاری شده است. در حالی که همه سنگ‌ماهی‌ها خار دارند،شاخکهای سنگ ماهی کویلبک به دلیل رنگی بودنشان آشکارتر است. بدن این ماهی به رنگ نارنجی و قهوه ای خالدار است، در حالی که چند شاخه اول آن زرد روشن است. لکه ها در صورت لمس سم دردناکی تزریق می کنند، اما ماهی برای غواصان کشنده نیست. سنگ ماهی کویل بک کوچکترین ماهی سنگی است که در این راهنما فهرست شده است و طول آن به حدود 2 فوت و وزن بین 2 تا 7 پوند می رسد. آنها حدود 32 سال عمر می کنند.

غواصان غواصی می توانند ماهی سنگی را در نزدیکی یا در کف دریا پیدا کنند. آنها معمولاً در میان توده‌های سنگ، در کلپ یا در سوراخ‌های پناهگاه پنهان می‌شوند و با تکیه بر رنگ و خارهای خود از آنها در برابر شکارچیان محافظت می‌کنند. در Puget Sound، صخره‌ماهی‌ها معمولاً در محدوده‌ای به وسعت 30 متر مربع می‌مانند و پیدا کردن آنها پس از لکه‌گیری اولیه آسان می‌شود. صخره ماهی کویلبک در آبهای امتداد ساحل از آلاسکا تا جزایر کانال در کالیفرنیا ساکن است.

Grunt Sculpin

مجسمه گرانت، Rhamphocottus richardsonii بیشتر وقت خود را مخفی می کنند. مخفیگاه مورد علاقه آنها در پوسته های غول آسای بلوط است. اگر ماهی به داخل پوسته بارناکل برگردد، پوزه آن شبیه پوششی است که ماهی برای بستن پوسته از آن استفاده می کند. اگر ماهی ابتدا با سر وارد مخفیگاه خود شود، دمش شبیه شاخک های تغذیه کننده بارناکل است. توانایی مجسمه غرغر برای پنهان شدن و استتار کردن برای بقای آن ضروری است. این ماهی 2-3 اینچی دفاعی کمی دارد و نمی تواند به سرعت از شکارچیان شنا کند. روی نارنجی اش راه می رود یا از روی زمین می پردباله های سینه ای -- دوست داشتنی است، اما کمی رقت انگیز است.

ظاهر مجسمه غرغر تقریباً عجیب تر از روش حرکت آن است. پوزه بلند و سر بزرگ و کلفتی دارد که حدود 60 درصد طول کل بدن آن را تشکیل می دهد. الگوهای مجسمه خرخره مجموعه ای از نقش های حیوانات وحشی روی بدن کرم، زرد یا خرمایی است. این ماهی دارای خطوط راه راه مانند گورخر، خال های پلنگ و لکه های زرافه مانند است که همگی به رنگ سیاه مشخص شده اند. مجسمه‌های خرخر به خاطر صدای عبوس و غرغری که وقتی از آب بیرون می‌آیند، نامگذاری شده‌اند.

Scalyhead Sculpin

مجسمه سر فلس‌دار، Artedius Harringtoni، استاد پنهان‌سازی است که به‌طور بی‌نقصی با جلبک‌ها، ماسه، سنگ‌ها، اسفنج‌ها و مرجان‌ها ترکیب می‌شود. این ماهی ها به صورت صاف در کف آن دراز می کشند و رنگ خود را تغییر می دهند تا با محیط هماهنگ شود. مجسمه سر فلس دار می تواند رنگ پریده یا تیره شود و حتی ممکن است الگوهای خود را برای استتار تنظیم کند. گاهی اوقات، خرخرهای آبی رنگین کمانی، نقاط قرمز براق یا نوارهای تیره و ضخیم روی بدن ماهی قابل مشاهده است.

