چگونه یک تجربه اخلاقی در حیات وحش انتخاب کنیم

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:36

عشق به حیات وحش اغلب با عشق به سفر همراه است، اما یادگیری نحوه تشخیص تفاوت بین یک تجربه استثمارگرانه و یک تجربه اخلاقی گاهی اوقات می تواند بسیار دشوار باشد. بیشتر اوقات، ظالمانه ترین اجزای گردشگری غیرصادقانه حیات وحش پشت درهای بسته رخ می دهد - آنها حتی می توانند در ماهیت خود فعالیت عجین شوند. برای مثال، جاذبه‌هایی مانند فیل‌سواری و نوازش توله ببر با سیستم‌های بی‌رحمانه‌ای مرتبط هستند که حیوانات را تنها با هدف گردشگری از طبیعت می‌گیرند یا به تأسیسات پرورشی مرتبط با تجارت غیرقانونی حیات‌وحش کمک می‌کنند.

مهم است به خاطر داشته باشید که گردشگری حیات وحش یک صنعت است. شرکت‌هایی که رویه‌های پایدار و مسئولانه را در اولویت قرار نمی‌دهند، تنها تا زمانی به موفقیت خود ادامه می‌دهند که بازار برای آنها وجود داشته باشد. با آگاهی بیشتر مسافران از بهره برداری از حیات وحش و تغییر عادات یا انتظارات خود، تقاضا برای اعمال فاسد کاهش می یابد. گاهی اوقات، بهترین راه برای نشان دادن عشق و قدردانی خود به حیوانات این است که به آنها فضایی برای زندگی آزادانه در زیستگاه طبیعی خود بدهیم.

همانطور که گفته شد، تعداد زیادی از اپراتورهای مسئول گردشگری حیات وحش، فعالیت‌ها،و تجربیاتی که در خارج وجود دارد که تأثیرات مثبتی را ارائه می دهد و در عین حال تأثیرات فریبکارانه را کاهش می دهد. با تحقیق شروع کنید، به عقل خود اعتماد کنید و با این راهنمای تجربیات اخلاقی حیات وحش یاد بگیرید که مراقب چه چیزهایی باشید.

چه چیزی یک تجربه حیات وحش را اخلاقی می کند؟

یک تجربه اخلاقی خوب از حیات وحش یا اپراتور تور از حفاظت از تنوع زیستی حمایت می کند و به آن کمک می کند و در عین حال هرگونه اختلال در اکوسیستم های طبیعی را به حداقل می رساند. هنگام انجام تحقیقات خود، به هدف اصلی سازمان نگاه کنید و متوجه شوید که یک شرکت می تواند ادعا کند که حفاظت را برجسته می کند حتی اگر واقعاً اینطور نباشد. آیا سازمان رفاه حیوانات را مقدم بر سود می داند؟ آیا آنها یک سازمان غیرانتفاعی ثبت شده هستند یا حداقل با یک موسسه معتبر کار می کنند؟ از پرسیدن سوال نترسید: یک تجربه اخلاقی واقعی حیات وحش چیزی برای پنهان کردن نخواهد داشت.

در دنیای گردشگری حیات وحش تعدادی پرچم قرمز وجود دارد که باید به آنها توجه کرد، و برخی از محبوب ترین آنها فعالیت هایی است که شامل غذا دادن به حیوانات در طبیعت است. غذا دادن به حیات وحش یا نزدیک شدن بیش از حد می تواند تعادل طبیعی محیط آنها را مختل کند یا حیوانات را بیشتر به انسان عادت دهد و در نتیجه فرصت های بیشتری برای درگیری انسان و حیات وحش ایجاد کند.

به طور مشابه، فرصت‌های عکسی که در آن حیوان مهار می‌شود، لمس می‌شود یا در اسارت نگه داشته می‌شود تا از آن فقط به عنوان یک عکس نگهدارنده استفاده شود، می‌تواند رفتار مضر برای حیوانات یا محیط زیست را تشویق کند (به طوری که اینستاگرام حتی یک سیستم هشدار برای آنها). همچنین باید به یاد داشته باشید که چه سوغاتی هایی ارائه می شود. صندوق جهانی حیات وحش یک راهنمای کامل با عنوان «خریدار مراقب باشید» با منابع در اختیار داردچگونه از خرید محصولاتی که می تواند تأثیر منفی بر حیات وحش در هنگام سفر داشته باشد اجتناب کنیم.

اگر نمی توانید این اطلاعات را در وب سایت شرکت یا صفحه رسانه های اجتماعی پیدا کنید، یک مکان خوب برای شروع بررسی تابلوهای بررسی است. به آنچه که منفی ترین نقدها برای گفتن دارند توجه کنید و از عقل سلیم استفاده کنید (اگر یک شرکت سافاری پیاده روی با یک ببر وحشی در آفریقای جنوبی را تبلیغ کند - جایی که این گونه حتی بومی نیست - این باید به شما نشان خوبی از آن بدهد. مقادیر).

