بازار نیشیکی کیوتو: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 20:01

خوردن میان وعده در حال حرکت یک غذای تقلبی اصلی در ژاپن است، واقعیتی که ممکن است مسافرانی را ناامید کند که معتقدند اصیل‌ترین تجربه‌های آشپزی آن‌هایی هستند که می‌توانید در غرفه‌های کوچک و گاری‌های غذا پیدا کنید. قوانین غیرقابل نفوذ آداب معاشرت ژاپنی خوردن و پیاده روی همزمان را منع می کند، که می تواند توضیح دهد که چرا فرهنگ غذای خیابانی نسبت به سایر نقاط آسیا گسترش کمتری دارد.

با این حال، به نظر نمی رسد این قوانین در بازار نیشیکی کیوتو اعمال شود. این بازار که با نام مستعار «آشپزخانه کیوتو» شناخته می شود، مجموعه ای متنوع از 150 مغازه، خواربارفروشی، و غرفه است که خوردن و پیاده روی در آن نه تنها پذیرفته می شود، بلکه تشویق می شود. با قدم گذاشتن به بازار از ورودی غربی آن در نزدیکی ایستگاه شیجو کاراسوما، تقریباً فوراً توسط ارتش کوچکی از چیزهای روی چوب مورد حمله قرار می گیرید: مرغ سرخ شده، کیک ماهی، ساشیمی تازه، اختاپی کوچک. سایر میان وعده‌ها عبارتند از کوفته‌های کنجدی، بستنی عسلی یوزو، املت ژاپنی، واگاشی (شیرینی‌های سنتی)، و بادام زمینی با پوشش پودر سویا.

ریشه های آشپزخانه کیوتو

Nishiki Market شبیه به هر تعداد از پاساژهای خرید سرپوشیده ای است که ممکن است در ژاپن ببینید، اما شهرت آن به دلیل داشتن اجناس با کیفیت بالا باعث شده است که جایگاه ویژه ای در بین سرآشپزهای ژاپنی داشته باشد. آریتسوگو، یک عمل 450 سالهکه زمانی برای خانواده سلطنتی شمشیر درست می کرد، اکنون یکی از برترین مغازه های چاقوی آشپزخانه در ژاپن است. این بازار همچنین بسیاری از مواد ضروری برای غذاهای کیوتو را می فروشد، مانند کیو یاسای (سبزیجات سنتی کیوتو)، تسوکمونو (ترشیجات)، بونیتو خشک، یوبا (پوست توفو)، کونیاک و میسو. استادان کایسکی و غذاخوری‌های امروزی زیارت‌های هفتگی، گاهی روزانه، به نیشیکی می‌کنند، معمولاً در ساعات اولیه صبح، مدت‌ها قبل از اینکه جمعیت در مسیرهای پیاده‌روی باریک ازدحام کنند.

این بازار از سال 1310 شروع شد، زمانی که یک ماهی فروش کارآفرین در کنار چشمه ای در نزدیکی مغازه راه اندازی کرد. فروشندگان دیگر به زودی به دنبال آن رفتند و فرصت استفاده از آب خنک چشمه برای حفظ غذاهای دریایی و سایر مواد فاسد شدنی را جلب کردند. نیشیکی امروزی شخصیتی ترکیبی دارد که فقط می تواند نتیجه تنش بین هویت اصلی آن به عنوان خواربارفروش کیوتو و هویت جدیدتر آن به عنوان یک سالن غذاخوری توریستی باشد. بازار هم پر جنب و جوش و هم گوشه گیر است – نمونه های رایگان شیرینی، ترشی، و کراکر برنج فراوان است، و بسیاری از مغازه ها با فروشندگان جوانی کار می کنند که محصولات خود را با تعجب های خوشامدگویی و با صدای بلند تبلیغ می کنند. از سوی دیگر، برخی از فروشندگان سبزی و ماهی برای سرگرم کردن مکالمه تلاش نمی کنند و در برخی مکان ها تابلوهای عکس وجود ندارد.

اما اینجا فرهنگ غذای خیابانی زنده و زنده است: اینجا مکانی است که می‌توانید تمام غذاهایی را امتحان کنید که به آن چشم دوخته‌اید، اما حوصله سفارش دادن در یک رستوران نشسته را نداشته‌اید. حتماً در Ochanokosaisai، یک فروشگاه ادویه با مضمون گیشا، و Konnamoja، یک غرفه عجیب و غریب که دونات‌های توفو می‌فروشد، توقف کنید. جرعه جرعهسرو با احتیاط از بهترین مشروب ژاپنی در تسونوکی، توزیع کننده 220 ساله کیوتو، و در مکانی که در ساخت رشته های ابریشمی پوست توفو تخصص دارد، مقداری یوبا بچشید. در حالی که غذاهای خوشمزه فراوان است، غذاهای زیر از غذاهای ضروری نیشیکی هستند که باید امتحان کنید.

