مسیر 66 در کالیفرنیا: تور رانندگی و سفر جاده ای

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:38

در بسیاری از اوایل قرن بیستم، مسیر 66 راهی بود که بیشتر مردم به کالیفرنیا رفتند. پس از ایجاد آن در سال 1926، راه غرب برای مهاجرانی بود که از کاسه گرد و غبار به امید یافتن کار در مزارع و کارخانه های کالیفرنیا فرار می کردند. پس از جنگ جهانی دوم و آغاز فرهنگ خودرویی جدید آمریکا، مسافرانی که می‌خواستند به گشت و گذار در غرب، بازدید از جاذبه‌ای جدید به نام دیزنی لند یا اقیانوس آرام بپردازند، رفت.

در سال 1985، مسیر 66 از سیستم بزرگراهی ایالات متحده حذف شد، با بزرگراه بین ایالتی گسترده تر و مدرن تر جایگزین شد، اما در آن شش دهه، موقعیتی را به دست آورد که چند نوار آسفالت از آن لذت می برد و به بافت ما منتقل شد. فرهنگ. بزرگراه پس زمینه انگورهای خشم جان اشتاین بک، موضوع آهنگی از بابی تروپ و پس زمینه یک برنامه تلویزیونی دهه 1960 بود. اشتاین بک آن را جاده مادر نامید و نامش ماندگار شد.

چه انتظاری در مسیر 66 در کالیفرنیا وجود دارد

اگر در مسیر 66 در ویلیامز، آریزونا قدم زده اید، یا در خیابان مرکزی آلبوکرکی در نئون ها گشته اید، انتظار نداشته باشید چیزی قابل مقایسه در کالیفرنیا پیدا کنید.

در بخش شرقی کالیفرنیا، بزرگراه بین ایالتی اغلب شهرها را در امتداد جاده مادر دور می زد و آنها را به زوال اجتناب ناپذیر سوق می داد.

در غرب‌تر، رهبران مدنی شهرستان سن برناردینو و لس‌آنجلس تغییراتی را ایجاد کردند که با رویاهای رشد تغذیه می‌شد و با بودجه ایالتی که برای توسعه مجدد در نظر گرفته شده بود، تأمین می‌شد. پروژه‌های خوش‌نیت آنها تمام نقاط عطف مسیر 66 را از بین برد. امروز، خواهید دید که تعداد تابلوهای مسیر 66 از دیدنی های باقی مانده بیشتر است.

دنبال کردن مسیر 66 از طریق کالیفرنیا

در کالیفرنیا، مسیر 66 از مرز آریزونا در نزدیکی نیدلز از طریق بارستو، از طریق شهرستان سن برناردینو، به پاسادنا و از جنوب به لس آنجلس، با فاصله حدود 270 مایلی، می‌گذشت. رانندگانی که امروز همین سفر را انجام می دهند، با I-40، I-15، و I-10 سفر می کنند.

اداره بزرگراه با وجدان همه خروجی های ممکن از I-40 را که به بخشی از مسیر تاریخی 66 منتهی می شود علامت گذاری کرده است و انجمن حفاظت از مسیر 66 کالیفرنیا یک راهنمای مایل به مایل برای ارائه بافت تاریخی دارد.

State Line to Needles to Barstow

مدرن I-40 جایگزین مسیر قدیمی ۶۶ در سراسر مرز آریزونا-کالیفرنیا می شود. منظره بیابانی است: خشک و یکنواخت قهوه ای رنگ. حتی رودخانه کلرادو - که مرز ایالت را تشکیل می دهد - به سختی قابل توجه است.

شهر سوزن

Needles یک نام خاردار برای یک شهر کوچک است - ظاهراً نه به وسیله خیاطی بلکه به قله های تیز و صخره ای بالای دره به دست آمده است.

تابلوهای مسیر تاریخی ۶۶ را در شهر دنبال کنید و چند بقایای آن را خواهید یافت. قابل توجه ترین متل Route 66 است که تابلوی آن یک عکس زیبا می سازد.

