Parachicos در Fiesta Grande of Chiapas

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:22

Parachicos بخش مهمی از جشن سنتی سالانه در شهر کوچک چیاپا د کورزو در ایالت چیاپاس است که قدمت آن به چندین قرن پیش می‌رسد. جشنی که امروزه جشن گرفته می شود، ترکیبی از سنت های بومی اجدادی با آداب و رسومی است که در دوره استعمار شکل گرفت. ریشه های فستیوال پیش از اسپانیایی در تزئینات، لباس ها، غذاها و موسیقی مشهود است که همگی با مواد سنتی خلق شده اند.

افسانه پاراچیکو

چندین نسخه مختلف از داستان وجود دارد که منشأ پاراچیکوها را بیان می کند، اما اکثر آنها بسیاری از عناصر مشابه را دارند. طبق افسانه های محلی، در دوران استعمار، ماریا د آنگولو، یک زن ثروتمند اسپانیایی، پسری داشت که بیمار بود و قادر به راه رفتن نبود. او به Chiapa de Corzo که در آن زمان به عنوان Pueblo de la Real Corona de Chiapa de Indios شناخته می شد، به امید یافتن درمانی برای پسرش سفر کرد. یک گیاه‌پزشک به او گفت که پسرش را هر روز به مدت 9 روز در آب در Cumbujuyu، یک چشمه طبیعی در نزدیکی، ببرد. زن به توصیه عمل کرد و پسرش شفا یافت.

پاراچیکوها نماینده برخی از مردم محلی آن زمان هستند که برای سرگرم کردن پسر ماریا دی آنگولو لباس می پوشیدند، می رقصیدند و حرکات خنده دار می کردند.در طول بیماری او پاراچیکو یک شوخی یا دلقک بود که هدفش این بود که پسر بیمار را بخنداند. این نام از اسپانیایی "para chico" گرفته شده است که به "برای پسر" ترجمه می شود.

مدتی پس از درمان پسر، شهر دچار طاعون شد که محصولات کشاورزی را از بین برد و به قحطی شدید منجر شد. وقتی ماریا دی آنگولو از وضعیت باخبر شد، بازگشت و با کمک خادمان خود، غذا و پول را بین مردم شهر توزیع کرد.

لباس پاراچیکوس

پاراچیکوها با لباسی که می پوشند شناخته می شوند: یک ماسک چوبی حکاکی شده با دست با ویژگی های اروپایی، یک روسری ساخته شده از الیاف طبیعی، و یک سراپه راه راه روشن روی شلوار و پیراهن تیره رنگ، و یک شال گلدوزی شده در اطراف. کمر به عنوان یک کمربند، و نوارهای رنگی آویزان از لباس آنها. آنها جغجغه های دستی را حمل می کنند که به طور محلی به عنوان چینچین شناخته می شود.

Chiapanecas

چیاپانکا همتای زن پاراچیکو است. او قرار است نماینده ماریا دی آنگولو، یک زن ثروتمند اروپایی باشد. لباس سنتی چیاپانکا یک لباس بیرون از شانه است که عمدتاً مشکی است و نوارهای رنگی روی آن کشیده شده است.

یکی دیگر از شخصیت‌های رقص «حامی» است - رئیس که ماسکی با حالتی خشن می‌پوشد. و فلوت می نوازد. یکی دیگر از شرکت‌کنندگان در حالی که پاراچیکوها چانه‌هایشان را تکان می‌دهند طبل می‌زند.

Fiestas de Enero

Fiesta Grande ("نمایشگاه بزرگ") یا Fiestas de Enero ("نمایشگاه های ژانویه") هر سال به مدت سه هفته در ماه ژانویه در شهر برگزار می شود.چیاپا د کورزو. قدیسان حامی شهر در طول جشنواره جشن گرفته می شوند که در تاریخ هایی که روزهای جشن آنها برگزار می شود: پروردگار ما اسکیپولاس (15 ژانویه)، سنت آنتونی ابوت (17 ژانویه) و سنت سباستین (20 ژانویه). این رقص ها به عنوان یک هدیه مشترک به مقدسین حامی در نظر گرفته می شود.

صفوف و رقص ها از صبح شروع می شود و در غروب خورشید پایان می یابد. تعدادی از مکان‌های مختلف، از جمله کلیساها و سایر مکان‌های مذهبی، و گورستان شهرداری و همچنین خانه‌های کشیش‌ها - خانواده‌هایی که از تصاویر مذهبی در فاصله زمانی بین جشن‌ها نگهداری می‌کنند، بازدید می‌شود.

Parachicos به عنوان میراث ناملموس

پاراچیکوها و همچنین جشنی که در آن اجرا می کنند، توسط یونسکو به عنوان میراث ناملموس بشریت در سال 2010 به رسمیت شناخته شد. این جشن به این دلیل گنجانده شد که از بین نسل ها منتقل می شود و کودکان خردسال با این سنت آشنا شده اند. یک سن جوان.

لیست کامل جنبه های فرهنگ مکزیکی را که به رسمیت شناخته شده است ببینید: میراث ناملموس مکزیک.

اگر بری

اگر در ماه ژانویه فرصت سفر به ایالت چیاپاس در جنوب مکزیک را دارید، به Chiapa de Corzo در نزدیکی پایتخت ایالت Tuxtla Gutierrez بروید تا خودتان پاراچیکوها را ببینید. همچنین می‌توانید از دره سومیدرو و سن کریستوبال دلاس کاساس در نزدیکی آن بازدید کنید.