پنج غذای برتر بازار نیشیکی

• Takotomago: یک بچه هشت پا پر شده با تخم بلدرچین آب پز - شیرین، جویدنی، کمی بامزه، به طرز شگفت انگیزی خوب. می توانید این سرپایان کنجکاو را در چند غرفه ماهی در بازار نیشیکی پیدا کنید. سایر غذاهای دریایی سیخ شده که ارزش چشیدن دارند عبارتند از: ماهی خال مخالی کبابی (سر، دم و آبشش سالم)، ساشیمی تن و ماهی مرکب نرم خوشمزه با قلیه.
• سبزیجات چیده شده: تسوکمونو یا سبزیجات ترشی، همه جا در غذاهای محلی وجود دارد. بشکه‌های چوبی بزرگ از خیار، کلم، و دایکون در بخش‌های کوچکی از گذرگاه باریک بازار نیشیکی قرار دارند. یکی از ترشی‌های قابل توجه شیبازوکه است که یک غذای تخصصی کیوتو است. با رنگ ارغوانی و تقریباً نئونی آن متمایز است، ترکیبی از خیار و بادمجان است که نمک زده و با شیسو قرمز آب نمک زده شده است. گفته می‌شود ترشی به هضم برنج و غذاهای سرخ‌شده کمک می‌کند، که وقتی از انتخاب‌های منحط‌تر بازار نیشیکی لذت می‌برید، مفید خواهد بود.
• کیک ماهی سرخ شده: نرم و سرشار از طعم‌های غنی، ساتسوما کیوتو روی چوب‌های کوتاه چوبی سرو می‌شود، به‌راحتی می‌توان در حین تماشای رویه‌های برنج، ماهی‌های خشک شده، آن‌ها را خورد کرد. و جاکلیدی‌های پلاستیکی به شکل سوشی که توسط فروشنده‌های اطراف می‌فروشند. کیک های ماهی دارای طعم های مختلفی هستند: ادام، خرچنگ، زنجبیل قرمز، پیاز سبز،سیب زمینی و حتی پنیر. در حالی که برخی ممکن است آنها را خیلی چرب یا خیلی ماهی بیابند، آنها به نوعی اعتیاد آور هستند، و خیلی زود ممکن است خودتان را به دنبال یک سیخ دوم بکشید.
• سرویس نرم کنجد سیاه: گومافوکودو فروشگاهی است که در همه چیز کنجد تخصص دارد: ادویه، سس سالاد، پیراشکی، نان، موچی، و چندین نوع شیرینی ژاپنی. مربع‌های کنجد سیاه آنها - مکعب‌های کوچک و کامل خمیر کنجد خالص که کمی با عسل شیرین شده است - یک هدیه منحصر به فرد برای دوستان در خانه است. اما بستنی کنجد سیاه، که روی آن دانه‌های کنجد سفید تازه آسیاب شده قرار داده شده است، یک خوراکی مهم برای امتحان کردن است.
• Senbei: اینها کراکرهای برنجی نیستند که از فروشگاه شما خریداری می کنید - senbei، همانطور که در ژاپن شناخته می شوند، طعم های زیادی دارند و هر چیزی جز خسته کننده هستند. کراکرها پخته یا کبابی می شوند و سپس با چاشنی هایی مانند واسابی، نمک، سس سویا، فلفل قرمز، شیسو یا جلبک دریایی پوشانده می شوند. کراکرهای برنج معمولی سبک و مطبوع هستند، اما طعم کمی سنگین‌تر دارند و در عین حال ترد رضایت‌بخشی دارند. یک یا دو سنبی گرم را برای خوردن در محل سفارش دهید و سپس یک کیسه از Mochiyaki Senbei برای میان وعده در خانه بخرید.

تورهای غذایی

برای به دست آوردن کامل ترین تجربه بازار نیشیکی، ایده خوبی است که از قبل یک تور غذایی با راهنما رزرو کنید. یک راهنمای محلی برخی از مواد اولیه ناخوانا (مانند آجرهای سخت و بلند کاتسووبوشی) را توضیح می دهد و شما می توانید انواع غذاها و شیرینی های سنتی را بچشید. تورها فرآیند نمونه‌گیری را به تمرینی کمتر ترسناک تبدیل می‌کنند، و همچنین با آموختن یک موضوع بازار را ترک خواهید کرد.کمی در مورد اصول اولیه غذاهای ژاپنی.

رسیدن به آنجا

بازار نیشیکی از ساعت 9 صبح تا 6 بعد از ظهر باز است و بسیاری از مغازه ها چهارشنبه ها بسته هستند. برای رسیدن از ایستگاه کیوتو، از خط مترو Karasuma به ایستگاه Shijo بروید و از دروازه شرقی خارج شوید. بازار نیشیکی به موازات خیابان شیجو-دوری، در شرق از کاراسوما-دوری تا معبد نیشیکی-تنمانگو امتداد دارد.