La Casa Azul، خانه فریدا کالو

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:38

موزه فریدا کالو، در خانه سابق هنرمند مشهور مکزیکی، در منطقه کویوآکان در مکزیکو سیتی واقع شده است. این یکی از دیدنی‌های مکزیکوسیتی است که باید به آن «لا کازا آزول» (خانه آبی) نیز معروف شود. بازدید از خانه او نگاهی اجمالی به زندگی او می دهد.

اگرچه کتیبه ای روی دیوار کازا آزول می گوید که فریدا و همسرش دیگو از سال 1929 تا 1954 در اینجا زندگی می کردند، اما در واقع اینطور نیست. فریدا در سال 1907 در این خانه به دنیا آمد و با خانواده اش در اینجا زندگی کرد تا اینکه در سال 1929 با دیگو ریورا ازدواج کرد. در سال های اولیه ازدواج آنها سفرهای زیادی کردند و در چند مکان مختلف زندگی کردند، سپس به خانه های دوقلو که برای آنها طراحی شده بود نقل مکان کردند. توسط Juan O'Gorman در San Angel (اکنون به عنوان Casa Estudio Diego Rivera y Frida Kahlo برای بازدیدکنندگان باز است). فریدا در سال 1939 زمانی که او و دیگو طلاق گرفتند به خانه خانوادگی خود نقل مکان کرد. پس از ازدواج مجدد آنها یک سال بعد، دیگو در اینجا به او پیوست و خانه در سن آنجل را به عنوان استودیوی خود حفظ کرد.

برای اطلاعات بازدیدکنندگان از جمله زمان بازگشایی، هزینه ورودی و نحوه رسیدن به آنجا، موزه فریدا کالو را بخوانید.

پرتره گیلرمو کالو

فقط چند قطعه از آثار فریدا کالو و دیگو ریورا در اینجا در کازا آزول به نمایش گذاشته شده است.از جمله خانواده من (ناتمام)، فریدا و سزارین (ناتمام)، و آخرین نقاشی فریدا، Viva La Vida.

یکی دیگر از نقاشی های فریدا که در خانه موزه اش به نمایش گذاشته شده است، پرتره ای است که او از پدرش، گیلرمو کالو ساخته است. گیلرمو در سال 1891 از آلمان مهاجرت کرد و بعداً به یک عکاس بسیار محترم و متخصص در گنجینه های معماری مکزیک تبدیل شد. او در سال 1941 درگذشت و فریدا بعداً این پرتره را از او کشید، حدود ده سال پس از مرگش.

می توانید کارهای بیشتری از فریدا را در موزه Dolores Olmedo به نمایش بگذارید.

اتاق غذاخوری La Casa Azul

اتاق غذاخوری در La Casa Azul نشان دهنده قدردانی فریدا از اثاثیه و دکوراسیون سنتی مکزیکی است. کف و قفسه های چوبی به رنگ زرد روشن رنگ آمیزی شده اند و قطعاتی از مجموعه هنرهای عامیانه فریدا در سراسر آن به نمایش گذاشته شده است. فریدا و دیگو اغلب اوقات سرگرمی می کردند و این جایی بود که آنها با مهمانان خود گرد هم می آمدند تا از غذاها و نوشیدنی های سنتی مکزیکی لذت ببرند و در گفتگوهای طولانی شرکت کنند.

ساعتهای طلاق فریدا کالو

در طول ازدواج پرآشوب فریدا و دیگو، هر دوی آنها روابط متعددی داشتند. آنها عمدتاً این امور را تحمل می کردند، اگرچه گزارش شده است که دیگو مشارکت فریدا با زنان دیگر را بیشتر از مردان می پذیرفت. فریدا وقتی متوجه شد که دیگو با خواهر کوچکترش کریستینا رابطه دارد بسیار آسیب دید و او برای چند ماه از او جدا شد اما بعداً با هم آشتی کردند. چند وقتبعداً طلاق گرفتند و یک سال بعد دوباره ازدواج کردند. این ساعت ها نشان دهنده زمانی است که فریدا و دیگو از هم دور بودند. فریدا روی ساعت اول نوشته بود: "Se rompieron las horas. Septiembre 1939" ("ساعت ها شکسته اند") و در ساعت دوم مکان، تاریخ و زمان ازدواج مجدد آنها را نوشت: "San Francisco California, 8 diciembre 40, a چند بار."