جالب ترین قطعه ازسال گذشته در Needles پیش از جاده مادر است. در نزدیکی ریل راه آهن، پوسته هتل زیبای ال گارسس قرار دارد که در سال 1908 برای خدمات رسانی به مسافران در راه آهن سانتافه ساخته شد و بهترین کارآفرین زنجیره ای فرد هاروی محسوب می شود.

Needles to Barstow

راه آسان برای رسیدن از نیدلز به بارستو I-40 است. از همان حومه مسیر قدیمی 66 عبور می کند.

سفرهای جانبی قبل از Barstow

سوزن های گذشته، مسیر قدیمی ۶۶ از I-40 جدا می شود و موازی با خطوط راه آهن است. برخی به این بخش «شهر ارواح» می‌گویند و دلیل خوبی هم دارد: بقایای کمی از گاف، اسکس، دانبی و سامیت.

برای دیدن آنچه باقی مانده است، از I-40 در US Hwy 95 شمالی خارج شوید، سپس در خیابان Goffs به سمت غرب بروید. به I-40 در نزدیکی شهر Fenner باز می گردد، جایی که می توانید مجدداً به I-40 بپیوندید یا به اتصال به بزرگراه National Trails در نزدیکی شهر Essex ادامه دهید.

بزرگراه مسیرهای ملی از طریق آمبوی

اگر بخش شهر ارواح را دور زدید، از I-40 به سمت جاده Mountain Springs در غرب نیدلز خارج شوید. این به زودی نام خود را به بزرگراه ملی تریلز تغییر می‌دهد، که به‌خاطر بزرگراه ساحل به ساحل، مسیر قدیمی 66 نامگذاری شده و اکنون بیشتر بقایای جاده مادر را دنبال می‌کند.

یک چیز عجیب بیابانی که ارتباط چندانی با مسیر 66 ندارد، گرافیتی غیرمعمول در کنار ساحل خاکی در سمت شمالی بزرگراه است. ساخته شده از سنگ، که برخی از آنها به نظر می رسد از جایی دیگر به اینجا منتقل شده اند، مایل ها ادامه دارد.

در دهه 1930، روی و ولما کرول مالک کل شهر آمبوی بودند. امروز تابلوی متل همنام رویهنوز هم با شادی به متل قدیمی اشاره می کند که نیمه بازسازی شده است. پس از تقریباً دور شدن، شهر صاحب جدیدی دارد که توانسته است فروشگاه همسایه را دوباره باز کند. و تابلوی متل قدیمی زمانی که یک آگهی تبلیغاتی تلویزیونی در آنجا فیلمبرداری شد تغییر چهره پیدا کرد.

در پایین جاده دهانه آمبوی قرار دارد که زمانی یک جاذبه گردشگری در مسیر 66 بوده است. 10000 سال از فوران آن می گذرد، اما کف صحرا هنوز با گدازه های سیاه خود پراکنده است.

شهرهای دیگری زمانی در غرب آمبوی قرار داشتند: بغداد، سیبری، و کلوندایک، اما دیگر نیستند.

Old Trails Road از I-40 در نزدیکی Ludlow می گذرد و اگر در آنجا سوار شوید چیز زیادی را از دست نخواهید داد.

شهر بارستو

اگر مسیرهای قدیمی را از طریق داگت به سمت بارستو ادامه دهید، از ایستگاه بازرسی کالیفرنیا که در رمان «انگورهای خشم» جان اشتاین‌بک دیده می‌شود عبور خواهید کرد. این ایستگاه که به عنوان ایستگاه بازرسی کشاورزی ساخته شده است، امروزه برای نگهداری تجهیزات مورد استفاده قرار می گیرد. هنگامی که مهاجران دهه 1930 به بارستو رسیدند، حدود دو سوم آنها به شمال برگشتند تا در کشاورزی کار کنند. بقیه مانند اکثر گردشگران پس از جنگ جهانی دوم به سمت لس آنجلس حرکت کردند.

در Barstow، I-40 به پایان می رسد، با I-15 که مسیر 66 را به لس آنجلس دنبال می کند، کم و بیش ادغام می شود.