پناهگاه حیوانات

متأسفانه، همه پناهگاه های حیوانات مشروع نیستند. از آنجایی که مسافران بیشتری شروع به کشف ماهیت استثمارگرانه تأسیسات پرورش حیات وحش و باغ وحش‌های غیرقانونی کنار جاده‌ای می‌کنند، اکنون بسیاری از آنها به عنوان «پناهگاه» یا «نجات» تغییر نام می‌دهند. به نحوه نگهداری حیوانات و اینکه آیا محفظه آنها از محیط طبیعی آنها تقلید می کند یا نه نگاه کنید.

مهمتر از همه، بپرسید چرا حیوانات در داخل پناهگاه هستند. در دنیای ایده‌آل، حیوانات وحشی در طبیعت می‌مانند، اما متأسفانه، واقعیت‌های از دست دادن زیستگاه و درگیری‌های محیطی یا انسانی این اجازه را نمی‌دهد. آیا حیوانات آنجا برای حمایت از حفاظت هستند یا برای جذب مشتریان پولی؟ آیا مکان مورد نظر برای حیواناتی که از شرایط غیرانسانی آمده‌اند، خانه‌های جدیدی را فراهم می‌کند، حیوانات وحشی زخمی را نجات می‌دهد یا حیوانات را با هدف رهاسازی دوباره آنها در طبیعت بازپروری می‌کند؟ در وهله اول باید دلیل موجهی وجود داشته باشد که چرا حیوانات آنجا هستند.

خوشبختانه، چند پناهگاه بسیار باورنکردنی در سرتاسر جهان وجود دارد که واقعاً به بخشش اختصاص داده شده اند.حیوانات وحشی آسیب دیده یا مورد آزار قرار گرفته اند، زندگی بهتری داشته باشند. قبل از بازدید، بررسی کنید که آیا این پناهگاه توسط فدراسیون جهانی پناهگاه‌های حیوانات معتبر است یا به یک سازمان غیرانتفاعی یا بنیاد معتبر متصل است یا خیر.

تور و سافاری

به خاطر داشته باشید که اگرچه سافاری یکی از منحصر به فردترین تجربیاتی است که می توان در گردشگری حیات وحش داشت، اما اغلب در برخی از فقیرترین و کمتر توسعه یافته ترین کشورهای جهان انجام می شود. سافاری‌های مسئولانه در محیط‌های حفاظتی فرصت‌های اقتصادی را برای جوامع محلی به ارمغان می‌آورند و می‌توانند در حفاظت از حیوانات در معرض خطر از شکار غیرقانونی نقش موثری داشته باشند. یافتن یک شرکت، محل اقامت، یا راهنمای که با جامعه محلی یکپارچه یا درگیر باشد، کلید حفظ موفقیت آمیز و بلندمدت حیات وحش در این مکان‌ها است.

تورهای حیات وحش باید کوچک، غیرتهاجمی، و مسئولانه مدیریت شوند و بیشترین اولویت آموزش و/یا تحقیق باشد. مهمتر از آن، پولی که می پردازید باید مستقیماً برای حفظ مناطق وحشی که بازدید می کنید صرف شود. شرکت Responsible Travel مستقر در بریتانیا منبع عالی برای سافاری های اخلاقی، پیاده روی مسئولانه گوریل و سایر تورهای حیات وحش است.

باغ وحش و آکواریوم

اگرچه زمانی از باغ وحش ها و آکواریوم ها به عنوان وسیله ای برای سرگرمی تجاری استفاده می شد، استانداردهای مدیریت و اهداف پشت سر آنها در قرن بیست و یکم تغییر کرده است. به خصوص در ایالات متحده، بسیاری شروع به حذف تدریجی گونه های خاص کرده اند و به جای آن بر روی آنها تمرکز می کنندحفاظت در طبیعت؛ برخی از آنها در نجات سایر حیات‌وحش از انقراض نقش بسزایی دارند.

به همین دلیل، بسیاری از کارشناسان حیات وحش بر این باورند که باغ وحش ها و آکواریوم ها باید به صورت فردی قضاوت شوند. خود سیلویا ارل، یکی از مشهورترین زیست‌شناسان دریایی و حامیان حیوانات، آکواریوم‌ها را برای اولین بار برانگیختن عشق او به اقیانوس می‌داند. همانطور که او می‌گوید، «مراقبت کردن به چیزی که هرگز ندیده‌اید سخت است» و همه در موقعیتی نیستند که به مناطق وحشی سفر کنند، در زیر دریا غواصی کنند یا به یک سافاری بپیوندند.

اگر می خواهید از باغ وحش یا آکواریوم بازدید کنید، مطمئن شوید که دارای مجوز شخص ثانویه است، تأییدیه غیرانتفاعی که نشان می دهد این مرکز بالاترین استانداردهای مراقبت از حیوانات خود را حفظ می کند و بودجه برای پروژه های حفاظت از حیات وحش فراهم می کند. در ایالات متحده، این به معنای انجمن باغ‌وحش‌ها و آکواریوم‌های AZA است.

در صورت شک، مراقب "پنج آزادی" رفاه حیوانات تحت مراقبت انسان باشید: رهایی از گرسنگی و تشنگی. رهایی از ناراحتی؛ رهایی از درد، آسیب یا بیماری؛ آزادی بیان رفتار عادی؛ و رهایی از ترس و پریشانی.

