تاریخ کوتاه نیواورلئان، لوئیزیانا

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:21

رابرت د لا سال در دهه 1690 مدعی قلمرو لوئیزیانا برای فرانسوی ها شد. پادشاه فرانسه برای ایجاد مستعمره در قلمرو جدید، مالکیتی به شرکت غرب، متعلق به جان لاو، اعطا کرد. قانون، ژان باپتیست لو موین، سیور دو بینویل را به عنوان فرمانده و مدیر کل مستعمره جدید منصوب کرد.

Bienville خواهان مستعمره ای در رودخانه می سی سی پی بود که به عنوان بزرگراه اصلی تجارت با دنیای جدید عمل می کرد. بومیان آمریکایی Choctaw Nation به Bienville نشان دادند که با ورود به دریاچه Pontchartrain از خلیج مکزیک و سفر در Bayou St. John به محلی که شهر اکنون در آن قرار دارد، از آب های خائنانه در دهانه رودخانه می سی سی پی دوری کند.

در سال 1718، رویای شهر بینویل به واقعیت تبدیل شد. خیابان های شهر در سال 1721 توسط آدریان دو پاوگر، مهندس سلطنتی، به دنبال طراحی Le Blond de la Tour طراحی شد. بسیاری از خیابان ها به نام خانه های سلطنتی فرانسه و قدیسین کاتولیک نامگذاری شده اند. برخلاف تصور عمومی، خیابان بوربون به خاطر مشروبات الکلی نامگذاری نشده است، بلکه به نام خانه سلطنتی بوربون، خانواده ای که در آن زمان تاج و تخت را در فرانسه اشغال کرده بودند، نامگذاری شده است.

اسپانیایی

شهر تا سال 1763 که مستعمره به اسپانیا فروخته شد تحت حاکمیت فرانسه باقی ماند. دو آتش سوزی بزرگ و نیمه گرمسیریآب و هوا بسیاری از ساختارهای اولیه را ویران کرد. نیواورلئانیایی های اولیه به زودی ساختن با سرو بومی و آجر را آموختند. اسپانیایی ها قوانین ساختمانی جدیدی را وضع کردند که به سقف های کاشی و دیوارهای آجری بومی نیاز داشتند. قدم زدن در محله فرانسوی امروز نشان می‌دهد که معماری واقعاً اسپانیایی‌تر از فرانسوی است.

آمریکایی ها

با خرید لوئیزیانا در سال 1803، آمریکایی ها آمدند. این تازه واردان به نیواورلئان توسط کریول‌های فرانسوی و اسپانیایی به عنوان افراد خشن و بی‌فرهنگی کم‌کلاس و بی‌فرهنگ که برای جامعه عالی کریول‌ها مناسب نبودند، تلقی می‌شدند. اگرچه کریول ها مجبور شدند با آمریکایی ها تجارت کنند، اما آنها را در شهر قدیمی نمی خواستند. خیابان کانال در لبه رودخانه محله فرانسوی ساخته شد تا آمریکایی‌ها را از آن دور نگه دارد. بنابراین، امروز، هنگامی که از خیابان کانال عبور می کنید، متوجه شوید که تمام خیابان های قدیمی به «خیابان ها» با نام های مختلف تغییر می کنند. در بخشی است که ترامواهای قدیمی می چرخند.

ورود هائیتی ها

در اواخر قرن هجدهم، شورشی در سنت-دومینگ (هائیتی) تعدادی پناهنده و مهاجر را به لوئیزیانا آورد. آنها صنعتگران ماهری، تحصیلکرده و نشان خود را در سیاست و تجارت گذاشتند. یکی از این تازه واردان موفق جیمز پیتوت بود که بعدها اولین شهردار نیواورلئان شد.

آزادگان رنگین پوست

از آنجایی که کدهای کریول نسبت به بردگان کمی لیبرالتر از آمریکایی ها بود و تحت شرایطی به برده اجازه می داد آزادی را بخرد، در نیو "آزاد رنگین پوست" زیادی وجود داشت.اورلئان.

به دلیل موقعیت جغرافیایی و ترکیبی از فرهنگ ها، نیواورلئان شهری منحصر به فرد است. گذشته او هرگز از آینده اش دور نیست و مردمش وقف این هستند که او را شهری بی نظیر نگه دارند.