صرف نظر از رنگ‌هایی که مجسمه‌های سر فلس‌دار برای پوشیدن انتخاب می‌کنند، این ماهی ممکن است از روی آبشش‌های نارنجی روشنش شناسایی شود. چندین خط نارنجی از میان چشمان مجسمه های سر فلس دار می گذرد و سیری (زائده های کوچک شاخه دار) روی پیشانی آن قابل مشاهده است. غواصان ناظر همچنین ممکن است برآمدگی های گوشتی و ریز را ببینند که از سر ماهی شروع شده و در یک ردیف به سمت پایین بدنش ادامه می یابد. شکم اسکولپین سر فلس دار دارای لکه های گرد و رنگ پریده است.

مجسمه باله بلند

مجسمه باله بلند،

منطقه اردن

، مورد علاقه عکاسان زیر آب است. آنها دارای رنگ های درخشان هستند و اغلب رنگ های سرمه ای روشن را نشان می دهند. اسکالپین باله بلند، مانند سایر اعضای خانواده اسکالپین، ساکنین پایین هستند. غواصان می توانند آنها را در بالای صخره ها، اسفنج ها و مرجان ها ببینند. آنها در سایر انواع اسکالپین فعال تر هستند و حرکات تیراندازی آنها به غواصان کمک می کند تا با وجود استتار و اندازه کوچکشان (حداکثر 6 اینچ) مکان آنها را پیدا کنند. مجسمه باله بلند را می‌توان با خطوط نارنجی و سبزی که از چشم‌هایشان به‌صورت آفتاب‌سوختگی ساطع می‌کند، از ماهی‌های مشابه متمایز کرد.

حلزون ماهی خودنمایی

حلزون ماهی خودنمایی، Liparis puchellus، کاملاً نامگذاری شده است. با بدنی نرم و بدون فلس و دم های باریک، این حلزون ماهی خودنمایی به هیچ چیز شبیه حلزون بدون صدف نیست. حلزون ماهي خودنمايي داراي خطوط صافي است كه از پوزه كوتاهش تا نوك دمش امتداد مي‌يابد كه گهگاهي با دسته‌اي از لكه‌ها قطع مي‌شود. حلزون ماهی حرکت می کند و کمی شبیه به مارماهی است، اما برخلاف مارماهی ها دارای باله های سینه ای کوچکی است. یک باله پشتی پیوسته (بالا) و شکمی (پایین) در طول بدن آن قرار دارد.

حلزون‌های خودنمایی معمولاً روی ته‌های نرم و شنی قرار می‌گیرند که اغلب مانند سگ‌های خوابیده در اطراف دم‌های خود جمع می‌شوند. رنگ آنها از زرد کم رنگ و طلایی تا قهوه ای شکلاتی متغیر است. حلزون ماهی های خودنمایی را می توان در امتداد ساحل از جزایر آلوتین در آلاسکا تا کالیفرنیای مرکزی یافت.

کوهک خاردار اقیانوس آرام

کلوخه های خاردار اقیانوس آرام، Eumicrotremus orbis آنقدر زشت هستند که بامزه هستند. تشخیص این ماهی های دوست داشتنی دشوار است. آنها بدن کروی دارند که تنها 1 تا 3 اینچ طول دارند، در رنگ های غیرمنتظره ای مانند صورتی و زرد متنوع هستند و معمولاً بی حرکت روی سنگ ها یا سایر سکوها می نشینند. یافتن یک کلون‌کش اقیانوس آرام ارزش تلاش را دارد. آنها حالت های خنده دار و تقریباً گیج کننده دارند، اغلب کمی متلاطم به نظر می رسند و تمایل دارند چشمان خود را به طور چشمگیری به اطراف بچرخانند. هنگامی که کلوخه خاردار اقیانوس آرام مختل می شود، باله های تقریباً بی فایده خود را بال می زند تا قبل از نشستن روی یک سکوی جدید، بی هدف در ستون آب حرکت کند.

بارزترین ویژگی کلوخه خاردار اقیانوس آرام، باله های لگنی آن است که در یک فنجان مکنده اصلاح شده ذوب می شوند. ماهی بر روی یک سنگ یا سطح جامد دیگر مکش می کند، سپس برای فرار از شکارچیان تا حد امکان ثابت می ماند. پوست ماهی پوشیده از صفحات فلس‌دار است که دارای برآمدگی‌های خاردار به نام توبرکل است که ظاهری توده‌ای به آن می‌دهد. این ماهی های احمقانه و لذت بخش را می توان در سراسر سواحل غربی آمریکای شمالی یافت.

