بررسی پرواز: کلاس تجاری ANA در بوئینگ 777-300ER

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:10

در اواسط سال ۲۰۱۹، All Nippon Airways که پروازهای مستقیم به توکیو از ۹ شهر مختلف ایالات متحده ارائه می‌کند، کابین‌های کلاس اول و تجاری جدیدی را طراحی کرد که توسط معمار مشهور ژاپنی، کنگو کوما، طراحی شده بود. کابین های جدید با الهام از میراث ژاپنی و طراحی غربی، به ترتیب با نام های "سوئیت" و "اتاق" پرواز خود را بین فرودگاه جان اف کندی نیویورک و فرودگاه هاندا توکیو در بوئینگ 777-300ER آغاز کرده اند.

در حال حاضر، کلاس‌های خدمات جدید فقط در پروازهایی به مقصد توکیو از فرانکفورت، لندن هیترو، و شهر نیویورک در دسترس هستند، اگرچه مسیرهای بیشتری باید به زودی آغاز شوند. این خط هوایی که یکی از اعضای Star Alliance است، به بیش از 50 شهر دیگر در سراسر جهان نیز پرواز می کند و به بخش بزرگی از آسیا و اروپا، علاوه بر ایالات متحده، خدمات رسانی می کند

تجربه زمینی

با رسیدن به ترمینال 7 JFK، هیچ مشکلی برای بررسی و عبور از امنیت نداشتم. میزهای خدمات خطوط هوایی در وسط ترمینال قرار دارند.

به دلیل فقدان سالن استراحت توسط ANA در JFK، مسافران قبل از پرواز به سالن کلوپ British Airways که شامل اسپای Elemis است دسترسی دارند. با مساحت 22000 فوت مربع، سالن کاملاً جادار با صندلی‌های فراوان به نظر می‌رسد - که خوب است زیرا می‌تواند در عصرها بسیار شلوغ باشد، به خصوص در هنگام پذیرایی.به مسافران اروپایی انتخاب غذا در سالن کمی پراکنده است و در طول بازدید من فقط چند سوپ و ساندویچ انگشتی موجود است. باری وجود دارد که آبجو، شراب، شامپاین، و کوکتل سرو می‌کند.

سوار شدن سریع و کارآمد بود و ANA فرآیند را در حدود 20 دقیقه به پایان رساند. نکته منفی این سفر عجولانه نبود نوشیدنی قبل از پرواز است، اگرچه خدمه هواپیما بلافاصله پس از پرواز با سینی آب پرتقال یا شراب گازدار ظاهر شدند.

کابین و صندلی

کلاس تجاری روی 777 در پیکربندی صندلی پلکانی 1-2-1 چیده شده است، با تقسیم‌کننده‌هایی بین صندلی‌های وسط که می‌توانید در صورت پرواز با یک همراه، آن‌ها را رها کنید.

کابین چهار حمام اختصاصی داشت که هر کدام دارای امکاناتی مانند دهانشویه، خمیر دندان، و مسواک بودند. توالت‌های حمام مانند توالت‌هایی بودند که انتظار می‌رفت در ژاپن پیدا کنید و قیمت آن‌ها به آن اضافه شده بود. کنگو کوما، طراح، حس «خانه دور از خانه» را به کابین‌ها آورده است و صندلی‌ها را با سه روکش چوبی مختلف که از خانه‌های مدرن ژاپنی الهام گرفته شده‌اند - چوب رز و خاکستر سبک و تیره ژاپنی، تکمیل می‌کند. روکش‌های چوبی به کل کابین یک حس خانه‌نشینی عالی می‌دهد که ارزش آن را دارد که «اتاق» نامیده شود.

صندلی با عرض ۳۸ اینچ بیشتر شبیه نیمکت است. این در ساعات بیداری عالی است زیرا فضای کافی برای قرار دادن لپ تاپ یا کارهای دیگر برای لحظه ای وجود داشت. هنگام استراحت، اتاق اضافی بیشتر شبیه خوابیدن در یک تخت واقعی بود.

