۱۴ کاری که باید در اوجاین، مادیا پرادش انجام دهید

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 19:10

همراه با ماندو و اومکارشوار، اوجین بخشی از مثلث طلایی در منطقه مالوار در مادهیا پرادش را تشکیل می دهد. این شهر مقدس در جنوب غربی ایالت به عنوان یکی از هفت شهر مقدس هند در نظر گرفته می شود و آن را به یکی از محبوب ترین مقاصد زیارتی هندوها تبدیل می کند. Ujjain به ویژه با لرد شیوا در شکل خشن لرد Mahakal، ویرانگر همه عناصر، که از شهر محافظت می کند، مرتبط است.

وجود اوجین به عنوان یک مرکز شهری را می توان به حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد ردیابی کرد، زمانی که به عنوان آوانتیکا، پایتخت پادشاهی آوانتی شناخته می شد، همانطور که در حماسه هندو به نام Mahabharata ذکر شده است. این پادشاهی شکوفا در مسیر تجارت بین شمال و جنوب هند بود. این شهر توسط اولین امپراتور موریایی چاندراگوپتا در قرن چهارم قبل از میلاد تصرف شد و همچنان مهم باقی ماند.

Ujjain همچنین در ادبیات باستان و مدرن برجسته شده است. شاعر بزرگ سانسکریت کلاسیک هندی قرن پنجم، Mahakavi Kalidasa، که شاعر درباری امپراتوری گوپتا بود، در اثر خود "Meghaduta" شهر را توصیف کرد. اخیراً، رمان‌نویس مشهور E. M. Forster در اوایل قرن بیستم به این منطقه سفر کرد و در مورد آن نوشت.

بازدید از معابد یکی از برترین کارهایی است که باید در اوجاین انجام دهید. با این حال، بسیاری دیگر وجود داردجاذبه هایی برای کسانی که مذهبی نیستند شهر قدیمی شهر، در شمال ایستگاه راه‌آهن، بسیار جوی است.

حضور در Kumbh Mela

کتاب مقدس هندو می گوید که Ujjain یکی از چهار مکان مقدسی است که در آن قطرات آمریت (شهد جاودانگی) در طی یک مبارزه افسانه ای بین خدایان و شیاطین، معروف به Samudra Manthan، در آن فرو ریخت. جشنواره Kumbh Mela در هر یک از این مکان ها (بقیه هاریدوار در اوتاراکند، الله آباد در اوتار پرادش و ناشیک در ماهاراشترا) هر 12 سال یک بار برگزار می شود. به دلیل پیکربندی خاص سیارات، جشنواره در Ujjain Simhastha Kumbh Mela نامیده می‌شود و جشنواره بعدی در سال 2028 برگزار می‌شود. هر چند که شرکت کردن برای افراد ضعیف نیست! این بزرگترین گردهمایی مذهبی در جهان است و هر روز میلیون ها زائر و سادو (مردان مقدس هندو) را به خود جذب می کند. آنها با عظمت در صفوف می آیند تا گناهان خود را با شیرجه زدن در رودخانه شیپرا پاک کنند و برای جویندگان روحانی کنجکاو سخنرانی کنند.

Go Temple Hopping

Ujjain شهری از معابد است و هر کدام داستان های اساطیری مرتبط با آن دارند. در واقع، معبدهای زیادی وجود دارد که حداقل چند روز طول می کشد تا بدون عجله از همه آنها بازدید کنید. معبد ماهاکالشوار، جایی که لرد شیوا در آن اقامت دارد، معبد اصلی است. قابل ذکر است، این مراسم دارای یک آیین منحصر به فرد است که در آن بت را در آغاز هر روز با خاکستر مقدس آغشته می کنند. در مقابل معبد، بت عظیم خدای محبوب فیل سر (پسر لرد شیوا) در بادا گانش ماندیر ارزش دارد.تحسین کننده در سراسر دریاچه، در مسیر رام گات، معبد هارسیدی ماتا یکی دیگر از معبدهای برجسته در اوجاین است که در آن شاکتی (انرژی زنانه) پرستش می‌شود. این معبد در قرن هجدهم توسط ماراتاها بازسازی شد و دو ستون آن به زیبایی با صدها لامپ در طول جشنواره ناواراتری روشن شده است. در شمال شهر، در آن سوی رودخانه شیپرا، فداییان به عنوان بخشی از یک آیین تنتریک به لرد کال بهایراو در معبدش الکل می دهند. تجلی ترسناک لرد شیوا، او به محافظت از شهر کمک می کند و ظاهراً به ویسکی رویال استگ علاقه دارد. دیگر معابد برتر عبارتند از گوپال ماندیر در منطقه اصلی بازار اوجاین، معبد چینتامان گانش، معبد ISKCON، و منگل ناث ماندیر. همچنین معبدی در سیدهاوات، روی رودخانه شیپرا، وجود دارد که گفته می‌شود الهه پارواتی در آن درخت بانیان قدیمی کاشته شده است. غارهای Bhartrihari، جایی که فیلسوف و شاعر Bhartrihari در قرن هفتم در آن مدیتیشن می‌کرد، یک معبد کوچک نیز دارد. ناث سادوس های آغشته به خاکستر به آن رفت و آمد دارند.

