خانه رکابی هوچی مین در هانوی، ویتنام

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:21

در بیشتر دوران تصدی خود به عنوان رئیس جمهور ویتنام شمالی، هوشی مین در خانه ای ساده در پشت کاخ پرشکوه ریاست جمهوری در پایتخت هانوی زندگی می کرد.

خاطرات دردناک حکومت فرانسه در ذهن مردم ویتنامی بسیار تازه بود. فرمانداران ژنرال فرانسوی که در کاخ زندگی می کردند از جمله منفورترین مردم ویتنام بودند و عمو هو مشتاق نبود راه آنها را دنبال کند.

بازدید از شمال غرب کشور در سال 1958، هو را الهام بخش کرد تا یک خانه چوبی سنتی را برای استفاده شخصی خود سفارش دهد. زمانی که معمار ارتش برنامه های خود را به هو ارائه کرد، رهبر درخواست کرد که توالتی که در طرح گنجانده شده بود برداشته شود، زیرا این امر بیش از حد از طرح سنتی خانه رکابی خارج می شد. دو اتاق کوچک، بدون توالت - و آنچه عمو هو می خواست، عمو هو به دست آورد.

رئیس جمهور ویتنام شمالی در 17 می 1958 به این خانه کوچک نقل مکان کرد و تا زمان مرگش در سال 1969 در آنجا زندگی کرد. Stilt House ) برای بازدیدکنندگان از هانوی، ویتنام که می خواهند نگاهی بهتر به زندگی پدر بنیانگذار ویتنام داشته باشند، قابل مشاهده است.

Stilt House کجاست؟: بخشی از مجموعه کاخ ریاست جمهوری، می توانیداز خانه چوبی در اینجا دیدن کنید (موقعیت مکانی در Google Maps).

خانه رکابی هوچی مین - ستونی در اسطوره

بنابراین افسانه هوشی مین و خانه رکاب او ادامه دارد، یا مقامات ویتنامی می خواهند ما باور کنیم.

بدون شک، هو نهایت تلاش خود را برای پرورش شخصیتی فرومایه و «مرد از مردم» به کار گرفت که بخش کوچکی به عرفان او به عنوان یک رهبر کمک کرد. تبلیغات رسمی نشان می‌دهد که عمو هو حتی به عنوان رئیس‌جمهور زندگی ساده‌ای دارد و لباس‌های نخی قهوه‌ای و صندل‌های ساخته شده از لاستیک‌های ماشین‌های فرسوده می‌پوشد، دقیقاً مانند هموطنانش.

در آن زمان دلیلی برای این افسانه سازی وجود داشت: ویتنامی های شمالی به دلیل حملات بمب های آمریکایی با مشکلات جدی روبرو بودند و به مردم نشان داده می شد که برنج برتر نیز درد خود را احساس می کند و حمل می کند. با این وجود.

"خانه چوبی عمو هو" راه زیادی در زیبایی این افسانه دارد. در حالی که ارزش تبلیغاتی آن تا به امروز ادامه دارد، خانه رکابی پشت کاخ ریاست جمهوری ارزش دیدن را دارد، اگر فقط نگاهی اجمالی به فضایی که ویتنام شمالی در آن استراتژی خود را برای طول مدت جنگ ویتنام تصمیم گرفت.

Hanoi Heartbeat: درباره مناظر دیدنی هانوی، ویتنام که باید حتما ببینید. بخوانید.

بازدید از خانه رکابی هوشی مین

سرپایی در گوشه ای از باغ های کاخ ریاست جمهوری، روبروی برکه ماهی کپور ساخته شده است. به نظر می رسد چیزی بیش از یک خانه چوبی که روی پایه ها قرار گرفته است، کمتر از همتایان سنتی خود هوازده و بهتر ساخته شده است، اما همچنان برسادگی که به نظر می رسد بهتر از رئیس جمهور یک کشور برای خدمتگزاران مناسب است.

خانه عمو هو بخشی از مجموعه کاخ ریاست جمهوری است و همه روزه از ساعت 7:30 صبح تا 4 بعد از ظهر، با یک استراحت ناهار از ساعت 11 صبح تا 1:30 بعد از ظهر باز است. هزینه ورودی 40000 VND در دروازه دریافت می شود. (در مورد پول در ویتنام بخوانید.)

