5 موزه پاریس در ساختمان‌های خیره‌کننده قرار دارند

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:24

با داشتن تعداد غیرمعمولی از موزه‌های در کلاس جهانی - از لوور تا کاخ توکیو - پاریس به دلیل مجموعه‌های هنری زیبایش در سرتاسر جهان شناخته می‌شود. اما در برخی موارد، شاهکارهایی که در داخل منتظر هستند، تنها کارت های قرعه کشی برای بازدیدکنندگان نیستند. این 5 موزه پاریسی به دلیل ساختمان هایی که آنها را در خود جای داده اند نیز قابل توجه هستند: سازه های باشکوهی که معماری غیرمعمول یا استادانه آنها به تنهایی آنها را به آثار هنری تبدیل می کند. آنها که اغلب توسط معماران مشهور طراحی می شوند، زیبایی و پیچیدگی را به چشم انداز شهر می بخشند و مرتباً مجموعه های موزه را به روش های جالب و مناسب قاب می کنند. برای یافتن مکان هایی که می توانید در معماری نفس گیر انتخاب کنید، ادامه دهید و همزمان برخی از بهترین موزه های پایتخت فرانسه را کاوش کنید.

Centre Georges Pompidou

مطمئناً یکی از ساختمان های عجیب و غریب که تبدیل به بخشی نمادین از منظر شهری پاریس در قرن بیستم شده است، مرکز ژرژ پمپیدو یک ایستگاه ضروری برای طرفداران معماری پس از جنگ است.

طراحی مشترک معماران رنزو پیانو و ریچارد راجرز، سازه‌ای که اکنون مشهور است، زمانی که برای افتتاحیه مرکز فرهنگی در سال 1977 رونمایی شد، بسیار بحث برانگیز بود.روزنامه فیگارو حتی اعلام کرد که «پاریس هیولای خودش را دارد، درست مانند هیولای لوچنس». این ساختمان رنگارنگ که به گونه‌ای شبیه اسکلت‌هایی است که خون، آب و دیگر مایعات حیاتی در آن جریان دارد، طراحی شده است، هنوز هم مخالفان خود را دارد. اما برای بسیاری، این یک پیروزی طراحی با فناوری پیشرفته است.

پیانو و راجرز، با هدف ایجاد ساختمانی که شبیه هیچ ساختمان دیگری در جهان نباشد و به یک فضای عمومی واقعی برای فرهنگ، اوقات فراغت و گردهمایی تبدیل شود، هنگام طراحی آن یک روحیه دموکراتیک در ذهن داشتند. بارزترین ویژگی ساختمان احتمالاً فضای بدون وقفه آن از طبقه تا طبقه است: هیچ سازه باربری بین طبقات وجود ندارد که کاملاً منعطف هستند و می توانند به راحتی توسط متصدیان برای نمایشگاه ها یا رویدادهای خاص سازماندهی یا تقسیم شوند.

به جای اشغال فضای داخلی همانطور که معمولاً انجام می شود، سازه های باربر در خارج از ساختمان قرار می گیرند، کمی شبیه به یک اسکلت بیرونی.

کد رنگ پیچیده ای در سرتاسر وجود دارد: لوله های آبی نشان دهنده هوای در حال گردش است. زرد مخفف برق است. سبز برای آب؛ و قرمز برای افراد در حال گردش (آسانسورها و پله‌های برقی در لوله‌های دوم قرار دارند).

حدود 15000 تن فولاد و شیشه برای ایجاد ساختار ماموت مورد استفاده قرار گرفت که اکنون به طور گسترده توسط پاریسی ها به عنوان قلب و روح مرکز پاریس شناخته می شود. به نظر می رسد که دیدگاه اتوپیایی معماران به طور غیرعادی موفقیت آمیز بوده است: مرکز پمپیدو یا "Beaubourg" که در محلی شناخته می شود، یک مرکز فرهنگی، موزه و کتابخانه عمومی است که به طور روزانه توسطشهروندان از همه اقشار این به بخشی ضروری از فرهنگ پاریس تبدیل شده است، و نه تنها برای افراد مرفه.

موزه هنر مدرن و مناظر پانوراما

موزه ملی هنر مدرن با شاهکارهایی از هانری ماتیس، پل کلی، پابلو پیکاسو، واسیلی کاندینسکی، رنه ماگریت، نیکی دو سن فال، و تعداد بی‌شماری دیگر از هنرمندان کلیدی قرن 20 و 21، مجموعه دائمی که دائماً تجدید می شود به دلیل وسعت و اهمیت آن در جهان شهرت دارد. فضاهای نمایشی مطبوع و روشن به شما این امکان را می دهد که از ساختار منحصر به فرد ساختمان در هنگام تماشای آثار هنری باشکوه موجود در آن قدردانی کنید و همچنین مناظری به یاد ماندنی از پاریس را نیز ارائه می دهند.

