تعریف "Post-holing" و نحوه اجتناب از آن هنگام پیاده روی

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 20:01

Post-holing یک راه بد برای گذراندن یک پیاده روی زمستانی است. این اصطلاح دقیقاً به چیزی اشاره دارد که ممکن است تصور کنید: فرو رفتن عمودی یک ستون حصار در زمین - یک فرورفتگی باریک، مستقیم و عمیق در زمین (یا در برف، در سناریوی ما). این استعاره پس از چاله اغلب زمانی که یک کوهنورد زمستانی روی چیزی که ممکن است فکر می‌کند برفی سخت است پا می‌گذارد - پایش ایجاد می‌کند، سپس بلافاصله پس از برف را اشغال می‌کند. و هنگامی که در برف عمیق گرفتار شد، او برای پیاده روی نسبتاً دردناکی قرار می گیرد تا زمانی که شرایط متفاوتی پیدا کند.

هنگامی که یک کوهنورد زمستانی پس از چاله کردن را شروع کرد، تنها راه پیشرفت به جلو (یا به عقب) این است که قبل از برداشتن قدم بعدی، هر پای نیمه مدفون را مستقیماً از برف بیرون بیاورید. این مقدار زیادی انرژی می گیرد و قدم شما را تا حد زیادی کوتاه می کند. اگر خیلی عمیق فرو می روید، مثلاً به طور کامل تا باسن، بیرون آوردن پای خود از سوراخی که ایجاد کرده است یک کار طاقت فرسا است. کوهنوردی که مجبور شده است یک یا دو ساعت را پس از سوراخ کردن سپری کند، تا روزهای آینده نیش را در قسمت بالای ران و باسن خود احساس می کند. هیچ راهی آهسته‌تر یا دردناک‌تر برای پیشرفت در یک میدان برفی به‌اندازه پس از حفره‌برداری وجود ندارد، مگر اینکه نسخه تابستانی، Bushwhacking باشد.

اگر خود را در یک پست پیدا کردید-وضعیت سوراخ

واقعاً هیچ راهی برای پیاده روی دلپذیر در شرایط پس از هولینگ وجود ندارد. شما در مسیر طاقت‌فرسایی پیاده‌روی هستید تا زمانی که به زمین‌های مختلف که دارای برف کم‌عمق‌تر هستند، یا جایی که سطح آن به اندازه کافی سخت است که وزن شما را تحمل کند، بروید. بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که وقت خود را صرف کنید تا کاملاً خود را خسته نکنید. از انگیزه برداشتن گام‌های بزرگ اجتناب کنید، زیرا این کار شما را سریع‌تر خسته می‌کند. اما شاید بتوانید در وهله اول از سرگردانی در قلمرو پس از چاله اجتناب کنید. اگر متوجه شدید که در برف فرو می‌روید، همان استراتژی‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا برف سفت را در این نزدیکی شناسایی کرده و به سمت آن حرکت کنید:

• پیاده روی زودتر انجام دهید، قبل از اینکه تشعشعات خورشیدی و دمای هوا به اندازه کافی برف را نرم کند تا در آن فرو برید. (فراموش نکنید که زمان سفر برگشت خود را نیز در نظر بگیرید.)
• وقتی می توانید در مناطق سایه دار سفر کنید - معمولاً در اواسط زمستان برف در آنجا سفت تر است.
• با این حال، در برخی مواقع از سال، بهتر است در مناطق آفتابی‌تر که نور خورشید برف را می‌سوزاند تا عمق کم‌تری که به راحتی می‌توانید پیاده‌روی کنید، تمرکز کنید. به خصوص در اواخر زمستان یا اوایل بهار، قرار گرفتن در معرض آفتاب ممکن است بهترین راهپیمایی را ارائه دهد.
• مسیری را برنامه ریزی کنید که به طور کلی از رسوبات برف عمیق جلوگیری کند. یک پوشش زیبا از برف باعث می شود زمین تپه ای صاف و یکدست به نظر برسد، اما اینطور نیست. اگر از آنچه در زیر آن برف است آگاهی دارید، می توانید به مناطقی که برف کم عمق تر است بچسبید.

یک گزینه عالی دیگر-شاید بهترین گزینه این باشد که فقط کفش های برفی حمل کنید تا به شما کمک کند از نقاط نرم غلبه کنید.وقتی با آنها روبرو می شوید کفش‌های برفی سبک می‌توانند به راحتی به کوله‌پشتی با هر اندازه‌ای ببندند و هر زمان که شرایط برفی لازم باشد، می‌توان آن‌ها را به چکمه‌های شما بست.