بلندترین ویا فراتا در آمریکای شمالی به تازگی در کلرادو افتتاح شد-من از آن صعود کردم

2024 نویسنده: Cyrus Reynolds | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-07 18:30

ساعت 9 صبح است، و گروه ما به صخره رفیع مدرسه هاوس رسید، که در ارتفاع تقریباً 12000 فوتی در میان یک زمین پرآب در پایه دیوار شرقی حوضه Arapahoe قرار دارد. دسترسی به این منطقه آموزشی در پیست اسکی محبوب کلرادو با یک تله‌سوری خوش‌منظره در بلک مونتین اکسپرس، و پس از آن یک سواری کوتاه اما پر از دست‌انداز با وسیله نقلیه خارج از بزرگراه، و یک پیاده‌روی نیم مایلی انجام می‌شود. ما منتظر آموزش یکی از راهنماهایمان، پل اشمیت هستیم.

«اینها پله‌هایی هستند که در صخره حفر شده‌اند،» او می‌گوید، و به برآمدگی‌های میلگرد مانند سنگ نمایشی اشاره می‌کند که به اندازه کافی قوی هستند که بتوانند بیش از 8000 پوند را تحمل کنند و به اندازه کافی پهن هستند که هر دو را در خود جای دهند. پاهای خود را در کنار هم قرار دهید و به شما این امکان را می دهد که در هنگام بالا رفتن، پاهای خود را با هم هماهنگ کنید. "و اینها وسایل کمکی ما برای کوهنوردی به نام "پدال گاز" هستند. اینها در درجه اول فقط برای پاهای شما در نظر گرفته شده اند، اما هیچ قانونی وجود ندارد که بگوید نمی توانید دست خود را روی آنها بگذارید."

ما در حالی که اشمیت به آموزش خود ادامه می دهد، یک پیکا را که دور کوله پشتی ما خش خش می کند دور می کنیم، کابلی را که با پیچ و مهره به سنگ بسته شده است را می گیرد و نشان می دهد که چگونه کارابین های دوتایی در مهارهای ما باید در مسیر کوهنوردی بسته بمانند. که در انتظار ماست: a via ferrata. با برخی از 1،200 فوت صعود به خط الراسی با ارتفاع 13000 پا، در 25 ژوئن 2021 به عنوان جدیدترین جاذبه تابستانی حوضه آراپاهو و بالاترین از طریق فراتا در آمریکای شمالی آغاز به کار کرد.

یک عبارت ایتالیایی به معنای «مسیر آهنی»، این «مسیرهای» در کنار صخره که دارای سیستمی از پله‌ها، پیچ‌ها، کابل‌ها و پله‌های کنده‌کاری شده است، برای چندین دهه در کوه‌های آلپ و در سراسر اروپا (بعضی‌ها می‌گویند قرن‌ها) استفاده می‌شود. معروف به جابه‌جایی سربازان در طول جنگ جهانی اول. اما این مسیرها در سال‌های اخیر برای گردشگری محبوب شده‌اند و به مسافران روزانه امکان دسترسی به کوه‌های صعب العبور و صخره‌ها را می‌دهند.

اشمیت که مسیر را هدایت و مدیریت می‌کند، می‌گوید: «بهترین چیز در مورد via ferratas این است که کوهنوردی را برای افرادی که معمولاً کوهنوردی نمی‌کنند قابل دسترسی است. "(این) به هیچ تجربه قبلی در صخره نوردی نیاز ندارد و واقعاً شما را وارد برخی از صخره نوردی های بلند آلپ می کند."

این شامل توریستی مانند من می شود - مادری میانسال دو فرزند که در حین زندگی در ارتفاعات در منطقه مترو دنور از نظر بدنی نسبتاً سالم می ماند - که ترا فرما را ترجیح می دهد. من علاقه مند به کوهنوردی هاردکور نیستم و عاشق ارتفاع نیستم. اما همانطور که دوره را شروع کردم، از پله‌ها و نگهدارنده‌های فراوانی که برای قاب کوتاهم در دسترس بود، راحت شدم، که باعث می‌شد از تلاش برای رسیدن و نگرانی در مورد لیز خوردن خودداری کنم. (چند بار بود که واقعا مجبور شدم کشش کنم و شاید یک لحظه گذرا وحشت کردم.) و حتی با وجود اینکه زندگی روزمره خود را در ارتفاعی تقریباً یک مایلی سپری می‌کنم، اغلب دچار باد می‌شدم.

"آیا قسمت بعدی راحت تر است؟"یکی از گروه ما در حالی که روی طاقچه ای معروف به صخره فلافل نفس می کشیم می پرسد.

اشمیت پاسخ می دهد "نه".

برای اطمینان خاطر به صخره نگاه می کنم، فقط کابل بیشتری پیدا کردم و نمی دانم چه چیزی در بالا در انتظار ماست، اما صعود بیشتر.

"نمیتونی فقط به ما دروغ بگی، پل؟" در حالی که گروه ما به سمت یک مین متروکه ادامه می‌دهد می‌پرسم که فقط ابزارهای دستی زنگ‌زده روی سنگی نشان داده شده است - نقطه توقف نیم روز و مکانی که ناهار می‌خوریم: پیک نیکی به سبک آنتی پاستو با سالامی، پنیر، زیتون. و یک باگت تازه در یک جعبه ناهار مسطح به سبک اروپایی در آلپ ایتالیا سرو می شود. دره وسیع زیر ما، تکه‌ای از سنگ‌های ماسه‌رنگ و کاج‌های سبز مخملی است. انبوهی از ابرهای خاکستری، آخرین رنگ آبی را بالای چشم‌انداز کوهستانی بیرون می‌کشند. راهنمایان ما تصمیم می گیرند که به دلیل باران قریب الوقوع، این نقطه توقف ما برای روز خواهد بود. چند صد فوت آخر مسیر تا روزی دیگر راز باقی خواهد ماند.

هنگامی که از via ferrata پایین می رویم (پاهای نودل خیس من باعث می شود به هر حال توانایی خود را برای صعود به ارتفاع 13000 فوتی شک کنم)، آسمان همیشه تاریک سرعت ما را به سمت پایین تسریع می کند. و گروه ما به یاد آخرین درس کوهستانی می افتد: مادر طبیعت همیشه مسئول است.

نحوه بازدید از حوضه Arapahoe's Via Ferrata

تورهای نیم روزه (تقریباً چهار ساعت) با هزینه هر نفر 175 دلار است که در ساعتهای 9:30 صبح، 10 صبح و 10:30 صبح حرکت می کنند. تورهای تمام روز (تقریباً شش ساعت) برای هر نفر 225 دلار هزینه دارند و حرکت می کنند. در ساعت 8:30 صبح و 9 صبح. هر دو تور شامل کرایه وسایل است.

آنچه شما نیاز دارید: دستکش های چرمی محکم (مانندآنهایی که برای حیاط کاری در اکثر فروشگاه های سخت افزاری استفاده می شوند). شلوارهای اکتیو مانند سبک پیاده روی یا تمرین؛ کفش های پنجه بسته، ترجیحاً مخصوص پیاده روی؛ لایه هایی که شامل یک کت یا پشم گوسفند سبک وزن به همراه یک ژاکت بارانی است. یک کوله پشتی با آب و تنقلات؛ و ضد آفتاب.