بهترین 12 پیاده روی در نپال

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:36

نپال به دلیل مسیرهای پیاده روی خود مشهور است و دلایل خوبی نیز دارد: مناظر کوه و تپه بی نظیر است، زیرا نپال خانه هشت کوه از چهارده بلندترین کوه جهان است. زیرساخت متفاوت است، اما عموماً سالم است، و فرهنگ نپالی ترکیبی جذاب از سنت‌های هندو و بودایی است.

بسیاری از مسافران بالقوه به نپال در مورد سفر کمپ اصلی اورست و پیست آناپورنا شنیده اند. این سفرهای کلاسیک و محبوب مطمئناً ارزشمند هستند. آنها همچنین تمایل دارند در فصول اوج شلوغ شوند. برای یافتن دره‌ها و مناظر آرام‌تر که کمتر تحت تأثیر گردشگری قرار گرفته‌اند، لازم نیست از مسیرهای اصلی دور شوید.

علی رغم برخی تصورات غلط، برای شروع یک پیاده روی یا پیاده روی در نپال، لازم نیست یک ورزشکار فوق العاده باشید. بین کوهنوردی و پیاده روی تفاوت زیادی وجود دارد. تناسب اندام و تحرک متوسط مورد نیاز است زیرا بیشتر مسیرهای نپالی ناهموار و سربالایی هستند. با این حال، هر کسی که به طور منظم ورزش می کند، باید پیاده روی در نپال را بدون دردسر زیاد مدیریت کند. در اینجا برخی از بهترین مسیرها آمده است.

Langtang Valley

دره Langtang تقریباً یک روز با ماشین از شمال شرقی کاتماندو فاصله دارد وپارک ملی Langtang مرز تبت را لمس می کند. این یک منطقه پیاده‌گردی کاملاً محبوب است زیرا از کاتماندو قابل دسترسی است و نیازی به پرواز به سمت مسیر نیست یا روزهایی که در سفر زمینی قبل از شروع پیاده‌روی سپری می‌کنید. روستای لنگتانگ، در اعماق دره، بر اثر رانش زمین ناشی از زلزله در آوریل 2015 ویران شد اما در حال بهبود است.

یک مسیر معمولی این است که از Syabrubesi، در نزدیکی Dunche شروع کنید، و دو تا سه روز از دره رودخانه تا سر دره در Kyanjin Gompa Langtang Lirung و Langtang Ri بیش از 23000 فوت بالا بروید. از کیانجین گومپا، می‌توانید سفرهای جانبی به چشم‌انداز بالای دهکده و یخچال طبیعی کمی بالاتر از دره داشته باشید. کیانجین گومپا در ارتفاع 12467 فوتی قرار دارد. راهپیمایی دره لانگ تانگ یک مسیر رفت و برگشتی است، به این معنی که شما از همان مسیر برمی گردید. بودجه هفت روز بازگشت از کاتماندو، حداقل.

پیاده روی های عالی دیگر را می توان در منطقه Langtang انجام داد. مسیر میراث Tamang مسیری متفاوت از Syabrubesi را دنبال می کند، از ارتفاع زیاد بالا نمی رود و به طور خاص بر فرهنگ مردم Tamang تبتی منطقه تمرکز دارد. راهپیمایی گوساینکوندا همچنین از مسیر اصلی دره لانگ‌تانگ منحرف می‌شود و به سمت دریاچه مقدس، آبی روشن و در ارتفاعات بلند گوساینکوندا منتهی می‌شود.

موستانگ بالایی

موستانگ بالایی در سایه باران هیمالیا، در "سمت دیگر"، در لبه فلات تبت قرار دارد. این بدان معنی است که چشم انداز و آب و هوا با بسیاری از مناطق دیگر نپال کهدر سمت جنوبی هیمالیا قرار دارد. این فرهنگ نیز به طور مشخص تبتی است. از آنجایی که بادهای موسمی را تجربه نمی‌کند، که مانع از حرکت به سمت شمال و رسیدن به موستانگ توسط کوه‌ها می‌شود، می‌توان در زمانی که دیگر نقاط نپال در حال فروپاشی است به اینجا سفر کرد.

Trekkers در مسیر Annapurna پس از عبور از Thorung La از موستانگ پایینی عبور می کنند. اما موستانگ بالایی فراتر از آن قرار دارد. کاگبنی مرز را مشخص می کند و پس از این استقرار، مسافران خارجی باید مجوز ویژه (پرهزینه) سفر در موستانگ بالا را داشته باشند و همراه با راهنما باشند.

پس از پرواز از پوخارا به جومسوم (یا پیمودن مسیر زمینی ناراحت کننده)، معمولاً پنج روز طول می کشد تا 30 مایلی تا Lo Manthang، پایتخت باستانی حصاردار پادشاهی Lo، و سپس دوباره برگردید. Lo Manthang در 12،589 فوت است. این منظره با هر چیزی که بیشتر مسافران قبلا دیده‌اند، با دره‌های رودخانه‌ای وسیع، کوه‌های بایر، و غارهای قدیمی گوشه‌نشین که در صخره‌ها حفر شده‌اند، متفاوت است.