در نهایت، از پله‌های برقی محصور در لوله (کمی کلاستروفوبیک) تا بالای سطح بالا بروید تا از قهوه، ناهار یا شام در ژرژ، رستوران پشت بام با برخی از بهترین مناظر پانوراما از پاریس لذت ببرید. از این بالا، می‌توانید بیشتر ساختمان‌های نمادین دیگر شهر را ببینید، از برج ایفل و کلیسای جامع نوتردام گرفته تا Sacre-Coeur در گردنه مون‌مارتر.

Fondation Louis Vuitton

یک مرکز خصوصی جدید برای هنر معاصر در پاریس که درهای خود را در سال 2014 به روی عموم باز کرد، Fondation Louis Vuitton به نام سازنده نمادین لوازم جانبی لوکس نامگذاری شده است. اما طرحی از معمار مشهور آمریکایی فرانک گری، که به دلیل الهام گرفتن از اشکال ارگانیک موجود در طبیعت شناخته شده است، در حال حاضر نظر عموم مردم پاریس را جلب کرده است که در ابتدا همیشه دیوانه معاصر نبودند.آزمایش.

تقریباً به نظر می رسد که گویی مستقیماً به بادهای آینده متمایل شده است، این ساختمان دستگیر کننده، یک کشتی فولادی و شیشه ای را با 12 بادبان خمیده به بیرون تداعی می کند، از 3600 صفحه شیشه ای مجزا و 19000 صفحه ساخته شده است. پانل های داکتال، فرم تقویت شده از بتن. در آن فضایی آینده‌نگر و تقریباً عصر فضا دارد، با این حال گری به همان اندازه از استفاده زیبا از شیشه در سالن‌های نمایشگاهی Belle-Epoque مانند Grand Palais الهام گرفته است..

علاوه بر تعبیر قایق بادبانی آینده نگر، دیگران ممکن است در ساختمان یک صدف براق و سفید شده یا شاید مجموعه ای از امواج شیشه ای را ببینند که در دریا می شکند. آنچه مسلم است این است که این افزوده جدیدتر به صحنه هنرهای معاصر پاریس آن را بیش از پیش پر جنب و جوش کرده است و شهری را که کمی ساکن و قدیمی تلقی می شد، دوباره انرژی بخشیده است.

جمعیت به نمایشگاه‌هایی در Fondation که در لبه سرسبز Bois de Boulogne، یکی از بزرگ‌ترین پارک‌ها و فضاهای سبز پاریس قرار دارد، هجوم آورده‌اند. در داخل، فضاهای نمایشگاهی غرق در نور هستند و رستوران خوش خوراکی، با ماهی های نارنجی اش که از سقف آویزان شده و همچنین توسط گری طراحی شده است، محیطی بی نظیر برای یک ناهار معمولی یا شام رسمی تر ایجاد می کند.

موزه کوای برانلی

یکی دیگر از تازه واردان نسبتاً تازه وارد پایتخت فرانسه، این موزه گسترده و مرکز فرهنگی اختصاص داده شده به هنر و فرهنگ از آسیا،آفریقا، اقیانوسیه و قاره آمریکا یکی از خیره کننده ترین سازه های جدید شهر را به رخ می کشد.

طراحی شده توسط معمار سرشناس فرانسوی ژان نوول و به سفارش رئیس جمهور سابق فرانسه ژاک شیراک، موزه Quai Branly برای گنجاندن حدود 300000 اثر هنری و سایر آثار باستانی از ده ها فرهنگ ساخته شد. این سازه که بر روی پایه‌ها ایستاده و در پنج سطح قرار دارد، حول چندین جعبه رنگارنگ که بر روی نمای شیشه‌ای و فلزی اصلی آویزان شده‌اند، بنا شده است و فضاهای نمایشگاهی صمیمی‌تری را در نمای بزرگ‌تر و بازتر ایجاد می‌کند. برای دسترسی به فضای اصلی نمایشگاه، بازدیدکنندگان از باغ‌های داخلی سرسبز هدایت می‌شوند و فضاها و طاقچه‌های متنوع موزه تنها از طریق یک فرآیند کاوش فردی رونمایی می‌شوند. شفافیت و عدم شفافیت در هم تنیده شده اند تا حسی رقابتی از باز بودن و رازداری ایجاد کنند، که مطابق با مأموریت موزه برای آغاز بازدیدکنندگان به فعالیت های هنری و فرهنگی خارج از غرب است. بدون بحث نبود - بسیاری موزه را متهم کرده اند که با غیرغربی ها به عنوان "عجیب" برخورد می کند و عصر قدرت استعماری را تجلیل می کند - اما طراحی بدون شک جالب و ارزش دیدن است.