از I-40 در خیابان اصلی خارج شوید تا مکان‌های دیدنی مسیر Barstow's Route 66 را ببینید. مک دونالد منحصر به فرد در خیابان اصلی 1161 E (در I-40) از واگن های راه آهن ساخته شده است و مجموعه کوچکی از عکس های قدیمی را در خود جای داده است.

با سفر در امتداد خیابان اصلی شمال، از زمین‌های موتور و متل‌های قدیمی عبور خواهید کرد.از جمله متل ال رانچو (112 E. Main St.)، که در سال 1943 با اتصالات چوبی راه آهن خط راه آهن Tonopah و Tidewater ساخته شد.

یک مسیر انحرافی کوچک در خیابان اول در سراسر پل راه‌آهن به موزه «جاده مادر» مسیر ۶۶ منتهی می‌شود که در کازا دل دزیرتوی بازسازی‌شده، زمانی هتل فرد هاروی قرار دارد.

بارستو و ویکتوریل به پاسادنا

مسیر سریع جنوب غربی از Barstow در I-15 است. برای رفتن به ویکتورویل، از CA Hwy 18 east خارج شوید، سپس به سمت راست در خیابان D بپیچید.

اگر به جای آن از طریق Lenwood و Oro Grande از بزرگراه National Old Trails (W Main در Barstow) عبور کنید، درست قبل از رسیدن به Victorville، جایی که جاده تبدیل به D Street می شود، از یک پل خرپای فولادی ۱۹۳۰ بر روی رودخانه Mojave عبور خواهید کرد.

همچنین از مزرعه بطری درختان نشان داده شده در بالا عبور خواهید کرد.

Victorville and the Cajon Pass

در ویکتورویل، موزه Route 66 را در خیابان 16849 D خواهید دید. به خیابان هفتم بپیچید، که از مرکز شهر می گذرد و از متل New Corral در خیابان هفتم 14643 می گذرد. این خیابان اصلی اصلی، شخصیت اصلی شهر کوچک را که در اوج جاده مادر وجود داشت، حفظ کرده است. خیابان هفتم را دنبال کنید و I-15 را علامت بزنید تا دوباره به آن برگردید.

در غرب ویکتورویل، جاده از روی گذرگاه کاجون می گذرد، آخرین صعود کوه قبل از سقوط به حوضه لس آنجلس. در میانه راه، مسافرخانه سامیت است، یک ایستگاه کنار جاده ای که به خوبی نگهداری می شود که از روزهای اولیه وجود داشته است. برای رسیدن به آن از خروجی Oak Hill خارج شوید.

مسیر قدیمی از شهر Devore می گذشت، اماماندن در I-15 آسان تر است و چیز زیادی از دست نمی رود.

ویکتورویل به پاسادنا

در شهرستان سن برناردینو، مسیر 66 به سمت غرب به سمت اقیانوس حرکت می کند و در امتداد پایه کوه ها تا پاسادنا حرکت می کند. در طول بیشتر مسیر به پاسادنا، مسیر قدیمی ۶۶ اکنون بلوار کوهپایه نامیده می‌شود. برای پیوستن به آن در سن برناردینو، I-215 را به سمت جنوب بروید، از کوه ورنون خارج شوید و آن را به سمت جنوب دنبال کنید.

برای رسیدن به مکان اصلی مک دونالد در خیابان شمالی 1398 در سن برناردینو، از کوه ورنون در خیابان بیس لاین به چپ بپیچید، سپس دوباره در خیابان شمال ای به سمت چپ بروید. این رستوران که قبل از خرید زنجیره همبرگر توسط ری کروک ساخته شده بود، اکنون متعلق به رستوران‌های خوان پولو است و به عنوان موزه فعالیت می‌کند. مسیر خود را معکوس کنید تا به کوه ورنون برگردید و به سمت جنوب ادامه دهید. در خیابان پنجم غربی، به راست بپیچید. پس از انجام یک دویدن کوچک، جاده به بلوار کوهپایه تبدیل می شود.