آشپزخانه La Casa Azul

آشپزخانه از طریق سالن از اتاق غذاخوری واقع شده است. همان طرح رنگی در اینجا با کف و مبلمان زرد و دیوارهای آبی و سفید ادامه دارد. فریدا اجاق‌های چوبی سنتی را به وسایل مدرن ترجیح می‌داد، حتی اگر بعداً در زندگی‌اش به این خانه نقل مکان کرد، آن‌ها در دسترس بودند. گلدان های سفالی بزرگ روی اجاق گاز و قاشق های چوبی بزرگ و چوب های همزن آماده هستند و به نظر می رسد این آشپزخانه به تازگی متروکه شده است. فنجان های ریز سرامیکی که به دیوار آویزان شده اند، نام فریدا و دیگو را بالای اجاق گاز نوشته اند، و دو کبوتر که یک روبان در دست دارند، بالای پنجره ای روی دیوار دیگر ظاهر می شوند.

تخت فریدا کالو

فریدا به دلیل بیماری های جسمی مختلف زمان زیادی را در رختخواب سپری کرد به طوری که دو تخت در خانه دارد، یک تخت روز که آینه ای روی سایبان دارد و یک تخت در اتاق خوابش که در آن می خوابد. شبی که مجموعه‌ای از پروانه‌ها در قاب دارد که توسط ایسامو نوگوچی، هنرمند ژاپنی-آمریکایی که با او رابطه نامشروع داشت، به او هدیه داده است.

اتاق خواب La Casa Azul

فریدا درخواست کرد که هنگام مرگ جسدش سوزانده شود. خاکستر او در اتاق خوابش در یک کوزه سرامیکی پیش از اسپانیایی که به شکل قورباغه است، قرار دارد. قورباغه نمادی از عشق او به دیگو ریورا است که خود را "ال sapo-rana" (قورباغه وزغ) می نامید. دیگو درخواست کرد که او را سوزانده و خاکسترش را با خاکستر او مخلوط کنند، اما خواسته او مورد توجه قرار نگرفت: خاکستر او در روتوندا افراد برجسته در گورستان مدنی پانتئون دودولورس قرار داده شد.

استودیوی فریدا کالو

استودیوی فریدا در خانه ای قرار دارد که توسط خوان اوگرمن در سال 1944 طراحی شده بود. پنجره های بزرگ نور طبیعی زیادی را وارد می کند و به او اجازه می دهد از مناظر باغ خود لذت ببرد. گفته می شود که سه پایه او هدیه ای از نلسون راکفلر بوده است.

Frida با Magenta Rebozo

این عکس نمادین فریدا «فریدا با سرخابی ربوزو» نام دارد. این عکس توسط عکاس آمریکایی مجارستانی الاصل نیکلاس مورای در سال 1939 گرفته شد. آنها رابطه عاشقانه ای داشتند که از سال 1931 زمانی که او در سفری به مکزیک با او ملاقات کرد تا سال 1940 ادامه داشت، اما آنها تا پایان عمر با او دوست بودند. او عکس های زیادی از او هم در خانه اش در کویوآکان و هم در شهر نیویورک گرفت. پرتره در اتاق خواب فریدا نمایش داده می شود.

پاسیو در Casa Azul

دیگو ریورا یک مجموعه دار مشتاق هنر پیش از اسپانیایی بود. او و فریدا یک هرم پلکانی در پاسیو کازا آزول ساخته بودند که قبلاً آن را به نمایش می گذاشتند.برخی از قطعات مجموعه او شما می توانید مجموعه های بیشتری از او را در موزه Anahuacalli که او طراحی کرده است ببینید. ورودی آناهواکالی در هزینه ورودی موزه فریدا کالو گنجانده شده است.

درباره زندگی و زمان فریدا کالو، مکان دیدن هنر دیگو و فریدا در مکزیکوسیتی و اطلاعات بازدیدکنندگان برای موزه فریدا کالو بیشتر بدانید.