Ling Cod

لینگ کاد، Ophiodon ozymandias، بومی هستند (فقط یافت می شوند) در امتداد ساحل غربی آمریکای شمالی. علیرغم نامش، لینگ کاد، کاد واقعی نیست، بلکه نوعی گرینلینگ در پایین است. آنها بسیار بزرگ هستند و به 5 فوت و 100 پوند می رسند، اما خود را به خوبی در سایه های خالدار سبز، زرد، خاکستری و قهوه ای استتار می کنند.

کدهای لینگ بدنی دراز و مارماهی مانند و بسیار بزرگ دارندسرها، باعث شد که آنها لقب "سر سطل" را به خود اختصاص دهند. بارزترین ویژگی لنگ کاد دهان بزرگ آن است که با دندان های تیز زیادی پر شده است. لنگ کدهای شکارچیان حریص هستند که تقریباً هر چیزی را که در دهانشان جا می شود می خورند. این ماهی‌ها معمولاً برای غواصان خطرناک نیستند، اما نرها به‌طور تهاجمی از لانه‌های خود در صورت وجود تخم‌ها محافظت می‌کنند. غواصان باید به کدهای لنگ تودرتو فضای زیادی بدهند تا از پاشیدن جلوگیری کنند!

Cabezon

Cabezon، Scorpaenichthys marmoratus، بزرگ‌ترین نوع مجسمه‌هایی هستند که در کف ساکن هستند که در امتداد سواحل اقیانوس آرام آمریکای شمالی یافت می‌شوند و به 25 پوند و 30 اینچ می‌رسند. آنها شبیه عقرب ماهی هستند و سایه های قهوه ای، سبز، قرمز و زرد را نشان می دهند. مانند بسیاری از ماهی های ته نشین، کابزون در استتار متخصص است. با پنهان شدن در دید آشکار و شکار کردن طعمه نزدیک دهان گشادش شکار می‌کند.

Cabezon با سرهای بزرگ (cabezon به معنای "سر بزرگ" در اسپانیایی)، بدن ضخیم و مخروطی، و زائده های گوشتی بالای چشم آنها قابل شناسایی است. آنها فلس ندارند، اما باله پشتی کابزون با خارهای تیز پوشیده شده است. با استتار عالی، اندازه بزرگ و خارهای دفاعی، کابزون شکارچیان طبیعی کمی دارد. با این حال، نرهایی که از لانه‌های نگهبانی می‌کنند اغلب سرسختانه در جای خود باقی می‌مانند و طعمه آسانی برای نیزه‌ها و ماهیگیران ورزشی هستند.

Alabaster Nudibranch

شاخه های برهنه آلابستر،

Dirona albolineatacerata

. Nudibranch ها از سراتا برای تنفس در زیر آب استفاده می کنند و اکسیژن را از اقیانوس از طریق گوشت نازک زائده جذب می کنند. شاخه‌های برهنه آلابابستر را می‌توان در رنگ‌هایی از سفید تا صورتی سالمونی یافت. به این شاخه برانچ، دیرونای با خط سفید، دیرونا با خط گچی و نودی‌شاخه یخ زده نیز می‌گویند.

دلقک نودیبرانچ

شاخه برهنه دلقک، Triopha catalinae، در آب های سراسر ساحل غربی آمریکای شمالی یافت می شود. تشخیص آن آسان است، با بدن سفید پوشیده از سراتا نارنجی یا زرد. شاخه برهنه دلقک دو کرگدن با نوک نارنجی دارد، اندامی که از آنها به عنوان حسگر شیمیایی استفاده می کند. کرگدن ها کمی شبیه شاخک های کوتاه به نظر می رسند و دارای لایه های گوشتی محکم و نازکی هستند که شبیه آبشش هستند، اما برای تنفس استفاده نمی شوند.