متل Wigwam، که می‌تواند بهترین مکان اقامتی دوران ۶۶ مسیر در کالیفرنیا باشد، در ۲۷۲۸ W. Foothill قرار دارد. سان برناردینان‌ها آنقدر مسیر 66 را دوست دارند که هر سپتامبر آن را با قرار ملاقات مسیر 66 جشن می‌گیرند.

توسعه شهری تلفات شدیدی را بر روی مناظر مسیر ۶۶ در حوضه لس آنجلس وارد کرد. متأسفانه، تنها چند بیت از معماری کنار جاده باقی مانده است. اینجا و آنجا، یک چشم ناظر ممکن است زمین‌های موتورسیکلت را که تقریباً در کنار مراکز تجاری قرار دارند، انتخاب کند، اما هنوز چند مکان جذاب برای توقف وجود دارد.

در فونتانا، پرتقال بزرگ بونو، یکی از معدود غرفه های کنار جاده ای است که زمانی به مسافران تشنه آب می فروخت. یک پمپ بنزین قدیمی دهه 1920 متروکه در گوشه شمال غربی Foothill وArchibald در Rancho Cucamonga جایی که یک گروه محلی در حال کار برای بازگرداندن آن به حالت اولیه است.

در شهر مونروویا، پمپ بنزین قدیمی در خیابان شامروک 722 (در گردو) بهتر حفظ شده است و هنوز پمپ های خود را دارد. هتل آزتک با نمای تزئین شده خود در 311 W. Foothill قرار دارد. این در سال 1925 در امتداد مسیر 66 ساخته شد. از مونروویا، می‌توانید در بلوار فوت‌هیل ادامه دهید یا از I-210 به پاسادنا بروید

لس آنجلس

مسیر ۶۶ خیابان‌های مختلفی را از پاسادنا دنبال می‌کند، اما برای کسانی که می‌خواهند نگاهی گذرا به شهر داشته باشند، از خروجی I-215 در بلوار سیرا مادره جنوبی خارج شده، سپس بلوار E. Colorado را دنبال کنند. غرب (سمت چپ) از طریق شهر در امتداد مسیر رژه رز، به سمت جنوب به سمت S. Arroyo Parkway بپیچید.

اولین آزادراه

از پاسادنا به جنوب می‌رویم، Arroyo Parkway به CA Hwy 110 تبدیل می‌شود، اولین "آزادراه" در ایالات متحده، که با افتتاح آن در دسامبر 1940 بخشی از مسیر 66 شد.

در یک زمان، مسیر 66 در مرکز شهر لس آنجلس در نزدیکی کافه تریا کلیفتون در گوشه برادوی و هفتم خاتمه یافت، اما بعداً تمدید شد.

بلوار سانتا مونیکا به دریا

پاوریست ها می گویند گوشه لینکلن و المپیک در سانتا مونیکا پایان مسیر است، اما اسکله سانتا مونیکا عنوان پایان "رسمی" مسیر 66 را یدک می کشد. از مرکز شهر به سمت غرب می رویم، بلوار سانتا مونیکا امروزی به سمت غرب می رود. شما آنجا هستید.

در US Hwy 101 شمالی از شماره 110 خارج شوید، سپس در بلوار سانتا مونیکا به سمت غرب خارج شوید تا مسیر قدیمی 66 را از طریق هالیوود غربی دنبال کنید، جایی که کسب و کارهای محلی قدیمی را زنده نگه می دارند.سنت جاده تابلوهای نئونی بزرگ. تعداد کمی از کسب و کارها از روزهای قدیم باقی مانده اند، اما در طول مسیر، از کنار Barney's Beanery، یک بار، و رستوران در گوشه ای از بلوار La Cienega عبور خواهید کرد. که از روزهای اولیه وجود داشته است و ساختمان تاریخی شناخته شده کافه فورموسا، که در دهه 1930، درست در غرب بلوار La Brea افتتاح شد.

بلوار سانتا مونیکا شما را از طریق بورلی هیلز، غرب لس آنجلس و شهر سانتا مونیکا در راه رسیدن به اقیانوس خواهد برد. وقتی به خیابان اوشن رسیدید به چپ بپیچید تا به انتهای «رسمی» مسیر 66 در اسکله سانتا مونیکا برسید.