برای رسیدن به خانه چوبی، باید از ورودی بازدیدکنندگان کاخ ریاست جمهوری در خیابان هانگ وونگ پیاده روی کنید و جمعیت یا راهنمای تعیین شده خود را در مسیری به طول 300 فوت از کاخ ریاست جمهوری دنبال کنید. معروف به کوچه انبه، که با درختانی پوشیده شده است که میوه‌هایی را به بار می‌آورد که نام این مسیر را می‌دهد.

مسیر دور یک حوضچه بزرگ در زمین (تصویر زیر) که مملو از ماهی کپور است، می چرخد. این برکه بخشی از افسانه خانه رکاب است - هوشی مین با یک کف زدن تند ماهی را برای تغذیه فرا می‌خواند و گفته می‌شود که کپور در حوض امروز تقریباً به همین روش پاسخ می‌دهد.

دلایل چرا: بلاتکلیف هستید؟ دلایل اصلی ما برای بازدید از ویتنام را بررسی کنید.

درون خانه رکابی هوشی مین

این خانه در باغی با کشت خوب قرار گرفته است که دارای درختان میوه، بید، هیبیسکوس، درختان شعله‌دار و فرنگی‌پانی است. از طریق دروازه ای کم ارتفاع که پوشیده از گیاهان بالارونده است می توان به باغ رسید. مسیری به عقب خانه منتهی می‌شود، جایی که پله‌ها به دو اتاق خانه منتهی می‌شوند.

راهروی خانه را احاطه کرده است، اما دسترسی به خود اتاق ها ممنوع است. دو اتاق کوچک هستند (حدود صد فوت مربع).هر کدام) و حاوی حداقلی از وسایل شخصی است که برای انتقال ذائقه ساده مردی که در درونش زندگی می‌کرده است.

مطالعه هوشی مین کوچک و اضافی است - اتاق با ماشین تحریر او، کتاب‌ها، برخی روزنامه‌های زمان خود و یک پنکه برقی اهدایی کمونیست‌های ژاپنی مبله شده است. محل خواب شامل یک تخت، ساعت برقی، یک تلفن قدیمی، و یک رادیو اهدایی ویتنامی های مقیم خارج در تایلند.

فضای خالی زیر خانه توسط هو به عنوان محل کار و محل دریافت استفاده می شد. مقامات خارجی، مقامات حزب و ژنرال‌ها از هو زیر خانه‌اش دیدن می‌کردند و در صندلی‌های چوبی و بامبوی ساده در جمع رهبرشان می‌نشستند. صندلی راحتی حصیری در یک گوشه محل استراحت مورد علاقه هو بود، جایی که او به مطالعه خود می رسید.

این فضا شامل چند امتیاز برای جنگ جاری است: گروهی از تلفن ها که به عنوان خط تلفن برای ادارات مختلف در دولت خدمت می کردند و یک کلاه ایمنی به عنوان محافظت در برابر حمله احتمالی بمباران.

پشت خانه به دلیل شورش درختان میوه قابل توجه است - میوه های شیر و درختان پرتقال بر بیشه تسلط دارند، همراه با بیش از سی گونه ارائه شده توسط وزارت کشاورزی، انتخاب شده برای نشان دادن درختانی که در سرتاسر ویتنام رشد می کنند..

رفتار خوب: درباره بایدها و نبایدهای ویتنام بخوانید.

بررسی واقعیت خانه رکاب هوچی مین

این واقعیت که بمب افکن های آمریکایی در طول جنگ ویتنام در هانوی به طور مداوم در حال پرواز بودند، افسانه رئیس جمهور را که فقط بر حفاظت از فولاد تکیه می کرد کمرنگ می کند.کلاه ایمنی و نیروی خالص او.

ماشین تبلیغاتی به ما می گوید که یک پناهگاه بمب در همان نزدیکی به نام خانه شماره 67 عمدتاً به عنوان منطقه کنفرانس استفاده می شد و هو ترجیح می داد در خانه چوبی بخوابد. واقعیت باید مبتذل‌تر بوده باشد - خانه شماره 67 احتمالاً در تمام روزهای تاریک جنگ به عنوان محل سکونت هو عمل می‌کرد.

با این وجود، احتمالاً اقامتگاه های بسیار بهتری نسبت به اقامتگاه های هانوی بود که شخصیت دیگری در طول سال های جنگ مجبور بود با آن ها مبارزه کند. سناتور آینده آمریکا و نامزد ریاست جمهوری جان مک کین در هانوی سرنگون شد و شش سال را در زندان هوآ لو در محله فرانسوی هانوی گذراند.

جنگ جهنم است: درباره سایر سایت‌های جالب جنگ ویتنام بخوانید.