دیوار سبز

Branly همچنین به دلیل "دیوار زنده سبز" عظیم خود که به معنای واقعی کلمه بر بالای ساختمان معلق است، با مساحت بیش از 2600 فوت مربع، شناخته شده است. این دیوار توسط گیاه شناس و محقق پاتریک بلان طراحی شده است و 1500 گیاه از 150 گونه مختلف را در خود جای می دهد - یک اکوسیستم زنده واقعی که بر روی یک موزه معلق است. سرخس، زنبق، فوشیا و بیدجزو سبزها هستند.

رستوران پانوراما روی پشت بام

رستوران روی پشت بام در Quai Branly، Les Ombres، نیز توسط ژان نوول طراحی شده است و چشم اندازهای باشکوهی از شهر، از جمله برج ایفل، که به طرز شگفت انگیزی نزدیک است، ارائه می دهد. اینجا مکانی ایده آل برای صرف غذای رمانتیک در پایتخت است.

برای اطلاعات بیشتر در مورد موزه و رزرو بلیط یا میز، به وب سایت رسمی مراجعه کنید.

Grand Palais

این چیزی است که ما آن را "پیرمرد اما خوب" می نامیم. یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های معماری بل اپوک در اروپا، فضای نمایشگاهی وسیعی که به عنوان کاخ بزرگ شناخته می‌شود، هنوز هم عظمت پاریس قرن بیستم را تأیید می‌کند.

با پانل‌های شیشه‌ای زیبا و فلزکاری‌های سبز روشن، درست به موقع برای نمایشگاه جهانی ۱۹۰۰ در پاریس افتتاح شد، که نمادی از دگرگونی مدرن جسورانه شهر است. پس از دهه‌ها بی‌توجهی در اواسط قرن بیستم، در اوایل قرن بیست و یکم به طور کامل بازسازی شد و از آن زمان به یکی از جذاب‌ترین مکان‌های شهر برای نمایشگاه‌های موقت و همچنین FIAC، نمایشگاه بین‌المللی هنر معاصر تبدیل شده است.

اگر علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد پایتخت فرانسه در دوران بل اپوک هستید، این یک توقف ضروری در برنامه سفر شما است - در کنار کاوش در فروشگاه های قدیمی Printemps و Galeries Lafayette، که دارای ساختمان های خیره کننده نیز هستند. از دوره.

برایاطلاعات بیشتر در مورد Grand Palais، به وب سایت رسمی مراجعه کنید.

موسسه جهان عرب: ادغام طراحی مدرن و سنتی

آخرین اما مطمئناً نه کم‌اهمیت، Institut du Monde Arabe (موسسه جهان عرب) یکی از زیباترین و جالب‌ترین ساختمان‌هایی است که محله قدیمی لاتین در ساحل چپ را زیبا کرده است. اگر این منطقه به خاطر آغشته به سنت های قدیمی جهان شناخته شده است، این مؤسسه چشم اندازهای تازه و سبکی جسورانه معاصر و بین فرهنگی را به منطقه می آورد.

واقع در سواحل رودخانه سن، موسسه فرهنگی اختصاص یافته به هنرها و سنت های خاورمیانه و شبه جزیره عربستان توسط ژان نوول طراحی شده است (به کار دیگر او در مورد موزه برانلی در بالا مراجعه کنید). نمای شیشه ای و فلزی خیره کننده آن، با پانل های فلزی متحرک با طرح های پیچیده که سنت های موزاییکی فرهنگ هایی از جمله مراکش و ترکیه را تداعی می کند، یکی از متمایزترین و بدیع ترین نمای شهر است. همانطور که پانل ها به آرامی روی صفحه پشت شیشه حرکت می کنند، چشم تغییرات ظریفی را در نور و سایه درک می کند که باعث می شود نما کمی شبیه سراب بیابانی پرآب به نظر برسد.

در داخل، نور فیلتر شده ای که از بیرون به داخل جریان می یابد به منظور تداعی کننده اصول طراحی است که سبک های معماری سنتی تا اسلامی هستند.

برنامه‌های جالب و دائماً تازه‌شده این مرکز از نمایشگاه‌ها، فیلم‌ها و رویدادهای دیگر به بازدیدکنندگان نگاهی عمیق به فرهنگ و هنر می‌دهد.سنت‌هایی از سراسر جهان عربی، در حالی که چای‌خانه پانوراما در طبقه 9، هم استراحتی آرامش‌بخش از شهر و هم چشم‌اندازهای باشکوهی از رودخانه سن و شهر فراتر از آن را ارائه می‌دهد. وقتی می‌خواهید از مسیر شکست خورده‌ای در پاریس خارج شوید، مطمئناً این مکان ارزش توجه دارد.