معماری تاریخی چارلستون

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:38

کل منطقه تاریخی چارلستون یک نقطه عطف تاریخی ملی است و آن را به یکی از مشهورترین مکان‌ها در ایالات متحده برای کشف نمونه‌های عالی از معماری و هنرهای تزئینی آمریکایی تبدیل کرده است. یک موزه معماری واقعی بدون دیوار، چارلستون میزبان هزاران ساختمان تاریخی است که در مجموعه‌ای از سبک‌های دوره طراحی شده‌اند، از جمله سبک‌های استعماری، گرجی، سلطنتی، فدرال، آدامسک، احیای کلاسیک، احیای یونانی، ایتالیایی، احیای گوتیک، و ملکه آن. و همچنین تعدادی دیگر.

بهترین راه برای بازدیدکنندگان برای کاوش در تاریخ معماری چارلستون پیاده روی با یک راهنمای تور آگاه است، اگرچه کاوش در منطقه تاریخی فشرده به تنهایی نیز آسان است. همانطور که برنامه سفر خود را برنامه ریزی می کنید، در اینجا چند چیز مفید برای دانستن برخی از سبک های منحصر به فرد ساختمان چارلستون و چیزهای جالب دیگری وجود دارد که در طول مسیر خواهید دید.

خانه مجردی

خانه مجردی چارلستون که در شبه جزیره مرکز شهر منحصر به فرد است، نوع ساختمان مسکونی غالب در منطقه تاریخی چارلستون است. خانه‌های مجردی سنتی که در طول قرن‌های 18 و 19 ساخته شده‌اند و از طرح خانه‌های ردیفی انگلیسی اقتباس شده‌اند، به صورت مجزا، یک اتاق پهن، دو اتاق عمیق و حداقل دو اتاق هستند.داستان بلند؛ با این حال، بسیاری از خانه های مجردی بزرگتر چارلستون نیز وجود دارند که بیش از دو اتاق عمیق و بلندتر از دو طبقه هستند، اما همیشه فقط یک اتاق عرض دارند. میدان‌های طبقه‌بندی شده، با درها و پنجره‌های بزرگی که از داخل به روی آن‌ها باز می‌شوند، در طول خانه در امتداد یکی از ضلع‌های طولانی قرار دارند.

خانه‌های مجردی به‌طور نامتقارن در محوطه ساختمان نزدیک به خط نبشی نزدیک خیابان قرار گرفته‌اند و در کنار هم قرار گرفته‌اند و سمت شیروانی یک اتاقه خانه رو به خیابان است. از آنجایی که بیشتر زمین های چارلستون در مرکز شهر باریک و عمیق هستند، این طرح سایت تا حد امکان یک حیاط جانبی بزرگ را فراهم می کند. میدان به یک طرف خانه متصل است، تقریباً همیشه رو به جنوب یا غرب برای نسیم های غالب دریا، که خنک کننده و تهویه را فراهم می کند، که در زمان ساخت این خانه ها در چارلستون بسیار مورد نیاز بود، به خصوص در تابستان های کارولینای جنوبی قبل از برق.

درب یک خانه مجردی رو به خیابان یکی از جالب ترین ویژگی هاست. گاهی اوقات درب حریم خصوصی نامیده می شود (عکس را ببینید)، در از خیابان به میدان منتهی می شود، نه به خانه. درب ورودی واقعی خانه در مرکز سطح پایین میدان واقع شده است. همچنین در رابطه با حریم خصوصی بین این خانه‌های شلوغ شهری، سمت طولانی دیگر خانه، که مشرف به حیاط همسایه و پیاتزا است، معمولاً پنجره‌های کمتر و کوچک‌تری نسبت به بقیه خانه دارد.

خانه های مجردی در سرتاسر چارلستون تاریخی به سبک های مختلف معماری طراحی شده اند. دو نمونه خوب برای مشاهده از خیابان خانه پویاس است (تصویربالا) در 69 Meeting Street و Andrew Hasell House در 64 Meeting Street. هر دوی این خانه‌ها خصوصی هستند، خانه‌هایی که به روی عموم بسته هستند.

خانه دو نفره

اگرچه به اندازه خانه مجردی چارلستون منحصر به فرد نیست، اما تعداد زیادی خانه های دوتایی برجسته و از نظر معماری قابل توجه در چارلستون تاریخی وجود دارد. این خانه سنتی دو نفره با چهار اتاق در هر طبقه با راهروی مرکزی رو به خیابان است. برخی از خانه‌های دو نفره دارای میدان‌های رو به جلو یا کناری هستند.

چند مثال خوب برای افزودن به برنامه سفر مناظر دیدنی خود عبارتند از:

Aiken-RhettHouse Museum - 48 خیابان الیزابت (دو بلوک از مرکز بازدیدکنندگان چارلستون): ساخته شده در سال 1820 در فدرال این خانه دوتایی با ویژگی‌های احیای یونانی که پس از سال 1831 اضافه شد، یکی از بهترین گنجینه‌های معماری حفظ‌شده چارلستون است. تورها در دسترس هستند و هزینه ورودی دریافت می شود.