Upper Dolpo

منطقه دیگری در سایه باران هیمالیا، Upper Dolpo برای رفتن به آن حتی بیشتر از موستانگ بالایی ماجراجویی است و به مجوز ویژه و راهنما نیاز دارد. تعداد کمی از کوهنوردان از اینجا به غرب نپال می‌آیند، اما کسانی که این کار را می‌کنند با مناظر کوهستانی دست‌نخورده، مسیرهای خالی و فرهنگ برگرفته از تبت پاداش می‌گیرند. دوستداران کتاب ممکن است دولپو را از سفرنامه کلاسیک پیتر ماتیسن، "پلنگ برفی" بشناسند.

زیرساخت‌های گردشگری در دولپو بالا ناچیز است، بنابراینلازم است در یک تور سازماندهی شده پیاده روی کنید و چادر و مواد غذایی را ببرید. برای پیاده‌روی در Upper Dolpo نیاز به سفر از کاتماندو به Pokhara، Pokhara به Nepalgunj، Nepalgunj به Juphal (یک نوار هوایی کوهستانی کوچک) و سپس پیاده‌روی برای چند روز از طریق Lower Dolpo و پارک ملی Shey Phoksundo است. نکات برجسته این سفر طولانی اما پربار شامل دریاچه فوکسوندو، شی گومپا، و گردنه های کوهستانی مرتفع است.

اگر زمان، استقامت یا بودجه برای سفر کامل Upper Dolpo ندارید، پایبندی به Dolpo پایین نیز ارزشمند است.

ماناسلو

پیاده‌پیمایی ماناسلو بسیاری از پاداش‌های مسیرهای شلوغ‌تر را اما بدون ازدحام ارائه می‌دهد. ماناسلو با ارتفاع ۲۶۷۸۱ فوتی هشتمین کوه مرتفع جهان است و این کوه پیمایی آن را احاطه کرده است. با دنبال کردن رودخانه بودی گانداکی شروع می شود و از میان زمین های کشاورزی و جنگل های حاصلخیز به گذرگاه های مرتفع، یخچال های طبیعی و دریاچه ها می رسد. می توان آن را در حدود 12 روز تکمیل کرد و چایخانه ها در مسیر قرار دارند. برای پیاده روی در اینجا مجوز لازم است، زیرا یک منطقه ممنوعه است و به یک راهنما نیاز دارید.

یک سفر جانبی ارزشمند به دره Tsum است. موارد برجسته عبارتند از صومعه کاری مو گومپا، مناظر گانش هیمال (24000 فوتی)، و پل اعصاب خردکن کنسولی که در کنار یک صخره پیچ شده است (جایی که ممکن است با خرهایی که کالا حمل می کنند ملاقات کنید)، که به تازگی در سال 2018 تکمیل شده است..

مردی هیمال

در شمال پوخارا و زیر قله بلندتر و متمایزتر Machhapuchhre (دم ماهی)، Mardi Himal طبق استانداردهای هیمالیا یک سفر نسبتا آسان است. این به ویژه برای مسافران مسن تر و بچه های فعال مناسب است و می تواند تنها در چهار روز انجام شود. مناظر هیونچولی، آناپورنا جنوبی، و ماچاپوچره از پایگاه ماردی هیمال قابل مشاهده است. Mardi Himal خود 18،330 فوت ارتفاع دارد. مانند مسیرهای دیگر در آناپورنا هیمالیا، پیاده‌روی Mardi Himal به طور فزاینده‌ای محبوب است، به این معنی که گزینه‌های اقامتی و غذایی بیشتری نسبت به قبل در مسیر وجود دارد. با این حال، هنوز به اندازه پیست آناپورنا شلوغ نیست.

دریاچه های گوکیو

اگر می خواهید از بهترین منطقه اورست و پارک ملی ساگارماتا بدون ترافیک انسانی در کمپ اصلی اورست لذت ببرید، مسیر دریاچه های گوکیو یک جایگزین عالی است. چند روز اول همان مسیر را به سمت EBC دنبال می کند، اما بعد از نامچه بازار از هم جدا می شود. یکی از برجسته ترین منظره های گوکیو ری (17، 575 فوت)، از دریاچه های فیروزه ای گوکیو و تا اورست است. برخی از مردم می گویند که مناظر اورست از اینجا بهتر از مناظر سفر EBC است. این را می توان در حدود 14 روز انجام داد.

دره آرون

راه دیگری برای تجربه منطقه اورست با تفاوت، نزدیک شدن به آن از طریق دره آرون است. این در شرق دره خمبو است(که به اورست منتهی می شود) و بین پارک های ملی ساگارماتا و ماکالو-بارون. با یک پرواز کوتاه از کاتماندو به Tumlingtar شروع می شود، هفته اول این سفر از تپه ای می گذرد که ساکنان شرپا، رای، چتری و باهون هستند. سپس به راهپیمایی اصلی EBC در بازار نامچه می‌پیوندد که حدود 25 روز طول می‌کشد.

