عمارت Peranakan - خانه بزرگ قرن نوزدهمی در پنانگ، مالزی

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:38

عمارت Peranakan در خیابان چرچ، جورج تاون، پنانگ در مالزی، بنای یادبودی برای جاه طلبی یک مرد مجرد، کاپیتان سینا چونگ کنگ کوئی است.

چانگ جوان که در چین به دنیا آمد، به پنانگ مهاجرت کرد و در نهایت به رتبه های جامعه مخفی های سان که نیروی انسانی معدن در ایالت سلطنتی پراک را کنترل می کرد، صعود کرد. چونگ در اوج قدرت خود، که به عنوان سرپرست تمام چینی‌ها در پنانگ (کاپیتان سینا) منصوب شد، ملکی را در امتداد خیابان چرچ خریداری کرد و یک خانه شهری دو طبقه و معبد خانوادگی ساخت.

او محل اقامت خود را "های کی چان" یا فروشگاه خاطرات دریا نامید و آن را به سبک Straits Eclectic که توسط Peranakan در زمان خود ترجیح داده بود طراحی کرد (اگرچه او خود یک Peranakan نبود؛ برای اطلاعات بیشتر در مورد این فرهنگ منحصر به فرد. در مورد Peranakan مالزی و سنگاپور بخوانید).

که در سال 1895 تکمیل شد، های کی چان عناصر معماری را از شرق و غرب ترکیب کرد: یک حیاط باز که یادآور خانه های شهری چینی بود با آهن آلات فانتزی وارد شده از گلاسکو پشتیبانی می شد. پیش‌اطاق‌های مبله سنتی که در آن صیغه‌ها و بچه‌های چانگ در آن زندگی می‌کردند، از پنجره‌های تمام قد به خیابان چرچ نگاه می‌کردند.

زوال موزه پراناکان وتولد دوباره

متأسفانه، افول ثروت خانواده پس از جنگ جهانی دوم، های کی چان را در بیشتر قرن بیستم در وضعیتی نامطمئن قرار داد. وقتی پیتر سون، معمار پنانگ و بومی پراناکان، این ملک را خرید، همه چیز شروع به بررسی کرد. یک کلکسیونر پرشور عتیقه جات معتبر Peranakan، به زودی دست به کار شد تا خانه را به وضعیت اولیه خود بازگرداند.

امروزه های کی چان برای عموم به عنوان عمارت پراناکان شناخته می شود. مجموعه شخصی پیتر سون شامل بیش از 1000 اثر هنری پراناکان، فضای داخلی عمارت را پر می کند تا تصویری از نحوه زندگی طبقه بالا در زمان کاپیتان ترسیم کند.

برای نگاهی به حیاط به صفحه بعدی بروید، اولین توقف در هر گشتی در عمارت پراناکان.

راهرو اصلی عمارت Peranakan

عمارت Peranakan در 29 Lebuh Gereja (خیابان کلیسا) در ضلع شرقی جورج تاون، هسته تاریخی پنانگ واقع شده است. (سایت رسمی، موقعیت مکانی در گوگل مپ). این عمارت از ساعت 9:30 صبح تا 5 بعد از ظهر پذیرای بازدیدکنندگان است. مهمانان می‌توانند از تورهای روزانه که در ساعت‌های 11:30 صبح و 3:30 بعد از ظهر برگزار می‌شوند، استفاده کنند.

حیاطی که در هنگام ورود از بازدیدکنندگان پذیرایی می کند، شبیه هر دهلیز مرکزی معمولی محل سکونت یک تاجر ثروتمند به نظر می رسد، اگرچه این مصالح از سرچشمه خیانت می کند: کنده کاری های چینی با کاشی های کف از استافوردشایر در انگلیس و ستون های آهنی وارد شده از گلاسکو فضای مشترک دارند. اسکاتلند.

ازآتریوم مرکزی و راهروی اطراف آن، بازدیدکنندگان می توانند به هر یک از چندین اتاق در حاشیه راه بروند، یا از پله ها به طبقه دوم بالا بروند. برای ورود به پیشخوان بانوان در طبقه همکف به صفحه بعد بروید.

The Ladies Quarters، عمارت پراناکان

حتی در خانواده مردان چینی آینده نگر مانند کاپیتان چونگ، زنان به بهترین وجه دیده می شدند و شنیده نمی شدند.

خوشبختانه برای خانواده چانگ، زنان در طبقه همکف خانه محل زندگی مجلل اما منزوی داشتند. چهار همسر و بسیاری از دختران چانگ احتمالا روزهای خود را با بازی ورق بازی Peranakan چکی یا غیبت در این اتاق روبه‌روی خیابان چرچ سپری کردند.

عتیقه‌جات اواخر قرن نوزدهم تابلو را کامل می‌کند: آینه‌ها، مبلمان منبت کاری شده با مروارید، دسته‌ای از کارت‌های چکی، تفی برای جویدن‌های آجیل فوفل، و سبدهای غذایی سنتی Peranakan.

شاهکار در درهای عمارت پراناکان

درهای قبل از اتاق بانوان دارای صفحه‌های چوبی هستند که شایسته نگاه دقیق‌تر است: درختچه‌ها، پرندگان، و آثار فیلیگرانی پیچیده همگی از تکه‌های چوب حکاکی شده‌اند که به صورت برجسته در قسمت داخلی در کشیده شده‌اند..

کاپیتان چونگ برای این کار هفت استاد کارور را از گوانگژو وارد کرد. علامت نام آنها و کارگاه های خانگی آنها روی محصول نهایی قابل مشاهده است.