علاوه بر این، جای پا 13 اینچی به اندازه آن باریک نیستسایر پیشنهادات صاف دراز کشیدن، به شما فضایی می دهد تا در هنگام خواب پاهای خود را تنظیم کنید و احساس انقباض نکنید. هنگامی که کابین در حالت درازکش قرار دارد، اندازه تخت 71 اینچ است که برای بسیاری از افراد مناسب است، اگرچه هر فردی بالای شش فوت ممکن است مجبور شود زانوهای خود را کمی خم کند.

خود محفظه صندلی به طور استثنایی خصوصی است و مانند اتاق خودش است. با فشار دادن یک دکمه، درب دو قسمتی بسته می شود، یک قسمت افقی و دیگری عمودی. شکاف کوچکی بین این دو وجود دارد، اما حس حریم خصوصی باقی می ماند. برای کسانی که روی صندلی‌های پنجره نشسته‌اند، سایه‌بان‌های الکترونیکی پنجره با لمس یک دکمه کار می‌کنند، یکی پرده‌های آکاردئونی را می‌کشد و دیگری سایه روشن کامل را می‌کشد. به مسافران دو بالش و همچنین یک لحاف با نام تجاری Nishkawa همراه با تشک داده می شود. من فکر می کردم که لحاف بسیار گرم و راحت است، اما ناامید شدم که به من لباس خواب پیشنهاد نشد، حتی اگر ANA ظاهراً آنها را در کلاس تجاری ارائه می دهد - که این روزها در مسیرهای طولانی بین المللی نادر است.

صندلی همچنین دارای یک محفظه دربسته با یک آینه است که در آن منوها و اطلاعات مربوط به سرگرمی‌های داخل پرواز نگهداری می‌شوند، و در اینجا فضای کافی برای یک کتاب یا دستگاه کوچک‌تر وجود دارد. میز سینی از زیر تلویزیون بیرون آمده است. این میز با ابعاد 24 اینچ عرض و 15 اینچ طول، برای یک لپ تاپ متوسط به اندازه کافی بزرگ است.

کنترل‌های صندلی دقیقاً زیر میز با تنظیمات از پیش تعیین شده برای دراز کشیدن، ناهارخوری و کاملاً ایستاده قرار دارند. مستقیماً در زیر این سوئیچ ها یک سری از کلیدهای چراغ بسیار جالب با برند پاناسونیک وجود دارد که فقط برای خطوط هوایی طراحی شده اند. شرکت هواپیمایی می گویدنورپردازی از طلوع طبیعی خورشید الهام گرفته شده است و به بهبود راحتی و راحتی در هنگام خواب، مطالعه و غذا خوردن کمک می کند. من معمولاً حتی از نورپردازی در پرواز استفاده نمی‌کنم، اما متوجه شدم که این نور برای چشم‌ها آسان‌تر است. دو چراغ در دو طرف صندلی، به همراه یکی نزدیک‌تر به مانیتور برای میز سینی، و دو چراغ دیگر در بالای صندلی قرار دارند.

سرگرمی و امکانات حین پرواز

هر مجموعه بیزینس کلاس مجهز به یک مانیتور عظیم ۲۴ اینچی است که اولین ارائه دهنده ۴k در هنگام پرواز در جهان است. درست در کنار مانیتور یک پریز برق و پریز USB شارژ سریع به همراه یک پورت HDMI وجود دارد. در حالی که ممکن است بسیاری از HDMI ارائه شده برای اتصال لپ‌تاپ‌های خود استفاده کنند، من آرزو می‌کردم که ای کاش پلی‌استیشن 4 خود را برای پروازهای طولانی می‌آورم. یک خروجی USB اضافی روی دسته قرار دارد. می‌توانید انتخاب کنید که مانیتور را با صفحه لمسی آن کنترل کنید، یا وقتی در رختخواب استراحت می‌کنید، گوشی صفحه لمسی همراه آن نزدیک است.

در حالی که کیفیت صفحه نمایش بی بدیل است، سرگرمی در پرواز مطمئناً همینطور است. تنها تعداد انگشت شماری از فیلم های وسترن موجود بود، اما خوشبختانه، همه آنها جدید بودند. در پرواز اواسط نوامبر 2019، «روزی روزگاری… در هالیوود» و «مرد عنکبوتی: دور از خانه» را تماشا کردم. تلویزیون زنده نیز در دسترس است، اما کانال ها نیز محدود بودند. برای استفاده از هدست خودتان به یک آداپتور دو شاخه نیاز دارید، اگرچه جفت ارائه شده قابل سرویس بود.