پیست کانچنجونگا

در شرق دور نپال، که در مرز با هند قرار دارد، کانچن جونگا (۲۸، ۱۶۹ فوت) سومین کوه بلند جهان و دومین کوه بلند در نپال است. به غیر از کوهنوردان سرسخت، منطقه کانچن جونگا بازدیدکنندگان زیادی ندارد زیرا فاصله زیادی با کاتماندو دارد و تا همین اواخر اینجا چایخانه ای وجود نداشت.

محبوب ترین مسیر 24 روز طول می کشد و از کمپ های پایه شمالی و جنوبی کانچن جونگا بازدید می کند. نسخه‌های کوتاه‌تر 18 یا 15 روزه را نیز می‌توان انجام داد. این مسیر از دره‌های نیمه گرمسیری با ارتفاع کم شروع می‌شود، از جنگل‌های رودودندرون (رنگارنگ در بهار) می‌گذرد، به مراتع کوهستانی و یخچال‌های طبیعی در پای کوه می‌رسد و حتی ممکن است دوست‌داشتنی‌ترین حیوان شرق نپال، پاندا قرمز.

پاناوتی به نامو بودا

مسافرانی که به دنبال یک پیاده روی یک روزه کوتاه اما چالش برانگیز و مفید هستند، گزینه های زیادی در اطراف کاتماندو دارند. مسیر بین Panauti و Namo Buddha تنها چند ساعت رانندگی از مرکز کاتماندو آغاز می‌شود. شروع در شهر قومی نیوارPanauti، با معابد و خانه‌های شهری به خوبی حفظ شده، مسیر از میان تپه‌ها به سمت نامو بودا، یک مکان زیارتی بودایی با مناظر وسیع شمال در سراسر هیمالایای پوشیده از برف بالا می‌رود. بخش ها شیب دار هستند، اما پیاده روی را می توان به راحتی در یک روز انجام داد و نامو بودا فقط 5741 فوت ارتفاع دارد.

پناهگاه آناپورنا

تا حدودی شلوغ‌تر از پیست آناپورنا، سفر در پناهگاه آناپورنا است. این مسیر به جای دور زدن محدوده آناپورنا، شما را به پای آنها، به کمپ اصلی آناپورنا (13، 550 فوت) می برد. این نام به این دلیل است که این منطقه برای هندوهای محلی مقدس است که معتقدند اینجا خانه لرد شیوا است. این یکی از کوتاه‌ترین مسیرهای کوهستانی بزرگ نپال است که 8 تا 12 روز طول می‌کشد و به راحتی از پوخارا قابل دسترسی است.

به 11 از 12 زیر ادامه دهید. >

دره نار فو

منطقه کوچک دیگری در سایه باران هیمالیا، دره Nar-Phu (در واقع دو دره) بین مناطق Annapurna و Manaslu است. سفرهای اینجا را می توان در کمتر از دو هفته انجام داد. این منطقه تا سال 2002 به روی بازدیدکنندگان بسته بود و هنوز تعداد کمی از مردم به اینجا می آیند. مانند سایر مناطق در سایه باران و در لبه فلات تبت، فرهنگ اینجا نیز بودایی تبتی است. در حالی که بخش‌هایی از مناظر بی‌ثمر هستند، با جنگل‌ها، دره‌های رودخانه‌ها و دره‌های باریک، تفاوت قابل‌توجهی با موستانگ بالایی دارد. گردشگران همچنین می توانند از صومعه ها و روستاهای کوچک دیدن کنند. چایخانه و خانه نشینیمحل اقامت در اینجا بسیار ابتدایی است و مسیر به مسیر اصلی پیست آناپورنا متصل می شود.

به 12 از 12 زیر ادامه دهید. >

Dhaulagiri Circuit

که اغلب چالش‌برانگیزترین راهپیمایی در نپال نامیده می‌شود، زیرا تعداد شب‌هایی که برای خوابیدن در آن‌ها لازم است بالای ۱۶۰۰۰ فوت است، پیست داولاگیری برای کوهنوردان بسیار با تجربه، بسیار مناسب و بسیار آماده است. اگر آن کادرها را علامت بزنید، مدار Dhaulagiri به سبک اکسپدیشن می‌تواند بسیار ارزشمند باشد.

Dhaulagiri (26، 795 فوت) هفتمین کوه مرتفع جهان است و از برخی زوایای یک شکل چشمگیر و تا حدودی هرمی دارد. پیست داولاگیری یک کمپینگ است و گاهی اوقات لازم است در برف کمپ بزنید. از آنجایی که در یک منطقه ممنوعه نیست، لازم نیست با یک راهنما پیاده‌گردی کنید، اما به دلیل سختی آن اکیداً توصیه می‌شود این کار را انجام دهید.