پارک ملی المپیک: راهنمای کامل

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

در این مقاله

معروف به خاطر تنوع مناظر خود - که شامل قله‌های یخبندان، جنگل‌های قدیمی، و مایل‌ها خط ساحلی باز است - پارک ملی المپیک گوهر واقعی شمال غربی اقیانوس آرام است. این پارک که در شبه جزیره المپیک ایالت واشنگتن واقع شده است، در حدود یک میلیون هکتار از بیابان بکر گسترده شده است و آن را به مقصدی برتر برای کوهنوردان، کوله گردها و مسافران ماجراجو تبدیل می کند.

بومیان آمریکا هزاران سال در این منطقه ساکن بوده اند، از جمله قبایل ماکا، کویلوت، هوه، کوینولت و اسکوکومیش. در سال 1909، رئیس جمهور تدی روزولت المپیک را به عنوان یک بنای تاریخی ملی برای حفاظت از آنچه که امروزه به عنوان گوزن روزولت شناخته می شود، اعلام کرد. 19 سال بعد، المپیک تحت نظارت فرانکلین روزولت به جایگاه کامل پارک ملی دست یافت. بعدها به دلیل مناظر و تاریخ منحصربه‌فردش، هم به عنوان ذخیره‌گاه بین‌المللی زیست‌کره و هم به‌عنوان میراث جهانی توسط یونسکو شناخته شد. زیبایی‌های ناهموار منطقه را اضافه کنید و به راحتی متوجه شوید که چرا سالانه بیش از سه میلیون بازدیدکننده را به خود جذب می‌کند.

مسافرانی که به پارک ملی المپیک سفر می کنند، محیط های خیره کننده ای برای کاوش پیدا خواهند کرد. از قله های برفی آلپ گرفته تا جنگل های بارانی متراکم و سواحل ناهموار اقیانوس آرام، چیزهای زیادی برای دیدن و دیدن وجود دارد.در محدوده آن انجام دهید.

کارهایی که باید انجام داد

به لطف موقعیت مکانی آن در شبه جزیره المپیک، پارک ملی یک مقصد محبوب در فضای باز در تمام طول سال است. علاوه بر اینکه مکانی عالی برای پیاده روی، کوله پشتی و کمپینگ است، جاده سواری عالی را برای دوچرخه سواران و تماشای حیات وحش را برای دوستداران حیوانات ارائه می دهد. المپیک همچنین مکانی عالی برای ماهیگیران آب شور و آب شیرین است و ماهی قزل آلا، ماهی قزل آلا و زغال سنگ در رودخانه ها و دریاچه های آن یافت می شوند. و پس از غروب آفتاب، این پارک یکی از بهترین مناطق تاریک در کل شمال غربی اقیانوس آرام است که تماشاگران ستاره را با مناظر بی حد و حصرش از بهشت خوشحال می کند.

بر خلاف بسیاری از پارک های ملی دیگر، المپیک قرار نیست با وسیله نقلیه موتوری کاوش شود. در حالی که چندین جاده وجود دارد که به پارک منتهی می شود، بیشتر آنها فقط برای بردن بازدیدکنندگان به مسیرهای پیاده روی که دسترسی به فضای داخلی وحشی آن را فراهم می کنند، هستند. به عبارت دیگر، اگر واقعاً می خواهید چیزهایی را تجربه کنید که المپیک را خاص می کند، باید کفش های پیاده روی خود را بپوشید و پیاده روی کنید.

بهترین پیاده روی و مسیرهای پیاده روی

کوهنوردان روزانه مسیرهای متعددی را پیدا خواهند کرد که نمایی اجمالی از مناظر شگفت انگیزی را که بیابان اطراف را تشکیل می دهند، ارائه می دهند:

• مسیر نهر پی بادی: مسیری به طول ۵.۶ مایل، دور رفت و برگشت که پیاده‌روی دلپذیری را در جنگل ایجاد می‌کند. این مزیت افزوده این است که به راحتی مستقیماً از مرکز بازدیدکنندگان پارک ملی المپیک قابل دسترسی است.
• مسیر راه‌آهن صنوبر: برای پیاده‌گردی خیره‌کننده منظره در امتداددریاچه کرسنت، به مسیر راه‌آهن اسپراس بروید، مسیری که بسته به مقداری که می‌خواهید تا 10 مایل طول بکشد.
• Mount Storm King: کسانی که برای یک چالش واقعی آماده هستند باید Mount Storm King را به لیست کارهایی که باید انجام دهند اضافه کنند. با افزایش ارتفاع ۲٬۰۷۶ فوتی در ۵٫۳ مایلی، مسیر سخت کوهنوردان را با مناظر فراموش‌نشدنی از یک قله پاداش می‌دهد.
• ساحل ریالتو: اگر قدم زدن در امتداد ساحل سرعت شما را بیشتر می کند، ساحل ریالتو را امتحان کنید، به ویژه در حوالی غروب آفتاب. برای کاوش در استخرهای جزر و مدی معروف ساحل، سفر 3.3 مایلی بیرون و برگشت را به سمت Hole-in-the-Wall در هنگام جزر و مد بروید.

در حالی که پیاده‌روی‌های کوتاه‌تر به خودی خود مفید هستند، اما می‌توان به طبیعت وحشی واقعی المپیک فقط با یک گشت و گذار طولانی‌تر در مناطق خلوت دست یافت. کوله‌پشت‌نشینانی که می‌خواهند چندین روز در مسیر پیاده‌روی کنند، می‌توانند به قله‌های برفی، جنگل‌های بارانی افسانه‌ای و خطوط ساحلی دورافتاده پارک دسترسی پیدا کنند. با نزدیک به 100 مسیر در مرز پارک ها، گزینه های متعددی برای انتخاب وجود دارد که بسیاری از آنها برای ایجاد یک شبکه پیچیده از مسیرها به یکدیگر متصل می شوند. با برنامه ریزی دقیق، می توان سفری چند روزه یا چند هفته ای ساخت. برخی از سفرهای پرطرفدارتر عبارتند از:

• حلقه تقسیم بالا: طول این مسیر ۱۹ مایل است و از کنار دریاچه‌های بسیار زیبا می‌گذرد.
• مسیر رودخانه داکابوش: مسیر ۱۰.۶ مایلی، بیش از ۲۳۰۰ فوت ارتفاع از طریق جنگلی سرسبز و قدیمی دارد.
• گذرگاه وینوچی به مسیر دریاچه سانداون:این مسیر 12 مایلی تنهایی را در شبه جزیره المپیک فراهم می کند.
• مسیر ساحل جنوبی: اگر آرزوی پیاده‌روی در خط ساحلی دارید، مسیر ساحلی جنوبی ۱۵.۹ مایلی شما را به مکان‌های دورافتاده و آرامی می‌برد که کمتر بازدیدکننده‌ای تا به حال می‌بینند.

همانطور که در هنگام سرگردانی در منطقه المپیک انتظار دارید، مجوز طبیعت گردی لازم است. از سال 2021، این مجوزها باید قبل از ورود به پارک دریافت شوند و ثبت نام خود دیگر گزینه ای نیست. برای دریافت مجوز قبل از ورود به Recreation.gov مراجعه کنید.

کجا کمپ کنیم

کمپینگ یک گزینه است، با مکان های گروهی تعیین شده در Kalaloch و Sol Duc. در بخش‌های شلوغ‌تر سال، آن مناطق به سرعت پر می‌شوند، بنابراین زودتر محل کمپینگ خود را درخواست کنید. توجه داشته باشید که کمپ‌هایی که در پارک اداره می‌شوند شامل دوش یا برق نمی‌شوند، از جمله مواردی که برای کمپینگ RV تعیین شده‌اند.

همانطور که قبلاً اشاره شد، کمپینگ در مناطق خلوت به مجوز نیاز دارد. هیچ کمپینگ مشخصی در بیابان وجود ندارد، بنابراین به کوهنوردان توصیه می شود در انتخاب مکانی برای اقامت در شب احتیاط کنند. از کمپینگ خیلی نزدیک به آب خودداری کنید و چشمان خود را برای حیات وحش نگه دارید. خرس‌ها، شیرهای کوهی، راکون‌ها و سایر جوندگان در این منطقه رفت و آمد می‌کنند و ممکن است به دنبال غذا به یک کمپ نزدیک شوند. همیشه آذوقه خود را در قوطی خرس نگه دارید و هر شب آن را از درخت آویزان کنید.