بدن و روح خود را در رودخانه پاک کنید

رود شیپرا که با نام رودخانه کشیرا نیز شناخته می شود، یکی از مقدس ترین رودخانه های هند است. داستان های زیادی در مورد آن در "Skanda Purana"، یک متن هندو باستانی مرتبط با لرد شیوا وجود دارد که قدمت آن به حدود قرن ششم باز می گردد. اعتقاد بر این است که شیرجه زدن در رودخانه، علیرغم وضعیت ناپاک آب راکد، جسم و روح را پاک می کند. مشهورترین مکان برای انجام این کار، رام گات است، جایی که گفته می شود لرد رام آخرین مراسم پدرش را انجام داده است. با این حال، وجود دارددیگر حمام‌های محبوب در کنار رودخانه هستند.

مشاهده زندگی محلی در کنار رودخانه

حتی اگر به اهمیت مذهبی رام گات علاقه ای ندارید، باز هم ارزش آن را دارد که مدتی را در آنجا برای مشاهده زندگی روزمره صرف کنید. گات حدود یک کیلومتر (0.6 مایل) در امتداد رودخانه امتداد دارد و می توان از یک سر تا سر دیگر قدم زد. صبح‌های زود واقعاً خاطره‌انگیز است، وقتی پرتوهای خورشید معابد را گرم می‌کند، صدای ناقوس‌های معبد در هوا به لرزه در می‌آید و مردم مراسم عبادی صبحگاهی خود را انجام می‌دهند. یک مکان آرام برای نشستن و استراحت پیدا کنید، و ساعت‌ها زمانی که حال و هوای آرام را جذب می‌کنید ناپدید می‌شوند.

شرکت در Aarti شبانه

هنگامی که خورشید غروب می کند، رام گات با درخشش مسحورکننده لامپ های خاکی، صدای بیشتر زنگ ها و خواندن مانتراها زنده می شود. این آیین که به شیپرا آرتی معروف است، هر روز عصر برای گرامیداشت رودخانه برگزار می‌شود. لامپ ها روی رودخانه شناور می شوند تا به سمت شمال به محل اقامت لرد شیوا در هیمالیا منتقل شوند. این یک تجربه فراموش نشدنی است که با انرژی ملموس الهی خود باعث آرامش و نشاط می شود. یک قایق کرایه کنید و به رودخانه بروید تا دیدگاه دیگری از آن ببینید.

نمونه چند غذای خیابانی

غذاهای خیابانی منطقه ای Ujjain ترکیبی وسوسه انگیز از غذاهای لذیذ گجراتی، ماهاراشتری و راجستانی است. ده‌ها چرخ دستی که تنقلات سرو می‌کنند در Tower Chowk، میدان وسیع در کنار برج ساعت دیدنی شهر، درعصرها مجموعه گیج‌کننده‌ای از اقلام وجود دارد که می‌توان از بین آن‌ها پانی پوری، بهل پوری، وادا پاو، کاچوری، جلبی، ساموسا، پوها، ماسالا بوتا، انواع مختلف چات، سابودانا خیچیدی، هات داگ غربی، و بستنی را انتخاب کرد. یخ گولا (یخ طعم دار خرد شده) پوشیده شده با رابری (شیر تغلیظ شده شیرین) غیر معمول است. این بهشت غذاخوری است!

Ujjain همچنین به دلیل بانگ تاندای خود مشهور است، اگرچه توصیه می شود احتیاط کنید. این نوشیدنی شیر با خمیر شاهدانه درست می‌شود و در مغازه‌هایی که لرد شیوا در آنجا ریاست می‌کند، آشکارا فروخته می‌شود. تعجب نکنید، زیرا بانگ یک ماده مقدس در فرهنگ هندو است و ارتباط نزدیکی با خدا دارد. سری Mahakaleshwar Bhang Ghota، در جاده Mahakaleshwar در نزدیکی معبد، بیش از یک قرن قدمت دارد. این برنامه در برنامه سفر و غذای محبوب هند "بزرگراه در بشقاب من" پخش شد.