Wi-Fi برای خرید به تدریج در دسترس بود، با قیمت‌هایی که از 6.95 دلار برای 30 دقیقه شروع می‌شد تا یک برنامه کامل پرواز با هزینه کاملاً معقول.$21.95.

یک کیت رفاهی با مارک Globe-Trotter ارائه شد که شامل ماسک چشم، مسواک، گوش گیر، کرم صورت، و لوسیون بود.

غذا و نوشیدنی

شاید جای تعجب نباشد که ANA واقعاً با انتخاب غذا و نوشیدنی آن را ثابت می کند. همانطور که در بالا ذکر شد، در حالی که هیچ نوشیدنی قبل از حرکت وجود نداشت، اما شراب گازدار مدت کوتاهی پس از بلند شدن سرو شد. رزرو Duval-Leroy Brut, که با قیمت حدود 41.99 دلار به فروش می رسد، در طول پرواز ارائه شد.

برای شام، بروشورها می توانند بین وعده های غذایی ژاپنی و غربی انتخاب کنند. من غذای غربی را انتخاب کردم. شام با چند کاناپه نخودی سرگرم کننده، سالاد کرفس با اردک دودی و یک توپ پسته انگور و پنیر خامه ای شروع شد. پیش غذا ماهی سالمون دودی و کاپرز با پروشوتو بود و سپس سوپ ذرت گرم بود.

غذای اصلی من یک فیله از گوشت گاو پرایم پخته شده با سس پورسینی و پانچتا بود. من استیک را با Main Street Winery Cabernet Sauvignon جفت کردم. برای دسر، تیرامیسو و پودینگ چای سبز و همچنین یک دوره پنیر موجود بود. مجموعه ای از مشروبات الکلی نیز در دسترس بود، از جمله انواع ویسکی های ژاپنی بسیار خوب، مانند هیبیکی هارمونی.

در طول پرواز، لقمه های کوچکی در دسترس بود، از سوپ ذرت همانطور که در بالا ذکر شد تا رشته فرنگی ژاپنی Udon که با تمپورا مخلوط سبزیجات و میگو تزئین شده بود. یکی از نکات برجسته، کاری و برنج بخارپز ANA است.

تنها شکایت؟ زمان و طول سرویس شام. زمان انتظار قابل توجهی وجود داشتبین هر یک از دوره های من، و به خصوص قبل از دوره اصلی. جدای از تاخیرها، خدمات دقیق و دوستانه بود.

سرویس

فقدان سرویس قبل از برخاستن از زمین یک نقطه ضعف کوچک بود، اما اگر سریعتر سوار شوید و در هوا باشید، معامله وحشتناکی نیست. سرويس غذا بيش از حد انتظارم طول كشيد و هر ظرف به صورت جداگانه روي صندلي هر مسافر آورده شد. من توانستم یک فیلم کامل را در مدت زمان صرف غذا تماشا کنم. با توجه به طول پرواز، دقیقاً زمان خواب من را کاهش نداد، اگرچه ممکن است برای کسانی که به دنبال به خواب رفتن اندکی پس از بلند شدن هستند آزاردهنده باشد. به طور کلی، در طول پرواز، خدمات دوستانه اما محفوظ بود.

نمایش کلی

"اتاق" واقعاً مانند اقامت در یک هتل بوتیک برای یک شب است - یک امتیاز بزرگ برای یک مسافت 14 ساعته. از ورودی هواپیما، که یادآور لابی است تا حفظ حریم خصوصی و توجه به جزئیات خود کابین، همه چیز به گونه ای بالا می رود که احساس کنید حتی در یک لوله فلزی نیستید که در هوا پرتاب می شود. خوب یا بد، این امر به جنبه های دیگر پرواز مانند زمان غذا خوردن طولانی می رسد. مانیتور 4k در مقایسه با سایر آپشن‌های اپراتور شبیه یک IMAX بود و می‌ترسم مادام‌العمر مرا خراب کرده باشد. به طور کلی، این یکی از بهترین گزینه‌های کلاس تجاری در حال حاضر است.