جایی برای اقامت در این نزدیکی

علاوه بر یافتن هتل ها و متل ها در جوامع کوچک هم مرز با پارک، بازدیدکنندگانهمچنین می توانید اقامت خود را در یکی از چندین اقامتگاه درون المپیک رزرو کنید. به عنوان مثال، Kalaloch Lodge در تمام طول سال باز است و دارای چندین نوع اقامتگاه، از جمله اتاق، کابین، و کمپینگ است. این اقامتگاه همچنین دارای یک رستوران و فروشگاه هدیه است.

گزینه های دیگر عبارتند از Lake Crescent Lodge، Log Cabin Resort، و Sol Due Hot Springs Resort، که هر کدام رزروهای فصلی را ارائه می دهند. همه مکان ها علاوه بر رستوران ها و فروشگاه ها، اقامتی روستایی و در عین حال راحت را فراهم می کنند. مهمانان همچنین می توانند قایق و کایاک کرایه کنند، در چشمه های آب گرم محلی غوطه ور شوند، و در رویدادهای ویژه و دیدار با محیط بانان شرکت کنند. همانطور که انتظار دارید، توصیه می شود که قبل از بازدید خود یک اتاق رزرو کنید.

چگونه به آنجا برسیم

اگر از قسمت دیگری از ایالات متحده یا کانادا پرواز می کنید، نزدیکترین فرودگاه های اصلی سیاتل-تاکوما، پورتلند بین المللی و ویکتوریا بین المللی هستند. Sea-Tac نزدیکترین آنها از این سه است، اما پارک کمتر از سه ساعت از پورتلند و ویکتوریا فاصله دارد و هر یک از این گزینه ها را قابل اجرا می کند.

وقتی در منطقه هستید، می توانید با ماشین، اتوبوس یا کشتی به پارک ملی المپیک برسید. اگر از جنوب شرقی نزدیک می‌شوید، I-5 را از شهر المپیا خارج کنید تا به بزرگراه 101 برسید که مستقیماً به پارک می‌رود. بازدیدکنندگانی که در امتداد ساحل واشنگتن/اورگان سفر می‌کنند نیز می‌توانند با 101 در آبردین ارتباط برقرار کنند.

کسانی که از تاکوما رانندگی می کنند باید از مسیر ایالتی 16 در شمال غربی به شهر برمرتون بروند، سپس در SR 3 به سمت شمال بپیچند.در آن جاده بمانید تا به SR 104 برسید، که با بزرگراه 101 نیز تقاطع دارد.

اگر ترجیح می دهید رانندگی را به شخص دیگری بسپارید، خط اتوبوس Dungeness و Clallam Transit System هر دو گزینه های جایگزین را ارائه می دهند. Dungeness مسافران را در Sea-Tac می‌برد و آنها را به مکان‌های مختلف داخل و اطراف پارک می‌رساند، در حالی که Clallam Transit در شهرستان Clallam نیز همین کار را می‌کند.

بازدیدکنندگان همچنین می توانند سوار یکی از کشتی های ایالتی واشنگتن شوند که مسافران را از طریق Puget Sound جابجا می کند. ایستگاه‌های پرطرفدار با دسترسی به پارک ملی المپیک عبارتند از: پورت تاونسند، کینگستون، و جزیره بینبریج. کشتی کوهو حتی بازدیدکنندگان کانادایی را از بریتیش کلمبیا وارد می‌کند.

دسترسی

در حالی که خدمات پارک ملی سخت تلاش می کند تا امکانات خود را برای همه بازدیدکنندگان باز و در دسترس قرار دهد، 95 درصد از پارک ملی المپیک به عنوان طبیعت بیابانی در نظر گرفته می شود، که دسترسی به بسیاری از آنها حتی برای بازدیدکنندگان توانا دشوار است. هنگام برنامه‌ریزی سفرهایی که به مناطق مختلف سفر می‌کنند، این را در نظر داشته باشید.