در کوچه های شهر قدیمی گم شوید

همانقدر که اوجین شهر معابد است، شهر کوچه پس کوچه ها نیز هست. مجموعه‌ای از خطوط باریک از ایستگاه راه‌آهن به سمت ساحل رودخانه می‌آیند. برخی از آن‌ها آنقدر باریک هستند که ماشین‌ها نمی‌توانند از آن‌ها عبور کنند، اما برای کاوش با پای پیاده ایده‌آل هستند. کسانی که در اطراف گوپال ماندیر، در قلب شهر قدیمی هستند، برای گم شدن مناسب هستند. آنها در کتاب های راهنما دیده نمی شوند و ممکن است غیرقابل توجه به نظر برسند، اما بخشی جدایی ناپذیر از بافت شهر هستند. شما هرگز نمی دانید در ورای هر گوشه چه اتفاقی خواهد افتاد. علاوه بر سرگردانی در امتداد رام گات، این یکی از بهترین کارهایی است که می توانید انجام دهید تا حسی واقعی به شهر داشته باشید!

چانه زدن در بازارها

بازارهای رنگارنگ اوجین نیز جذابیت این شهر را نشان می دهد. آن‌ها را در خیابان‌های شمال ایستگاه راه‌آهن خواهید یافت، که منطقه اطراف گوپال ماندیر شلوغ‌ترین آنهاست. در میان غوغاهای فروشندگان، وسایل نقلیه و مردم، انواع کالاها از مجسمه های مسی گرفته تا لباس برای فروش وجود دارد. منسوجات فراوان هستند و بسیاری از مغازه‌ها با پارچه‌های پنبه‌ای مقاوم‌ناپذیر چاپ شده با باتیک، یک تخصص محلی معروف به دابو هستند.

خرید باتیک در روستای بهروگره

اگر به منسوجات هندی علاقه دارید، سفر به روستای Behrugarh (همچنین Bhairogarh) که در آن چاپ باتیک انجام می شود، سفر کنید. این روستا در حومه شمالی Ujjain بین معابد Kal Bhairav و Mangal Nath واقع شده است. از زمانی که صنعتگران اهل راجستان و گجرات در دوران مغول به آنجا مهاجرت کردند، این مرکز صدها سال در مادیا پرادش بوده است. این روستا این روزها حدود 800 صنعتگر دارد که به چاپ سنتی باتیک مشغول هستند. روی ملحفه، ساری، روکش کوسن، روسری، دستمال، دستمال سفره و موارد دیگر انجام می شود!

معماری کاخ کالیاده را تحسین کنید

چند کیلومتری شمال بهروگره را ادامه دهید و به خرابه‌های کاخ کالیاده ماسه‌سنگ قرمز قرن پانزدهمی می‌رسید. این بنا در زمان سلطنت سلطان ملوا، محمود خیلجی، بر روی رودخانه شیپرا ساخته شده است و دارای معماری گنبدی عالی ایرانی است. با کمی تخیل، می توانید تصور کنید که اوجین در این دوران پر رونق چگونه بوده استدر دوره ای که سلاطین در منطقه به کاخ سازی ولگردی کردند. کتیبه‌های موجود در یکی از راهروهای طولانی کاخ کالیاده نشان می‌دهد که اکبر و جهانگیر از امپراتوران بانفوذ مغول بازدید کرده‌اند. این کاخ در جنگ بین ماراتاها و پینداریس در سال 1818 آسیب دید و تا سال 1920 که مهاراجه سر مادو رائو اسکیندیا از گوالیور آن را بازسازی کرد مورد بی توجهی قرار گرفت. اکنون رها شده است و بازدیدکنندگان می‌توانند از طاق‌های آن عبور کنند و معبد خورشید را در آنجا تماشا کنند.

ببینید لرد کریشنا کجا درس خوانده است

کسانی که به معنویت تمایل دارند از توقف در ساندیپانی آشرام در مسیر منگل ناث ماندیر قدردانی خواهند کرد. این متعلق به ساندیپانی مونی، گورویی است که در متون مقدس هندو آمده است که به لرد کریشنا آموزش داده است. ظاهراً آشرام یک مرکز برجسته یادگیری برای بیش از 3000 سال بود! کشیشانی که امروزه آن را مدیریت می کنند، از نوادگان مستقیم گورو هستند. چیزی که آشرام را منحصر به فرد می کند این است که مجسمه ای از ناندی (وسایل نقلیه لرد شیوا، گاو نر) در موقعیت نادر ایستاده دارد. جاذبه های دیگر عبارتند از زیارتگاهی به یادبود ساندیپانی مونی، معبد باستانی شیوا، و مخزنی به نام گومتی کوند که آب آشرام را تامین می کند. گفته می شود که لرد کریشنا در آنجا پاهای خود را روی زمین فشار داده است تا از رودخانه گومتی آب بیاورد. دو نقطه برجسته عبارتند از جایی که لرد کریشنا تخته سنگ خود را برای نوشتن شست و مجموعه ای از ردپاهای منسوب به او. آشرام هنوز فعال است و هر سال از آوریل تا ژوئن دوره های تابستانی را در وداها، به ویژه شوکلا یاجور ودا، برگزار می کند.