سالن غذاخوری اصلی،عمارت پراناکان

در طرف دیگر خانه، اتاق غذاخوری بزرگ قرار دارد، جایی که کاپیتان با مهمانان برجسته اش غذا می خورد.

دو آینه بزرگ در طرف مقابل اتاق آویزان شده است. این آینه ها در زمانی قبل از دوربین های مدار بسته مفید بودند. چانگ از موقعیت خود در سر میز می‌توانست به آینه سمت راست نگاه کند تا ببیند چه کسی وارد در ورودی می‌شود، یا به آینه سمت چپ نگاه کند تا ببیند چه کسی از پله‌ها بالا یا پایین می‌رود.

اتاق های "انگلیسی" و "چینی" در عمارت پراناکان

به عنوان کاپیتان سینا، چانگ با هر جامعه ای در پنانگ و پراک تجارت کرد - و فردی با امکانات چانگ هر کاری که می توانست انجام داد تا مهمانانش احساس کنند در خانه هستند.

دو اتاق کنار سالن غذاخوری در صفحه قبل به سبک‌های کاملاً متفاوتی تزئین شده‌اند که مناسب فرهنگ‌هایی است که چانگ با آن‌ها سروکار داشت. اتاق "انگلیسی" دارای مبلمان و تزئینات به سبک اروپایی، از جمله کابینت های ویکتوریایی و ظروف چینی استخوانی است. مدیران استعماری بریتانیا مانند ویلیام پیکرینگ و سر اندرو کلارک برای گفتگوهای بعد از شام به این اتاق آورده می‌شوند.

اتاق مقابل به سبک سنتی‌تر چینی (بالا)، با مبلمانی که با مروارید و گلدان‌های چینی آبی تزئین شده است.

محله خصوصی طبقه دوم عمارت Peranakan

اتاق های طبقات بالا به عنوان محل زندگی شخصی برای چانگ و خانواده اش عمل می کردند. در اینجا، مجموعه‌ای از پرتره‌ها را می‌بینید که چانگ، همسرش و والدینش را در لباس‌های سنتی چینی که مرسوم از نارنگی‌های درجه دوم هستند، نشان می‌دهند.

این رتبه توسط امپراتوران مانچو به چانگ داده شد (و به‌طور عطف به ماسبق به اجداد نزدیکش داده شد) تا به‌خاطر کمک‌های او در امور امپراتوری در چین و ویتنام.

سوئیت عروس عمارت Peranakan

در طبقه بالا، بازدیدکنندگان می توانند دو اتاق خواب متفاوت را ببینند - یکی که به شیوه سنتی تر Peranakan مبله شده است، و یک "سوئیت عروس" که مطابق با استانداردهای اوایل قرن بیستم مبله شده است.

انتظار می رفت که زنان سنتی پراناکانی قبل از اینکه برای ازدواج در نظر گرفته شوند به سه مهارت تسلط داشته باشند: گلدوزی، پخت و پز، و ساختن دمپایی های مهره دار سنتی معروف به کاسوت مانک (ویکی پدیا). نمونه هایی از منجوق دوزی پراناکان و منجوق کاسوت مانک را می توانید در اتاق خواب سنتی پیدا کنید.

لباس عروس در طبقه بالا

سوئیت عروس شامل تختی است که با لباس عروسی مدرن‌تر چیده شده است. همانطور که قرن نوزدهم راه را برای قرن بیستم باز کرد، آداب و رسوم عروسی پراناکان تغییر کرد - لباس عروسی استادانه معمولی در مراسم سنتی که به لباس‌های عروسی سفید و لباس‌های تاکسیدو معمولی در عروسی‌های انگلیسی تبدیل شد. (پراناکان هابا خوشحالی مدهای انگلیسی را پذیرفتیم.)

هیچ یک از اتاق‌های عمارت حمام متصل ندارند. اربابان و معشوقه های خانه کار خود را در ظروف اطاقی انجام می دادند که صبح توسط خدمتکاران به مستراح می آوردند.

موزه جواهرات عمارت Peranakan

ساختمانی در مجاورت عمارت به طور گسترده بازسازی شده است تا مجموعه بی‌ارزش جواهرات پراناکان پیتر سون را در خود جای دهد.

پرناکان مرفه مدت‌هاست که جواهرات خوب را مورد احترام قرار داده‌اند. موزه جواهرات مجموعه عظیمی از دستبندها، گوشواره‌ها، تاج‌ها، و سنجاق‌های سنتی به نام kerosang را که Peranakan kebaya (تاپ بلوز) را در کنار هم نگه می‌دارد.

به ۱۱ از ۱۱ زیر ادامه دهید. >

معبد اجدادی چونگ در کنار عمارت پراناکان

یک گذرگاه باریک از عمارت به معبد اجدادی چونگ که هنوز به خانواده چانگ تعلق دارد، منتهی می شود. این معبد در سال 1899 تکمیل شد و توسط صنعتگرانی که از چین آورده شده بودند با مشخصات سنتی تر ساخته شد.

چهار نسل از اجداد چانگ (از خود کاپیتان چونگ شروع می شود) در این معبد گرامی داشته می شوند. تصاویری از نوادگان کاپیتان در محراب اصلی قرار دارند. برخلاف عمارت، معبد اجدادی از کتاب بازی سنتی چینی پیروی می‌کند: صفحات چوبی با ورق طلا، مجسمه‌های گچی که داستان‌های عامیانه مورد علاقه کاپیتان را به تصویر می‌کشد، و "در"خدایان" از ورودی کنار خیابان محافظت می کنند.

نقوش خفاش مبلمان معبد اجدادی را زیبا می کند. خفاش ها در فرهنگ چینی خوش یمن هستند. خفاش های واقعی را می توان دید که در خروارها خروسه می کنند.