با این حال، مراکز بازدید پارک، ایستگاه‌های رنجر، فروشگاه‌ها، سرویس‌های بهداشتی، رستوران‌ها، اقامتگاه‌ها، کابین‌ها و پارکینگ‌ها همگی با ویلچر قابل دسترسی هستند. رمپ‌ها و پیاده‌روها همچنین دسترسی به برخی مسیرهای پیاده‌روی را فراهم می‌کنند که یا سنگ‌فرش شده‌اند یا سطوح شن خرد شده دارند. مسیرهایی مانند مسیر آبشار مدیسون، تالار خزه‌ها، جنگل بارانی کوچک، مسیر تپه طوفان، و مسیر سیرک ریم، گردش‌های بسیار خوبی را برای همه بازدیدکنندگان ایجاد می‌کنند.

نکاتی برای بازدید شما

به دنبال چند نکته مفید دیگر برای برنامه ریزی سفر خود به پارک ملی المپیک هستید؟ در اینجا مواردی وجود دارد که باید در نظر داشته باشید.

• بهترین زمان برای بازدید: از دیدگاه آب و هوا، بهترین زمان برای بازدید از پارک در ماه های جولای و آگوست هر سال است. دما گرم و پایدار است. باران به حداقل می رسد؛ و بیشتر جاده ها، مسیرها و امکانات باز هستند. نکته منفی این است که اکثر مردم در این زمان از سال بازدید می کنند و اغلب در جاده ها و در دسترس ترین مسیرها شلوغی ایجاد می کنند. رفتن هر سال قبل از روز یادبود یا بعد از روز کارگر تا حدودی به کاهش آن کمک می کند، اما آب و هوا کمتر قابل پیش بینی است.
• زمستان در المپیک: پارک در تمام طول سال باز است، اگرچه در ماه‌های زمستان می‌توان دسترسی را محدود کرد. کسانی که بتوانند به درون آن برسند، آن را عمدتاً متروک خواهند یافت. گفته می شود، Hurricane Ridge معمولا باز نگه داشته می شود و از ساعت 9 صبح تا 4 بعد از ظهر در دسترس بازدیدکنندگان است. هر روز. این نقطه مهم پارک برای اسکی آلپاین و صحرایی، اسنوبورد، سواری برفی، سورتمه سواری و سایر فعالیت‌ها است.
• یک بازدید سریع: اگر فقط یک روز فرصت دارید، برای بازدید از Hurricane Ridge، جنگل بارانی هوه و ساحل ریالتو برنامه ریزی کنید. این مقاصد طعم اکوسیستم‌های معروف المپیک را به شما می‌دهد و همه در یک روز شلوغ قابل دسترسی هستند.
• حیات وحش المپیک: هنگام سفر در پارک، چشمان خود را به حیات وحش بپوشانید. این پارک شامل خرس سیاه و گریزلی، گوزن، روباه قرمز، کایوت، گوسفند بزرگ، سیاه گوش، و ده ها مورد دیگر است.گونه.
• آماده بیایید: پارک ملی المپیک یک بیابان ناهموار و دورافتاده است. اگر قصد بازدید از آن را دارید، حتماً وسایل مناسب برای ایمن ماندن در مسیر به همراه داشته باشید. این شامل لباس مناسب برای فصل و آب و هوا، به علاوه یک لایه اضافی است. همیشه مقدار زیادی غذا و آب همراه خود داشته باشید و برای مسیرها چکمه های مناسب بپوشید. مطمئن شوید که به کسی اطلاع دهید که کجا می روید و چه زمانی انتظار دارید برگردید. اگر در مورد شرایط فعلی سؤالی دارید، با ایستگاه تکاور تماس بگیرید.
• به تلفن همراه خود متکی نباشید: تلفن های همراه ابزارهای مفیدی در سفر هستند، اما خدمات در پارک ملی المپیک در بهترین حالت ضعیف است و عمدتاً در مناطق دور افتاده وجود ندارد. این را هنگام بازدید از پارک در نظر داشته باشید، جایی که ممکن است نتوانید با دوستان و خانواده ارتباط برقرار کنید، ایمیل یا گزارش های آب و هوا را بررسی کنید، یا نقشه ها را دانلود کنید.