The Branford-Horry House - 59 Meeting Street (در گوشه خیابان Tradd): این خانه دو نفره آجری سه طبقه با پوشش گچبری (ساخته شده بین 1765 و 1767) در سبک گرجی یکی از بهترین نمونه های معماری چارلستون در نظر گرفته می شود. میدان‌های دو طبقه به سبک ریجنسی که بر روی پیاده‌رو ساخته شده‌اند بین سال‌های 1831 و 1834 اضافه شدند. این خانه که در سال 1970 در فهرست ملی اماکن تاریخی ثبت شد، مالکیت خصوصی است و برای عموم آزاد نیست.

Piazza

هنگام کاوش در معماری چارلستون، بازدیدکنندگان اغلب در مورد پیازاها می شنوند یا می خوانند. برخلاف میدان‌های ایتالیا، که میدان‌های باز شهر هستند، میدان‌های چارلستون ایوان‌ها یا ایوان‌های سرپوشیده‌ای هستند که بسیاری از خانه‌های دوست‌داشتنی را در سراسر منطقه تاریخی، مانند تصویر بالا، زیبا می‌کنند.

بیشتر میدان های چارلستون در یکی از ضلع های طولانی خانه واقع شده اند که تقریباً همیشه رو به جنوب یا غرب هستند. این مکان حداکثر سایه را از خورشید و تهویه را از نسیم غالب فراهم می کند. پیازاها که عنصر معماری مشخص خانه‌های تاریخی چارلستون هستند، اغلب دارای ستون‌ها، نرده‌ها و نرده‌های تزئینی در مجموعه‌ای از سبک‌ها هستند.

پیچ و مهره

بعد از متحمل شدن صدمات فراوان در طول زلزله 31 اوت 1886، بسیاری از ساختمان های چارلستون بازسازی و با میله های تثبیت کننده آهنی بلند تقویت شدند. میله ها به داخل و از طریق دیوارها وارد شده و در قسمت بیرونی سازه با پیچ و مهره و صفحات آهنی مهار می شوند.

صفحات اصلی معمولاً به شکل دیسک هستند. با این حال، بسیاری از صاحبان خانه‌ها و ساختمان‌ها ظاهر ساده صفحات بیرونی را با صفحات چدنی تزئینی در اشکال مختلف تقویت کردند. برخی از محبوب‌ترین اشکال تزئینی عبارتند از: صلیب، ستاره، طومارهای S شکل و سر شیر.

رنگهای آبی پررنگ و سبز چارلستون

Haint Blue رنگی است که از سبز مایل به آبی روشن تا آبی یا آبی آسمانی متغیر است. نشات گرفته از باورها و سنت‌های فرهنگ گولا/گیچی در کارولینای جنوبی و جورجیا لوکانتری، آبی کمرنگ را می‌توان در بسیاری از سقف‌های پیازا، قاب پنجره‌ها، کرکره‌ها و درها در چارلستون و همچنین در دیگر شهرها و شهرهای جنوبی مشاهده کرد.

طبق خرافات، هینت یک روح سرگردان بدخواه و ناآرام است که بین مرگ و زندگی گرفتار شده است. از آنجایی که ارواح قادر به عبور از روی آب نیستند، اعتقاد بر این بود که این سایه های آبی شبیه به رنگ دریا باعث سردرگمی و جلوگیری از ورود هر گونه شناور معلق به خانه می شود. یک نظریه جایگزین نشان می‌دهد که آبی کمرنگ شبیه به رنگ آسمان است و در نتیجه روحیه را از هر ساکنی در خانه جذب می‌کند.

نظریه آسمان به باور عملی دیگری تبدیل شده است که زنبورها و عنکبوت‌های مزاحم ممکن است فریب بخورند تا از سقف‌هایی که برای لانه‌سازی به رنگ آبی کم رنگ شده‌اند، اجتناب کنند. مطابق با این نظریه، شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه مواد اولیه طبیعی مورد استفاده برای ساختن رنگ شامل آهک است که به عنوان نسخه اولیه دافع حشرات امروزی عمل می کند.

چارلستون گرین سایه تقریبا سیاه رنگ سبز تیره است که اغلب در سراسر منطقه تاریخی چارلستون برای رنگ آمیزی درها و کرکره ها استفاده می شود. طبق فرهنگ عامه چارلستون، سربازان اتحادیه رنگ سیاه را برای کمک به بازسازی چارلستون در طول بازسازی پس از جنگ داخلی تهیه کردند. آنها برای دولت رنگ سیاه صادر نکردندشهر محبوب آنها، بنابراین چارلستونی های مبتکر رنگ زرد به آن اضافه کردند. رنگ جدید به سبز چارلستون معروف شد و هنوز هم محبوب است. اگرچه در نگاه اول بیشتر بازدیدکنندگان رنگ را مشکی می‌دانند، اما با نگاه دقیق‌تر در نور خوب، رنگ سبز تیره مرکب نمایان می‌شود.