فعالیت های آب

چه غواصی، غواصی یا شنا در اقیانوس، حفظ فاصله محترمانه از حیوانات دریایی در حین مشاهده آنها مهم است. دلیلی وجود دارد که چرا گردشگران اجازه ندارند بیشتر حیوانات دریایی را لمس کنند یا صخره‌های مرجانی را مزاحم کنند، زیرا ممکن است شکننده باشند یا تحت تأثیر مواد خارجی قرار بگیرند.

اگر قایق از شما می خواهد که ضد آفتاب یا ضدآفتاب آئروسل همراه نداشته باشید.که در صخره ها ایمن نیستند، این نشانه خوبی است. اگر اپراتورها غذا دادن به حیوانات وحشی را تشویق کنند یا آنها را تشویق کنند که نزدیکتر شوند، این یک پرچم قرمز است.

به دنبال شرکت‌هایی باشید که دارای گواهینامه NOAA Dolphin SMART هستند، که مشاغل گردشگری حیات‌وحش دریایی را تعیین می‌کند که از دستورالعمل‌های دقیق و تکنیک‌های مشاهده غیرتهاجمی پیروی می‌کنند. برخی از سازمان‌های حفاظت از نهنگ‌ها و دلفین‌ها، تورهایی با راهنما را برای اهداف تحقیقاتی یا آموزشی با یک متخصص خبره در کشتی ارائه می‌دهند.

اتحاد جهانی کیتاسه قوانین زیادی برای مراقبت مسئولانه نهنگ ها و دلفین ها دارد که گردشگران می توانند به آنها توجه کنند. کاپیتان قایق ها باید سرعت خود را کاهش دهند و هنگامی که در فاصله 300 متری نهنگ یا دلفین قرار گرفتند، سونار را خاموش کنند و هرگز به نهنگ نزدیکتر از 100 متر یا دلفین نزدیکتر از 50 متر نزدیک نشوند. دلفین‌ها فوق‌العاده باهوش و فوق‌العاده بازیگوش هستند، بنابراین اغلب به‌تنهایی از روی کنجکاوی به سمت قایق می‌آیند. در عین حال، آنها همچنین باید بتوانند حضور بازدیدکنندگان را نادیده بگیرند و در صورت تمایل شنا کنند.

گردشگری داوطلبانه

"گردشگری داوطلبانه"، زمانی که مسافران از یک مقصد یا سازمان خاص به قصد انجام کار داوطلبانه بازدید می کنند، می تواند یک کار دشوار برای پیمایش باشد. برخی از شرکت‌ها اهداف خود را نادرست معرفی می‌کنند و بسته‌های گران قیمت احساس خوبی را به گردشگران می‌فروشند که لزوماً تأثیر مثبتی ندارد.

مطمئن شوید که شرکت مشاغل را از جوامع محلی نمی گیرد، بلکه در کنار آنها کار می کند. اگر تجربه عمدتاً شامل شودکار مانند ساخت و ساز یا تمیز کردن محوطه، نشانه خوبی است. قبل از ثبت نام، همیشه از شرکت بپرسید که پول شما دقیقاً کجا می رود، چه مقدار از آن به طور مستقیم برای حیات وحش استفاده می شود و چگونه سازمان به طور خاص در زمینه خود تغییر ایجاد کرده است. همچنین می‌توانید با داوطلبان گذشته تماس بگیرید تا از تجربیات آنها مطلع شوید.

مناطق حفاظت شده

پارک های ملی، پارک های ایالتی، پناهگاه های طبیعی و سایر مناطق حفاظت شده تحت نظارت، بهترین زیستگاه ها را برای حیوانات وحشی و اغلب در معرض انقراض فراهم می کنند. حتی بهتر از آن، بیشتر پارک ها بسته به اکوسیستم ها و نیازهای منحصر به فرد آن به طور جداگانه مدیریت می شوند. سواحل ملی می توانند زیستگاه های ساحلی را برای لانه سازی پرندگان دریایی کنار بگذارند، در حالی که ذخیره گاه آسمان تاریک می تواند آلودگی نوری مصنوعی را برای محافظت از گرده افشان های شبانه محدود کند. اغلب، پولی که برای پذیرش می‌پردازید مستقیماً به سمت پارک می‌رود.

بسیاری از پارک ها از بازدیدکنندگان می خواهند که حداقل 25 یاردی از تمام حیات وحش و 100 یارد از گوشتخواران بزرگتر مانند خرس یا گرگ فاصله داشته باشند. با این حال، هر پارکی منحصربه‌فرد است، بنابراین مرور دستورالعمل‌های خاص پارک برای تماشای حیات وحش و ذخیره‌سازی غذا قبل از خروج مفید است.

وقتی از یک منطقه وحشی محافظت شده بازدید می کنید، صبر مهم است. احتمالاً به اندازه‌ای که در باغ‌وحش می‌بینید، حیوانات را نخواهید دید، اما پاداش دیدن یک حیوان آزاد در محیط طبیعی‌اش ممکن است ارزشش را داشته باشد.