یاد بگیریددرباره نجوم هند باستان

Ujjain موقعیت جغرافیایی خارق‌العاده‌ای دارد - نه تنها استوایی سرطان از آن عبور می‌کند، بلکه نصف النهار نخست هند (طول جغرافیایی صفر درجه) قبل از تعیین اولین نصف النهار رسمی جهان در گرینویچ در سال 1884 بود. ریاضیدانان و اخترشناسان هندی باستان به زمانی برمی‌گردند که اوجین به آوانتیکا معروف بود. این در سوریا سیدانتا، یکی از اولین متون هندو در مورد نجوم که در قرن چهارم نوشته شده است، مستند شده است. اوجین مرکز مهمی برای تحقیقات ریاضی و نجومی در قرن ششم و هفتم بود. متأسفانه، اولین رصدخانه شهر با حمله به سلطان ایلتوتمیش، از دهلی، در سال 1235 ویران شد. تنها در قرن هجدهم بود که مهاراجا ساوای جای سینگ، رصدخانه موجود را که به نام جانتار مانتار معروف بود، ساخت. این یکی از پنج رصدخانه ای است که او در هند ساخت (بقیه رصدخانه ها در دهلی، ماتورا، بنارس و جیپور هستند)، و تنها رصدخانه ای است که هنوز در حال استفاده است. ابزارهای نجومی جذاب آن با ایجاد سایه کار می کنند. Jantar Mantar همه روزه باز است و هزینه ورودی 10 روپیه برای بزرگسالان وجود دارد. اگر حوالی ظهر 21 ژوئن، روز انقلاب تابستانی، آنجا باشید، خورشید مستقیماً بالای سر شما حرکت می کند و سایه شما برای یک دقیقه کاملاً ناپدید می شود!

گام به عقب در زمان در موزه های Ujjain

Ujjain چند موزه با کیفیت دارد که علاقه مندان به تاریخ و باستان شناسی را به خود جلب می کند. درست در شرق ایستگاه راه آهن، دکتر V. S. Wakankar Sangrahalaya نام داردپس از برنده جایزه باستان شناس هندی که به طور تصادفی غارهای صخره ای مادیا پرادش را در سال 1957 کشف کرد. آنها یکی از مکان های کمتر شناخته شده هند در میراث جهانی یونسکو هستند. این موزه مجموعه‌ای جذاب از آثار باستانی دارد که شامل نقاشی‌های قدیمی هنر صخره‌ای است.

موزه هنر و باستان‌شناسی تریونی (دوشنبه‌ها تعطیل)، درست در جنوب دریاچه، در سال ۲۰۱۶ راه‌اندازی شد. دارای سه گالری مجزا است که مجسمه‌های مذهبی و هنر مربوط به اربابان شیوا و ویشنو و شاکتی انرژی زن را به نمایش می‌گذارد.. علاوه بر این، بسیاری از آثار از موزه ویکرام کرتی ماندیر دانشگاه ویکرام به این موزه منتقل شده است. آنها از اقلام مختلف از تمدن های دره نارمادا در دوران ویکرام تشکیل شده اند که قدمت آن به 58 قبل از میلاد باز می گردد. در همان نزدیکی، موزه جین مجموعه جامعی از مصنوعات متعلق به مذهب جین دارد.

کاوش در ادبیات و هنرهای کلاسیک سانسکریت

کرکس های فرهنگی باید به آکادمی کالیداسا بروند، کمی جلوتر در جاده دکتر V. S. Wakankar Sangrahalaya. دولت مادیا پرادش آن را در سال 1978 برای حفظ آثار شاعر Mahakavi Kalidasa، که اغلب به عنوان شکسپیر هند شناخته می شود، تأسیس کرد. هدف آن نیز به تحقیق و ترویج ادبیات کلاسیک سانسکریت و هنر به طور کلی گسترش می یابد. پردیس عظیم کتابخانه ای با بیش از 4000 کتاب (که برخی از آنها به زبان انگلیسی هستند) دارد که برای عموم آزاد است. نقاشی‌ها، مجسمه‌ها، دست‌نوشته‌ها، لباس‌های صحنه، ماسک‌ها و آلات موسیقی نیز وجود دارد.به علاوه، باغی با گیاهانی که در آثار کالیداسا ذکر شده است. آکادمی برنامه گسترده ای از رویدادها مانند کارگاه ها، نمایش ها، فیلم ها، رسیتال های موسیقی کلاسیک و محلی، و جشنواره سالانه یک هفته ای کالیداسا سامارو (معمولا در نوامبر هر سال) برگزار می کند.